pogawędzić

См. также в других словарях:

• pogawędzić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIb, pogawędzićdzę, pogawędzićdzi, pogawędzićędź, pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} rozmawiać, gawędzić pewien czas : {{/stl 7}}{{stl 10}}Pogawędzić o czymś. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• pogawędzić — dk VIa, pogawędzićdzę, pogawędzićdzisz, pogawędzićwędź, pogawędzićdził «spędzić pewien czas na gawędzeniu; porozmawiać, pogadać» Pogawędźmy o dawnych czasach …   Słownik języka polskiego

• Liste des actrices pornographiques par nationalité/Suppression — Discussion:Liste des actrices pornographiques par nationalité/Suppression Autres discussions [+ ] Suppression Neutralité Droit d auteur Article de qualité Bon article Lumière sur À faire …   Wikipédia en Français

• uciąć — 1. Jak (nożem) uciął a) «nagle, raptownie»: (...) rozumiesz, dlaczego musiałem wyjechać, nic nie mówiąc. Że musiałem przerwać wszystko jak nożem uciął. Nie mogłem inaczej. P. Krawczyk, Plamka. b) «dokładnie, równo»: Jechały okrąglaki grube,… …   Słownik frazeologiczny

• ucinać — 1. Jak (nożem) uciął a) «nagle, raptownie»: (...) rozumiesz, dlaczego musiałem wyjechać, nic nie mówiąc. Że musiałem przerwać wszystko jak nożem uciął. Nie mogłem inaczej. P. Krawczyk, Plamka. b) «dokładnie, równo»: Jechały okrąglaki grube,… …   Słownik frazeologiczny

• pogaworzyć — dk VIb, pogaworzyćrzę, pogaworzyćrzysz, pogaworzyćorz, pogaworzyćrzył 1. «o niemowlętach: spędzić pewien czas gaworząc» 2. pot. «spędzić pewien czas na pogawędce, gwarzeniu; pogawędzić, porozmawiać» Lubili pogaworzyć o sąsiadach …   Słownik języka polskiego

• pogwarzyć — dk VIb, pogwarzyćrzę, pogwarzyćrzysz, pogwarzyćgwarz, pogwarzyćrzył «odbyć poufałą rozmowę, pogawędkę, pogwarkę; porozmawiać, pogawędzić» Pogwarzyć o dawnych czasach, przyjaciołach …   Słownik języka polskiego

• rozmówka — ż III, CMs. rozmówkawce; lm D. rozmówkawek 1. «pogawędka, pogwarka, rozmawianie» Ciche, poufne rozmówki. Gwar rozmówek. Spędzać czas na rozmówkach. ◊ pot. Uciąć z kimś rozmówkę «pogawędzić z kimś» 2. tylko w lm «książeczka stanowiąca pomoc w… …   Słownik języka polskiego

• uciąć — dk Xc, utnę, utniesz, utnij, uciął, ucięła, ucięli, ucięty, uciąwszy ucinać ndk I, uciąćam, uciąćasz, uciąćają, uciąćaj, uciąćał, uciąćany 1. «oddzielić coś od czegoś za pomocą ostrego przedmiotu, narzędzia, skrócić przez cięcie; odciąć, obciąć,… …   Słownik języka polskiego

• ucinać – uciąć (sobie) pogawędkę — {{/stl 13}}{{stl 7}} porozmawiać z kimś krótko na przyjemny temat; pogawędzić : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wracając z zakupów, ucięła sobie pogawędkę z sąsiadką. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień