podziw

См. также в других словарях:

• podziw — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. podziwwie {{/stl 8}}{{stl 7}} uznanie połączone z zachwytem : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wzbudziła powszechny podziw swą kreacją. Nie mógł wyrazić swego podziwu dla artysty. Odwaga godna podziwu.{{/stl 10}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• podziw — m IV, D. u, Ms. podziwwie, blm «zdumienie połączone z uznaniem, zachwytem» Niemy, nie tajony, udany, szczery podziw. Szmer, okrzyk podziwu. Godny, godzien podziwu. Wzbudzić, budzić, wywołać w kimś podziw. Oglądać, patrzeć na kogoś, na coś z… …   Słownik języka polskiego

• podziw — Ktoś nie znajduje słów podziwu zob. znaleźć 5. Nie móc wyjść z podziwu zob. wyjść 6 …   Słownik frazeologiczny

• nad podziw — → podziw …   Słownik języka polskiego

• nad podziw — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł. {{/stl 8}}{{stl 7}} o czymś dobrym, pozytywnym: nadspodziewanie, stanowiąc pewne zaskoczenie, zadziwiająco, niezwykle : {{/stl 7}}{{stl 10}}Nad podziw mądry, rozwinięty. Działać nad podziw sprawnie. Jabłka obrodziły… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• furora — ż IV, CMs. furoraorze zwykle blm, tylko we fraz. Zrobić (czymś) furorę; coś robi furorę «zdobyć niebywałe powodzenie, odnieść sukces, wprawić w podziw, zachwyt; coś wywołuje wielkie wrażenie, wprawia w podziw» ‹z wł.› …   Słownik języka polskiego

• gęba — ż IV, CMs. gębabie; lm D. gąb (gęb) 1. rub. «usta, wargi, jama ustna; także jako miejsce, gdzie się znajdują narządy mowy; mowa» Chodził z otwartą gębą. Nie wypuszczał fajki z gęby. ◊ Gęba (gębę) na kłódkę! «milcz, nie mów ani słowa; dochowaj… …   Słownik języka polskiego

• niech — «partykuła będąca częścią składową form opisowych trybu rozkazującego w 3. osobie lp i lm, rzadziej w 1. osobie lp» Niech państwo wejdą. Niech pan pozwoli. Niech dzieci będą grzeczne. Niech już będzie zgoda. Niech on natychmiast wyjdzie. ∆ Niech… …   Słownik języka polskiego

• no — 1. «partykuła o charakterze ekspresywnym używana jako wzmocnienie trybu rozkazującego (lub jego znaczeniowych równoważników), niekiedy z odcieniem nalegania, perswazji; jako wzmocnienie trybu rozkazującego złożonego może wyrażać warunek,… …   Słownik języka polskiego

• niech — {{/stl 13}}{{stl 8}}mod. {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} służy do tworzenia form opisowych trybu rozkazującego w 3. os lp i lm, rzadziej w 1. os lp : {{/stl 7}}{{stl 10}}Niech pan zadzwoni jutro. On niech już tu… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• furora — Robić, zrobić furorę «zdobywać, zdobyć niebywałe powodzenie, odnosić, odnieść sukces, wprawiać, wprawić otoczenie w podziw, w zachwyt»: Spektakl zrobił furorę na Broadwayu (...). TSt 3/2000 …   Słownik frazeologiczny