-
1 podziurawić
глаг.• изрешетить• продырявить• просеивать* * *podziurawi|ć\podziurawićony сов. продырявить что, наделать дыр в чём;\podziurawić jak sito изрешетить
+ poprzedziurawiać* * *podziurawiony сов.продыря́вить что, наде́лать дыр в чёмpodziurawić jak sito — изрешети́ть
Syn: -
2 posiekać
глаг.• изрубить• покрошить• порубить• рубить• сечь* * *posieka|ć\posiekaćny сов. 1. покрошить, нарезать;drobno \posiekać мелко нарезать;
2. изрубить, порубить (холодным оружием);3. (kulami itp.) изрешетить+1. pokrajać 2. pokiereszować 3. podziurawić
* * *posiekany сов.1) покроши́ть, наре́затьdrobno posiekać — ме́лко наре́зать
2) изруби́ть, поруби́ть ( холодным оружием)3) (kulami itp.) изрешети́тьSyn:
См. также в других словарях:
podziurawić — dk VIa, podziurawićwię, podziurawićwisz, podziurawićaw, podziurawićwił, podziurawićwiony «narobić dużo dziur, poprzedziurawiać» Podziurawić coś nożem. Podziurawione pociskami ściany. Podziurawiony jak rzeszoto. podziurawić się rzad. «stać się… … Słownik języka polskiego
podziurawić — Podziurawiony jak rzeszoto, jak sito zob. rzeszoto … Słownik frazeologiczny
poharatać — dk I, poharataćam, poharataćasz, poharataćają, poharataćaj, poharataćał, poharataćany 1. posp. «poranić, dotkliwie skaleczyć w wielu miejscach» Poharatać rywala nożem. Poharatać sobie szkłem nogę. 2. posp. «pociąć, podziurawić, połamać,… … Słownik języka polskiego
poprzebijać — dk I, poprzebijaćam, poprzebijaćasz, poprzebijaćają, poprzebijaćaj, poprzebijaćał, poprzebijaćany «przebić wiele czegoś albo przebić coś w wielu miejscach; podziurawić, porobić otwory» Poprzebijać nowe okna, drzwi w ścianach. Ściana poprzebijana… … Słownik języka polskiego
przetrzeć — dk XI, przetrzećtrę, przetrzećtrzesz, przetrzećtrzyj, przetrzećtarł, przetrzećtarty przecierać ndk I, przetrzećam, przetrzećasz, przetrzećają, przetrzećaj, przetrzećał, przetrzećany 1. «przesunąć czymś miękkim, gładkim po powierzchni czegoś; trąc … Słownik języka polskiego
skłuć — dk Xa, skłuję, skłujesz, skłuj, skłuł, skłuty «poranić kogoś, podziurawić coś kłując, pokłuć; zabić kłując» Miał ciało skłute igłami strzykawek. Ranni byli skłuci bagnetami. Skłuli dzika dzidami. skłuć się «pokłuć siebie wzajemnie» … Słownik języka polskiego
wytrzeć — dk XI, wytrzećtrę, wytrzećtrzesz, wytrzećtrzyj, wytrzećtarł, wytrzećtarty, wytrzećtarłszy wycierać ndk I, wytrzećam, wytrzećasz, wytrzećają, wytrzećaj, wytrzećał, wytrzećany 1. «trąc po powierzchni czegoś osuszyć coś, oczyścić coś z czegoś;… … Słownik języka polskiego
zsiekać — dk I, zsiekaćam, zsiekaćasz, zsiekaćają, zsiekaćaj, zsiekaćał, zsiekaćany «strzelając z broni palnej, tnąc białą bronią poranić, zabić kogoś, podziurawić coś; pociąć coś na kawałki, posiekać» Drzewa zsiekane odłamkami. Zsiekać szablą przeciwnika … Słownik języka polskiego
zsiekać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIIa, zsiekaćam, zsiekaća, zsiekaćają, zsiekaćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} przy użyciu broni palnej, broni białej lub ostrego narzędzia, np. noża, podziurawić coś, pociąć na… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
