-
1 основа
сущ.• baza• fundacja• fundament• nasada• ogryzek• oparcie• osnowa• owocnia• podbudowa• podkład• podmurówka• podnóże• podstawa• podstawka• podwalina• puchlina• rdzeń• reguła• rozstaw• sedno• zasada• założenie* * *grunt, kanwa, nasada, osnowa, podstawa перен., (сло́ва) pień грам., podkład, podwalina, temat, tło, zasada -
2 основание
сущ.• baza• cokół• dno• firma• fundacja• fundament• grunt• instytucja• nasada• oparcie• piedestał• podbudowa• podkład• podmurówka• podnóże• podstawa• podstawka• podwalina• podłoże• postument• przedsiębiorstwo• rozstaw• ustanowienie• uzasadnienie• uziemienie• wprowadzenie• zakład• zasada• założenie• ziemia• źródło* * *legitymacja, fundacja, nasada, podstawa, podbudowa, podnóże, zasada хим., założenie -
3 база
сущ.• baza• cokół• fundament• nasada• oparcie• piedestał• podbudowa• podkład• podmurówka• podnóże• podstawa• podstawka• podwalina• postument• rozstaw• zaplecze• zasada* * *baza, zaplecze -
4 базис
сущ.• baza• fundament• nasada• oparcie• podbudowa• podkład• podmurówka• podnóże• podstawa• podstawka• podwalina• rozstaw• zasada* * * -
5 грунт
сущ.• boisko• dno• dziedzina• elementarz• gleba• grunt• kraina• kraj• ląd• podstawa• podłoże• pole• spód• spłonka• teren• tyłek• uziemienie• wieś• wyładowywanie• zapalnik• ziemia• świat* * *grunt, podkład иск.; стр., podłoże иск. -
6 заземление
-
7 земля
сущ.• dno• gleba• grunt• kraina• kraj• ląd• masa• obszar• podkład• podstawa• podłoże• rola• teren• uziemienie• wieś• wyładowywanie• ziemia• świat* * *grunt, kontynent, rola, Ziemia, ziemia -
8 ножка
сущ.• badyl• dziobnica• kończyna• lęg• noga• nogawka• nóżka• ogonek• podstawa• stópka• szyjka• szypułka• trzon• trzpień• udziec• wspornik• łodyga* * *nóżka, ( grzyba) trzonek, stojak, szypułka, (птицы и т. п.) udko -
9 подкладка
сущ.• fundament• obmurowanie• okładzina• oparcie• podbicie• podbudowa• podkład• podkładka• podmurówka• podstawa• podstawka• podszewka• podszycie• poduszka• podwalina• wykładanie• wykładzina* * *podbicie, podkład, podkładka, ( ткань) podszewka -
10 подножие
сущ.• baza• nasada• noga• oparcie• piedestał• podkład• podnóże• podstawa• podstawka• postument• rozstaw• spód• stopa• zasada* * *podnóże, stopa -
11 пол
сущ.• boisko• dno• dziedzina• podstawa• podłoga• pole• posadzka• płeć• rodzaj• seks• teren• ziemia* * *płeć, podłoga -
12 постамент
-
13 почва
сущ.• dno• gleba• grunt• kraina• kraj• ląd• masa• podkład• podstawa• podłoże• spąg• teren• uziemienie• wieś• wyładowywanie• ziemia• świat* * *gleba, grunt, podkład перен., podłoże, tło -
14 принцип
сущ.• linia• maksyma• podstawa• prawidło• przepis• reguła• zasada* * *zasada, założenie -
15 пьедестал
сущ.• cokół• piedestał• podstawa• postument* * *cokół, piedestał -
16 станина
сущ.• legowisko• posłanie• warstwa• łoże• łożysko• łóżko* * *łoże тех., podstawa, (maszyny itp.) stojak -
17 суть
сущ.• esencja• istota• jądro• meritum• ogryzek• podstawa• rdzeń• sedno• serce• substancja• sęk• treść• wyciąg* * *esencja, kwintesencja, meritum, sedno, treść -
18 фон
сущ.• baza• dno• fon• grunt• podkład• podstawa• tło* * *sceneria, ( сплошной) tinta полигр., tło -
19 фундамент
сущ.• baza• fundacja• fundament• nasada• oparcie• podbudowa• podkład• podmurówka• podnóże• podstawa• podstawka• podwalina• rozstaw• zasada• założenie* * *fundament, podbudowa, podwalina -
20 цоколь
- 1
- 2
См. также в других словарях:
podstawa — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. podstawawie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} rzecz, na której coś stoi, opiera się, także dolna część czegoś wznoszącego się do góry, stojącego, wspartego : {{/stl 7}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
podstawa — ż IV, CMs. podstawawie; lm D. podstawaaw 1. «rzecz, na której coś stoi, opiera się, wspiera się; w architekturze i sztuce: dolna część budowli, kolumny, pomnika, rzeźby itp. (np. fundament, cokół, postument)» Podstawa kamienna, marmurowa,… … Słownik języka polskiego
grunt — Podstawa; coś najbardziej podstawowego lub najważniejszego Eng. Something most vital, basic or essential … Słownik Polskiego slangu
mało- — «pierwszy człon wyrazów złożonych» a) «których podstawą jest połączenie przymiotnika mały z rzeczownikiem, np. małomiasteczkowy (od: małe miasteczko)» b) «których podstawą jest połączenie wyrazu mało z rzeczownikiem, np. małoletni (od mało lat)»… … Słownik języka polskiego
trójnóg — m III, D. trójnógnogu (trójnógnoga), N. trójnógnogiem; lm M. trójnógnogi 1. «sprzęt o trzech nogach, w starożytności służący do palenia wonności i jako podstawa do lampek oliwnych, od renesansu jako ozdobny stolik, podstawa do waz, wazonów itp.,… … Słownik języka polskiego
baza — ż IV, CMs. bazazie; lm D. baz 1. «ogół czynników istotnych dla istnienia i rozwoju czegoś; punkt oparcia, podstawa» Baza naukowa, finansowa. ∆ ekon. Baza materialno techniczna a) «środki materiałowe i wyposażenie techniczne, stanowiące podstawę… … Słownik języka polskiego
fundament — m IV, D. u, Ms. fundamentncie; lm M. y «dolna część budowli lub podstawa konstrukcji osadzone w gruncie, wykonane z cegły, kamienia, betonu itp.» Fundamenty domu, pieca hutniczego, maszyny. Kłaść fundamenty pod dom. ∆ pot. Kopać fundamenty «kopać … Słownik języka polskiego
korzeń — m I, D. korzeńenia; lm M. korzeńenie, D. korzeńni 1. «bezlistny organ roślin naczyniowych, rosnący zwykle pod powierzchnią ziemi; służy roślinie do pobierania wody i soli mineralnych oraz umocowuje ją w glebie» Korzeń główny. Korzenie boczne,… … Słownik języka polskiego
marksizm — m IV, D. u, Ms. marksizmzmie, blm «system poglądów filozoficznych, ekonomicznych i społeczno politycznych stworzony przez K. Marksa i F. Engelsa, będący podstawą działania partii robotniczych, głoszący walkę klas i dyktaturę proletariatu w celu… … Słownik języka polskiego
podbudowa — ż IV, CMs. podbudowawie; lm D. podbudowadów 1. «to, co zostało zbudowane pod czymś, co jest podstawą budowli lub jej części; podbudowanie» Drewniana, kamienna podbudowa. Podbudowa domu, stropu, schodów. Podbudowa drogi, torów kolejowych. przen.… … Słownik języka polskiego
szybko- — «pierwszy człon wyrazów złożonych» a) «których podstawą jest połączenie przysłówka szybko z czasownikiem, wskazujący na szybkość tego, co nazywa druga część złożenia, np. szybkostrzelny (od szybko strzelać), szybkowar (od szybko warzyć)» b)… … Słownik języka polskiego