-
1 podlecieć
глаг.• взлететь• подлететь* * *podlec|ieć\podleciećę сов. подлететь;● praca (robota) \podleciećiała komuś разг. подвернулась работа кому-л.* * *podlecę сов.подлете́ть- robota podleciała komuś
См. также в других словарях:
podlec — I m II, DB. podleca, W. podlecu; lm M. podlece, DB. podleców pot. «człowiek podły; nikczemnik, niegodziwiec» Zachował się jak podlec. II → podlegać … Słownik języka polskiego
