podatek

См. также в других словарях:

• podatek — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIa, D. podatektku {{/stl 8}}{{stl 7}} obowiązkowe świadczenie (zwykle w formie pieniężnej) uiszczone przez obywatela na rzecz państwa lub innych organizacji publicznych w celu pokrycia ich wydatków : {{/stl 7}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• podatek — m III, D. podatektku, N. podatektkiem; lm M. podatektki «przymusowe, nieodpłatne, bezzwrotne świadczenia materialne pobierane przez państwo lub inny związek publiczny, zasadniczo w celu pokrycia jego wydatków» Podatek dochodowy, obrotowy,… …   Słownik języka polskiego

• podátek — tka m (ȃ) 1. dejstvo, ki o določeni stvari kaj pove ali se nanjo nanaša: dati, zbrati podatke; obdelati, preveriti podatke; vpisati podatke v tabelo; dokazati kaj s podatki; neuradni podatki; znanstveni podatek; podatek o izvoru besede / podatki …   Slovar slovenskega knjižnega jezika

• kominowy — przym. od komin (zwykle w zn. 1 i 4) a) w zn. 1: Przewód, wylot kominowy. Ściana kominowa. ∆ bud. Cegła kominowa → kominówka ∆ daw. Podatek kominowy «kominowe» b) w zn. 3: Żleby kominowe w Tatrach. kominowe blm …   Słownik języka polskiego

• pogłówny — 1. roln. «o nawozach, nawożeniu: stosowany w czasie wzrostu roślin (do gleby lub na liście) dla ich dokarmienia» Pogłówne zasilanie zbóż, drzew owocowych. Pogłówne nawożenie łąk. 2. daw. «obliczany od głowy, liczony według głów, od każdej głowy… …   Słownik języka polskiego

• dochodowy — «przynoszący dochód; zyskowny, intratny» Gospodarstwo dochodowe. Instytucja dochodowa. ∆ Podatek dochodowy «podatek od dochodu» ∆ Księga dochodowa «księga, do której wpisywane są dochody» …   Słownik języka polskiego

• konsumpcyjny — 1. «używany, przeznaczony do konsumpcji; spożywczy» Oleje konsumpcyjne. Sala konsumpcyjna. ∆ Podatek konsumpcyjny «podatek od różnych artykułów spożywczych, pobierany przez państwo» 2. «dotyczący użytkowania towarów; użytkowy» Artykuły… …   Słownik języka polskiego

• łupnąć — dk Va, łupnąćnę, łupnąćniesz, łupnąćnij, łupnąćnął, łupnąćnęła, łupnąćnęli, łupnąćnięty, łupnąćnąwszy 1. forma dk czas. łupać (p.) 2. pot. «mocno uderzyć, walnąć; spaść z trzaskiem, hukiem; trzasnąć» Łupnął go kijem. Łupnął głową o ścianę. ◊… …   Słownik języka polskiego

• obrotowy — 1. «dotyczący ruchu dokoła osi, obracania się; powstający przez obracanie się» Ruch obrotowy. Wiercenie obrotowe. ∆ mat. Bryła obrotowa «bryła mająca przynajmniej jedną oś obrotu» 2. «mający możność obracania się; obracający się» Drzwi obrotowe.… …   Słownik języka polskiego

• pośredni — 1. «nie dotyczący czegoś wprost, bezpośrednio; niebezpośredni, uboczny, dalszy» Załatwić coś drogą pośrednią. Coś ma na coś pośredni wpływ. Nawiązywać z kimś pośrednie kontakty. ∆ ekon. Koszty pośrednie «koszty ogólne związane z organizacją… …   Słownik języka polskiego

• progresywny — «postępujący naprzód, wciąż, rosnący; rozwijający się, wzrastający, postępowy» Cechy progresywne. Progresywna postawa twórcza. ∆ ekon. Podatek progresywny «podatek, dla którego charakterystyczny jest wzrost stawki podatkowej w miarę wzrostu… …   Słownik języka polskiego