-
1 poczytywać
глаг.• думать• полагать• счесть• считать* * *poczytywa|ć\poczytywaćny несов. книжн. za kogo-co считать, признавать кем-чем;● \poczytywać za swój obowiązek считать своим долгом (своей обязанностью);
\poczytywać komuś coś za złe осуждать, порицать кого-л. за что-л.;\poczytywać sobie za zaszczyt считать для себя честью
+ uważać* * *poczytywany несов. книжн. za kogo-coсчита́ть, признава́ть кем-чем- poczytywać komuś coś za złe
- poczytywać sobie za zaszczytSyn:
См. также в других словарях:
objawienie — n I 1. rzecz. od objawić. 2. lm D. objawienieeń «fakt, zjawisko, osoba itp., które ukazały się, pojawiły w sposób nagły, olśniewający, uświadamiając komuś istnienie czegoś dotąd nie znanego; ukazanie się czegoś w taki sposób» Być, stać się dla… … Słownik języka polskiego
