Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

poculum

  • 1 poculum

    pōcŭlum (pōclum), i, n. [st2]1 [-] vase à boire, coupe. [st2]2 [-] action de boire, boisson, breuvage. [st2]3 [-] breuvage empoisonné, poison.    - eodem poculo bibere, Plaut.: [boire dans la même coupe]= passer par les mêmes épreuves.    - amoris poculum (desiderii poculum), Hor.: breuvage d'amour, philtre.    - prae poculis nescientes, Flor.: oubliant dans l'ivresse la situation.
    * * *
    pōcŭlum (pōclum), i, n. [st2]1 [-] vase à boire, coupe. [st2]2 [-] action de boire, boisson, breuvage. [st2]3 [-] breuvage empoisonné, poison.    - eodem poculo bibere, Plaut.: [boire dans la même coupe]= passer par les mêmes épreuves.    - amoris poculum (desiderii poculum), Hor.: breuvage d'amour, philtre.    - prae poculis nescientes, Flor.: oubliant dans l'ivresse la situation.
    * * *
        Poculum, poculi, penul. corr. Plin. Toute sorte de vaisseau à boire.
    \
        Poculum. Virgil. Bruvage.
    \
        Amoris poculum. Horat. Bruvage pour induire à aimer.
    \
        Vitea pocula. Virgil. Du vin.
    \
        Ducere pocula. Horat. Boire.
    \
        Infundere poculum. Horat. Verser à boire.
    \
        Miscere pocula. Ouid. Bailler, ou verser à boire.
    \
        Restinguere pocula ardentis Falerni lympha. Horatius. Esteindre la force du vin en y mettant de l'eaue parmi.
    \
        Tingere aliquem poculis. Horat. Luy donner à boire.
    \
        Torquere pocula. Iuuenal. Jecter contre aucun.
    \
        Trahere pocula arenti fauce. Horat. Boire.

    Dictionarium latinogallicum > poculum

  • 2 poculum

    pōcŭlum (contr. pōclum, Plaut. Curc. 2, 3, 80; 89; Arn. 5, 175), i, n. [from root po-, pot; Gr. pinô, v. potus].
    I.
    Lit., a drinking-vessel, a cup, goblet, bowl, beaker (class.;

    syn.: calix, cyathus): et nobis idem Alcimedon duo pocula fecit, Verg. E: 3, 44: poculum grande,

    Plaut. Curc. 2, 3, 89:

    magnis poculis aliquem invitare,

    id. Rud. 2, 3, 32:

    exhaurire poculum,

    to empty, Cic. Clu. 11, 31; so,

    ducere,

    Hor. C. 1, 17, 21:

    siccare,

    Petr. 92:

    poscunt majoribus poculis (sc. bibere),

    out of goblets, Cic. Verr. 2, 1, 26, § 66:

    stans extra poculum caper,

    i.e. in relief, Juv. 1, 76; cf. id. 5, 43.—Prov.:

    eodem poculo bibere,

    i. e. to undergo the same sufferings, Plaut. Cas. 5, 2, 52.—
    II.
    Transf.
    A.
    A drink, draught, potion (mostly poet.):

    si semel poculum amoris accepit meri,

    Plaut. Truc. 1, 1, 22:

    salsa pocula,

    sea-water, id. Rud. 2, 7, 31:

    pocula sunt fontes liquidi,

    Verg. G. 3, 529:

    amoris poculum,

    i. e. a philter, Hor. Epod. 5, 38; also,

    desiderii,

    id. ib. 17, 80:

    prae poculis nescientes,

    through drunkenness, Flor. 2, 10, 2:

    pocula praegustare,

    Juv. 6, 633:

    poculum ex vino,

    Vulg. Cant. 8, 2.—
    B.
    A drinking-bout, a carouse (class.):

    in ipsis tuis immanibus poculis,

    Cic. Phil. 2, 25, 63; cf.:

    is sermo, qui more majorum a summo adhibetur in poculis,

    while drinking, id. Sen. 14, 46.—
    C.
    A draught of poison, alicui poculum dare, Cic. Clu. 10, 30; Ov. M. 14, 295; Val. Fl. 2, 155.

    Lewis & Short latin dictionary > poculum

  • 3 poculum

    pōculum, ī, n. (vgl. πέ-πωκα, pōtus, pōtāre), das Trinkgeschirr, der Becher, I) eig.: ministerium poculorum, das Amt des Mundschenken, Serv.: poc. argenteum, Liv.: aureum, crystallinum, murreum, Sen.: pocula veneno infecta, Iustin.: poculum impavide haurire, Liv.: poculum mortis exhaurire, Cic.: quam perlucido (kristallenen) poculo bibat, Sen.: bibit in aureis semper poculis, Treb. Poll.: nec umquam in uno convivio ex uno vino duo pocula bibit, Treb. Poll.: poscunt maioribus poculis (sc. bibere), aus Pokalen, Cic. – Sprichw., eodem poculo bibere, aus demselben Leidensbecher trinken = dasselbe Ungemach erfahren, Plaut. Cas. 933 L. – II) meton.: A) der Trank, das Trinken, vos autem de cibo vel poculo vel omnino ulla refectione cogitatis, Apul.: ad pocula venire, Verg.: pocula sunt fontes, sind ihr Trank, Verg.: pocula vitea, Rebentrank, Verg.: desiderii, Liebestrank, Hor.: amoris, Liebestrank, Hor.; auch Liebe, Plaut.: prae poculis, vor Trunkenheit, Flor.: in poculis, beim Weintrinken, Cic. – B) insbes., der Giftbecher = Gifttrank, Cic. Clu. 30. Ov. met. 14, 295 u.a. – / Synkop. poclum, Plaut. Curc. 359 u. Pers. 775. Lucil. 303. Prud. cath. 6, 16. Arnob. poët. 5, 26. – Vulg. pocolom, Corp. inscr. Lat. 1, 43–50.

    lateinisch-deutsches > poculum

  • 4 poculum

    pōculum, ī, n. (vgl. πέ-πωκα, pōtus, pōtāre), das Trinkgeschirr, der Becher, I) eig.: ministerium poculorum, das Amt des Mundschenken, Serv.: poc. argenteum, Liv.: aureum, crystallinum, murreum, Sen.: pocula veneno infecta, Iustin.: poculum impavide haurire, Liv.: poculum mortis exhaurire, Cic.: quam perlucido (kristallenen) poculo bibat, Sen.: bibit in aureis semper poculis, Treb. Poll.: nec umquam in uno convivio ex uno vino duo pocula bibit, Treb. Poll.: poscunt maioribus poculis (sc. bibere), aus Pokalen, Cic. – Sprichw., eodem poculo bibere, aus demselben Leidensbecher trinken = dasselbe Ungemach erfahren, Plaut. Cas. 933 L. – II) meton.: A) der Trank, das Trinken, vos autem de cibo vel poculo vel omnino ulla refectione cogitatis, Apul.: ad pocula venire, Verg.: pocula sunt fontes, sind ihr Trank, Verg.: pocula vitea, Rebentrank, Verg.: desiderii, Liebestrank, Hor.: amoris, Liebestrank, Hor.; auch Liebe, Plaut.: prae poculis, vor Trunkenheit, Flor.: in poculis, beim Weintrinken, Cic. – B) insbes., der Giftbecher = Gifttrank, Cic. Clu. 30. Ov. met. 14, 295 u.a. – Synkop. poclum, Plaut. Curc. 359 u. Pers. 775. Lucil. 303. Prud. cath. 6, 16. Arnob. poët. 5, 26. – Vulg. pocolom, Corp. inscr. Lat. 1, 43-50.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > poculum

  • 5 poculum

    poculum poculum, i n бокал

    Латинско-русский словарь > poculum

  • 6 poculum

    poculum poculum, i n стакан

    Латинско-русский словарь > poculum

  • 7 pōculum

        pōculum ī, n    [PO-], a drinking-vessel, cup, goblet, bowl, beaker: haec argento circumcludunt atque pro poculis utuntur, Cs.: ducere, H.: poscunt maioribus poculis (sc. bibere), out of goblets: stantem extra pocula caprum, i. e. in relief, Iu.— A drink, draught, potion: uxori cum poculum dedisset, i. e. the poison: ad insidiosa vocatus pocula, O.: amoris, i. e. a philter, H.: pocula praegustare, Iu.— A drinking-bout, carouse: immania: sermo, qui adhibetur in poculo, while drinking: inter pocula laeti, V.
    * * *
    cup, bowl, drinking vessel; drink/draught; social drinking (pl.); drink

    Latin-English dictionary > pōculum

  • 8 poculum

    pōculum, ī n.
    1) бокал, чаша
    eōdem poculo bibere погов. Pl — пить из той же чаши, т. е. хлебнуть того же горя
    2) поэт. питьё
    pocula vitea V — виноградная влага, вино
    p. amoris или desiderii Hлюбовный напиток или любовь
    prae poculis Fl — из-за опьянения, (будучи) в хмелю
    4) (тж. p. mortis C) чаша с ядом (alicui p. dare C)

    Латинско-русский словарь > poculum

  • 9 poculum

    -i s n 2
    coupe
    s

    Dictionarium Latino-Gallicum botanicae > poculum

  • 10 poculum

    1) бокал, чаша (1. 36 D. 34, 2). 2) питье, напиток, poc. amatorium, abortionis (Paul. V. 23, § 14).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > poculum

  • 11 poculum

    , i n
      бокал, чаша

    Dictionary Latin-Russian new > poculum

  • 12 Poculum, mane haustum, restaurat naturam exhaustam

    чаша. выпитая с утра, восстанавливает истощенные силы

    Латинско-русский словарь крылатых слов и выражений > Poculum, mane haustum, restaurat naturam exhaustam

  • 13 poclum

    pōcŭlum (contr. pōclum, Plaut. Curc. 2, 3, 80; 89; Arn. 5, 175), i, n. [from root po-, pot; Gr. pinô, v. potus].
    I.
    Lit., a drinking-vessel, a cup, goblet, bowl, beaker (class.;

    syn.: calix, cyathus): et nobis idem Alcimedon duo pocula fecit, Verg. E: 3, 44: poculum grande,

    Plaut. Curc. 2, 3, 89:

    magnis poculis aliquem invitare,

    id. Rud. 2, 3, 32:

    exhaurire poculum,

    to empty, Cic. Clu. 11, 31; so,

    ducere,

    Hor. C. 1, 17, 21:

    siccare,

    Petr. 92:

    poscunt majoribus poculis (sc. bibere),

    out of goblets, Cic. Verr. 2, 1, 26, § 66:

    stans extra poculum caper,

    i.e. in relief, Juv. 1, 76; cf. id. 5, 43.—Prov.:

    eodem poculo bibere,

    i. e. to undergo the same sufferings, Plaut. Cas. 5, 2, 52.—
    II.
    Transf.
    A.
    A drink, draught, potion (mostly poet.):

    si semel poculum amoris accepit meri,

    Plaut. Truc. 1, 1, 22:

    salsa pocula,

    sea-water, id. Rud. 2, 7, 31:

    pocula sunt fontes liquidi,

    Verg. G. 3, 529:

    amoris poculum,

    i. e. a philter, Hor. Epod. 5, 38; also,

    desiderii,

    id. ib. 17, 80:

    prae poculis nescientes,

    through drunkenness, Flor. 2, 10, 2:

    pocula praegustare,

    Juv. 6, 633:

    poculum ex vino,

    Vulg. Cant. 8, 2.—
    B.
    A drinking-bout, a carouse (class.):

    in ipsis tuis immanibus poculis,

    Cic. Phil. 2, 25, 63; cf.:

    is sermo, qui more majorum a summo adhibetur in poculis,

    while drinking, id. Sen. 14, 46.—
    C.
    A draught of poison, alicui poculum dare, Cic. Clu. 10, 30; Ov. M. 14, 295; Val. Fl. 2, 155.

    Lewis & Short latin dictionary > poclum

  • 14 amatorium

    poculum, venenum, любовный напиток (Paul. V. 23 § 14. 1. 3 § 2 D. 48, 8).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > amatorium

  • 15 exhaurio

    exhaurĭo, ĕre, hausi, haustum - tr. - [st2]1 [-] vider en puisant, enlever en creusant, creuser, tirer hors de, retirer, enlever. [st2]2 [-] vider, boire entièrement, avaler, épuiser, tarir. [st2]3 [-] rendre vide, dépeupler. [st2]4 [-] épuiser (les forces, épuiser (la fortune...). [st2]5 [-] épuiser, employer tout. [st2]6 [-] accomplir entièrement, achever; acquitter. [st2]7 [-] supporter jusqu'au bout, souffrir.    - poculum exhaurire: vider une coupe, boire une coupe.    - exhaustum poculum, Cic. Clu. 11.31: coupe vidée.    - sentinam exhaurire: vider la sentine, vider la cale (du bateau)    - exhaustum flumen, Prop. 4 (5), 9, 63: fleuve tari.    - exhaurire terram manibus, Caes. B. G. 5.42.3: retirer la terre avec les mains    - exhaurire pecuniam ex aerario, Cic. Agr. 2.36.98: vider l'argent du trésor.    - exhaurire vires, Plin. Ep. 3, 19, 6: épuiser les forces.    - exhaurire aes alienum: [épuiser ses dettes] = s'acquitter de ses dettes.    - exhaurire sibi vitam, Cic. Sest. 21.48: s'ôter la vie, se suicider    - exhaustis tectis ignem injecit, Liv. 10.44.2: une fois les maisons pillées entièrement, il fit mettre le feu.    - exhaurire labores: venir à bout des fatigues.    - exhausta nocte, Tac. H. 4, 29: une fois la nuit achevée.
    * * *
    exhaurĭo, ĕre, hausi, haustum - tr. - [st2]1 [-] vider en puisant, enlever en creusant, creuser, tirer hors de, retirer, enlever. [st2]2 [-] vider, boire entièrement, avaler, épuiser, tarir. [st2]3 [-] rendre vide, dépeupler. [st2]4 [-] épuiser (les forces, épuiser (la fortune...). [st2]5 [-] épuiser, employer tout. [st2]6 [-] accomplir entièrement, achever; acquitter. [st2]7 [-] supporter jusqu'au bout, souffrir.    - poculum exhaurire: vider une coupe, boire une coupe.    - exhaustum poculum, Cic. Clu. 11.31: coupe vidée.    - sentinam exhaurire: vider la sentine, vider la cale (du bateau)    - exhaustum flumen, Prop. 4 (5), 9, 63: fleuve tari.    - exhaurire terram manibus, Caes. B. G. 5.42.3: retirer la terre avec les mains    - exhaurire pecuniam ex aerario, Cic. Agr. 2.36.98: vider l'argent du trésor.    - exhaurire vires, Plin. Ep. 3, 19, 6: épuiser les forces.    - exhaurire aes alienum: [épuiser ses dettes] = s'acquitter de ses dettes.    - exhaurire sibi vitam, Cic. Sest. 21.48: s'ôter la vie, se suicider    - exhaustis tectis ignem injecit, Liv. 10.44.2: une fois les maisons pillées entièrement, il fit mettre le feu.    - exhaurire labores: venir à bout des fatigues.    - exhausta nocte, Tac. H. 4, 29: une fois la nuit achevée.
    * * *
        Exhaurio, exhauris, exhausi, exhaustum, exhaurire. Cic. Espuiser, Evacuer, Tarir.
    \
        Exhaurire poculum. Liu. Avaller tout un breuvage, Vuider le gobelet.
    \
        Exhaurire, per translationem: vt Exhaurire aerarium. Cic. Despendre tout l'argent public.
    \
        Exhaurit aegrum cubantem fluens aluus. Celsus. Le flux de ventre use et consume le malade.
    \
        Exhaurire et pene perdere aratores. Cic. Les espuiser d'argent.
    \
        Ciuitatem aliquam exhaurire. Lucan. Mettre hors tous les habitans.
    \
        Ciuitates bonis exhaurire. Cic. Piller et mettre à pauvreté, N'y rien laisser, Les espuiser de biens.
    \
        Exhaurire maximas copias. Cic. Despendre.
    \
        Dolorem. Cic. Porter, Endurer.
    \
        Exhaurire haeredem legatis, ita vt apud eum non amplius quam quarta remaneat. Plin. iunior. Charger son heritier de tant de laiz testamentaires, qu'il ne luy demeure que la quarte partie.
    \
        Ligonibus humum exhaurire. Stat. Ouvrir ou fouir la terre.
    \
        Ictum exhaurire. Stat. Eviter un coup en se destournant.
    \
        Laborem. Silius. Endurer.
    \
        Labores in re aliqua. Plin. iunior. Prendre et endurer peines et travaulx à quelque chose.
    \
        Partem aliquam laudum alicuius. Cicero. Oster, Prendre, S'attribuer.
    \
        Mandata alicuius. Cic. Vuider et achever les affaires desquels on ha charge d'autruy.
    \
        Fluuius aliquam regionem exhaurire dicitur. Lucan. Quand une riviere desbordee ravit et emporte tout.
    \
        Exhaurire sentinam furum ex vrbe. Cic. Jecter hors et chasser touts les larrons, Vuider et evacuer la ville de, etc. Espuiser de, etc. Vuider hors.
    \
        Supplicia exhaurire. Silius. Porter, Endurer, Souffrir.
    \
        Vires. Plin. iunior. Oster toute la force.
    \
        Exhaurire sibi vitam. Cic. Se tuer.
    \
        Poenarum exhaustum satis est. Virgil. On a assez enduré de peines.

    Dictionarium latinogallicum > exhaurio

  • 16 infundo

    infundo, ĕre, fūdi, fūsum - tr. - [st2]1 [-] verser dans, répandre dans, faire absorber, faire avaler, répandre sur. [st2]2 [-] faire entrer, introduire. [st2]3 [-] arroser, mouiller.    - alicui venenum infundere, Cic. Phil. 11.6.13: verser du poison à qqn.    - alicui poculum infundere, Hor. Epod. 5, 77: verser à boire à qqn.    - dysenteriae infundi, Plin. 27, 4, 5, § 20: être administré pour la dysenterie.    - agmen urbi infundere, Flor. 3, 21, 6: faire entrer la troupe dans la ville.    - vitia in civitatem infundere, Cic. Leg. 3, 14, 32: introduire des vices dans l'Etat.    - rebus lumen infundere, Sen. Hipp. 154: éclairer les objets.    - infundere olivas aceto, Col. 12, 47: arroser les olives de vinaigre.
    * * *
    infundo, ĕre, fūdi, fūsum - tr. - [st2]1 [-] verser dans, répandre dans, faire absorber, faire avaler, répandre sur. [st2]2 [-] faire entrer, introduire. [st2]3 [-] arroser, mouiller.    - alicui venenum infundere, Cic. Phil. 11.6.13: verser du poison à qqn.    - alicui poculum infundere, Hor. Epod. 5, 77: verser à boire à qqn.    - dysenteriae infundi, Plin. 27, 4, 5, § 20: être administré pour la dysenterie.    - agmen urbi infundere, Flor. 3, 21, 6: faire entrer la troupe dans la ville.    - vitia in civitatem infundere, Cic. Leg. 3, 14, 32: introduire des vices dans l'Etat.    - rebus lumen infundere, Sen. Hipp. 154: éclairer les objets.    - infundere olivas aceto, Col. 12, 47: arroser les olives de vinaigre.
    * * *
        Infundo, infundis, infudi, infusum, pen. prod. infundere. Verser dedens.
    \
        Infundere cribro, pro In cribrum. Seneca. Verser dedens un crible.
    \
        Maius poculum alicui infundere. Horat. Luy verser plus grande voarree, ou tassee.
    \
        Infundere in vas. Cic. Verser dedens, Entonner.
    \
        Infundere vitia in ciuitatem. Cic. Espandre.
    \
        Infundere. Virgil. Verser dessus.

    Dictionarium latinogallicum > infundo

  • 17 absinthiatus

    absinthiātus, a, um [ absinthium ]
    содержащий полынь, приправленный полынью, полынный ( poculum Sen)

    Латинско-русский словарь > absinthiatus

  • 18 Circaeus

    a, um [ Circe ]
    Circaea moenia HTusculum (построенный, по преданию, сыном Кирки, Телегоном)
    2) поэт. чудодейственный, магический (gramen Prp; poculum C)

    Латинско-русский словарь > Circaeus

  • 19 circumfero

    circum-fero, tulī, lātum, ferre
    1) носить кругом, обносить (mulsum Pl; poculum L; reliquias cenae Su)
    c. onera venalia Ptторговать вразнос
    aliquem purā undā c. (тж. c. undam circum socios) V — обнести кого-л. чистой водой ( очистительный обряд)
    clipeum ad ictūs c. QC — поворачивая щит, отражать удары
    huc atque illuc acies c. Vозираться во все стороны
    c. suos oculos per aliquid Ap — обводить глазами (окидывать взором) что-л.
    3) разносить, распространять (caedes, terrorem T)
    4) провозглашать, возвещать, оповещать (senatūs consultum per omnes urbes L); разглашать ( factum atque dictum alicujus Col)
    5) возвр.
    se c. — выдавать себя (за кого-л.) (c. se esse Corinnam O)

    Латинско-русский словарь > circumfero

  • 20 crystallinus

    a, um (греч.)
    хрустальный (poculum Sen; tesserae Pt)

    Латинско-русский словарь > crystallinus

См. также в других словарях:

  • Pocŭlum — (lat), Becher; daher Poculiren, bechern, zechen, trinken …   Pierer's Universal-Lexikon

  • Pocŭlum — (lat.), Becher …   Meyers Großes Konversations-Lexikon

  • Poculum — Poculum, lat., Becher; poculiren, bechern, zechen …   Herders Conversations-Lexikon

  • poculum — copa; hueco de la palma de la mano Diccionario ilustrado de Términos Médicos.. Alvaro Galiano. 2010 …   Diccionario médico

  • POCULUM — I. POCULUM primo vola fuit, quod Diogenes non erubuit didicisse, a quodam, quem cavâ manu exceptam auqam oriadmovere vidit, abiectô hinc vasculo suô potoriô, tamquam supellectile non necessariâ, eius simplicitatem in posterum imitaturus. Verum… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • POCULUM Eucharisticum — cuius in S. Cena usum DOMINUS instituit, e Poculo Hebraeorum Paschali originem habuit, uti Burmannus docet, infra laudandus: de cuius forma Ritualia iudaeorum possunt consuli. Incerta enim, quae Veteres de illo poculo tradunt, ἄμφωτον illud, i. e …   Hofmann J. Lexicon universale

  • poculum — noun /ˈpɒkjʊləm/ a drinking cup used in ancient Rome , 1989: They sat together over elaborate glass pocula blown in Cologne; the wine too was Rhenish. Anthony Burgess, The Devils Mode …   Wiktionary

  • poculum — SYN: cup (1). [L.] p. diogenis SYN: cup of palm …   Medical dictionary

  • poculum — …   Useful english dictionary

  • NUPTAALE Poculum — inter Graecorum nuptiales ritus. Cum enim apud hos duae potissimum formulae sacrae habeantur, altera Sponsalium sacrorum, sine celebritate Nuptiali, altera Nuptialium sacrorum, posterior haec Ἀκολουθεία τοῦ ςτεφανώματος vocatur, Ordo sacer… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • Circĕum pocŭlum — (lat.), Becher der Kirke, d. i. ein Zauberbecher, sprichwörtlich so v. w. Zauberkunft …   Pierer's Universal-Lexikon

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»