-
1 pochwalić
глаг.• одобрить• одобрять• похвалить• похвастать• расхвалить• утвердить• утверждать* * *pochwal|ić\pochwalićony сов. похвалить* * *pochwalony сов.похвали́ть -
2 pochwalić się
-
3 pochwalić\ się
сов. похвалиться, похвастаться+poszczycić się, pochlubić się
-
4 przyklasnąć
сов. komu-czemu одобрить кого-что+zaaprobować, pochwalić
* * *сов. komu-czemuодо́брить кого-чтоSyn: -
5 pochlubić się
-
6 wynieść
глаг.• вынести* * *1) (pochwalić, wywyższyć) возвысить, восхвалить, превознести2) wynieść (równać się) равняться, составить3) wynieść (w górę) поднять (наверх)4) wynieść (zabrać) вынести (забрать)5) wynieść (zdobyć doświadczenie) вынести (получить опыт)wystawić (w przód) вынести (вперёд)wydać (np. postanowienie, wyrok) вынести (напр. постановление, приговор)znieść (wytrzymać) вынести (перенести, стерпеть)* * *wyni|eść\wynieśćosę, \wynieśćesie, \wynieśćósł, \wynieśćosła, \wynieśćeśli, \wynieśćesiony сов. 1. вынести;\wynieść przeświadczenie вынести убеждение;
2. (ukraść) унести, утащить;3. (uczynić jakąś sumę) составить;● \wynieść korzyść (pożytek) извлечь пользу; \wynieść (całą) głowę спастись, уцелеть; \wynieść statek kosmiczny na orbitę вывести космический корабль на орбиту
* * *wyniosę, wyniesie, wyniósł, wyniosła, wynieśli, wyniesiony сов.1) вы́нестиwynieść przeświadczenie — вы́нести убежде́ние
2) ( ukraść) унести́, утащи́ть3) ( uczynić jakąś sumę) соста́вить•- wynieść pożytek
- wynieść głowę
- wynieść statek kosmiczny na orbitę -
7 pochlubić\ się
сов. похвалиться, похвастаться+poszczycić się, pochwalić się
См. также в других словарях:
pochwalić — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}chwalić{{/stl 7}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}niech będzie pochwalony Jezus Chrystus {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
pochwalić — dk VIa, pochwalićlę, pochwalićlisz, pochwalićchwal, pochwalićlił, pochwalićlony «wyrazić uznanie, pozytywną opinię o kimś lub o czymś, udzielić pochwały» Pochwalić wzorowy porządek. Pochwalić kogoś za pilność, za punktualność. Pochwalić ucznia… … Słownik języka polskiego
pochwalić się — I {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}chwalić się {{/stl 33}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}pochwalić się II {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIb, pochwalić sięlę się, pochwalić sięli się {{/stl 8}}{{stl 7}} przedstawić coś… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
chwalić się – pochwalić się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} mówić o sobie, wyrażając w sposób jawny lub ukryty przekonanie o swojej wysokiej wartości i zaletach w celu wywołania u innych uczucia zazdrości, podziwu, pokazania, że się jest… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zawody — Iść, puszczać się, stawać w zawody z kimś, z czymś «przystępować do rywalizacji z kimś, z czymś»: Niebo jest coraz bardziej niebieskie, błękitnieje z minuty na minutę, idąc w zawody z widocznym na horyzoncie morzem. E. Cechnicka, Znak. Stając w… … Słownik frazeologiczny
po- — 1. «przedrostek tworzący czasowniki pochodne, najczęściej dokonane, oznaczający» a) «powtarzanie czynności przez jeden podmiot względem wielu przedmiotów lub ich części, np. pogubić, polepić, pomyć, potopić, powiązać; poprzedzielać, porozsyłać,… … Słownik języka polskiego
pochlubić się — dk VIa, pochlubić siębię się, pochlubić siębisz się, pochlubić sięchlub się, pochlubić siębił się «pochwalić się, poszczycić się kimś, czymś» Pochlubić się swoimi osiągnięciami, wynikami badań naukowych. Nie mógł się pochlubić dziećmi … Słownik języka polskiego
poszczycić się — dk VIa, poszczycić sięcę się, poszczycić sięcisz się, poszczycić sięszczyć się, poszczycić sięcił się książk. «dać poznać, że się jest dumnym z czegoś, ujawnić to, co przynosi zaszczyt, pochwalić się» Chciała się poszczycić dziećmi. Niejeden… … Słownik języka polskiego
przechwalić — dk VIa, przechwalićlę, przechwalićlisz, przechwalićchwal, przechwalićlił, przechwalićlony przechwalać ndk I, przechwalićam, przechwalićasz, przechwalićają, przechwalićaj, przechwalićał, przechwalićany «przesadzić w chwaleniu kogoś, czegoś,… … Słownik języka polskiego
publicznie — «w sposób publiczny, w miejscu publicznym, przed publicznością, jawnie» Publicznie pochwalić, zganić, przeprosić kogoś. Pokazać się z kimś publicznie. Ogłosić coś publicznie … Słownik języka polskiego
wybór — m IV, D. wyboru, Ms. wyborze; lm M. wybory 1. «wybranie, wybieranie spomiędzy pewnej liczby osób, rzeczy» Swobodny, trudny, trafny wybór. Wybór zawodu. Pochwalić czyjś wybór. Zrobić dobry, zły wybór. Omylić się w wyborze czegoś, kogoś. ◊ Bez… … Słownik języka polskiego