-
1 postulata
postŭlo, āvi, ātum, 1, v. a. [posco], to ask, demand, require, request, desire (syn.: posco, flagito, peto); constr. with aliquid, aliquid ab aliquo, aliquem aliquid, with ut ( ne), de, with inf., or absol.I.In gen.:II.incipiunt postulare, poscere, minari,
Cic. Verr. 2, 3, 34, § 78:nemo inventus est tam audax, qui posceret, nemo tam impudens qui postularet ut venderet,
id. ib. 2, 4, 20, § 44; cf. Liv. 2, 45; 3, 19:tametsi causa postulat, tamen quia postulat, non flagitat, praeteribo,
Cic. Quint. 3, 13:postulabat autem magis quam petebat, ut, etc.,
Curt. 4, 1, 8:dehinc postulo, sive aequom est, te oro, ut, etc.,
Ter. And. 1, 2, 19:ita volo itaque postulo ut fiat,
id. ib. 3, 3, 18; Plaut. Aul. 4, 10, 27:suom jus postulat,
Ter. Ad. 2, 1, 47; cf.:aequom postulat, da veniam,
id. And. 5, 3, 30; and:quid est? num iniquom postulo?
id. Phorm. 2, 3, 64:nunc hic dies alios mores postulat,
id. And. 1, 2, 18:fidem publicam,
Cic. Att. 2, 24, 2:istud, quod postulas,
id. Rep. 1, 20, 33; id. Lael. 2, 9:ad senatum venire auxilium postulatum,
Caes. B. G. 1, 31:deliberandi sibi unum diem postulavit,
Cic. N. D. 1, 22, 60; cf.:noctem sibi ad deliberandum postulavit,
id. Sest. 34, 74:postulo abs te, ut, etc.,
Plaut. Capt. 5, 1, 18:postulatur a te jam diu vel flagitatur potius historia,
Cic. Leg. 1, 5:quom maxime abs te postulo atque oro, ut, etc.,
Ter. And. 5, 1, 4; and:quidvis ab amico postulare,
Cic. Lael. 10, 35; cf. in pass.:cum aliquid ab amicis postularetur,
id. ib.:orationes a me duas postulas,
id. Att. 2, 7, 1:quod principes civitatum a me postulassent,
id. Fam. 3, 8, 5; cf. infra the passages with an object-clause.—With ut ( ne):quodam modo postulat, ut, etc.,
Cic. Att. 10, 4, 2:postulatum est, ut Bibuli sententia divideretur,
id. Fam. 1, 2, 1 (for other examples with ut, v. supra):legatos ad Bocchum mittit postulatum, ne sine causā hostis populo Romano fieret,
Sall. J. 83, 1.—With subj. alone:qui postularent, eos qui sibi Galliaeque bellum intulissent, sibi dederent,
Caes. B. G. 4, 16, 3.—With de:sapientes homines a senatu de foedere postulaverunt,
Cic. Balb. 15, 34:Ariovistus legatos ad eum mittit, quod antea de colloquio postulasset, id per se fieri licere,
Caes. B. G. 1, 42.—With inf., freq. to be rendered, to wish, like, want: qui lepide postulat alterum frustrari, Enn. ap. Gell. 18, 2, 7 (Sat. 32 Vahl.):hic postulat se Romae absolvi, qui, etc.,
Cic. Verr. 2, 3, 60, § 138:o facinus impudicum! quam liberam esse oporteat, servire postulare,
Plaut. Rud. 2, 3, 62; id. Men. 2, 3, 88:me ducere istis dictis postulas?
Ter. And. 4, 1, 20; id. Eun. 1, 1, 16:(lupinum) ne spargi quidem postulat decidens sponte,
Plin. 18, 14, 36, § 135:si me tibi praemandere postulas,
Gell. 4, 1, 11.—With a double object: quas (sollicitudines) levare tua te prudentia postulat, demands of you, Luccei. ap. Cic. Fam. 5, 14, 2. —With nom. and inf.:qui postulat deus credi,
Curt. 6, 11, 24.—In partic., in jurid. lang.A.To summon, arraign before a court, to prosecute, accuse, impeach (syn.: accuso, insimulo); constr. class. usu. with de and abl., post-Aug. also with gen.):B.Gabinium tres adhuc factiones postulant: L. Lentulus, qui jam de majestate postulavit,
Cic. Q. Fr. 3, 1, 5, § 15:aliquem apud praetorem de pecuniis repetundis,
id. Cornel. Fragm. 1:aliquem repetundis,
Tac. A. 3, 38:aliquem majestatis,
id. ib. 1, 74:aliquem repetundarum,
Suet. Caes. 4: aliquem aliquā lege, Cael. ap. Cic. Fam. 8, 12, 3:aliquem ex aliquā causā reum,
Plin. 33, 2, 8, § 33:aliquem impietatis reum,
Plin. Ep. 7, 33, 7:aliquem injuriarum,
Suet. Aug. 56 fin.:aliquem capitis,
Dig. 46, 1, 53:qui (infames) postulare prohibentur,
Paul. Sent. 1, 2, 1.—To demand a writ or leave to prosecute, from the prætor or other magistrate:C.postulare est desiderium suum vel amici sui in jure apud eum qui jurisdictioni praeest exponere vel alterius desiderio contradicere, etc.,
Dig. 3, 1, 1; cf.this whole section: De postulando: in aliquem delationem nominis postulare,
Cic. Div. in Caecil. 20, 64:postulare servos in quaestionem,
id. Rosc. Am. 28, 77:quaestionem,
Liv. 2, 29, 5.—For the usual expostulare, to complain of one:* D.quom patrem adeas postulatum,
Plaut. Bacch. 3, 3, 38 (but in id. Mil. 2, 6, 35, the correct read. is expostulare; v. Ritschl ad h. l.).—Postulare votum (lit. to ask a desire, i. e.), to vow, App. Flor. init. —E.Of the seller, to demand a price, ask (post-class. for posco):III.pro eis (libris) trecentos Philippeos postulasse,
Lact. 1, 6, 10; cf.:accipe victori populus quod postulat aurum,
Juv. 7, 243. —Transf., of things.A. B.To need, require:cepina magis frequenter subactam postulat terram,
Col. 11, 3, 56.—Hence, po-stŭlātum, i, n.; usually in plur.: po-stŭlāta, ōrum, a demand, request (class.):intolerabilia postulata,
Cic. Fam. 12, 4, 1; id. Phil. 12, 12, 28: deferre postulata alicujus ad aliquem, Caes. B. C. 1, 9:cognoscere de postulatis alicujus,
id. B. G. 4, 11 fin.:postulata facere,
Nep. Alcib. 8, 4. -
2 postulo
postŭlo, āvi, ātum, 1, v. a. [posco], to ask, demand, require, request, desire (syn.: posco, flagito, peto); constr. with aliquid, aliquid ab aliquo, aliquem aliquid, with ut ( ne), de, with inf., or absol.I.In gen.:II.incipiunt postulare, poscere, minari,
Cic. Verr. 2, 3, 34, § 78:nemo inventus est tam audax, qui posceret, nemo tam impudens qui postularet ut venderet,
id. ib. 2, 4, 20, § 44; cf. Liv. 2, 45; 3, 19:tametsi causa postulat, tamen quia postulat, non flagitat, praeteribo,
Cic. Quint. 3, 13:postulabat autem magis quam petebat, ut, etc.,
Curt. 4, 1, 8:dehinc postulo, sive aequom est, te oro, ut, etc.,
Ter. And. 1, 2, 19:ita volo itaque postulo ut fiat,
id. ib. 3, 3, 18; Plaut. Aul. 4, 10, 27:suom jus postulat,
Ter. Ad. 2, 1, 47; cf.:aequom postulat, da veniam,
id. And. 5, 3, 30; and:quid est? num iniquom postulo?
id. Phorm. 2, 3, 64:nunc hic dies alios mores postulat,
id. And. 1, 2, 18:fidem publicam,
Cic. Att. 2, 24, 2:istud, quod postulas,
id. Rep. 1, 20, 33; id. Lael. 2, 9:ad senatum venire auxilium postulatum,
Caes. B. G. 1, 31:deliberandi sibi unum diem postulavit,
Cic. N. D. 1, 22, 60; cf.:noctem sibi ad deliberandum postulavit,
id. Sest. 34, 74:postulo abs te, ut, etc.,
Plaut. Capt. 5, 1, 18:postulatur a te jam diu vel flagitatur potius historia,
Cic. Leg. 1, 5:quom maxime abs te postulo atque oro, ut, etc.,
Ter. And. 5, 1, 4; and:quidvis ab amico postulare,
Cic. Lael. 10, 35; cf. in pass.:cum aliquid ab amicis postularetur,
id. ib.:orationes a me duas postulas,
id. Att. 2, 7, 1:quod principes civitatum a me postulassent,
id. Fam. 3, 8, 5; cf. infra the passages with an object-clause.—With ut ( ne):quodam modo postulat, ut, etc.,
Cic. Att. 10, 4, 2:postulatum est, ut Bibuli sententia divideretur,
id. Fam. 1, 2, 1 (for other examples with ut, v. supra):legatos ad Bocchum mittit postulatum, ne sine causā hostis populo Romano fieret,
Sall. J. 83, 1.—With subj. alone:qui postularent, eos qui sibi Galliaeque bellum intulissent, sibi dederent,
Caes. B. G. 4, 16, 3.—With de:sapientes homines a senatu de foedere postulaverunt,
Cic. Balb. 15, 34:Ariovistus legatos ad eum mittit, quod antea de colloquio postulasset, id per se fieri licere,
Caes. B. G. 1, 42.—With inf., freq. to be rendered, to wish, like, want: qui lepide postulat alterum frustrari, Enn. ap. Gell. 18, 2, 7 (Sat. 32 Vahl.):hic postulat se Romae absolvi, qui, etc.,
Cic. Verr. 2, 3, 60, § 138:o facinus impudicum! quam liberam esse oporteat, servire postulare,
Plaut. Rud. 2, 3, 62; id. Men. 2, 3, 88:me ducere istis dictis postulas?
Ter. And. 4, 1, 20; id. Eun. 1, 1, 16:(lupinum) ne spargi quidem postulat decidens sponte,
Plin. 18, 14, 36, § 135:si me tibi praemandere postulas,
Gell. 4, 1, 11.—With a double object: quas (sollicitudines) levare tua te prudentia postulat, demands of you, Luccei. ap. Cic. Fam. 5, 14, 2. —With nom. and inf.:qui postulat deus credi,
Curt. 6, 11, 24.—In partic., in jurid. lang.A.To summon, arraign before a court, to prosecute, accuse, impeach (syn.: accuso, insimulo); constr. class. usu. with de and abl., post-Aug. also with gen.):B.Gabinium tres adhuc factiones postulant: L. Lentulus, qui jam de majestate postulavit,
Cic. Q. Fr. 3, 1, 5, § 15:aliquem apud praetorem de pecuniis repetundis,
id. Cornel. Fragm. 1:aliquem repetundis,
Tac. A. 3, 38:aliquem majestatis,
id. ib. 1, 74:aliquem repetundarum,
Suet. Caes. 4: aliquem aliquā lege, Cael. ap. Cic. Fam. 8, 12, 3:aliquem ex aliquā causā reum,
Plin. 33, 2, 8, § 33:aliquem impietatis reum,
Plin. Ep. 7, 33, 7:aliquem injuriarum,
Suet. Aug. 56 fin.:aliquem capitis,
Dig. 46, 1, 53:qui (infames) postulare prohibentur,
Paul. Sent. 1, 2, 1.—To demand a writ or leave to prosecute, from the prætor or other magistrate:C.postulare est desiderium suum vel amici sui in jure apud eum qui jurisdictioni praeest exponere vel alterius desiderio contradicere, etc.,
Dig. 3, 1, 1; cf.this whole section: De postulando: in aliquem delationem nominis postulare,
Cic. Div. in Caecil. 20, 64:postulare servos in quaestionem,
id. Rosc. Am. 28, 77:quaestionem,
Liv. 2, 29, 5.—For the usual expostulare, to complain of one:* D.quom patrem adeas postulatum,
Plaut. Bacch. 3, 3, 38 (but in id. Mil. 2, 6, 35, the correct read. is expostulare; v. Ritschl ad h. l.).—Postulare votum (lit. to ask a desire, i. e.), to vow, App. Flor. init. —E.Of the seller, to demand a price, ask (post-class. for posco):III.pro eis (libris) trecentos Philippeos postulasse,
Lact. 1, 6, 10; cf.:accipe victori populus quod postulat aurum,
Juv. 7, 243. —Transf., of things.A. B.To need, require:cepina magis frequenter subactam postulat terram,
Col. 11, 3, 56.—Hence, po-stŭlātum, i, n.; usually in plur.: po-stŭlāta, ōrum, a demand, request (class.):intolerabilia postulata,
Cic. Fam. 12, 4, 1; id. Phil. 12, 12, 28: deferre postulata alicujus ad aliquem, Caes. B. C. 1, 9:cognoscere de postulatis alicujus,
id. B. G. 4, 11 fin.:postulata facere,
Nep. Alcib. 8, 4.
Перевод: со всех языков на все языки
со всех языков на все языки- Со всех языков на:
- Все языки
- Со всех языков на:
- Английский