-
1 pluskać
глаг.• всплескивать• плескать• плескаться* * *plu|skać\pluskaćska/\pluskaćszcze, \pluskaćszcz несов. 1. плескать; шуметь;fale \pluskaćszcza плещут волны; deszcz \pluskaćszcze шумит дождь;
2. шлёпать, хлюпать (по воде, грязи)+2. chlupać
* * *pluska / pluszcze, pluszcz несов.1) плеска́ть; шуме́тьfale pluszczą — пле́щут во́лны
deszcz pluszcze — шуми́т дождь
2) шлёпать, хлю́пать (по воде, грязи)Syn:chlupać 2) -
2 pluskać się
-
3 pluskać\ się
несов. плескаться -
4 mlaskać
глаг.• чавкать• щелкать* * *mla|skać\mlaskaćska/\mlaskaćszcze несов. 1. чавкать; чмокать;2. хлюпать, чавкать; błoto \mlaskaćska pod nogami грязь чавкает (хлюпает) под ногами+2. chlupotać, pluskać
* * *mlaska / mlaszcze несов.1) ча́вкать; чмо́кать2) хлю́пать, ча́вкатьbłoto mlaska pod nogami — грязь ча́вкает (хлю́пает) под нога́ми
Syn:
См. также в других словарях:
pluskać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa a. IIa, pluskaćam, || pluszczę, pluskaća || pluszcze, pluskaćają || pluszczą {{/stl 8}}– plusnąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVa, pluskaćnę, pluśnie, pluśnij, pluskaćnął, pluskaćnęli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
pluskać — ndk I, pluskaćam, pluskaćasz, pluskaćają, pluskaćaj, pluskaćał a. IX pluszczę, pluszczesz, pluszcz plusnąć dk Va, pluskaćnę, pluśniesz, pluśnij, pluskaćnął, pluskaćnęła, pluskaćnęli, pluskaćnąwszy 1. «o cieczy: przelewać się, uderzać o coś,… … Słownik języka polskiego
pluskać się — {{/stl 13}}{{stl 7}} poruszać się w wodzie, rozpryskując ją i wywołując pluski; kąpać się, myć się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Pluskać się w jeziorze, w łazience. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
plusnąć — → pluskać … Słownik języka polskiego
плюснуть — плюсну, плюснуться, плюхнуть, плюха, плюх, плюхать, укр. плюснути, плюсь!, плюхнути, плющати плескаться , блр. плюснуць, плюхнуць ударить ладонью , плюсь!, плющець лить, как из ведра (о дожде) , ст. слав. плюскъ шум (Супр.), болг. плюсна хлопаю … Этимологический словарь русского языка Макса Фасмера
pluskanie — n I 1. rzecz. od pluskać. 2. lm D. pluskanieań «odgłos spowodowany uderzeniem czegoś o ciecz lub cieczy o coś; plusk» Od jeziora dobiegało pluskanie. pluskanie się rzecz. od pluskać się … Słownik języka polskiego
ciamkać — ndk I, ciamkaćam, ciamkaćasz, ciamkaćają, ciamkaćaj, ciamkaćał 1. «jeść głośno; mlaskać» 2. «o substancjach płynnych lub półpłynnych: chlupać, chlupotać, pluskać» Błoto ciamkało pod nogami … Słownik języka polskiego
kąpać — ndk IX, kąpaćpię, kąpaćpiesz, kąp, kąpaćał, kąpaćany 1. «zanurzać, moczyć kogoś w wodzie w celu umycia lub w celach leczniczych» Kąpać dziecko w wanience. ◊ W gorącej wodzie, w ukropie kąpany «działający raptownie, bez namysłu; impulsywny,… … Słownik języka polskiego
mlaskać — ndk I, mlaskaćam, mlaskaćasz, mlaskaćają, mlaskaćaj, mlaskaćał, a. IX, mlaszczę, mlaszczesz, mlaszcz mlasnąć dk Va, mlaskaćnę, mlaśniesz, mlaśnij, mlaskaćnął, mlaskaćnęła, mlaskaćnęli, mlaskaćnąwszy 1. «poruszając odpowiednio wargami, językiem… … Słownik języka polskiego
brodzik — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIa, D a || u {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} płytki basen do bezpiecznego kąpania się, przeznaczony głównie dla dzieci : {{/stl 7}}{{stl 10}}Pluskać się, taplać się, baraszkować w… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
pluskanie — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}od cz. pluskać. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} odgłos wydawany przez ciecz uderzaną czymś lub poruszającą się i … Langenscheidt Polski wyjaśnień