-
1 plebejusz
m ( Gpl plebejuszów a. plebejuszy) 1. książk. (prosty człowiek) commoner, plebeian 2. Hist. plebeian, commoner* * *mpGen.pl. -y l. -ów t. hist. (= człowiek z plebsu) plebeian.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > plebejusz
-
2 plebejusz
сущ.• плебей• простолюдин* * *♂, мн. Р. \plebejuszy плебей* * *м, мн P plebejuszyплебе́й -
3 plebejusz
[плєбеюш]m -
4 plebejusz
ч плебей -
5 Plebejer
plebejusz -
6 плебей
-
7 плебей
płebejч. -
8 простолюдин
сущ.• plebejusz -
9 Plebejer
Ple'bejer m plebejusz
См. также в других словарях:
plebejusz — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos V, lm M. e, D. y || rzad. ów {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} człowiek nienależący do stanu szlacheckiego; chłop, mieszczanin; w starożytnym Rzymie także: wolny obywatel nieposiadający… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
plebejusz — m II, DB. a; lm M. e, DB. y a. ów 1. przestarz. «w dawnej Polsce: człowiek nie należący do stanu szlacheckiego, nie pochodzący z warstw uprzywilejowanych, wywodzący się z ludu» 2. hist. «w starożytnym Rzymie: wolny obywatel nie mający (w… … Słownik języka polskiego