-
1 plebe
[pli:b] n Amer calouro (de escola de cadetes ou academia naval). -
2 populace
-
3 commonality
com.mon.al.i.ty[kɔmən'æliti] n 1 povo comum, plebe. 2 existência de atributos comuns. -
4 mob
[mob] 1. noun(a noisy, violent or disorderly crowd of people: He was attacked by an angry mob.) multidão2. verb((of a crowd) to surround and push about in a disorderly way: The singer was mobbed by a huge crowd of his fans.) atacar* * *[mɔb] n turba, multidão, plebe, ralé. • vt tumultuar, amotinar, cercar, atacar. -
5 people
['pi:pl]1) (persons: There were three people in the room.) pessoa2) (men and women in general: People often say such things.) as pessoas3) (( noun singular) a nation or race: all the peoples of this world.) povo•* * *peo.ple[p'i:pəl] n povo: 1 conjunto de habitantes de uma nação. 2 nação, tribo, raça. 3 gente, público. what will people say? / que dirão os outros? 4 multidão. 5 habitantes, cidadãos. 6 gentalha, ralé, plebe. 7 coll família, parentes. • vt 1 povoar, tornar habitado. 2 habitar. country people camponeses, campesinos. many people muita gente. my people minha família, meus parentes. some people alguns. the peoples of Europe os povos ou raças da Europa. we of all people justamente nós. -
6 plebeian
ple.be.ian[plib'i:ən] n plebeu. • adj plebeu: a) pertencente à plebe. b) comum, vulgar. -
7 plebs
[plebz] n (pl plebes) n plebe, ralé, populaça. -
8 rabble
['ræbl](a noisy, disorderly crowd.) turba* * *rab.ble1[r'æbəl] n populaça, turba, plebe canalha. • vt+vi 1 tagarelar. 2 tumultuar, amotinar.————————rab.ble2[r'æbəl] n esborralhador: ferro com que se mexe o metal em fusão. • vt mexer com o esborralhador. -
9 ragtag
rag.tag[r'ægtæg] n gentalha, ralé, plebe. • adj desorganizado, desordenado, confuso. -
10 rout
1. verb(to defeat (an army etc) completely.) derrotar2. noun(a complete defeat.) derrota* * *rout1[raut] n 1 fuga desordenada de um exército derrotado, debandada. 2 derrota completa. 3 turba, chusma, horda, multidão. 4 populaça, ralé, plebe. 5 tumulto, desordem, confusão, algazarra. 6 reunião ou festa elegante, especialmente noturna. • vt 1 derrotar, desbaratar, destroçar, aniquilar. 2 debandar, expulsar, afugentar. 3 desnortear. to put to rout aniquilar totalmente.————————rout2[raut] vt+vi 1 mandar sair, expulsar, desenterrar, cavar, escavar, tirar com o focinho (como os porcos), desarraigar, extirpar. 2 descobrir, encontrar. 3 fazer levantar da cama. rout him out of bed jogue-o fora da cama. -
11 ruck
ruck1[r∧k] n 1 monte, montão, pilha, meda, ruma. 2 multidão, aglomeração, populacho, plebe. 3 média geral, nível comum da vida. • vt amontoar, empilhar.————————ruck2[r∧k] n ruga, prega, dobra, vinco. • vt+vi 1 enrugar, vincar, dobrar, preguear, franzir. 2 amarrotar, amassar.————————ruck3[r∧k] n sl tumulto, briga, confusão. -
12 the unwashed
the unwashedgente de classe inferior, plebe, ralé. -
13 unwashed
-
14 the rank and file
1) (ordinary people.) plebe2) (ordinary soldiers, not officers.) soldados rasos -
15 mob
gentalha, plebe -
16 the rank and file
1) (ordinary people.) plebe2) (ordinary soldiers, not officers.) soldados rasos
См. также в других словарях:
plèbe — plèbe … Dictionnaire des rimes
Plebe — Plèbe La plèbe (du latin plebs, plebis) est une partie du peuple (populus) romain. La plèbe les plébéiens se définit par opposition aux patriciens ou plus tard à la nobilitas : c’est la partie du peuple qui s’oppose à l’organisation… … Wikipédia en Français
plèbe — [ plɛb ] n. f. • 1255; lat. plebs 1 ♦ Antiq. Second ordre du peuple romain, dépourvu des privilèges du patriciat (⇒ plébéien). 2 ♦ (fin XVIIIe) Péj. et vx Le peuple. ⇒ populace, racaille. ● plèbe … Encyclopédie Universelle
plebe — PLÉBE s.f. 1. (În Roma antică) Categorie socială de oameni liberi fără o activitate permanentă, care trăiau din câştiguri întâmplătoare şi din distribuţii făcute de stat. 2. (În evul mediu) Pătura cea mai săracă a populaţiei orăşeneşti din apusul … Dicționar Român
Plebe — Saltar a navegación, búsqueda Para muchedumbre, masa o gentío, véase muchedumbre. Para otros usos de este término, véase multitud. La plebe era una clase social de la Roma antigua, formada, según la terminología empleada por los autores de la… … Wikipedia Español
Plebe — (pl[=e]b), n. [F. pl[ e]be, fr. L. plebs.] 1. The common people; the mob. [Obs.] [1913 Webster] The plebe with thirst and fury prest. Sylvester. [1913 Webster] 2. [Cf. {Plebeian}.] A member of the lowest class in the military academy at West… … The Collaborative International Dictionary of English
plébé — plébé, ée (entrée créée par le supplément) (plé bé, bée) adj. Vulgaire, plébéien (inusité). • Façon de parler plébée, MALH. Lexique, éd. L. Lalanne.. ÉTYMOLOGIE Plèbe. Voy. • pour des exemples de plébé … Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré
plebe — (Del lat. plebs, plebis). 1. f. Clase social más baja. 2. En la antigua Roma, clase social que carecía de los privilegios de los patricios. 3. En el pasado, clase social común, fuera de los nobles, eclesiásticos y militares. ☛ V. tribuno de la… … Diccionario de la lengua española
plebe — [plēb] n. [Fr plèbe < L plebs] 1. the plebs in ancient Rome 2. Obs. the common people of any nation ☆ 3. [short for PLEBEIAN] a member of the freshman class at the U.S. Military Academy or Naval Academy … English World dictionary
plebe — / plɛbe/ s.f. [dal lat. plebs plebis ], spreg. [parte del popolo più arretrata dal punto di vista culturale, sociale ed economico] ▶◀ massa, popolino, volgo. ‖ (spreg.) plebaglia, (non com.) popolaglia. ◀▶ aristocrazia, crème, nobiltà. [⍈ gente] … Enciclopedia Italiana
plebe — [pli:b] n AmE informal [Date: 1800 1900; Origin: plebeian] a student in their first year at a military college … Dictionary of contemporary English