-
1 plagiarius
plăgĭārĭus, ĭi, m. [st2]1 [-] voleur d'hommes, voleur d'esclaves, recéleur d'esclaves. [st2]2 [-] plagiaire (en parl. d'un auteur).* * *plăgĭārĭus, ĭi, m. [st2]1 [-] voleur d'hommes, voleur d'esclaves, recéleur d'esclaves. [st2]2 [-] plagiaire (en parl. d'un auteur).* * *Plagiarius. Martial. Callistratus. Qui detient en servage un homme libre, ou qui preste aide et confort à ce faire. -
2 plagiarius
plagiārius, iī, m. (plagium), ein Menschendieb, Seelenverkäufer Cic. ad Q. fr. 1, 2, 2. § 6. Sen. de tranqu. anim. 8, 4. Ulp. dig. 21, 1, 17. § 7. Vulg. 1. Tim. 1, 10. – scherzh. vom gelehrten Dieb, Mart. 1, 52, 9 (wo er seine Schriften mit freigelassenen Sklaven vergleicht): übtr., Dieb, praedones pudoris et plagiarii castitatis, Ps. Cypr. de sing. cler. 27.
-
3 plagiarius
plagiārius, iī, m. (plagium), ein Menschendieb, Seelenverkäufer Cic. ad Q. fr. 1, 2, 2. § 6. Sen. de tranqu. anim. 8, 4. Ulp. dig. 21, 1, 17. § 7. Vulg. 1. Tim. 1, 10. – scherzh. vom gelehrten Dieb, Mart. 1, 52, 9 (wo er seine Schriften mit freigelassenen Sklaven vergleicht): übtr., Dieb, praedones pudoris et plagiarii castitatis, Ps. Cypr. de sing. cler. 27.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > plagiarius
-
4 plagiārius
-
5 plagiarius
plăgĭārĭus, ii, m. [plagium].I.A torturer, oppressor, plunderer (class.):II.Licinium plagiarium cum suo pullo milvino tributa exigere,
Cic. Q. Fr. 1, 2, 2, § 6:inter avaros, circumscriptores, latrones, plagiarios unum esse cui noceri non possit,
Sen. Tranq. 8, 4.—Esp., a man-stealer, kidnapper (post-Aug.), Dig. 21, 1, 17; 47, 2, 49; 53; 48, 15, 1; Callistr. Ib. 6; Vulg. 1 Tim. 1, 10.—B.Transf., a literary thief, plagiarist (one who pretends to be the author of another's book), Mart. 1, 53, 9. -
6 plagiarius
†plagiarius, ii, m., manstealer, 1 T. 1:1.* -
7 plagiarius
-
8 plagiarius
см. plagiumЛатинско-русский словарь к источникам римского права > plagiarius
-
9 plagiarius
kidnapper, plagiarist -
10 plagium
кража людей, особ. похищение свободного человека и продажа его в рабство;plagiarius, похититель людей (tit. D. 48, 15. C. 9, 20);
plagiare (Coll. XIV. 1 § 1);
plagiator = plagiarius (Coll. XIV, 3 § 6).
Латинско-русский словарь к источникам римского права > plagium
-
11 plagiator
plagiātor, ōris m. Tert, Hier = plagiarius 1. -
12 plagiaria
-
13 Menschenräuber
Menschenräuber, *raptor hominum. – plagiarius (Seelenverkäufer).
-
14 παλίμ-πλυτος
παλίμ-πλυτος, wieder gewaschen; übtr. κηφὴν παλ., Diosc. 30 (VII, 708), der die Werke Anderer wieder aufputzt und für die seinigen ausgiebt, plagiarius.
-
15 plagiaria
Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > plagiaria
-
16 plagiaire
n. (lat. plagiarius "celui qui vole les esclaves d'autrui"; rac. gr. plagios "oblique, fourbe") плагиатор, плагиат. -
17 plagiaticius
plăgĭātīcĭus, a, um, adj. [plagiator], of or belonging to a plagiarist, plagiary:plagium, plagiarius, plagiaticius,
Not. Tir. p. 80 (al. plagiaticus). -
18 plagiator
plăgĭātor, ōris, m. [plagium], same as plagiarius.I.A man-stealer, kidnapper (late Lat.), Tert. adv. Marc. 1, 23; Mos. et Rom. Leg. Coll. 14, 6, 6.—II.A seducer, corrupter of youth (late Lat.), Hier. Ep. 5, n. 3. ‡† plăgĭaules, ae, m., = plagiaulês, a player on the cross-flute:plagiaules, monaules, axaules,
Not. Tir. p. 173. -
19 plagiaules
plăgĭātor, ōris, m. [plagium], same as plagiarius.I.A man-stealer, kidnapper (late Lat.), Tert. adv. Marc. 1, 23; Mos. et Rom. Leg. Coll. 14, 6, 6.—II.A seducer, corrupter of youth (late Lat.), Hier. Ep. 5, n. 3. ‡† plăgĭaules, ae, m., = plagiaulês, a player on the cross-flute:plagiaules, monaules, axaules,
Not. Tir. p. 173. -
20 KIDNAPPER
[N]PLAGIARIUS (-I) (M)PRAEREPTOR (-ORIS) (M)PRAESUMPTOR (-ORIS) (M)
- 1
- 2
См. также в других словарях:
Plagiarius — ist ein seit 1977 vergebener deutscher Negativpreis für besonders auffällige Produktkopien. Der Begriff soll auf den antiken römischen Epigrammatiker Martial zurückgehen, der einen Kopisten seiner Werke mit diesem Wort (eigentlich Seelenverkäufer … Deutsch Wikipedia
PLAGIARIUS — is est, qui sine vi, dolo malo, sciens abducit homines liberos et ingenuos, venditque pro servis, aut supprimit: Vel is est, qui alienos servos abducit sine vi et plerumque sine furto, fugam persuadet ac fugitivos celat. Grammatici, Ἀνδραποδιςτὴς … Hofmann J. Lexicon universale
Plagiarĭus — (lat.), 1) hieß in Rom Einer, welcher die Leute drückte, um das Ihrige brachte; od. welcher wissentlich einen freien Menschen als Sklaven kaufte od. verkaufte, od. auf verbotene Weise zum Kriegsdienste warb, od. fremde Sklaven an sich zog od.… … Pierer's Universal-Lexikon
Plagiarĭus — (lat.), eigentlich soviel wie Menschenräuber, Seelenverkäufer; dann derjenige, der einen literarischen Diebstahl begeht (s. Plagiat) … Meyers Großes Konversations-Lexikon
Plagiarius — Plagiarius, lat., Menschenräuber; der Verüber eines gelehrten Diebstahls, eines Plagiats; plagium, Menschenraub … Herders Conversations-Lexikon
Plagiarius — Pla|gi|ar, der; s, e u. Pla|gi|a|ri|us, der; , ...rii (veraltet): Plagiator … Universal-Lexikon
plagiarius — /pleyjiyeriyas/ In the civil law, a kidnapper See plagium … Black's law dictionary
plagiarius — Singular of plagiaru … Ballentine's law dictionary
Museum Plagiarius — Plagiarius ist ein seit 1977 vergebener deutscher Negativpreis für besonders auffällige Produktkopien. Der Begriff soll auf den antiken römischen Epigrammatiker Martial zurückgehen, der einen Kopisten seiner Werke mit diesem Wort (eigentlich… … Deutsch Wikipedia
plagiaire — [ plaʒjɛr ] n. • plagiere 1584; lat. plagiarius « celui qui vole les esclaves d autrui », du gr. plagios « oblique, fourbe » ♦ Personne qui pille ou démarque les ouvrages des auteurs. ⇒ contrefacteur, copiste , imitateur. « Des compilateurs à… … Encyclopédie Universelle
Tempotaschentuch — Logo der eingetragenen Bild /Wortmarke Packung Tempotaschentücher (neues Design) … Deutsch Wikipedia