-
1 placens
-
2 plācēns
plācēns entis, adj. [P. of placeo], agreeable, pleasing: alqd non placens: Uxor, H. -
3 placens
plăcens, entis, Part. and P. a., from placeo. -
4 placens
-
5 Climacteris placens
—1. LAT Climacteris placens ( Sclater)2. RUS папуанская ложнопищуха f3. ENG Papuan treecreeper4. DEU Papua-Baumrutscher m5. FRA —VOCABULARIUM NOMINUM ANIMALIUM QUINQUELINGUE — AVES > Climacteris placens
-
6 Poecilodryas placens
—1. LAT Poecilodryas placens ( Ramsay)2. RUS галстучная пегая мухоловка f3. ENG olive-yellow robin, olive-yellow flycatcher4. DEU Olivbandschnäpper m5. FRA —VOCABULARIUM NOMINUM ANIMALIUM QUINQUELINGUE — AVES > Poecilodryas placens
-
7 Cormobates placens
ENG Papuan treecreeper -
8 Poecilodryas placens
ENG olive-yellow robin -
9 placeo
plăcĕo, cŭi and cĭtus, cĭtum, 2, v. n. ( part. fut. pass.:I.dos placenda,
Plaut. Trin. 5, 2, 35; v. I. A. fin.) [cf. placo], to please, to be pleasing or agreeable, to be welcome, acceptable, to satisfy (class.).Lit.A.In gen.:B.ungor ut illi placeam,
Plaut. Cas. 2, 3, 11:meo neque cara'st cordi neque placet,
id. Ep. 1, 2, 30:si placeo, utere,
Ter. Phorm. 3, 2, 43:non placet Antonio consulatus meus: at placuit P. Servilio,
Cic. Phil. 2, 5, 12; Ter. Ad. 1, 1, 34: et quae vobis placita est condicio, datur. id. Hec. 2, 1, 44:nec dubito, quin mihi (Erigona) placitura sit,
Cic. Q. Fr. 3, 1, 4, § 13:exspecto quid illis placeat de epistolā ad Caesarem,
id. Att. 13, 1:tibi Ne Enipeus Plus justo placeat,
Hor. C. 3, 7, 24:dis, quibus septem placuere colles,
id. C. S. 7; id. Ep. 1, 7, 45; 1, 17, 35:quid placet aut odio est,
id. ib. 2, 1, 101:quod spiro et placeo (si placeo) tuum est,
id. C. 4, 3, 24; Plin. 12, 7, 14, § 29:sibi non placere, quod (Aristides) cupide elaborasset, ut, etc.,
Nep. Arist. 1, 4:quis gener hic placuit censu minor,
Juv. 3, 160:Deo placere non possunt,
Vulg. Rom. 8, 8.—As act.:si illa tibi placet, placenda dos quoque'st quam dat tibi,
must be pleasing, Plaut. Trin. 5, 2, 35.—In partic.1.In scenic lang., of players or pieces presented, to please, find favor, give satisfaction:2.primo actu placeo, Ter. Hec. prol. alt. 31: cui scenico placenti,
Suet. Ner. 42; id. Galb. 12; id. Vit. 11:populo ut placerent quas fecisset fabulas,
Ter. And. prol. 3;id. Hec. prol. alt. 12: ubi (fabulae) sunt cognitae, Placitae sunt,
id. ib. 13.—Placere sibi, to be pleased or satisfied with one's self, to flatter one's self, to pride or plume one's self:II.ego numquam mihi minus quam hesterno die placui,
Cic. de Or. 2, 4, 15:nolo tibi tam valde placeas,
Petr. 126; Plin. 35, 9, 36, § 63:tu tibi tunc curruca places,
Juv. 6, 276:omnes competitores placebant sibi, omnes omnibus displicebant,
Sid. Ep. 7, 9.—Transf.: placet mihi (tibi, etc.), or simply placet, it pleases me, it seems good, right, or proper to me; it is my opinion, I am of opinion, I hold, believe, intend, purpose; and in perf., placuit, or placitum est, it is decided, resolved, determined (mihi, nobis, etc., or absol.).A.In gen.(α).With dat.:(β).ut ipsi auctori hujus disciplinae placet,
Cic. Fin. 1, 9, 29:ut doctissimis sapientissimisque placuit,
id. Div. 1, 49, 110:postea mihi placuit, ut summorum oratorum Graecas orationes explicarem,
id. de Or. 1, 34, 155:ita nobis placitum est, ut, etc.,
Auct. Her. 2, 1, 1:sic Justitiae placitumque Parcis,
Hor. C. 2, 17, 16:si placitum hoc Superis,
Val. Fl. 3, 296.—With subject-clause:duo placet esse Carneadi genera visorum,
Cic. Ac. 2, 31, 99; id. Rep. 1, 38, 60:sic visum Veneri, cui placet impares Formas, etc., mittere,
Hor. C. 1, 33, 10:quis paria esse fere placuit peccata, laborant, Cum, etc.,
id. S. 1, 3, 96.—Without dat., Cic. Rep. 1, 46, 70:B.sed, si placet, in hunc diem hactenus,
id. ib. 2, 44, 71; id. Sest. 51:placitum est, ut in aprico maxime pratuli loco considerent,
id. Rep. 1, 12, 18.—With neutr. pron. as subj.:hocine placet?
Plaut. Am. 1, 3, 16.—With subj.:placuit ad hunc primum ferremus aditum,
App. M. 4, 9.—With subject-clause:placet enim esse quiddam in re publicā praestans et regale, etc.,
Cic. Rep. 1, 45, 69; 1, 36, 56:si enim pecunias aequari non placet,
id. ib. 1, 32, 49:hos corripi placitum,
Tac. A. 4, 19; 6, 7; Hor. S. 1, 3, 96.—In partic.1.In publicists' lang., to resolve, will, order, determine:2.senatui placere, ut C. Pansa, etc.,
Cic. Phil. 14, 14, 38:senatui placere, C. Cassium, etc.,
id. ib. 11, 12, 30:deliberatur de Avarico in communi concilio, incendi placeret an defendi,
Caes. B. G. 7, 15:quamobrem placitum est mihi, ut, etc.,
Cic. Att. 8, 12, A, §4: edixit, mulieres ante horam quintam venire in theatrum non placere,
Suet. Aug. 44 fin.; cf.:quid placeat, die,
your decision, Juv. 10, 338.—Si dis placet, please the gods; and in eccl. writers:A.Deo placere,
Vulg. Num. 23, 27; v. deus.— Hence, *plăcens, entis, P. a., pleasing, charming, dear:B.expetendum esse quod non placens sit,
Cic. Fin. 3, 8:placens uxor,
Hor. C. 2, 14, 21.— Acceptable:hostia placens Deo,
Vulg. Phil. 4, 18:sibi placentes,
self-willed, id. 2 Pet. 2, 10.—plăcĭtus, a, um, P. a., pleasing, agreeable, acceptable (mostly poet.):2.placita es simplicitate tuā,
you are pleasing, you please, Ov. Am. 2, 4, 18:oliva,
Verg. G. 2, 425:amor,
id. A. 4, 38:bona,
Ov. H. 17, 98:in locum ambobus placitum exercitus conveniunt,
Sall. J. 81, 1:artes,
Tac. A. 2, 66:exemplum,
id. ib. 4, 37:eum (regem creari) quasi placitissimum diis. qui, etc.,
Just. 18. 3. 9 (the reading acceptissimum is a later emendation).— Abl. absol.: sic placito ocius surrexit. App. M. 2, 24:placiti dies,
appointed days, Vulg. 1 Reg. 13, 11.—Subst.: plăcĭtum, i, n.a.Prop., that which is pleasing or agreeable:b.ultra placitum laudare,
more than is agreeable, Verg. E. 7, 27.—Transf.(α). (β). (γ).A maxim, principle:ipse (Rubellius) placita majorum colebat,
Tac. A. 14, 22:sapientium placita,
id. ib. 16, 19:Stoicorum,
id. H. 3, 81:philosophorum,
id. Or. 19:nec est quare hoc inter nostra placita mireris,
Sen. Ep. 66, 45:decreta, quae Graeci vocant dogmata, nobis vel decreta licet adpellare vel scita vel placita,
Sen. Ep. 95, 10: philosophiae placita, id. ib. §37: Babyloniorum,
Plin. 2, 79, 81, § 191; Col. 9, 2, 1. -
10 placeo
placeo, uī, itum, ēre (verwandt mit placāre, wie sedēre mit sēdāre), gefallen, gefällig sein (Ggstz. displicere, improbari), I) im allg.: a) v. Pers.: alci, Cic.: velle placere alci, jmdm. gefällig sein wollen, Cic.: placere sibi, sich gefallen = mit sich zufrieden sein, Cic. u. Ov. (u. so qui ipsus sibi satis placet, Ggstz. qui ipsus se contemnit [sich gering anschlägt], Plaut. trin. 322 sq.): placens uxor, gefällige, angenehme, Hor.: placuit, ich war damit einverstanden, ich stimmte zu, Komik. (s. Spengel Ter. Andr. 102). – mediales Perf., placitus sum, ich habe gefallen, placita es simplicate tuā, Ov. am. 2, 4, 18. – b) v. Lebl.: placet hoc tibi? gefällt dir das? Cic.: vis et arma satis placebant, dünkten gut genug, Tac.: si illa tibi placet, placenda dos quoque est quam dat tibi, muß gefallen, -genügen, Plaut. trin. 1159. – mediales Perf. (vgl. no. a), quae vobis placita est condicio datur, Ter. Hec. 241: ubi sunt cognitae (fabulae), placitae sunt, Ter. Hec. prol. 2, 21. – m. folg. quod (daß), sibi non placere, quod tam cupide elaborasset, ut etc., Nep. Arist. 1, 4. – m. folg. Infin., displicebat ei, cum esset Romae, habitare in Palatio, ac magis placebat in hortis Sallusti vel in Domitiae vivere, Vopisc. Aurel. 49, 1. – m. folg. Acc. u. Infin., numquam Romanis placuisse imperatorem a suis militibus interfici, Eutr. 4, 16 extr. – II) insbes.: A) v. Bühnendichter und seinen Stücken, v. Schauspieler und von anderen Künstlern = gefallen (Ggstz. exigi, explodi), Ter.: admodum placere in tragoediis, Cic.: Canus choraules mire placens, Suet. Vgl. Westerh. Ter. Hec. II. prol. 13 u. 31. – B) placet mit u. ohne Dat. pers. = ich finde für gut, es beliebt mir, ich stimme dafür, meine Meinung geht dahin, ich beschließe, a) übh.: ut doctissimis placuit, Cic.: mit folg. ut u. Konj., his placuit, ut tu in Cumanum venires, Cic.: ita nobis placitum est, ut ea, quae difficillima essent, potissimum conscriberemus, ich habe für gut befunden, zu schreiben, Cornif. rhet.: inter nos mane placuerat, ut a notariis verba nostra exciperentur, Augustin. epist. 238, 1. – mit folg. bl. Coniunctiv, placuit ad hunc primum ferremus aditum, Apul. met. 4, 9. – m. folg. Infin., nec mihi quidem ipsi tunc placebat diutius abesse ab rei publicae custodia, Cic.: tamen placuit verba apud regem facere, Sall.: absistere oppugnatione placuit, Liv.: non placebat illi orationem inflectere, Sen. rhet.: Veneri placet impares formas atque animos sub iuga aënea mittere, Hor.: mit folg. Acc. u. Infin., placet Stoicis homines hominum causā esse generatos, Cic.: duo placet esse Carneadi genera visorum, Cic.: placuit impigros iuvenes pergere inde rectā ad portam, Liv.: hos corripi placitum est, Tac. – als parenthet. Formel, si placet, Cic.: u. bes. si dis placet, so Gott will, Plaut. u. Liv. (s. Brix Plaut. capt. 451. Weißenb. Liv. 40, 13, 2); u. ironisch = will's Gott, Ter., Cic. u.a. – Abl. absol., sic placito ocius surrexit, Apul. met. 2, 24. – b) als publiz. t. t. v. Senate usw., belieben = verordnen, den Beschluß fassen, sic placitum est, Verg. – m. folg. ut u. Konj., senatui placere, ut etc., Cic.: placitum est (es wurde beliebt, beschlossen), ut reverteretur Pompeius, Cic. – m. folg. ne u. Konj., et placuit, ne (consules) imperium longius quam annuum haberent, Eutr. 1, 9 in. – m. folg. Acc. u. Infin., suggestum adornari placuit, Liv.: post aliquantum nullos fieri placuit, Eutr.: placitum (est) eandem poenam irrogari quam in Aruseium, Tac.
-
11 placeo
placeo, uī, itum, ēre (verwandt mit placāre, wie sedēre mit sēdāre), gefallen, gefällig sein (Ggstz. displicere, improbari), I) im allg.: a) v. Pers.: alci, Cic.: velle placere alci, jmdm. gefällig sein wollen, Cic.: placere sibi, sich gefallen = mit sich zufrieden sein, Cic. u. Ov. (u. so qui ipsus sibi satis placet, Ggstz. qui ipsus se contemnit [sich gering anschlägt], Plaut. trin. 322 sq.): placens uxor, gefällige, angenehme, Hor.: placuit, ich war damit einverstanden, ich stimmte zu, Komik. (s. Spengel Ter. Andr. 102). – mediales Perf., placitus sum, ich habe gefallen, placita es simplicate tuā, Ov. am. 2, 4, 18. – b) v. Lebl.: placet hoc tibi? gefällt dir das? Cic.: vis et arma satis placebant, dünkten gut genug, Tac.: si illa tibi placet, placenda dos quoque est quam dat tibi, muß gefallen, -genügen, Plaut. trin. 1159. – mediales Perf. (vgl. no. a), quae vobis placita est condicio datur, Ter. Hec. 241: ubi sunt cognitae (fabulae), placitae sunt, Ter. Hec. prol. 2, 21. – m. folg. quod (daß), sibi non placere, quod tam cupide elaborasset, ut etc., Nep. Arist. 1, 4. – m. folg. Infin., displicebat ei, cum esset Romae, habitare in Palatio, ac magis placebat in hortis Sallusti vel in Domitiae vivere, Vopisc. Aurel. 49, 1. – m. folg. Acc. u. Infin., numquam Romanis placuisse imperatorem a suis militibus interfici, Eutr. 4, 16 extr. – II) insbes.: A) v. Bühnendichter und sei-————nen Stücken, v. Schauspieler und von anderen Künstlern = gefallen (Ggstz. exigi, explodi), Ter.: admodum placere in tragoediis, Cic.: Canus choraules mire placens, Suet. Vgl. Westerh. Ter. Hec. II. prol. 13 u. 31. – B) placet mit u. ohne Dat. pers. = ich finde für gut, es beliebt mir, ich stimme dafür, meine Meinung geht dahin, ich beschließe, a) übh.: ut doctissimis placuit, Cic.: mit folg. ut u. Konj., his placuit, ut tu in Cumanum venires, Cic.: ita nobis placitum est, ut ea, quae difficillima essent, potissimum conscriberemus, ich habe für gut befunden, zu schreiben, Cornif. rhet.: inter nos mane placuerat, ut a notariis verba nostra exciperentur, Augustin. epist. 238, 1. – mit folg. bl. Coniunctiv, placuit ad hunc primum ferremus aditum, Apul. met. 4, 9. – m. folg. Infin., nec mihi quidem ipsi tunc placebat diutius abesse ab rei publicae custodia, Cic.: tamen placuit verba apud regem facere, Sall.: absistere oppugnatione placuit, Liv.: non placebat illi orationem inflectere, Sen. rhet.: Veneri placet impares formas atque animos sub iuga aënea mittere, Hor.: mit folg. Acc. u. Infin., placet Stoicis homines hominum causā esse generatos, Cic.: duo placet esse Carneadi genera visorum, Cic.: placuit impigros iuvenes pergere inde rectā ad portam, Liv.: hos corripi placitum est, Tac. – als parenthet. Formel, si placet, Cic.: u. bes. si dis placet, so Gott will, Plaut. u. Liv. (s. Brix Plaut. capt. 451.————Weißenb. Liv. 40, 13, 2); u. ironisch = will's Gott, Ter., Cic. u.a. – Abl. absol., sic placito ocius surrexit, Apul. met. 2, 24. – b) als publiz. t. t. v. Senate usw., belieben = verordnen, den Beschluß fassen, sic placitum est, Verg. – m. folg. ut u. Konj., senatui placere, ut etc., Cic.: placitum est (es wurde beliebt, beschlossen), ut reverteretur Pompeius, Cic. – m. folg. ne u. Konj., et placuit, ne (consules) imperium longius quam annuum haberent, Eutr. 1, 9 in. – m. folg. Acc. u. Infin., suggestum adornari placuit, Liv.: post aliquantum nullos fieri placuit, Eutr.: placitum (est) eandem poenam irrogari quam in Aruseium, Tac. -
12 uxor
uxor, ōris, f., die rechtmäßige Ehefrau, Gattin, Gemahlin (während concubina die rechtmäßige Beischläferin des Sklaven ist, der keine uxor haben durfte), I) eig.: vir et uxor, Sen. rhet.: uxor et liberi, Flor.: uxor et pueri, Liv.: uxor iusta, Cic. u. Suet.: legitima, Mart.: gravida, Cic. u.a.: placens, Hor.: saeva, Ter.: uxorem assumere inconsultius (Ggstz. retinere patientius), Plin. pan.: uxorem alci dare, Ter.: uxorem ducere, Cic.: ducere iterum uxorem (als Gattin) filiam L. Scipionis, Cic. (vgl. uxorem ducendo, durch Heiraten, Ps. Quint. decl.: abhorrere a ducenda uxore, vom Heiraten, Cic.): uxorem habere, eine Frau haben, geheiratet haben, Ter.: duas uxores habere, Ter. u. Cic.: duas simul uxores habuisse, Gell.: plures uxores habere, Cic. u. Sall.: alqam pro uxore habere, Ter.: nuptiis factis alqam uxorem (als G.) habere, Liv. epit.: uxore excĭdere, um seine G. (Braut) kommen, Ter.: uxorem dimittere, Suet.: uxori nuntium remittere, Cic.: uxorem in provincia praegnantem relinquere Romaeque alteram ducere, Cic.: uxorem relinquere gravidam, Liv. – II) übtr.: A) von Tieren: olentis uxores mariti, Ziegen, Hor. carm. 1, 17, 7. – B) scherzh., von der abolla (einer Kleidung), von der sich der Besitzer nie trennt, Mart. 4, 53, 5. – / In Inschrn. oft uxsor geschr., Corp. inscr. Lat. 1, 1026. 1045. 1072 u.a.
-
13 uxor
uxor, ōris, f., die rechtmäßige Ehefrau, Gattin, Gemahlin (während concubina die rechtmäßige Beischläferin des Sklaven ist, der keine uxor haben durfte), I) eig.: vir et uxor, Sen. rhet.: uxor et liberi, Flor.: uxor et pueri, Liv.: uxor iusta, Cic. u. Suet.: legitima, Mart.: gravida, Cic. u.a.: placens, Hor.: saeva, Ter.: uxorem assumere inconsultius (Ggstz. retinere patientius), Plin. pan.: uxorem alci dare, Ter.: uxorem ducere, Cic.: ducere iterum uxorem (als Gattin) filiam L. Scipionis, Cic. (vgl. uxorem ducendo, durch Heiraten, Ps. Quint. decl.: abhorrere a ducenda uxore, vom Heiraten, Cic.): uxorem habere, eine Frau haben, geheiratet haben, Ter.: duas uxores habere, Ter. u. Cic.: duas simul uxores habuisse, Gell.: plures uxores habere, Cic. u. Sall.: alqam pro uxore habere, Ter.: nuptiis factis alqam uxorem (als G.) habere, Liv. epit.: uxore excĭdere, um seine G. (Braut) kommen, Ter.: uxorem dimittere, Suet.: uxori nuntium remittere, Cic.: uxorem in provincia praegnantem relinquere Romaeque alteram ducere, Cic.: uxorem relinquere gravidam, Liv. – II) übtr.: A) von Tieren: olentis uxores mariti, Ziegen, Hor. carm. 1, 17, 7. – B) scherzh., von der abolla (einer Kleidung), von der sich der Besitzer nie trennt, Mart. 4, 53, 5. – ⇒ In Inschrn. oft uxsor geschr., Corp. inscr. Lat. 1, 1026. 1045. 1072 u.a.
См. также в других словарях:
Climacteris placens — papuasinis netikrasis liputis statusas T sritis zoologija | vardynas atitikmenys: lot. Climacteris placens; Cormobates placens angl. Papuan tree creeper vok. Papuabaumrutscher, m rus. папуанская ложнопищуха, f pranc. échelet papou, m ryšiai:… … Paukščių pavadinimų žodynas
Cormobates placens — papuasinis netikrasis liputis statusas T sritis zoologija | vardynas atitikmenys: lot. Climacteris placens; Cormobates placens angl. Papuan tree creeper vok. Papuabaumrutscher, m rus. папуанская ложнопищуха, f pranc. échelet papou, m ryšiai:… … Paukščių pavadinimų žodynas
MONS Placens — Montplaisant, locus eiusdem Regni, in Delphinatu. Idem … Hofmann J. Lexicon universale
Poecilodryas placens — geltonkaklė keršoji musinukė statusas T sritis zoologija | vardynas atitikmenys: lot. Poecilodryas placens angl. olive yellow robin vok. Olivbandschnäpper, m rus. галстучная пегая мухоловка, f pranc. miro ceinturé, m ryšiai: platesnis terminas –… … Paukščių pavadinimų žodynas
Crataegus placens Sarg., nom. inq. — Symbol CRMO2 Synonym Symbol CRPL4 Botanical Family Rosaceae … Scientific plant list
Miro ceinturé — Poecilodryas placens … Wikipédia en Français
Échelet papou — Échelet papou … Wikipédia en Français
Banded Yellow Robin — Conservation status Near Threatened (IUCN 3.1) Scientific classification … Wikipedia
Papuan Treecreeper — Conservation status Least Concern … Wikipedia
Olive-yellow Robin — Taxobox name = Olive yellow Robin status = NT | status system = IUCN3.1 regnum = Animalia phylum = Chordata classis = Aves ordo = Passeriformes familia = Petroicidae genus = Gennaeodryas species = G. placens binomial = Gennaeodryas placens… … Wikipedia
Sibley-Monroe checklist 12 — The Sibley Monroe checklist was a landmark document in the study of birds. It drew on extensive DNA DNA hybridisation studies to reassess the relationships between modern birds. Passeriformes (continued)Climacteridae* Cormobates placens Papuan… … Wikipedia