Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

plăcĭtus

  • 1 placitus

        placitus adj.    [P. of placeo], pleasing, agreeable, acceptable: placita es simplicitate tuā, charming in, etc., O.: amor, V.: locus ambobus, S.—As subst n.: ultra placitum laudare, more than is agreeable, V.: placita maiorum, maxim, Ta.

    Latin-English dictionary > placitus

  • 2 placitus

    plăcĭtus, a, um, Part. and P. a., from placeo.

    Lewis & Short latin dictionary > placitus

  • 3 placeō

        placeō cuī or placitus sum, citus, ēre    [PLAC-], to please, give pleasure, be approved, be pleasing, be agreeable, be acceptable, suit, satisfy: si placeo, utere, if I suit you, T.: Quid placet aut odio est, H.: non placet Antonio consulatus meus: quae vobis placita est condicio, datur, T.: quin quod placitum sit, abstulerit, whatever he fancied: exspecto quid istis placeat de epistulā, I await their pleasure: Dis, quibus septem placuere colles, H.: sibi non placere, quod laborasset, etc., N.: ego numquam mihi minus placui, was less satisfied with: tu tibi tunc places, are full of complacency, Iu.—On the stage, to find favor, give satisfaction, be applauded: Primo actu placeo, T.: Populo ut placerent quas fecisset fabulas, T.— Impers, it is believed, is settled, is agreed, seems right: adde illud, si placet, if you please: venio ad comitia, sive magistratuum placet, sive legum, i. e. no matter which: placitum est, ut considerent, etc., they determined: placet enim esse quiddam in re p. praestans, it is agreed: ut ipsi auctori huius disciplinae placet, as the founder holds: ut doctissimis placuit, have taught: duo placet esse Carneadi genera visorum: Quīs paria esse fere placuit peccata, who have made up their minds that, etc., H.: quin etiam, si dis placet, aiunt, etc., please the gods! L.— It is resolved, is determined, is decided, is purposed: deliberatur, incendi placeret an defendi, Cs.: quid placet, dic, your decision, Iu.: quando vobis ita placet, S.: se natui placere, ut C. Pansa, etc., that the senate de cree, etc.: mihi placuit, ut orationes explicarem, I resolved: Venus, cui placet mittere, etc., who likes to send, H.
    * * *
    placere, placui, placitus V DAT
    please, satisfy, give pleasure to (with dat.)

    Latin-English dictionary > placeō

  • 4 (com-placeō)

       (com-placeō) placitus, ēre,    to please greatly: tibi, T.

    Latin-English dictionary > (com-placeō)

  • 5 complaceo

    com-plăcĕo, plăcŭi and plăcĭtus sum, 2, v. n. (except in Col., only ante- and postclass.).
    I.
    To be pleasing at the same time, to please also:

    postquam me amare dixi, complacita'st tibi,

    Ter. And. 4, 1, 21: ut et tibi et Gallioni nostro complacuerat, * Col. 9, 16, 2; cf. Gell. 17, 9, 4.—
    II.
    To be very pleasing to:

    Veneri haec complacuerunt,

    Plaut. Rud. 3, 4, 22:

    hoc deo complacitum'st,

    id. ib. 1, 3, 3; cf. Gell. 18, 3, 4:

    ejus sibi complacitam formam,

    Ter. Heaut. 4, 5, 25; cf. App. M. 4, p. 157; Nemes. Cyn. 12. —Hence, complăcĭtus, a, um, P. a., pleased, favorable:

    Musae,

    Mart. Cap. 2, § 119; comp.:

    deus, complacitior,

    Vulg. Psa. 76, 8.

    Lewis & Short latin dictionary > complaceo

  • 6 complacitus

    com-plăcĕo, plăcŭi and plăcĭtus sum, 2, v. n. (except in Col., only ante- and postclass.).
    I.
    To be pleasing at the same time, to please also:

    postquam me amare dixi, complacita'st tibi,

    Ter. And. 4, 1, 21: ut et tibi et Gallioni nostro complacuerat, * Col. 9, 16, 2; cf. Gell. 17, 9, 4.—
    II.
    To be very pleasing to:

    Veneri haec complacuerunt,

    Plaut. Rud. 3, 4, 22:

    hoc deo complacitum'st,

    id. ib. 1, 3, 3; cf. Gell. 18, 3, 4:

    ejus sibi complacitam formam,

    Ter. Heaut. 4, 5, 25; cf. App. M. 4, p. 157; Nemes. Cyn. 12. —Hence, complăcĭtus, a, um, P. a., pleased, favorable:

    Musae,

    Mart. Cap. 2, § 119; comp.:

    deus, complacitior,

    Vulg. Psa. 76, 8.

    Lewis & Short latin dictionary > complacitus

  • 7 placeo

    plăcĕo, cŭi and cĭtus, cĭtum, 2, v. n. ( part. fut. pass.:

    dos placenda,

    Plaut. Trin. 5, 2, 35; v. I. A. fin.) [cf. placo], to please, to be pleasing or agreeable, to be welcome, acceptable, to satisfy (class.).
    I.
    Lit.
    A.
    In gen.:

    ungor ut illi placeam,

    Plaut. Cas. 2, 3, 11:

    meo neque cara'st cordi neque placet,

    id. Ep. 1, 2, 30:

    si placeo, utere,

    Ter. Phorm. 3, 2, 43:

    non placet Antonio consulatus meus: at placuit P. Servilio,

    Cic. Phil. 2, 5, 12; Ter. Ad. 1, 1, 34: et quae vobis placita est condicio, datur. id. Hec. 2, 1, 44:

    nec dubito, quin mihi (Erigona) placitura sit,

    Cic. Q. Fr. 3, 1, 4, § 13:

    exspecto quid illis placeat de epistolā ad Caesarem,

    id. Att. 13, 1:

    tibi Ne Enipeus Plus justo placeat,

    Hor. C. 3, 7, 24:

    dis, quibus septem placuere colles,

    id. C. S. 7; id. Ep. 1, 7, 45; 1, 17, 35:

    quid placet aut odio est,

    id. ib. 2, 1, 101:

    quod spiro et placeo (si placeo) tuum est,

    id. C. 4, 3, 24; Plin. 12, 7, 14, § 29:

    sibi non placere, quod (Aristides) cupide elaborasset, ut, etc.,

    Nep. Arist. 1, 4:

    quis gener hic placuit censu minor,

    Juv. 3, 160:

    Deo placere non possunt,

    Vulg. Rom. 8, 8.—As act.:

    si illa tibi placet, placenda dos quoque'st quam dat tibi,

    must be pleasing, Plaut. Trin. 5, 2, 35.—
    B.
    In partic.
    1.
    In scenic lang., of players or pieces presented, to please, find favor, give satisfaction:

    primo actu placeo, Ter. Hec. prol. alt. 31: cui scenico placenti,

    Suet. Ner. 42; id. Galb. 12; id. Vit. 11:

    populo ut placerent quas fecisset fabulas,

    Ter. And. prol. 3;

    id. Hec. prol. alt. 12: ubi (fabulae) sunt cognitae, Placitae sunt,

    id. ib. 13.—
    2.
    Placere sibi, to be pleased or satisfied with one's self, to flatter one's self, to pride or plume one's self:

    ego numquam mihi minus quam hesterno die placui,

    Cic. de Or. 2, 4, 15:

    nolo tibi tam valde placeas,

    Petr. 126; Plin. 35, 9, 36, § 63:

    tu tibi tunc curruca places,

    Juv. 6, 276:

    omnes competitores placebant sibi, omnes omnibus displicebant,

    Sid. Ep. 7, 9.—
    II.
    Transf.: placet mihi (tibi, etc.), or simply placet, it pleases me, it seems good, right, or proper to me; it is my opinion, I am of opinion, I hold, believe, intend, purpose; and in perf., placuit, or placitum est, it is decided, resolved, determined (mihi, nobis, etc., or absol.).
    A.
    In gen.
    (α).
    With dat.:

    ut ipsi auctori hujus disciplinae placet,

    Cic. Fin. 1, 9, 29:

    ut doctissimis sapientissimisque placuit,

    id. Div. 1, 49, 110:

    postea mihi placuit, ut summorum oratorum Graecas orationes explicarem,

    id. de Or. 1, 34, 155:

    ita nobis placitum est, ut, etc.,

    Auct. Her. 2, 1, 1:

    sic Justitiae placitumque Parcis,

    Hor. C. 2, 17, 16:

    si placitum hoc Superis,

    Val. Fl. 3, 296.—With subject-clause:

    duo placet esse Carneadi genera visorum,

    Cic. Ac. 2, 31, 99; id. Rep. 1, 38, 60:

    sic visum Veneri, cui placet impares Formas, etc., mittere,

    Hor. C. 1, 33, 10:

    quis paria esse fere placuit peccata, laborant, Cum, etc.,

    id. S. 1, 3, 96.—
    (β).
    Without dat., Cic. Rep. 1, 46, 70:

    sed, si placet, in hunc diem hactenus,

    id. ib. 2, 44, 71; id. Sest. 51:

    placitum est, ut in aprico maxime pratuli loco considerent,

    id. Rep. 1, 12, 18.—With neutr. pron. as subj.:

    hocine placet?

    Plaut. Am. 1, 3, 16.—With subj.:

    placuit ad hunc primum ferremus aditum,

    App. M. 4, 9.—With subject-clause:

    placet enim esse quiddam in re publicā praestans et regale, etc.,

    Cic. Rep. 1, 45, 69; 1, 36, 56:

    si enim pecunias aequari non placet,

    id. ib. 1, 32, 49:

    hos corripi placitum,

    Tac. A. 4, 19; 6, 7; Hor. S. 1, 3, 96.—
    B.
    In partic.
    1.
    In publicists' lang., to resolve, will, order, determine:

    senatui placere, ut C. Pansa, etc.,

    Cic. Phil. 14, 14, 38:

    senatui placere, C. Cassium, etc.,

    id. ib. 11, 12, 30:

    deliberatur de Avarico in communi concilio, incendi placeret an defendi,

    Caes. B. G. 7, 15:

    quamobrem placitum est mihi, ut, etc.,

    Cic. Att. 8, 12, A, §

    4: edixit, mulieres ante horam quintam venire in theatrum non placere,

    Suet. Aug. 44 fin.; cf.:

    quid placeat, die,

    your decision, Juv. 10, 338.—
    2.
    Si dis placet, please the gods; and in eccl. writers:

    Deo placere,

    Vulg. Num. 23, 27; v. deus.— Hence, *
    A.
    plăcens, entis, P. a., pleasing, charming, dear:

    expetendum esse quod non placens sit,

    Cic. Fin. 3, 8:

    placens uxor,

    Hor. C. 2, 14, 21.— Acceptable:

    hostia placens Deo,

    Vulg. Phil. 4, 18:

    sibi placentes,

    self-willed, id. 2 Pet. 2, 10.—
    B.
    plăcĭtus, a, um, P. a., pleasing, agreeable, acceptable (mostly poet.):

    placita es simplicitate tuā,

    you are pleasing, you please, Ov. Am. 2, 4, 18:

    oliva,

    Verg. G. 2, 425:

    amor,

    id. A. 4, 38:

    bona,

    Ov. H. 17, 98:

    in locum ambobus placitum exercitus conveniunt,

    Sall. J. 81, 1:

    artes,

    Tac. A. 2, 66:

    exemplum,

    id. ib. 4, 37:

    eum (regem creari) quasi placitissimum diis. qui, etc.,

    Just. 18. 3. 9 (the reading acceptissimum is a later emendation).— Abl. absol.: sic placito ocius surrexit. App. M. 2, 24:

    placiti dies,

    appointed days, Vulg. 1 Reg. 13, 11.—
    2.
    Subst.: plăcĭtum, i, n.
    a.
    Prop., that which is pleasing or agreeable:

    ultra placitum laudare,

    more than is agreeable, Verg. E. 7, 27.—
    b.
    Transf.
    (α).
    An opinion, sentiment (post-Aug.):

    Catonis placita de olivis,

    Plin. 15, 5, 6, § 20.—
    (β).
    A determination, prescription, order:

    medicorum placita,

    Plin. 14, 22, 28, § 143.—
    (γ).
    A maxim, principle:

    ipse (Rubellius) placita majorum colebat,

    Tac. A. 14, 22:

    sapientium placita,

    id. ib. 16, 19:

    Stoicorum,

    id. H. 3, 81:

    philosophorum,

    id. Or. 19:

    nec est quare hoc inter nostra placita mireris,

    Sen. Ep. 66, 45:

    decreta, quae Graeci vocant dogmata, nobis vel decreta licet adpellare vel scita vel placita,

    Sen. Ep. 95, 10: philosophiae placita, id. ib. §

    37: Babyloniorum,

    Plin. 2, 79, 81, § 191; Col. 9, 2, 1.

    Lewis & Short latin dictionary > placeo

См. также в других словарях:

  • Placĭtus — Placĭtus, Sextus Papyriensis (irrig Platonicus), aus Pavia, Arzt im 4. Jahrh. nach Chr.; er schr.: De medicina ex animalibus, herausgeg. von Fr. Emerich, Nürnb. 1538, u. G. Hummelsberg. ebd. 1539; auch in den größeren Sammlungen älterer… …   Pierer's Universal-Lexikon

  • Hybognathus placitus —   Hybognathus placitus Clasificación científica Reino …   Wikipedia Español

  • attachiamenta de placitus corona — /staechdyjsmenta diy plaesatas karowniy/ Attachment of pleas of the crown …   Black's law dictionary

  • attachiamenta de placitus corona — /staechdyjsmenta diy plaesatas karowniy/ Attachment of pleas of the crown …   Black's law dictionary

  • beneplácito — (Del lat. bene placitus, que ha gustado.) ► sustantivo masculino Muestra de aprobación o conformidad. SINÓNIMO consentimiento * * * beneplácito (del lat. «bene placĭtus», grato) 1 m. Aprobación de alguien con que se hace una cosa: ‘Entró en un… …   Enciclopedia Universal

  • Plazo — (Del ant. plazdo < bajo lat. placitus < dies placitus, día aprobado.) ► sustantivo masculino 1 Tiempo señalado para que en él se realice una cosa: ■ el plazo para matricularse es de una semana. SINÓNIMO término 2 COMERCIO, ECONOMÍA Cada una …   Enciclopedia Universal

  • Bene placito — Be ne plac i*to (b[=e] n[ e] pl[a^]s [i^]*t[ o]; It. b[=a] n[asl] pl[aum] ch[ e]*t[ o]). [It. beneplacito pleasure, fr. L. bene well + placitus pleasing.] 1. At or during pleasure. [1913 Webster] For our English judges there never was . . . any… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • plea — noun Etymology: Middle English ple, plede, from Anglo French plai, pleit from Medieval Latin placitum, from Latin, decision, decree, from neuter of placitus, past participle of placēre to please, be decided more at please Date: 13th century 1. a… …   New Collegiate Dictionary

  • Missouri National Recreational River — IUCN Category III (Natural Monument) …   Wikipedia

  • Saint Placidus — Infobox Saint name= Saint Placidus birth date= death date= 6th century feast day= 5 October venerated in= Roman Catholic Church imagesize= 250px caption= St. Benedict orders Saint Maurus to the rescue of Saint Placidus , by Fra Filippo Lippi, ca …   Wikipedia

  • Placidus (martyr) — Infobox Saint name=Saint Placidus birth date=3rd century AD death date=4th century AD feast day=October 5 venerated in=Roman Catholic Church imagesize=200px caption= Saint Placidus the Martyr, by Pietro Perugino birth place= death place=… …   Wikipedia

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»