Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

pinque

  • 1 pinque

    БФРС > pinque

  • 2 pinque

    Французско-русский универсальный словарь > pinque

  • 3 pinque

    см. pecarí; m; Вен.

    Diccionario español-ruso. América Latina > pinque

  • 4 pinque

    f. (néerl. pink "grand bateau de pêche") мор. тримачтов средиземноморски кораб.

    Dictionnaire français-bulgare > pinque

  • 5 pinquë

    "q" ??? Nabrqelion

    Quettaparma Quenyallo (Quenya-English) > pinquë

  • 6 pink

    [piŋk]
    noun, adjective
    1) ((of) (any shade of) a colour between red and white: a dress of pink satin.) cor-de-rosa
    2) ((of) the colour of healthy skin: pink cheeks; Her cheeks are pink with health.) rosado
    - pinkish
    * * *
    pink1
    [piŋk] n Naut pinque: embarcação de popa estreita.
    ————————
    pink2
    [piŋk] n 1 Bot cravo, craveiro. 2 fig auge, ápice. 3 cor-de-rosa. 4 modelo, encarnação, personificação. 5 casaco de caçador de raposas. 6 Amer sl simpatizante do comunismo. • adj 1 cor-de-rosa. 2 Amer sl simpatizante do comunismo, moderadamente radical. 3 emocionado. the pink of perfection a mais alta perfeição. to be in the pink estar com ótima saúde ou disposição.
    ————————
    pink3
    [piŋk] vt 1 recortar. 2 trespassar, apunhalar. 3 adornar, decorar com furos.
    ————————
    pink4
    [piŋk] vt bater (motor de explosão).

    English-Portuguese dictionary > pink

  • 7 пинка

    Dictionnaire russe-français universel > пинка

  • 8 pinco

    pinco s.m. (Mar,Stor) pinque f.

    Dizionario Italiano-Francese > pinco

  • 9 propinqua

    prŏpinquus, a, um, adj. [prope], near, neighboring (class.).
    I.
    Lit., of place:

    rus,

    Ter. Eun. 5, 5, 1:

    loca,

    Sall. J. 12, 2; 48, 4:

    nimium propinquus Sol,

    Hor. C. 1, 22, 21:

    propinquum praedium,

    Cic. Rosc. Am. 46, 133:

    provinciae,

    id. Phil. 11, 13, 34: insulae propinquae inter se, Sall. Fragm. ap. Non. 495, 33.—With gen.:

    in propinquis urbis montibus,

    Nep. Hann. 5, 1:

    ex propinquis itineris locis,

    Liv. 6, 25, 7 (al. itineri). — Comp.:

    exsilium paulo propinquius,

    Ov. Tr. 4, 4, 51.— Subst.: prŏpinquum, i, n., neighborhood, vicinity:

    ex propinquo cognoscere,

    from being in the neighborhood, Liv. 25, 13; 22, 33, 4; 44, 3, 8:

    ex propinquo aspicio,

    id. 28, 44:

    consulis castra in propinquo sunt,

    id. 24, 38 fin.; 25, 15, 8.—
    II.
    Trop.
    A.
    Of time, near, at hand, not far off:

    propinqua partitudo,

    Plaut. Aul. 1, 1, 36:

    reditus,

    Cic. Att. 9, 15, 3:

    mors, id. Div, 1, 30, 65: spes,

    Liv. 28, 25: vespera, Tac. A. [p. 1470] 15, 60.—
    B.
    Near in resemblance, resembling, similar, like:

    motus finitimi et propinqui his animi perturbationibus,

    Cic. de Or. 2, 44, 185:

    significatio,

    Gell. 6, 16, 11.—
    C.
    Near in relationship or connection, kindred, related:

    tibi genere propinqui,

    Sall. J. 10, 3; Verg. A. 2, 86; Suet. Ner. 3.— Subst.: prŏpinquus, i, m., a relation, relative, kinsman (syn.:

    affinis, agnatus): societas propinquorum,

    Cic. Off. 1, 17, 53:

    tot propinqui cognatique,

    id. Rosc. Am. 34, 96:

    propinquus et amicus,

    id. Off. 1, 18, 59:

    propinqui ceteri,

    Sall. J. 14, 15:

    aequabiliter in longinquos, in propinquos,

    Cic. Mil. 28, 76; id. Fin. 5, 23, 67; id. Planc. 12, 29; Hor. S. 2, 3, 218; 1, 1, 83.—In fem.: prŏ-pinqua, ae, a female relative, kinswoman:

    virgo Vestalis hujus propinqua et necessaria,

    Cic. Mur. 35, 73.—Hence, adv.: prŏ-pinquē, near, at hand, hard by (ante- and post-class.):

    adest propinque,

    Plaut. Truc. 2, 6, 18; 2, 7, 21; Front. Ep. ad Anton. 2, 2 Mai.

    Lewis & Short latin dictionary > propinqua

  • 10 propinquum

    prŏpinquus, a, um, adj. [prope], near, neighboring (class.).
    I.
    Lit., of place:

    rus,

    Ter. Eun. 5, 5, 1:

    loca,

    Sall. J. 12, 2; 48, 4:

    nimium propinquus Sol,

    Hor. C. 1, 22, 21:

    propinquum praedium,

    Cic. Rosc. Am. 46, 133:

    provinciae,

    id. Phil. 11, 13, 34: insulae propinquae inter se, Sall. Fragm. ap. Non. 495, 33.—With gen.:

    in propinquis urbis montibus,

    Nep. Hann. 5, 1:

    ex propinquis itineris locis,

    Liv. 6, 25, 7 (al. itineri). — Comp.:

    exsilium paulo propinquius,

    Ov. Tr. 4, 4, 51.— Subst.: prŏpinquum, i, n., neighborhood, vicinity:

    ex propinquo cognoscere,

    from being in the neighborhood, Liv. 25, 13; 22, 33, 4; 44, 3, 8:

    ex propinquo aspicio,

    id. 28, 44:

    consulis castra in propinquo sunt,

    id. 24, 38 fin.; 25, 15, 8.—
    II.
    Trop.
    A.
    Of time, near, at hand, not far off:

    propinqua partitudo,

    Plaut. Aul. 1, 1, 36:

    reditus,

    Cic. Att. 9, 15, 3:

    mors, id. Div, 1, 30, 65: spes,

    Liv. 28, 25: vespera, Tac. A. [p. 1470] 15, 60.—
    B.
    Near in resemblance, resembling, similar, like:

    motus finitimi et propinqui his animi perturbationibus,

    Cic. de Or. 2, 44, 185:

    significatio,

    Gell. 6, 16, 11.—
    C.
    Near in relationship or connection, kindred, related:

    tibi genere propinqui,

    Sall. J. 10, 3; Verg. A. 2, 86; Suet. Ner. 3.— Subst.: prŏpinquus, i, m., a relation, relative, kinsman (syn.:

    affinis, agnatus): societas propinquorum,

    Cic. Off. 1, 17, 53:

    tot propinqui cognatique,

    id. Rosc. Am. 34, 96:

    propinquus et amicus,

    id. Off. 1, 18, 59:

    propinqui ceteri,

    Sall. J. 14, 15:

    aequabiliter in longinquos, in propinquos,

    Cic. Mil. 28, 76; id. Fin. 5, 23, 67; id. Planc. 12, 29; Hor. S. 2, 3, 218; 1, 1, 83.—In fem.: prŏ-pinqua, ae, a female relative, kinswoman:

    virgo Vestalis hujus propinqua et necessaria,

    Cic. Mur. 35, 73.—Hence, adv.: prŏ-pinquē, near, at hand, hard by (ante- and post-class.):

    adest propinque,

    Plaut. Truc. 2, 6, 18; 2, 7, 21; Front. Ep. ad Anton. 2, 2 Mai.

    Lewis & Short latin dictionary > propinquum

  • 11 propinquus

    prŏpinquus, a, um, adj. [prope], near, neighboring (class.).
    I.
    Lit., of place:

    rus,

    Ter. Eun. 5, 5, 1:

    loca,

    Sall. J. 12, 2; 48, 4:

    nimium propinquus Sol,

    Hor. C. 1, 22, 21:

    propinquum praedium,

    Cic. Rosc. Am. 46, 133:

    provinciae,

    id. Phil. 11, 13, 34: insulae propinquae inter se, Sall. Fragm. ap. Non. 495, 33.—With gen.:

    in propinquis urbis montibus,

    Nep. Hann. 5, 1:

    ex propinquis itineris locis,

    Liv. 6, 25, 7 (al. itineri). — Comp.:

    exsilium paulo propinquius,

    Ov. Tr. 4, 4, 51.— Subst.: prŏpinquum, i, n., neighborhood, vicinity:

    ex propinquo cognoscere,

    from being in the neighborhood, Liv. 25, 13; 22, 33, 4; 44, 3, 8:

    ex propinquo aspicio,

    id. 28, 44:

    consulis castra in propinquo sunt,

    id. 24, 38 fin.; 25, 15, 8.—
    II.
    Trop.
    A.
    Of time, near, at hand, not far off:

    propinqua partitudo,

    Plaut. Aul. 1, 1, 36:

    reditus,

    Cic. Att. 9, 15, 3:

    mors, id. Div, 1, 30, 65: spes,

    Liv. 28, 25: vespera, Tac. A. [p. 1470] 15, 60.—
    B.
    Near in resemblance, resembling, similar, like:

    motus finitimi et propinqui his animi perturbationibus,

    Cic. de Or. 2, 44, 185:

    significatio,

    Gell. 6, 16, 11.—
    C.
    Near in relationship or connection, kindred, related:

    tibi genere propinqui,

    Sall. J. 10, 3; Verg. A. 2, 86; Suet. Ner. 3.— Subst.: prŏpinquus, i, m., a relation, relative, kinsman (syn.:

    affinis, agnatus): societas propinquorum,

    Cic. Off. 1, 17, 53:

    tot propinqui cognatique,

    id. Rosc. Am. 34, 96:

    propinquus et amicus,

    id. Off. 1, 18, 59:

    propinqui ceteri,

    Sall. J. 14, 15:

    aequabiliter in longinquos, in propinquos,

    Cic. Mil. 28, 76; id. Fin. 5, 23, 67; id. Planc. 12, 29; Hor. S. 2, 3, 218; 1, 1, 83.—In fem.: prŏ-pinqua, ae, a female relative, kinswoman:

    virgo Vestalis hujus propinqua et necessaria,

    Cic. Mur. 35, 73.—Hence, adv.: prŏ-pinquē, near, at hand, hard by (ante- and post-class.):

    adest propinque,

    Plaut. Truc. 2, 6, 18; 2, 7, 21; Front. Ep. ad Anton. 2, 2 Mai.

    Lewis & Short latin dictionary > propinquus

См. также в других словарях:

  • pinque — ⇒PINQUE, subst. fém. HIST. DE LA MAR. ,,Voilier de la Méditerranée, à trois mâts, à antennes, à poupe très élevée et à varangues plates, disparu vers 1840 (GRUSS 1952). Les gros navires et les galères se mêlent aux pinques, aux chaloupes et aux… …   Encyclopédie Universelle

  • pinque — pro·pinque; …   English syllables

  • PINQUE — s. f. T. de Marine. Espèce de flûte ; bâtiment de charge, qui est rond à l arrière …   Dictionnaire de l'Academie Francaise, 7eme edition (1835)

  • PINQUE — n. f. T. de Marine Bâtiment de charge à fond plat …   Dictionnaire de l'Academie Francaise, 8eme edition (1935)

  • Pinque — Ce type de bâtiment est mal connu, bien qu il ait été très utilisé au XVIIIe siècle. C était un bateau de type tartane de fort tonnage, de l ordre de 200 à 300 tonneaux, utilisé principalement en Méditerranée. Certains étaient gréés en… …   Wikipédia en Français

  • pinque — (pin k ) s. f. Terme de marine. Navire à fond plat, assez large, du port de deux à trois cents tonneaux, ayant trois mâts à voiles latines, une poupe qui se prolonge par deux ailes, que réunissent quelques planches ou une plate forme à claire… …   Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré

  • pinque —   tipo de camaron …   Diccionario de Guanacastequismos

  • Edmond Halley — Pour les articles homonymes, voir Halley. Edmond Halley Edmond Halley avec un schéma illustrant ses Théories de la Terre creuse. Naissance …   Wikipédia en Français

  • Edmund Halley — Edmond Halley Pour les articles homonymes, voir Halley. Edmond Halley …   Wikipédia en Français

  • Voyage du Commodore Anson — En 1740, pendant la guerre de l’oreille de Jenkins qui opposa la Grande Bretagne et l’Espagne de 1739 à 1748, le Commodore George Anson reçut du roi Georges II le commandement d’une escadre, avec la mission d’aller harceler les colonies… …   Wikipédia en Français

  • Voyage du commodore Anson — En 1740, pendant la guerre de l’oreille de Jenkins qui opposa la Grande Bretagne et l’Espagne de 1739 à 1748, le Commodore George Anson reçut du roi Georges II le commandement d’une escadre, avec la mission d’aller harceler les colonies… …   Wikipédia en Français

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»