-
81 regnator
rēgnātor, ōris, m. (regno), der König, Herrscher, Gebieter, Olympi, v. Jupiter, Verg.: aquarum, v. Neptun, Colum. poët.: so auch deûm, Verg.: Asiae, Verg.: totius orbis, Ruf. Fest.: lyricae cohortis, v. Pindar, Stat.: agelli, unumschränkter Gebieter, Mart.: bei einem neutr., ab incommutabili lumine omnium regnatore, Augustin. de doctr. Chr. 1, 22. – m. Dat., occiduis r. montibus Atlas, Val. Flacc.: Illyriis r. aquis, v. Danubius, Auson. – absol., ubi rex Agathocles r. fuit, Plaut.: diebus r., quibus imperat fritillus, an denen stark gespielt wird, Mart.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > regnator
-
82 submitto
sub-mitto (summitto), mīsī, missum, ere, I) herunter-, herab-, niederlassen, A) eig.: 1) im allg.: fasces, senken, Liv.: submisso poplite in terra, Ov.: sponte genua, die Knie senken, biegen (v. einem Pferde), Curt. (u. so submissis genibus alqm orare, ut etc., mit gesenkten Knien, kniefällig, Lact.): submitti genu, in die Knie sinken, Curt. (u. so genibus submissus, Lucr.): submissus poplite, Catull.: se alci ad genua, Curt.: se ad pedes, Liv.: vultum, den Blick senken, Sen., alci (vor jmd.), Suet.: verticem, senken, Ov. – 2) insbes.: a) wohin hinablassen, versenken, alqm in Tiberim, Lampr. Heliog. 33, 7: summittentes bolidem, das Senkblei hinablassend, Vulg. act. apost. 27, 28. – b) wohin herabversetzen, eminentes (hochgelegene) aedes suas in plana, in die Ebene verlegen, Flor. 1, 9, 4. – c) Passiv submitti medial = sinken, fallen, v. Gewässern, Tiberis aestate submittitur, Plin. ep. 5, 6, 12. – u. = sich herabsenken, v. Örtl., submissa fastigio planities, Liv. 27, 18, 6: rupes leniore submissa fastigio, Curt. 6, 6 (22), 23: cuius (Hyrcaniae) fastigium perpetuā valle submittitur, Curt. 6, 4 (12), 19. – B) bildl.: 1) im allg.: animos, sinken lassen, Liv.: so auch animum, Brut. et Cass. in Cic. ep.: se, sich herablassen, erniedrigen, Cic. – 2) insbes.: a) herablassen, vermindern, nachlassen, multum (im Reden), nicht sehr stark reden,————Cic.: orationem, mit gedämpfter Stimme vortragen, Quint.: so auch verba, Sen. – b) nachlassen, zugestehen, überlassen, alci imperium, Liv.: pretia, vermindern, Plin. – c) unterwerfen, unterordnen, citharae cannas, Ov. met. 11, 171: se alci, Iustin. 13, 2, 3. – d) nachlassen, bezähmen, inceptum frustra summitte furorem, Verg. Aen. 12, 832. – II) herunter od. unter etw. lassen, unter etw. gehen od. stehen lassen, unter etw. stellen od. setzen, A) eig.: agnos nutricibus, Colum.: canterium vitibus, Colum. – B) übtr., unterwerfen, animos amori, Verg.: se culpae, einen Fehler begehen, Ov.: animus neutri fortunae se submittens, sich beugend, Sen. – III) in die Höhe-, hinaufgehen lassen, in die Höhe richten, erheben, 1) im allg.: oculos, Ov.: alcis genibus manus, Sen. rhet.: Ggstz., aliae falces submissae, aliae demissae, Curt. 4, 9 (35), 5. – 2) insbes.: a) wachsen lassen, hervorsprießen lassen, flores, Lucr.: colores (bunte Blumen), Prop.: gramina, Val. Flacc. (wie bei Pindar χθὼν ηρινὰ φύλλ᾽ ἀναπέμπει). – u. übh.: hervorbringen, non monstrum submisere Colchi maius, Hor. carm. 4, 4, 63. – b) wachsen lassen, nicht abschneiden, prata, Varro: salicem, Colum.: capillum, Plin. ep.: barbam ac capillum, Sen. rhet., barbam capillumque, Suet.: barbam demittere vel capillos submittere, Ulp. dig.: qui labra pressius tondent et abradunt servatā et submissā cetera parte, Sen. – c) zur————Zucht heranwachsen lassen, zur Zucht behalten, aufziehen, arietes, Varro: vitulos, Verg.: tauros, Zuchtstiere aufziehen, Verg. – IV) unter der Hand-, heimlich zuschicken, zusenden, 1) im allg.: alqm, Cic.: subsidia alci, Caes.: milites auxilio, zu Hilfe schicken, Caes.; so auch ohne auxilio öfter bei Caes. u. Liv. (s. Drak. Liv. 6, 6, 4). – absol., huic vos non submittetis? (sc. successorem), Cic.: ad pupillae matrem submittebat, Cic. – 2) insbes., ausschicken, anstellen, anstiften, consulares, Suet. Ner. 28, 1: summissis qui ad poenam deposcerent, Suet. Tit. 6, 1. – V) übh. zuschicken, zusenden, laticlaviam alci per libertum, Lampr. Alex. Sev. 21, 4.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > submitto
-
83 pína
I)f.1) fine (undir pínu tólf aura gjalds);2) torment, torture.(-da, -dr), v.1) to punish;2) to torment, torture (á krossi píndr).* * *1.u, f. [Lat. poena], a fine; undir pínu tólf aura gjalds, Bs. i. 733; hverjar pínur skyldask á þá menn, K. Á. 224; banns-pína.2. in mod. usage, pine, torment, Vídal., Pass.2.d, [A. S. pînan], to torment, torture, Fms. i. 4, Mork. 221, Grág. ii. 129; pína e-n til sagna, i. 347; þar skulu djöflar pína yðr, Hom. 158, passim.2. to punish; verk pínt ok lofat, punished or allowed, Mar.; píndr er stuldr, Skálda 204 (in a verse); til þess ér hafit yðrar syndir píndar, Hom. 158. -
84 pynda
(-nda, -ndr), v. to compel by brute force (p. e-n til e-s).* * *or pynta, t, [from A. S. pund = a fold, Engl. pond, pound, and not from Lat. poena; A. S. pyndan; cp. provinc. Engl. pindar or pynder]:—to extort, compel by brute force; skal eigi pynda yðr til Kristni, Ld. 172; at pynda hann til blóta, Fms. i. 38; konungr vildi eigi at bændr væri pyndir til svá mikilla fégjalda, x. 113: sögðu at bændr vildi eigi hafa frekari álög af konungi, en forn lög stæði til, … sögðusk í engu vilja láta pynda sik, xi. 224; en móti flutningi þeirra, at biskupar pyndi um rétt fram, Bs. i. 702: to torment, pyndir þú ok pinir, drepr ok deyðir. Barl. 106; at þú vilt pina mik eðr pynda, 116. -
85 cycnus or cȳgnus
cycnus or cȳgnus ī, m, κύκνοσ, the swan; celebrated for its singing, esp. when dying; consecrated to Apollo; a bird of good omen, V.; attached to the chariot of Venus, O.—Prov.: certent cycnis ululae, V.—A singer: Dircaeus, i. e. Pindar, H. -
86 ferō
ferō tulī (tetulī, T., Ct.), lātus, ferre [1 FER-; TAL-], to bear, carry, support, lift, hold, take up: aliquid, T.: arma, Cs.: sacra Iunonis, H.: cadaver umeris, H.: Pondera tanta, O.: oneri ferendo est, able to carry, O.: pedes ferre recusant Corpus, H.: in Capitolium faces: ventrem ferre, to be pregnant, L.: (eum) in oculis, to hold dear.—To carry, take, fetch, move, bear, lead, conduct, drive, direct: pisciculos obolo in cenam seni, T.: Caelo supinas manūs, raisest, H.: ire, pedes quocumque ferent, H.: opertā lecticā latus per oppidum: signa ferre, put in motion, i. e. march, Cs.: huc pedem, come, T.: pedem, stir, V.: ferunt sua flamina classem, V.: vagos gradūs, O.: mare per medium iter, pursue, V.: quo ventus ferebat, drove, Cs.: vento mora ne qua ferenti, i. e. when it should blow, V.: itinera duo, quae ad portum ferebant, led, Cs.: si forte eo vestigia ferrent, L.: corpus et arma tumulo, V.—Prov.: In silvam non ligna feras, coals to Newcastle, H.—With se, to move, betake oneself, hasten, rush: mihi sese obviam, meet: me tempestatibus obvium: magnā se mole ferebat, V.: ad eum omni studio incitatus ferebatur, Cs.: alii perterriti ferebantur, fled, Cs.: pubes Fertur equis, V.: (fera) supra venabula fertur, springs, V.: quocumque feremur, are driven: in eam (tellurem) feruntur pondera: Rhenus per finīs Nantuatium fertur, flows, Cs.—Praegn., to carry off, take by force, snatch, plunder, spoil, ravage: rapiunt incensa feruntque Pergama, V.: puer fertur equis, V.— To bear, produce, yield: quae terra fruges ferre possit: flore terrae quem ferunt, H. — To offer, bring (as an oblation): Sacra matri, V.: tura superis, O.— To get, receive, acquire, obtain, earn, win: donum, T.: fructūs ex sese: partem praedae: crucem pretium sceleris, Iu.: Plus poscente, H.—Fig., to bear, carry, hold, support: vina, quae vetustatem ferunt, i. e. are old: Scripta vetustatem si ferent, attain, O.: Insani sapiens nomen ferat, be called, H.: finis alienae personae ferendae, bearing an assumed character, L.: secundas (partīs), support, i. e. act as a foil, H.— To bring, take, carry, render, lead, conduct: mi auxilium, bring help: alcui subsidium, Cs.: condicionem, proffer, Cs.: matri obviae complexum, L.: fidem operi, procure, V.: mortem illis: ego studio ad rem p. latus sum, S.: numeris fertur (Pindar) solutis, H.: laudibus alquem in caelum, praise: (rem) supra quam fieri possit, magnify: virtutem, ad caelum, S.: in maius incertas res, L.— To prompt, impel, urge, carry away: crudelitate et scelere ferri, be carried away: furiatā mente ferebar, V.: quo animus fert, inclination leads, S.: si maxime animus ferat, S.: fert animus dicere, impels, O.— To carry off, take away, remove: Omnia fert aetas, V.—With se, to carry, conduct: Quem sese ore ferens! boasting, V.: ingentem sese clamore, paraded, V.— To bear, bring forth, produce: haec aetas oratorem tulit: tulit Camillum paupertas, H.— To bear away, win, carry off, get, obtain, receive: omnium iudicio primas: ex Etruscā civitate victoriam, L.: laudem inter suos, Cs.: centuriam, tribūs, get the votes: Omne tulit punctum, H.: repulsam a populo, experience: Haud inpune feres, escape, O.— To bear, support, meet, experience, take, put up with, suffer, tolerate, endure: alcius desiderium: voltum atque aciem oculorum, Cs.: multa tulit fecitque puer, H.: iniurias civium, N.: quem ferret, si parentem non ferret suom? brook, T.: tui te diutius non ferent: dolores fortiter: iniurias tacite: rem aegerrume, S.: tacite eius verecundiam non tulit senatus, quin, etc., i. e. did not let it pass, without, etc., L.: servo nubere nympha tuli, O.: moleste tulisti, a me aliquid factum esse, etc.: gravissime ferre se dixit me defendere, etc.: non ferrem moleste, si ita accidisset: casum per lamenta, Ta.: de Lentulo sic fero, ut debeo: moleste, quod ego nihil facerem, etc.: cum mulier fleret, homo ferre non potuit: iratus atque aegre ferens, T.: patior et ferendum puto: non tulit Alcides animis, control himself, V.—Of feeling or passion, to bear, experience, disclose, show, exhibit: dolorem paulo apertius: id obscure: haud clam tulit iram, L.—In the phrase, Prae se ferre, to manifest, profess, show, display, declare: cuius rei facultatem secutum me esse, prae me fero: noli, quaero, prae te ferre, vos esse, etc.: speciem doloris voltu prae se tulit, Ta.—Of speech, to report, relate, make known, assert, celebrate, say, tell: haec omnibus ferebat sermonibus, Cs.: pugnam laudibus, L.: quod fers, cedo, say, T.: quae nunc Samothracia fertur, is called, V.: si ipse... acturum se id per populum aperte ferret, L.: homo ut ferebant, acerrimus, as they said: si, ut fertur, etc., as is reported: non sat idoneus Pugnae ferebaris, were accounted, H.: utcumque ferent ea facta minores, will regard, V.: hunc inventorem artium ferunt, they call, Cs.: multa eius responsa acute ferebantur, were current: quem ex Hyperboreis Delphos ferunt advenisse: qui in contione dixisse fertur.—Of votes, to cast, give in, record, usu. with suffragium or sententiam: de me suffragium: sententiam per tabellam (of judges): aliis audientibus iudicibus, aliis sententiam ferentibus, i. e. passing judgment, Cs.: in senatu de bello sententiam.—Of a law or resolution, to bring forward, move, propose, promote: legem: lege latā: nihil erat latum de me: de interitu meo quaestionem: rogationes ad populum, Cs.: te ad populum tulisse, ut, etc., proposed a bill: de isto foedere ad populum: cum, ut absentis ratio haberetur, ferebamus.— Impers: lato ad populum, ut, etc., L.— With iudicem, to offer, propose as judge: quem ego si ferrem iudicem, etc.: iudicem illi, propose a judge to, i. e. go to law with, L.—In book-keeping, to enter, set down, note: minus quam Verres illi expensum tulerit, etc., i. e. set down as paid.—To require, demand, render necessary, allow, permit, suffer: dum aetatis tempus tulit, T.: si tempus ferret: incepi dum res tetulit, nunc non fert, T.: graviora verba, quam natura fert: sicut hominum religiones ferunt: ut aetas illa fert, as is usual at that time of life: si ita commodum vestrum fert: si vestra voluntas feret, if such be your pleasure: uti fors tulit, S.: natura fert, ut, etc.* * *ferre, tuli, latus Vbring, bear; tell speak of; consider; carry off, win, receive, produce; get -
87 fōns
fōns fontis, m [FV-], a spring, fountain, well, source: aquae dulcis: rivorum a fonte deductio: qui fontes aestibus exarescebant, Cs.: locus fontibus abundans: fontium qui celat origines, Nilus, H.: Vini, H.: Timavi, V.: fontemque ignemque ferre, spring water, V.— A mineral spring, healing waters: fontes Clusini, H.—Fig., a fountain-head, source, origin, cause: aequitatis: movendi: Scribendi recte sapere est fons, H.: ab illo fonte et capite Socrate: maeroris: is fons mali huiusce fuit, L.: Pindarici fontis haustūs, i. e. Pindar's verse, H.—Person., as a deity, C.* * *spring, fountain; source; principal cause -
88 Pindaro sm
['pindaro] -
89 Pindaric
-
90 pindarica
adj.pindaric, after the style of Pindar. -
91 tinge
[tɪnʤ] 1. сущ.1) оттенок, тон2) привкус, след2. гл.The language of Pindar's Odes is epic, with a slight Doric tinge. — Язык од Пиндара эпический, с легким дорическим налётом.
а) окрашиваться, получать оттенокб) окрашивать, придавать оттенокJust when autumn had begun to tinge the woods with a thousand beautiful varieties of colour. — Как раз когда осень начала окрашивать леса в тысячи красивых цветов и оттенков.
•Syn: -
92 peanut
-
93 goober
-
94 groundnut
арахис имя существительное: -
95 monkeynut
земляной орех имя существительное: -
96 earth-nut
-
97 Pindaro
sm ['pindaro] -
98 земляной орех
goober имя существительное: -
99 Corinna
Cŏrinna, ae, f., = Kopinna.I.A celebrated Greek poetess of Tanagra, contemporary with Pindar, Prop. 2, 3, 21; Stat. S. 5, 3, 158.—II.A feigned name of the object of the poet Ovid's love, Ov. Am. 2, 17, 29; 3, 1, 49; id. Tr. 4, 10, 60; Mart. 8, 73, 10. -
100 Cycnus
1.cȳ̆cnus (in MSS. and edd. freq. also cȳ̆gnus;b.y,
Hor. C. 4, 3, 20; Aus. Ep. 20, 8), i, m., = kuknos, the swan; celebrated for its singing, esp. for its dying song;consecrated to Apollo,
Cic. Tusc. 1, 30, 73; Plin. 10, 23, 32, § 63; Lucr. 4, 181; 4, 910; Verg. E. 7, 38; id. A. 1, 393; Ov. M. 5, 387; Hor. C. 4, 3, 20 et saep.;attached to the chariot of Venus,
Ov. M. 10, 708; id. A. A. 3, 809.—Prov.:B. 2.quid contendat hirundo cycnis?
Lucr. 3, 7;so also: certent cycnis ululae,
Verg. E. 8, 55.—Cȳ̆cnus ( Cyg-), i, m.A.A king of the Ligurians, son of Sthenelus, related to Phæton, who was changed to a swan and placed among the stars, Ov. M. 2, 367; Verg. A. 10, 189; cf. Hyg. Fab. 154; id. Astr. 3, 7. —B.A son of Neptune and Calyce; he was father of Tenes, and was changed into a swan, Ov. M. 12, 72 sq., cf. Hyg. Fab. 157.‡ † cydărum, i, n., = kudaros, a sort of ship, acc. to Gell. 10, 25, 5.
См. также в других словарях:
Pindar — (griechisch Πίνδαρος Píndaros, latinisiert Pindarus; * 522 oder 518 v. Chr. in Kynoskephalai bei Theben; † kurz nach 445 v. Chr.) war ein griechischer Dichter und zählt zum … Deutsch Wikipedia
Pindar [1] — Pindar, griech. Dichter, s. Pindaros … Meyers Großes Konversations-Lexikon
Pindar [2] — Pindar, Peter, Pseudonym, s. Wolcott … Meyers Großes Konversations-Lexikon
Pindar — Pindar, griech. Lyriker, geb. 522 v.Chr. zu Theben, gest. wahrscheinlich 448 zu Argos; von seinen für den Chorgesang bestimmten Oden (Epinikien) auf die Sieger in den griech. Nationalspielen 45 erhalten, hg. von Böckh (mit ausführlichem lat.… … Kleines Konversations-Lexikon
Pindar [2] — Pindar, Peter, Pseudonym, s. Wolcot, John … Kleines Konversations-Lexikon
Pindar — Pindar, jener berühmte griechische Dichter, welcher mit seiner Zeitgenossin Korinna (s. d.) fünfmal um die Dichterkrone rang, und eben so oft von derselben besiegt ward, wurde 520 v. Chr. bei Theben geb., doch hat die Geschichte Näheres über sein … Damen Conversations Lexikon
Pindar [1] — Pindar, der größte Lyriker Griechenlands, Thebaner, geb. um 480 v. Chr., gest. 441, von dessen Oden auf die Sieger in den griech. Nationalspielen 14 olympische, 12 pythische, 11 nemeische und 8 isthmische erhalten sind. (Ausgaben von Böckh,… … Herders Conversations-Lexikon
Pindar [2] — Pindar, Peter, pseudonym für Wolcot (s.d.) … Herders Conversations-Lexikon
Pindar — Pȉndar (o.518 446. pr. Kr.) DEFINICIJA lirički pjesnik antičke Grčke, u sačuvane 4 knjige (Epinikije) slavi pobjednike sportskih natjecanja, njihove zavičaje i božanstva (Pindarove ode), uzvisuje junaštvo, moralne vrline, ljepotu; za svoje ode… … Hrvatski jezični portal
Pindar — [pin′dər, pin′där΄] 522? 438? B.C.; Gr. lyric poet … English World dictionary
Pindar — For other uses, see Pindar (disambiguation). Pindar, Roman copy of Greek 5th century BC bust (Museo Archeologica Nazionale, Naples) Pindar (Ancient Greek: Πίνδαρος, Pindaros, pronounced [píndaros]; Latin: Pindarus … Wikipedia