pilotażu

См. также в других словарях:

• figura — ż IV, CMs. figuraurze; lm D. figuraur 1. «postać ludzka lub zwierzęca wyobrażona w malarstwie lub rzeźbie; posąg, statua; gwarowe i potoczne: krzyż, posąg, przydrożna kapliczka umieszczane w miejscach otwartych (przy drogach, na placach itp.) i… …   Słownik języka polskiego

• instruktor — m IV, DB. a, Ms. instruktororze; lm M. instruktororzy, DB. ów «osoba instruująca kogoś, ucząca jakichś prawideł, udzielająca wskazówek, objaśnień itp. (najczęściej na kursach, w sporcie, w wojsku)» Instruktor narciarski, pływacki. Instruktorzy… …   Słownik języka polskiego

• korkociąg — m III, D. u, N. korkociąggiem; lm M. i 1. «przyrząd do wyciągania korków z butelek, zwykle w postaci metalowej spirali z uchwytem» 2. lotn. «figura akrobacji lub nie zamierzony stan lotu wywołany błędami pilotażu» Samolot przeszedł z korkociągu w …   Słownik języka polskiego

• kozłować — ndk IV, kozłowaćłuję, kozłowaćłujesz, kozłowaćłuj, kozłowaćował, kozłowaćowany 1. lotn. «o samolocie: podskakiwać przy lądowaniu po nieprawidłowym dotknięciu ziemi, wskutek błędu pilotażu, nierównej powierzchni lub porywistego wiatru» 2. sport.… …   Słownik języka polskiego

• pilotowy — 1. «dotyczący pilotowania, pilotażu, pilotów» Mapy pilotowe. Dziennik pilotowy. Statek pilotowy. ∆ meteor. Balonik pilotowy «niewielki balon gumowy, wypełniony wodorem, używany w badaniach meteorologicznych do określania kierunku i prędkości… …   Słownik języka polskiego

• szkolić — ndk VIa, szkolićlę, szkolićlisz, szkol a. szkól, szkolićlił, szkolićlony «uczyć, dokształcać kogoś w określonej dziedzinie; kształcić kogoś w trybie skróconym na kursie, na wykładach z jakiegoś przedmiotu» Szkolić sportowców, żołnierzy. szkolić… …   Słownik języka polskiego

• wyszkolić — dk VIa, wyszkolićlę, wyszkolićlisz, wyszkolićszkol a. wyszkolićszkól, wyszkolićlił, wyszkolićlony «ucząc wydoskonalić kogoś w określonej dziedzinie; wyuczyć, wyćwiczyć, wyrobić» Wyszkolić personel. Wyszkolić kogoś w rzemiośle. Wyszkolił go na… …   Słownik języka polskiego

• instruktor — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos I, Mc. instruktororze; lm M. instruktororzy {{/stl 8}}{{stl 7}} fachowiec w jakiejś dziedzinie, pod którego kierunkiem można zdobywać wiedzę z danego zakresu (zwykle na jakichś kursach, szkoleniach) : {{/stl 7}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• korkociąg — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIa, D. u {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} przyrząd służący do wyciągania korków z butelek, mający najczęściej postać metalowej spirali lub śruby zaopatrzonej w uchwyt : {{/stl 7}}{{stl …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• kozłować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, kozłowaćłuję, kozłowaćłuje, kozłowaćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} o samolocie: podskakiwać przy lądowaniu, odrywać się na krótko od ziemi wskutek błędu pilotażu; robić… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• pilotaż — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż III, D. u, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} umiejętność sprawnego pilotowania statków powietrznych; także umiejętność wykonywania akrobacji lotniczej : {{/stl 7}}{{stl 10}}Szkoła,… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień