Перевод: с польского на все языки

со всех языков на польский

pieścić

См. также в других словарях:

  • pieścić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, pieszczę, pieścićści, pieść, pieszczony {{/stl 8}}{{stl 7}} dotykając, głaszcząc kogoś delikatnie, okazywać mu serdeczność, czułość, miłość : {{/stl 7}}{{stl 10}}Pieścić ukochaną osobę.{{/stl 10}}{{stl 18}}ZOB.… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • pieścić — ndk VIa, pieszczę, pieścićcisz, pieść, pieścićcił, pieszczony «okazywać komuś czułość przez głaskanie, tulenie, całowanie» Pieścić dziecko. pieścić się 1. to samo co pieścić Pieścić się z kotkiem. ◊ Nie pieścić się z kimś, czymś «być dla kogoś… …   Słownik języka polskiego

  • pieścić się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} pieścić wzajemnie jeden drugiego, nawzajem okazywać sobie czułość, delikatnie dotykając, głaszcząc się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Kochankowie pieścili się czule. {{/stl 10}}{{stl 20}}… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • pieścić — Coś pieści ucho (uszy) zob. ucho 3 …   Słownik frazeologiczny

  • pieścić się — Traktować kogoś z nadmierną troskliwością lub delikatnością; rozpieszczać Eng. To treat someone with excessive care and tenderness; to pamper …   Słownik Polskiego slangu

  • cackać — ndk I, cackaćam, cackaćasz, cackaćają, cackaćaj, cackaćał, cackaćany rzad., czasem iron. «pieścić, bawić» Cackać niemowlę, dzieciaka. cackać się pot. «obchodzić się z kimś, czymś czule, delikatnie, ostrożnie; pieścić się, ceremoniować się;… …   Słownik języka polskiego

  • chuchać — ndk I, chuchaćam, chuchaćasz, chuchaćają, chuchaćaj, chuchaćał chuchnąć dk Va, chuchaćnę, chuchaćniesz, chuchaćnij, chuchaćnął, chuchaćnęła, chuchaćnęli, chuchaćnąwszy «rozgrzewać oddechem; wydychać powietrze» Chuchać w zgrabiałe ręce. Chuchać na …   Słownik języka polskiego

  • czulić się — ndk VIa, czulić sięlę się, czulić sięlisz się, czul się, czulić sięlił się «okazywać czułość, tkliwość; przymilać się, pieścić się» Narzeczeni czulili się do siebie …   Słownik języka polskiego

  • hołubić — ndk VIa, hołubićbię, hołubićbisz, hołubićłub, hołubićbił, hołubićbiony 1. pot. «pieścić, tulić; otaczać troskliwą, serdeczną opieką, troskliwie wychowywać» Hołubić dziecko, wnuczęta. 2. pot. «jednać sobie kogoś, wabić, zachęcać, przyciągać»… …   Słownik języka polskiego

  • migdalić się — ndk VIa, migdalić sięlę się, migdalić sięlisz się, migdalić sięal się, migdalić sięlił się posp. «czulić się; pieścić się» …   Słownik języka polskiego

  • pieszczenie — ↨ pieszczenie się n I rzecz. od pieścić (się) …   Słownik języka polskiego

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»