-
1 piekielnica
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > piekielnica
-
2 piekielnica
piekielnica f (-y; -e) (jędza) Hexe f -
3 piekielnica
сущ.• мегера• скандалистка -
4 piekielnica
ж відьма, чортиха (розм.) -
5 megiera
сущ.• мегера* * *♀ мегера+jędza, piekielnica, sekutnica
* * *жмеге́раSyn: -
6 sekutnica
сущ.• ведьма* * *♀ ведьма, сварливая баба, злюка+jędza, piekielnica
* * *жве́дьма, сварли́вая ба́ба, злю́каSyn: -
7 piekielni|k
m, piekielnica f ( Npl piekielnicy a. piekielniki, piekielnice) pot. spitfireThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > piekielni|k
См. также в других словарях:
piekielnica — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IIc {{/stl 8}}{{stl 7}} z dezaprobatą o kobiecie kłótliwej, skorej do złości, wrzasku; diablica {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
piekielnica — ż II, DCMs. piekielnicacy; lm D. piekielnicaic 1. pot. «kobieta zła, kłótliwa, skora do złości» 2. zool. «Alburnoides bipunctatus, ryba z rodziny karpiowatych, żyjąca w wodach stojących i rzekach zachodniej Europy, planktonożerna; szweja» … Słownik języka polskiego
sekutnica — ż II, DCMs. sekutnicacy; lm D. sekutnicaic pot. «kobieta dokuczliwa; kłótliwa; złośnica, piekielnica» Stara sekutnica. ‹z wł.› … Słownik języka polskiego
szweja — ż I, DCMs. szwejaei; lm D. szwejaej → piekielnica w zn. 2 ‹z ros.› … Słownik języka polskiego
wiedźma — ż IV, CMs. wiedźmamie; lm D. wiedźm 1. «według dawnych wierzeń: kobieta mająca związek ze złymi mocami, rzucająca uroki; czarownica» Zła, okrutna wiedźma. 2. «pogardliwie o kobiecie starej, brzydkiej, kłótliwej; jędza, piekielnica; także jako… … Słownik języka polskiego
ksantypa — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. ksantypapie {{/stl 8}}{{stl 7}} nieznośna, kłótliwa, jędzowata kobieta; sekutnica, piekielnica <od imienia żony Sokratesa> {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
