Перевод: с польского на все языки

piśmidło

1 piśmidło

piśmidło

n.

Gen.pl. -eł pog. (= bezwartościowy utwór literacki) trash; (= marne czasopismo) tabloid.

The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > piśmidło
2 piśmidło

piśmidło n (-a; G -deł) pej Boulevardzeitung f; (książka) Schundroman m

Słownik polsko-niemiecki > piśmidło
3 piśmidło

сущ.

• писанина

* * *

c, мн Р piśmideł презр.

1) писани́на ż

2) ( czasopismo) журна́лишко; газетёнка ż

Syn:

ramota 1)

Słownik polsko-rosyjski > piśmidło
4 piśmidło

feuille

Słownik Polsko-Francuski > piśmidło
5 piśmidło

scrábáil

Słownik Polsko-Irlandzki > piśmidło
6 brukowiec

сущ.

• булыжник

• лохмотья

• тряпка

* * *
brukow|iec
♂, Р. \brukowiecca 1. булыжник;
2. пренебр. бульварная газета
+
2. szmatławiec, piśmidło

* * *

м, Р brukowca

1) булы́жник

2) пренебр. бульва́рная газе́та

Syn:

szmatławiec, piśmidło 2)

Słownik polsko-rosyjski > brukowiec

piśmidło — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n I. Mc. piśmidłodle; lm piśmidłodeł {{/stl 8}}{{stl 7}} pogardliwie o bezwartościowym czasopiśmie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Kupujesz to szmatławe piśmidło. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
piśmidło — n III, Ms. piśmidłodle; lm D. piśmidłodeł pogard. «marny, bezwartościowy utwór literacki, marne, bezwartościowe czasopismo» Grafomańskie piśmidła. Brukowe piśmidło … Słownik języka polskiego