-
1 pakpak
pióropusz -
2 плюмаж
-
3 вершина
сущ.• apogeum• cel• czub• czubek• góra• kalenica• kita• koniec• kropka• ostrze• pióropusz• punkt• szczyt• szpic• wierzch• wierzchołek• wysokość* * *(горы́) cypel, korona перен., szczyt -
4 гребешок
-
5 кончик
сущ.• cel• czub• czubek• góra• kalenica• kita• koniec• kropka• lit• litera• miejsce• ogon• ogonek• ostrze• pióropusz• pointa• punkt• sprawa• szczyt• szpic• usterzenie• wierzchołek* * *czubek, koniuszek -
6 перо
сущ.• długopis• nakrętka• opierzenie• piórko• pióro• pióropusz• stalówka• szpunt* * *pierze, (kreślarskie itp.) piórko, pióro, ( писчее) stalówka -
7 столб
сущ.• drzewce• felieton• filar• kolumna• lęgnia• lęgnięcie• palik• podpora• rubryka• stojak• szpalta• słup• słupek• trzon• łam* * *filar, (дыма, огня) pióropusz, słup -
8 султан
сущ.• sułtan* * *pióropusz, sułtan, wiecha -
9 хохолок
-
10 crest
[krɛst]n( of hill) szczyt m, wierzchołek m; ( of bird) czub(ek) m, grzebień m ( z piór); ( coat of arms) herb m* * *[krest]1) (the comb or tuft on the head of a cock or other bird.) grzebień2) (the summit or highest part: the crest of a wave; the crest of a mountain.) grzbiet3) (feathers on the top of a helmet.) pióropusz4) (a badge or emblem: the family crest.) klejnot•- crested -
11 plume
[pluːm]n( of bird) pióro nt; (on helmet, horse's head) pióropusz m* * *[plu:m](a large decorative feather: She wore a plume in her hat.) pióro -
12 headdress
['hɛddrɛs]n ( BRIT)przybranie nt głowy (np. pióropusz) -
13 рисовка
сущ.• buńczuk• pióropusz -
14 aigrette
1. czubek2. kita3. pióropusz -
15 panache
1. kita2. pióropusz -
16 plumet
1. pióro2. pióropusz -
17 cuircín
1 czub 2 godło 3 grań 4 grzebień 5 grzywa 6 kita 7 pióropusz 8 szczyt -
18 balahibo
1 pióro2 pióropusz3 sierść4 wełna5 włos6 włosy -
19 λοφίο
1) kita (f) rzecz.2) pióropusz (m) rzecz. -
20 pusz
1) pióropusz2) puszystość
См. также в других словарях:
pióropusz — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż III, D. a; lm D. pióropuszy || rzad. pióropuszów {{/stl 8}}{{stl 7}} ozdobna kita z piór noszona zwykle przy kapeluszu, hełmie; pęk piór : {{/stl 7}}{{stl 10}}Pióropusz z pawich piór. Pióropusz górniczy. Pióropusz… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
pióropusz — m II, D. a; lm M. e, D. y ( ów) «pęk piór noszony jako ozdoba przy hełmie, kapeluszu itp.; kita z piór» Wspaniały pióropusz ze strusich piór. Pióropusz przy kapeluszu, szyszaku, na czaku górniczym. przen. Pióropusze trzcin. Pióropusze brzóz,… … Słownik języka polskiego
kiść — ż V, DCMs. kiśćści; lm M. kiśćście, D. kiśćści, N. kiśććmi 1. «gałązka obsypana kwiatami, owocami; kwiatostan groniasty, w którym z głównej szypułki rozchodzą się na wszystkie strony szypułki boczne; grono, wiecha» Kiść bzu, kiście winogron. 2.… … Słownik języka polskiego
kita — ż IV, CMs. kicie; lm D. kit 1. «pęk piór, włosia itp. najczęściej jako ozdoba nakrycia głowy albo końskiej uprzęży; czub, pióropusz» 2. «puszysty ogon zwierzęcia, zwłaszcza lisa lub wiewiórki» ◊ wulg. Odwalić kitę «umrzeć» 3. «kwiatostan… … Słownik języka polskiego
płomienisty — 1. «płonący, palący się płomieniem; ognisty» Płomienista żagiew. Płomienisty pióropusz nad kraterem wulkanu. 2. «taki jak płomień, barwą, blaskiem przypominający płomień; jaskrawoczerwony lub jaskrawopomarańczowy» Płomieniste kwiaty nasturcji.… … Słownik języka polskiego
bibułka — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ib, CMc. bibułkałce; lm D. bibułkałek {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}zdr. od rz. bibuła I w zn. 1. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} cienki papier (biały… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
kita — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. kicie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} pióra, włosy, nici itp. zebrane w wiązkę, pęk, służące zwykle jako ozdobna część nakrycia głowy lub uprzęży; pióropusz, czub 2. puszysty… … Langenscheidt Polski wyjaśnień