Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

phăsēlus

  • 1 phaselus

    phaselus phaselus, i m, f фасоль

    Латинско-русский словарь > phaselus

  • 2 phaselus

    phăsēlus ( phăsell- and făs-), i, m. and f., = phasêlos.
    I.
    Lit., a kind of bean with an edible pod, French beans, kidney-beans, phasel (phaseolus vulgaris of Linn.):

    viciamque seres vilemque phaselum,

    Verg. G. 1, 227:

    longa fasellus,

    Col. 10, 377; v. id. 2, 10, 4; Pall. 10, 12.—
    II.
    Transf., a light vessel ( in the shape of a kidney-bean) made of wicker-work or papyrus, sometimes also of burned and painted clay (cf.:

    celox, lembus): epistulam de phaselo dare,

    Cic. Att. 1, 13, 1:

    phaselus ille quem videtis,

    Cat. 4, 1:

    phaselon solvere,

    Hor. C. 3, 2, 29:

    dare vela fictilibus phaselis,

    Juv. 15, 127:

    pictam phaselon,

    Mart. 10, 30, 13.

    Lewis & Short latin dictionary > phaselus

  • 3 phaselus

    phasēlus, ī m., f. (греч.)
    1) длинный турецкий боб, фасоль V, Col

    Латинско-русский словарь > phaselus

  • 4 phaselus

    phasēlus u. -os, ī, m. u. f. (φάσηλος), I) eine Art eßbarer Bohnen, die Faselen mit ihren verschiedenen Spielarten, als türkischen Bohnen, Schwertbohnen, Schminkbohnen (Phaseolus vulgaris, L.), Verg., Colum. u.a. – Dass. im Demin. phaseolus, ī, m., b. Colum. u.a.: auch faseolus u. fasiolus, Apic. u. Edict. Diocl.: passeolus u. passiolus, Plin. ed. Detl. – II) ein leichtes Fahrzeug in Gestalt der Schwertbohne, gew. aus Flechtwerk oder Papyrus, Cic., Sall. fr. u.a.: vulg. fasēlus, Isid. orig. 19, 1, 17.

    lateinisch-deutsches > phaselus

  • 5 phaselus

    phasēlus u. -os, ī, m. u. f. (φάσηλος), I) eine Art eßbarer Bohnen, die Faselen mit ihren verschiedenen Spielarten, als türkischen Bohnen, Schwertbohnen, Schminkbohnen (Phaseolus vulgaris, L.), Verg., Colum. u.a. – Dass. im Demin. phaseolus, ī, m., b. Colum. u.a.: auch faseolus u. fasiolus, Apic. u. Edict. Diocl.: passeolus u. passiolus, Plin. ed. Detl. – II) ein leichtes Fahrzeug in Gestalt der Schwertbohne, gew. aus Flechtwerk oder Papyrus, Cic., Sall. fr. u.a.: vulg. fasēlus, Isid. orig. 19, 1, 17.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > phaselus

  • 6 phaselus

    I
    kidney-bean; light ship
    II

    Latin-English dictionary > phaselus

  • 7 phasēlus (-los)

        phasēlus (-los) ī, f, φάσηλοσ, an edible bean, kidney-bean, phasel, V.—A bean-shaped vessel, light vessel, C., Ct., V., H., Iu.

    Latin-English dictionary > phasēlus (-los)

  • 8 phasellus

    phăsēlus ( phăsell- and făs-), i, m. and f., = phasêlos.
    I.
    Lit., a kind of bean with an edible pod, French beans, kidney-beans, phasel (phaseolus vulgaris of Linn.):

    viciamque seres vilemque phaselum,

    Verg. G. 1, 227:

    longa fasellus,

    Col. 10, 377; v. id. 2, 10, 4; Pall. 10, 12.—
    II.
    Transf., a light vessel ( in the shape of a kidney-bean) made of wicker-work or papyrus, sometimes also of burned and painted clay (cf.:

    celox, lembus): epistulam de phaselo dare,

    Cic. Att. 1, 13, 1:

    phaselus ille quem videtis,

    Cat. 4, 1:

    phaselon solvere,

    Hor. C. 3, 2, 29:

    dare vela fictilibus phaselis,

    Juv. 15, 127:

    pictam phaselon,

    Mart. 10, 30, 13.

    Lewis & Short latin dictionary > phasellus

  • 9 phasellus

        Phasellus, siue phaselus, penul. prod. Vide. FASELVS. Martial. Une sorte de navire legiere, comme galion.
    \
        Epicopus phaselus. Cic. Tout equippé et prest à partir pour naviger.

    Dictionarium latinogallicum > phasellus

  • 10 epicopus

    epicōpus, a, um (греч.)
    снабжённый вёслами, весельный, гребной, приводимый в движение вёслами ( phasēlus C)

    Латинско-русский словарь > epicopus

  • 11 passeolus

    ī m., f. PM v. l. = phaselus

    Латинско-русский словарь > passeolus

  • 12 phaselaria

    Латинско-русский словарь > phaselaria

  • 13 phaseolus

    ī m. Col etc. = phaselus 1.

    Латинско-русский словарь > phaseolus

  • 14 cognitus [1]

    1. cōgnitus, a, um, PAdi. m. Compar. u. Superl. (cognosco), bekannt, erkannt, dah. auch bewährt, erprobt, res cognitae, Cic.: homo virtute cognitā, Cic.: multarum rerum experientiā cogniti, Tac.: populo bene cognitus, Treb. Poll. – sed magis hoc, quo sunt cognitiora (mala nostra), gravant, Ov. trist. 4, 6, 28: quanta sit herbarum potentia, nulli quam mihi cognitius, Ov. met. 14, 15: tibi haec fuisse et esse cognitissima ait phaselus, Catull. 4, 14.

    lateinisch-deutsches > cognitus [1]

  • 15 corono

    corōno, āvī, ātum, āre (corona), bekränzen, umkränzen, bei Ang. womit? m. Abl., I) eig.: a) übh.: cratera od. vina, den Mischkessel mit Laubgewinden umkränzen, Hor. u. Verg.: templa, Ov.: locum fronde funereā, Verg.: marino rore deos fragilique myrto, Hor.: Terminum diversa pro parte, Ov.: victimas, Plin.: ille qui spinis coronatus est (v. Christus), Augustin. – Oft im Partic. Perf., α) v. lebl. Subjj.: coronatae arae, Prop.: c. canistra, Ov.: c. capilli, Ov.: coronatum solito more caput, Val. Max.: c. frons, Ov.: c. carinae, Prop.: c. puppis, Ov.: c. lintres, Ov.: c. phaselus, Prop.: postes lauro coronati, Quint. – β) v. leb. Wesen: coronati aselli, equi, iuvenci, Prop. u. Ov. – u. (v. Pers.) populus coronatus spectavit, Liv.: sedebat in rostris collega tuus, amictus togā purpureā, in sella aurea, coronatus, Liv.: coronati ad omnia pulvinaria supplicaverunt, Liv.: sequebantur epulae, quas inibant propinqui coronati, Cic.: anus hederā coronatae, Varro LL.: decemviri coronati laureā, Liv.: coronatus laureā coronā, Liv.: coronatus spinis, mit einer Dornenkrone, Lact. – m. Ang. woran? poet. durch Acc., coronatus nitentes malobathro Syrio capillos, Hor. – Passiv medial = sich bekränzen, hederā coronantur Bacchico ritu, Macr. sat. 1, 18, 2. – Partiz. subst., corōnātī, ōrum, m., Leute mit Kränzen (Kronen), volgum autem tam chlamydatos (Leute mit der Chlamys) quam coronatos voco, Sen. de vit. beat. 2, 2. – b) einen Sieger im Wettkampf bekränzen, krönen,victores oleā od. oleastro Olympiae, Plin.: victores lauro Delphis, Plin.: coronari utroque certamine, Quint.: sunt eo modo multi coronati (poëtae), Quint.: coronatus pugil, Quint.: Homerus laudatus et coronatus, Min. Fel. – u. m. Acc. worin? magna coronari Olympia (nach dem griech. στεφανοῦσθαι Ολύμπια μεγάλα), in den großen olymp. Spielen den Kranz (vom wilden Ölbaume) als Sieger erhalten, Hor.: coronatus de oratoribus, aus dem Kreise der Redner, im Wettkampfe mit den Rednern, Suet. Dom. 13, 1. – c. comoediam de sententia iudicum, die K. krönen, der K. den Preis zuerkennen, Suet. Claud. 11, 2: coronari novo nomine, mit einem n. N. als Siegespreis geziert werden, Plin. 22, 10. – c) einen Kriegsgefangenen beim Ausstellen zum Verkauf als Sklaven bekränzen, venire (verkauft werden) coronatum (= sub corona venire, s. 1. corōna), Cato de re mil. fr. 2. – II) übtr., umkränzen = kranzartig umgeben, umschließen (s. Bünem. Lact. inst. 4, 26, 23 u. zu de opif. dei 10, 27), a) v. dem selbst, was umgibt: pluma columbarum cervices collumque coronat, Lucr.: silva coronat aquas cingens latus omne, Ov.: coronant myrteta summum lacum, krönen oben den Rand des Sees, Ov.: solem itineribus (mit ihrer Laufbahn), v. Gestirnen, Vitr.: simplex aetheris dorsum sacratā amoenitate lucis (v. Gestirnen), Apul.: cervicula psittaci circulo mineo velut aureā torqui pari fulgoris circumactu cingitur et coronatur, Apul.: sol circa domum patris eius fulgido ambitu coronatus, Lampr.: papillae parvis orbibus coronata, Lact. – v. Menschen, regem illum mundi coronamus, umgeben (umstehen) im Kreise, Lact. – b) v. Pers., die mit etw. umgeben: c. castra suggestā humo, Prop.: c. omnem abitum custode, umstellen, Verg. – / Parag. Infin. Praes. coronarier, Arnob. 5, 7.

    lateinisch-deutsches > corono

  • 16 epicopus

    epicōpus, um (επίκωπος), mit Rudern versehen, phaselus, Cic. ad Att. 14, 16, 1.

    lateinisch-deutsches > epicopus

  • 17 nego

    nego, āvī, ātum, āre (viell. v. ne u. aio), I) intr. nein sagen (Ggstz. aio), negat quis: nego; ait: aio, Ter.: Diogenes ait, Antipater negat, Cic. – m. Dat. pers., jmdm., mit Dat. rei, auf etw. eine abschlägige Antwort geben, saepius idem roganti, Cic.: petitioni, Trai. in Plin. ep.: cenis, Mart.: übtr., v. lebl. Subjj., illi membra negant, Stat.: saxa negantia ferro, Stat. – II) tr. etwas verneinen, A) eine Behauptung = sagen, behaupten, versichern, daß nicht usw., etw. leugnen (Ggstz. dicere, confiteri), α) m. Acc.: crimen (Beschuldigung), Cic. u. Quint.: deos, Sen.: omne euangelium, Tert.: debitor usuram pariter sortemque negabit, wird ableugnen, Mart. 5, 42, 3. – β) m. folg. Acc. u. Infin., nego ullum fas fuisse, Cic.: negat verum esse allici benevolentiam cibo, Cic.: neget per omnes deos se meminisse, Tibull.: quorum alterum neque nego neque infitias eo, nos enixe operam dedisse, ut etc., Liv.: übtr., v. lebl. Subjj., negat ratio animum credere posse, Lucr.: sin (arenae) in sua posse negabunt ire loca, Verg.: et hoc negat (phaselus ille) minacis Adriatici negare litus, und dieses, meint sie, leugnet nicht Adrias bedrohliches Ufer, Catull. 4, 6 sq. – mit folg. Negation, die die Verneinung nicht aufhebt (vgl. Görenz Cic. Acad. 2, 79), negato mihi esse nec quod dem mutuom, Plaut.: negat nec suspicari, Cic. – Stehen zwei Sätze bei nego, so ist für das zweite Satzglied oft ein affirmatives verbum dicendi zu ergänzen, negabat cessandum et utique prius confligendum, Cic. – im Passiv, negor etc. m. folg. Nom. u. Infin., man sagt, daß ich (du, er, sie, es) nicht, casta (sc. esse) negor, Ov.: ibi vis facta (esse) negabitur, Cic.: quod auspicari tamquam invisi diis immortalibus negarentur posse, Liv.: vitis carbunculare negatur, Plin.: aber auch negatur mit folg. Acc. u. Infin., negarine ullo modo possit, numquam quemquam stabili et firmo et magno animo effici posse, Cic.: negandum est esse deos, Cic. – γ) non negare m. folg. quin u. Konj., negare non posse, quin rectius sit exercitum mitti, Liv. 40, 36, 2: negari non potest, quin bonum sit, Lact. 3, 11, 9. – δ) absol. = leugnen, factum est: non nego, Ter.: si fateris... si negas, Cic.: ne nega! verred' es nicht! Ter. – B) eine Bitte usw. verneinen = etw. versagen, verweigern, abschlagen, sich weigern zu usw., postquam id obstinate sibi negari vidit, Caes.: auxilium Veientibus, Liv.: spem patriae, Ov.: alci civitatem, Suet.: sibi omnia, sich alles versagen, allem entsagen, Sen.: officium alci negare non posse, Suet.: poet., vela ventis, die S. einziehen, Ov.: se vinculis, sich entziehen, Ov.: comitem (sc. se), sich nicht zum Begleiter hergeben wollen, Ov.: poma negat regio, Ov.: illa se negat, schlägt es ab, will nicht, Ter.: belle negandum (est), si qui roget, ut etc., Q. Cic. – m. folg. Infin., nos quoque ire negabamus, Ov. met. 14, 250: Leucothea nanti ferre negavit opem, Ov. ex Pont. 3, 6, 20: figurare varie nisi eruditis negatum est, Plin. ep. 3, 13, 3. – alci non neg. m. folg. quin u. Konj., adulescenti negare non potuit, quin eum arcesseret, Nep. Dion. 2, 2: u. so Verg. Aen. 10, 614. – m. folg. Acc. u. Infin., Hannibalem pelli negabam, wollte nicht, Sil.: quibus te propter aliquod officium necessitudinis adfuturum negaris, Cic. – m. bl. Dat. (wem), negare (es abschl.) nemini, Cic.: onmes hoc animo sunt, ut sibi te mentiri malint quam negare, Cic. – neutr. partic. subst., cupimus negata, wir begehren Versagtes, Ov. am. 3, 4, 17. – / Archaist. Konj. Pers. negassim, Plaut. asin. 503. – parag. Infin. Präs. Pass. negarier, Prud. perist. 7, 54.

    lateinisch-deutsches > nego

  • 18 passeolus

    passeolus, s. phasēlus.

    lateinisch-deutsches > passeolus

  • 19 passiolus

    passiolus, s. phasēlus.

    lateinisch-deutsches > passiolus

  • 20 phaselaria

    phasēlāria (fasēlāria), ium, n. (phaselus), ein Gericht von eingemachten Bohnen, Lampr. Heliog. 20. § 7.

    lateinisch-deutsches > phaselaria

См. также в других словарях:

  • PHASELUS — I. PHASELUS Hierosolymae praefectus ab Antipatro Herodis filio, An. Urb. Cond. 710. Iosephus. Item Antipatri ex Cypride fil. Herodis Iudaeae regis nepos. II. PHASELUS nomen turris 90. cubitos altae, in edito muri antiqui loco, superne in pilae… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • Catalanismo (préstamo) — Saltar a navegación, búsqueda Un catalanismo es una palabra originada de algún vocablo del idioma catalán y que ha pasado otra lengua, como la española. Catalanismos en idioma español De acuerdo a la tradición normativista, cuando la palabra está …   Wikipedia Español

  • Schiffe der Antike — Römische Schiffe (Mosaik aus Rimini) Schiffe der Antike dienten wie zu allen Zeiten dem Transport von Wirtschaftsgütern, der Beförderung von Personen und dem Austausch von Ideen und Wissen. Schon frühzeitig war die Seefahrt auch ein Mittel der… …   Deutsch Wikipedia

  • PHARUS — I. PHARUS fluv. Ciliciae. Suid. II. PHARUS nomen est editarum turrium, ad maris littora vel fluminum ripas, exstructarum, ut, ardente in sublimi face, qua iter dirigant, dispicere possint. Sic Pharus apud Stat. l. 3. Sylv. 5. v. 101. Teleboumque… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • Phasel — Pha sel, n. [L. phaselus, phaseolus, Gr. ?, ?: cf. F. phas[ e]ole, fas[ e]ole. Cf. {Fesels}.] The French bean, or kidney bean. [1913 Webster] …   The Collaborative International Dictionary of English

  • frijole — also frijol noun (plural frijoles) Etymology: American Spanish frijol, from Spanish, kidney bean, from earlier fesol, fresol, probably modification of Galician feijoo, from Latin phaseolus, diminutive of phaselus cowpea, from Greek phasēlos Date …   New Collegiate Dictionary

  • Catulli Carmina — ( Ludi Scaenici ) is a cantata by Carl Orff dating from 1930 1933. The works sets the texts of Catullus, the Roman poet of the 1st century BC. Orff himself provided the text, in Latin, of the opening.cite journal |… …   Wikipedia

  • Galley — For other uses, see Galley (disambiguation). A model of a Maltese design typical of the 16th century, the last great era of the wargalley A galley is a type of ship propelled by rowers that originated in the Mediterranean region and was used for… …   Wikipedia

  • List of Selenopidae species — This page lists all described species of the spider family Selenopidae as of Oct. 12, 2007.Anyphops Anyphops Benoit, 1968 * Anyphops alticola (Lawrence, 1940) South Africa * Anyphops amatolae (Lawrence, 1940) South Africa * Anyphops atomarius… …   Wikipedia

  • List of Dictynidae species — This page lists all described species of the spider family Dictynidae as of June 13, 2008.Aebutina Aebutina Simon, 1892 * Aebutina binotata Simon, 1892 Ecuador, BrazilAjmonia Ajmonia Caporiacco, 1934 * Ajmonia aurita Song Lu, 1985 China * Ajmonia …   Wikipedia

  • фасо́ль — и, ж. 1. Травянистое огородное и полевое растение сем. бобовых. [Агафья Карповна] сеяла морковь и свеклу, и непременно фасоль, которая цвела яркими огненными цветами. Кочетов, Журбины. 2. собир. Семена этого растения, употребляемые в пищу. Мама… …   Малый академический словарь

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»