-
1 frivol
frivol, petulans;Adv.petulanter. – Frivolität, petulantia.
-
2 leichtfertig
leichtfertig, petu lans (lose, ungezogen). – levis (leichtsinnig). – dissolutus (locker), parumverecundus, eben nicht schamhaft, z.B. verba). – l. Scherze, ioca petulantia; iocorum petulantia. – Adv.petulanter; parum verecunde. – Leichtfertigkeit, petulantia morum und bl. petulantia (loses Benehmen). – levitas (Leichtsinn, leichtsinniger Streich, auch Plur., z.B. levitates comicae).
-
3 mutwillig
mutwillig, lascivus (neckend, tändelnd m.). – petulans (lose, übermütig mutwillig). – ein m. Scherz, iocus lascivus od. petulans; ioci lascivia od. petulantia; lusus et lascivia: mutwillige Reden führen, verbis lascivis od. petulantibus uti: m. sein, lascivire; petulantem esse: sehr m. sein, lasciviā diffluere. – Adv.lascive; petulanter. – sich m. ins Verderben stürzen, temere in perniciem ruere.
-
4 Mutwilligkeit
Mutwilligkeit, die, petulanter factum.
-
5 sticheln
sticheln, auf jmd. oder etwas, alqm vellicare (jmd. mit Worten gleichs. kneipen, z.B. in circulis). – alqm oblique perstringere. iaculari in alqm obliquis sententiis (Seitenhiebe nach jmd. führen). – cavillari alqm od. alqd (auf eine versteckte Weise, ironisch über jmd. od. etwas spotten). – alqm oratione designare od. describere (auf jmd. in der Rede anspielen). – mutwillig auf jmd. st., petulanter invehi in alqm. – Sticheln, das, cavillatio.
-
6 unfertig
unfertig, petulans. – Unfertigkeit, petulantia. – eine U. begehen, petulanter facere.
См. также в других словарях:
AGATHON — I. AGATHON Abbas, qui lapillô assidue ori iniectô tacere didicisse fertur: idque ab eo annos tres observatum, ne etiam cum fari vellet, expeditum sibi foret. Marulus l. 4. c. 6. II. AGATHON Alexandrinus, ex ordine militari, cum quosdam petulanter … Hofmann J. Lexicon universale
ԼԿՏԱՄ — (ացայ.) NBH 1 0890 Chronological Sequence: Early classical, 5c ԼԿՏԱՄ կամ ԼԿՏԱՆԱՄ ἁναιδεύομαι, ἁναισχυντέω, ἁσελγαίω impudenter, petulanter et lascive ago. որ եւ ԼԿՏԵՆԱԼ, ԼԿՏԻԼ. Լկտի լինել. լկնել. անամօթիլ. համարձակիլ. շփանալ, խեղեփնալ, բացւիլ … հայերեն բառարան (Armenian dictionary)
ԼԿՏԱՆԱՄ — (ացայ.) NBH 1 0890 Chronological Sequence: Early classical, 5c ԼԿՏԱՄ կամ ԼԿՏԱՆԱՄ ἁναιδεύομαι, ἁναισχυντέω, ἁσελγαίω impudenter, petulanter et lascive ago. որ եւ ԼԿՏԵՆԱԼ, ԼԿՏԻԼ. Լկտի լինել. լկնել. անամօթիլ. համարձակիլ. շփանալ, խեղեփնալ, բացւիլ … հայերեն բառարան (Armenian dictionary)
ՅԱՂԱԴԱՐՁԻՄ — (եցայ.) NBH 2 0315 Chronological Sequence: Early classical ձ. ἁσελγαίνω petulanter et lascive ago. իբր Յեղափոխիլ, կամ յաղ դառնալ. մեղկիլ. թուլամորթ լինել. խենեշանալ. անառակիլ. ցոփանալ. շփանալ, խեղեփնալ. *Զիա՞րդ ակնածիցէ ʼի քէն մանուկն՝ յորժամ դու … հայերեն բառարան (Armenian dictionary)
ՊԱԿՇՈՏԻՄ — (եցայ.) NBH 2 0585 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 5c, 6c, 11c ձ. ἁσωτεύομαι, ἁσώτως ζόω, ἁκουλαστέω , ἁσελγέω luxurior, libidinosus sum, petulanter ago χαίνω hio, inhio. Պակշոտ լինել. անառակիլ. շուայտիլ. յիմարիլ տռփանօք.… … հայերեն բառարան (Armenian dictionary)
ՍՏԱՀԱԿ — (ի, աց.) NBH 2 0741 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 6c, 7c, 11c, 12c, 13c ա. (իբր ի հեստութիւն հակ, կամ ըստ հակեալ. լծ. եւ յն. սդասի՛օտիս. լտ. սէտիցիօ՛զուս.) ἅτακτος inordinatus, incompositus moribus, petulans. Անսաստ.… … հայերեն բառարան (Armenian dictionary)
ՍՏԱՀԱԿԵՄ — (եցի.) NBH 2 0741 Chronological Sequence: Early classical, 6c, 7c, 8c, 10c, 12c չ. ἁτακτέω petulanter me gero ἁφίσταμαι descio, deficio. Խեռել. ըմբոստանալ. անկարգանալ. հեստել. անսաստել. գլուխ քաշել: *Ոչ երբէք ստահակեցաք առ ձեզ: Ստահակեալ ապախտ… … հայերեն բառարան (Armenian dictionary)
deshonnestement — Deshonnestement, Petulanter, Turpiter, Spurce, Indigne, Illiberaliter, Indecore. Elle a mieux aimé deshonnestement amasser ici des biens, etc. Inhoneste optauit parare hic diuitias, quam, etc … Thresor de la langue françoyse
effrontéement — Effrontéement, Petulanter, impudenter … Thresor de la langue françoyse
impudiquement — Impudiquement, Petulanter, Impudice … Thresor de la langue françoyse
