Перевод: со всех языков на английский

с английского на все языки

pervicacia

  • 1 pervicacia

    pervĭcācĭa, ae, f. [pervicax], firmness, inflexibility; in a bad sense, stubbornness, obstinacy (syn.:

    pertinacia, perseverantia): avaritia, ambitio, mulierositas, pervicacia,

    Cic. Tusc. 4, 11, 26:

    haec pervicacia tua et superbia coëgit me loqui,

    Liv. 9, 34, 24: Aegyptia, Treb. Poll. Claud. 11, 1.—
    II.
    Transf., in a milder signif., firmness, steadiness, steadfastness: tu pertinaciam esse, hanc praedicas, ego pervicaciam aio, Att. ap. Non. 432, 32 sq. (Trag. Rel. v. 4 Rib.;

    v. the entire passage under pervicax): quantā pervicaciā in hostem, tantā beneficentiā adversus supplices utendum,

    Tac. A. 12, 20.—

    Of things: castanea pedamentis omnibus praefertur perdurandi pervicaciā,

    Plin. 17, 20, 34, § 147.

    Lewis & Short latin dictionary > pervicacia

  • 2 pervicacia

    pervicacia s.f. obstinacy, stubbornness.
    * * *
    [pervi'katʃa]
    sostantivo femminile obstinacy, stubbornness
    * * *
    pervicacia
    /pervi'kat∫a/
    sostantivo f.
    obstinacy, stubbornness.

    Dizionario Italiano-Inglese > pervicacia

  • 3 pervicācia

        pervicācia ae, f    [pervicax], inflexibility, stubbornness, obstinacy, C.: tua, L.: in hostem, Ta.
    * * *
    stubbornness, obstinacy, firmness, steadiness

    Latin-English dictionary > pervicācia

  • 4 pervicacia sf

    [pervi'katʃa]
    stubbornness, obstinacy

    Dizionario Italiano-Inglese > pervicacia sf

  • 5 pervicacia

    sf [pervi'katʃa]
    stubbornness, obstinacy

    Nuovo dizionario Italiano-Inglese > pervicacia

  • 6 impotens

    impŏtens ( inp-), entis, adj. [2. in-potens], powerless, impotent, weak, feeble (class.).
    I.
    In gen.
    (α).
    Absol.:

    neque homini infanti aut impotenti injuste facta conducunt,

    Cic. Fin. 1, 16, 52:

    ad opem impotentium,

    id. Mur. 28, 59; cf.

    Sall. Or. Licin.: (Juno) inulta cesserat impotens Tellure,

    Hor. C. 2, 1, 26.—
    (β).
    With gen., having no power over, not master of, unable to control:

    gens impotens rerum suarum,

    Liv. 9, 14, 5; cf.:

    equi impotentes regendi,

    id. 35, 11, 10:

    ob sitim impotentes sui,

    Curt. 4, 7:

    impotens irae,

    Liv. 29, 9, 9:

    laetitiae,

    id. 30, 42, 17:

    amoris,

    Tac. H. 4, 44:

    doloris,

    Val. Max. 4, 6, 2:

    animi,

    Curt. 8, 1 fin. al. —
    II. A.
    Of animated beings:

    mea (amica) est impotens, procax,

    Ter. Heaut. 2, 1, 15:

    victoria eos ipsos ferociores impotentioresque reddit,

    Cic. Fam. 4, 9, 3:

    impotens, iracundus, etc.,

    id. Phil. 5, 9, 24:

    homo impotentissim us, ardens odio,

    id. ib. 5, 16, 42:

    confidens, impotens, etc.,

    id. ib. 11, 7, 16:

    Marius immodicus gloriae, insatiabilis, impotens,

    Vell. 2, 11, 1:

    si contra impotentem suscepta est causa,

    Quint. 6, 1, 12:

    ferox atque impotens mulier,

    Suet. Ner. 28:

    inimici,

    id. Claud. 15:

    militibus impotens,

    violent, despotic towards the soldiers, Just. 26, 3.—
    (β).
    Poet. with inf.:

    (regina) quidlibet impotens Sperare,

    Hor. C. 1, 37, 10.—
    B.
    Of inanim. and abstr. things:

    quae effrenatio impotentis animi!

    Cic. Phil. 5, 8, 22; cf.:

    aut nullos animi motus aut non tam impotentes fuisse,

    id. Part. Or. 35, 119:

    laetitia,

    id. Tusc. 5, 7, 17:

    impotentissimus dominatus,

    id. Fam. 10, 27, 1:

    in multo impotentiorem subito rabiem accensi,

    Liv. 29, 9, 6:

    impotentissimae cogitationes (invidiae, avaritiae, etc.),

    Quint. 12, 1, 6:

    actiones,

    id. 5, 13, 21:

    superstitio (with saeva),

    Curt. 4, 10:

    postulatum,

    Liv. 7, 41, 8:

    jussa mulierum (with pervicacia),

    Tac. A. 3, 33:

    injuria,

    Liv. 38, 56, 11:

    amor,

    Cat. 35, 12:

    Aquilo,

    Hor. C. 3, 30, 3; cf.

    freta,

    Cat. 4, 18.— Hence, adv.: impŏtenter.
    1.
    (Acc. to I.) Powerlessly, weakly (very rare):

    elephantos impotentius regi,

    Liv. 27, 48, 11.— More freq., but perh. not anteAug.,
    2.
    (Acc. to II.) Passionately, violently, intemperately:

    aliquid facere,

    Quint. 1, 3, 13:

    dicere aliquid,

    id. 6, 3, 83:

    uti magna potentia,

    Sen. Ep. 42:

    flagitare divisionem agrorum divitum,

    Just. 16, 4: regnare, Auct. B. Alex. 33. — Sup.:

    quae impotentissime fecit,

    Sen. Ben. 4, 17.

    Lewis & Short latin dictionary > impotens

  • 7 inpotens

    impŏtens ( inp-), entis, adj. [2. in-potens], powerless, impotent, weak, feeble (class.).
    I.
    In gen.
    (α).
    Absol.:

    neque homini infanti aut impotenti injuste facta conducunt,

    Cic. Fin. 1, 16, 52:

    ad opem impotentium,

    id. Mur. 28, 59; cf.

    Sall. Or. Licin.: (Juno) inulta cesserat impotens Tellure,

    Hor. C. 2, 1, 26.—
    (β).
    With gen., having no power over, not master of, unable to control:

    gens impotens rerum suarum,

    Liv. 9, 14, 5; cf.:

    equi impotentes regendi,

    id. 35, 11, 10:

    ob sitim impotentes sui,

    Curt. 4, 7:

    impotens irae,

    Liv. 29, 9, 9:

    laetitiae,

    id. 30, 42, 17:

    amoris,

    Tac. H. 4, 44:

    doloris,

    Val. Max. 4, 6, 2:

    animi,

    Curt. 8, 1 fin. al. —
    II. A.
    Of animated beings:

    mea (amica) est impotens, procax,

    Ter. Heaut. 2, 1, 15:

    victoria eos ipsos ferociores impotentioresque reddit,

    Cic. Fam. 4, 9, 3:

    impotens, iracundus, etc.,

    id. Phil. 5, 9, 24:

    homo impotentissim us, ardens odio,

    id. ib. 5, 16, 42:

    confidens, impotens, etc.,

    id. ib. 11, 7, 16:

    Marius immodicus gloriae, insatiabilis, impotens,

    Vell. 2, 11, 1:

    si contra impotentem suscepta est causa,

    Quint. 6, 1, 12:

    ferox atque impotens mulier,

    Suet. Ner. 28:

    inimici,

    id. Claud. 15:

    militibus impotens,

    violent, despotic towards the soldiers, Just. 26, 3.—
    (β).
    Poet. with inf.:

    (regina) quidlibet impotens Sperare,

    Hor. C. 1, 37, 10.—
    B.
    Of inanim. and abstr. things:

    quae effrenatio impotentis animi!

    Cic. Phil. 5, 8, 22; cf.:

    aut nullos animi motus aut non tam impotentes fuisse,

    id. Part. Or. 35, 119:

    laetitia,

    id. Tusc. 5, 7, 17:

    impotentissimus dominatus,

    id. Fam. 10, 27, 1:

    in multo impotentiorem subito rabiem accensi,

    Liv. 29, 9, 6:

    impotentissimae cogitationes (invidiae, avaritiae, etc.),

    Quint. 12, 1, 6:

    actiones,

    id. 5, 13, 21:

    superstitio (with saeva),

    Curt. 4, 10:

    postulatum,

    Liv. 7, 41, 8:

    jussa mulierum (with pervicacia),

    Tac. A. 3, 33:

    injuria,

    Liv. 38, 56, 11:

    amor,

    Cat. 35, 12:

    Aquilo,

    Hor. C. 3, 30, 3; cf.

    freta,

    Cat. 4, 18.— Hence, adv.: impŏtenter.
    1.
    (Acc. to I.) Powerlessly, weakly (very rare):

    elephantos impotentius regi,

    Liv. 27, 48, 11.— More freq., but perh. not anteAug.,
    2.
    (Acc. to II.) Passionately, violently, intemperately:

    aliquid facere,

    Quint. 1, 3, 13:

    dicere aliquid,

    id. 6, 3, 83:

    uti magna potentia,

    Sen. Ep. 42:

    flagitare divisionem agrorum divitum,

    Just. 16, 4: regnare, Auct. B. Alex. 33. — Sup.:

    quae impotentissime fecit,

    Sen. Ben. 4, 17.

    Lewis & Short latin dictionary > inpotens

  • 8 perduro

    per-dūro, āvi, ātum, 1, v. a. and n.
    I.
    Act., to make hard, to harden (late Lat.):

    teneras plantas,

    Prud. Psych. 447.—
    II.
    Neutr., to last or hold out, to endure ( poet. and in post-Aug. prose; cf.:

    obduro, perfero),

    Ter. Hec. 2, 2, 27:

    perdurare non posse,

    Suet. Ner. 24:

    perdurandi pervicacia,

    Plin. 17, 20, 34, § 147:

    longum probitas perdurat in aevum,

    Ov. Med. Fac. 49:

    mora perduratura,

    Stat. Th. 1, 142:

    non perdurasse in senectutem,

    Sen. Ben. 7, 28:

    cotidie unanimiter in templo,

    abide, continue, Vulg. Act. 2, 46.

    Lewis & Short latin dictionary > perduro

  • 9 pertinacia

    pertĭnācĭa, ae, f. [pertinax], perseverance, constancy, in a good sense; and (more freq.) in a bad sense, obstinacy, pertinacity (syn.: perseverantia, pervicacia): dicitur quom demonstratur in quo non debet pertendi et pertendit, pertinaciam esse;

    in quo oportet manere, si in eo perstet, perseverantia sit,

    Varr. L. L. 5, § 2 Müll.; cf.:

    unicuique virtuti finitimum vitium reperietur, ut pertinacia, quae perseverantiae finitima est,

    Cic. Inv. 2, 54, 165; v. Att. ap. Non. 432, 32 sq.:

    certamen instituit non pertinaciā et studio vincendi, sed, etc.,

    Cic. Ac. 1, 12, 44:

    desistere pertinaciā,

    Caes. B. G. 1, 42:

    pertinaciae finem facere,

    id. B. C. 3, 10:

    muliebri pertinacia accendi,

    Tac. H. 4, 56:

    pertinaciam alicujus vincere,

    id. A. 2, 81.—In a good sense, Liv. 42, 62:

    patientia et pertinacia hostis,

    Suet. Caes. 68:

    in evitando inevitabili malo,

    Sen. Q. N. 4, praef. 12:

    auctorum pertinacia,

    steadfast opinion, Plin. 37, 3, 13, § 52.—Personified, the sister of Æther and Dies, Cic. N. D. 3, 17, 44.

    Lewis & Short latin dictionary > pertinacia

См. также в других словарях:

  • pervicacia — /pervi katʃa/ s.f. [dal lat. pervicacia, der. di pervĭcax acis pervicace ], lett. [l essere pervicace] ▶◀ e ◀▶ [➨ pertinacia] …   Enciclopedia Italiana

  • pervicácia — s. f. 1. Obstinação, pertinácia. 2. Protérvia …   Dicionário da Língua Portuguesa

  • pervicacia — per·vi·cà·cia s.f. CO ostinazione; perseveranza ostinata Sinonimi: accanimento, caparbietà, cocciutaggine, irremovibilità, testardaggine. Contrari: arrendevolezza, volubilità. {{line}} {{/line}} DATA: 1585. ETIMO: dal lat. pervicacĭa(m), v. anche …   Dizionario italiano

  • pervicacia — {{hw}}{{pervicacia}}{{/hw}}s. f.  (pl. cie ) Natura o carattere di pervicace; SIN. Ostinazione …   Enciclopedia di italiano

  • pervicacia — pl.f. pervicacie …   Dizionario dei sinonimi e contrari

  • pervicacia — s. f. ostinazione, ostinatezza, caparbietà, testardaggine, cocciutaggine, pertinacia, accanimento, protervia, tenacia, perseveranza, fermezza, persistenza □ irremovibilità CONTR. arrendevolezza, malleabilità □ ragionevolezza, remissività,… …   Sinonimi e Contrari. Terza edizione

  • Euterebra tristis — Scientific classification Kingdom: Animalia Phylum: Mollusca Class: Gast …   Wikipedia

  • Duplicaria fictilis — Scientific classification Kingdom: Animalia Phylum: Mollusca Class: Ga …   Wikipedia

  • cocciutaggine — s. f. caparbietà, testardaggine, caparbieria, pervicacia, ostinazione, ostinatezza, durezza, pertinacia, pervicacia, tenacia, determinazione, inflessibilità, rigidezza, caponaggine, insistenza, protervia, persistenza, puntiglio, puntigliosità… …   Sinonimi e Contrari. Terza edizione

  • Pervicacy — Per vi*ca*cy, n. [L. pervicacia.] Pervicacity. [Obs.] [1913 Webster] …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Terebridae — Taxobox name = Terebridae image caption = Atlantic or eastern auger, Terebra dislocata regnum = Animalia phylum = Mollusca classis = Gastropoda subclassis = Orthogastropoda superordo = Caenogastropoda ordo = Sorbeoconcha subordo = Hypsogastropoda …   Wikipedia

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»