-
1 pervicaciter
pervicaciter pervicaciter упорно -
2 pervicaciter
pervicāciter [ pervicax ]настойчиво, упорно L, T, Dig -
3 pervicaciter
pervicāciter, Adv. (pervicax), beharrlich, steif und fest, hartnäckig, ICt.: öfter Compar. pervicacius, Liv. u.a.
-
4 pervicaciter
pervicāciter, Adv. (pervicax), beharrlich, steif und fest, hartnäckig, ICt.: öfter Compar. pervicacius, Liv. u.a.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > pervicaciter
-
5 (pervicāciter)
(pervicāciter) adv. [pervicax], stoutly, obstinately.—Only comp: pervicacius, L., Ta. -
6 pervicaciter
pervĭcācĭter, adv., v. pervicax fin. -
7 pervicaciter
упорно: pervic. perstare (1. 3 § 16 D. 26, 10).Латинско-русский словарь к источникам римского права > pervicaciter
-
8 pervicax
pervĭcax, ācis, adj. [per and root vicof vinco], firm, determined; esp. in a bad sense, stubborn, obstinate, headstrong, wilful (not in Cic. or Cæs.): tu pertinaciam esse, Antiloche, hanc praedicas: Ego pervicaciam aio et eā me uti volo... Nam pervicacem dici me esse et vincere Perfacile patior: pertinacem nil moror? Att. ap. Non. 432, 32 sq. (Trag. Rel. v. 8 Rib.); cf.:B. II.adversus peritos pervicax,
Tac. H. 1, 26; Ter. Hec. 4, 1, 17:musa,
Hor. C. 3, 3, 70:accusatio,
Tac. A. 13, 33; 3, 33:pervicacissimi Latinorum,
Flor. 1, 11, 11:pervicacioris irae fuit,
Curt. 8, 6, 1:homines pervicaci audaciā, pertinaci spe,
App. de Deo Socr. p. 43 fin. —Transf., in a good sense, steadfast, firm:recti pervicax, constans adversus metus,
Tac. H. 4, 5.—Hence, adv.: pervĭ-cācĭter, stoutly, stiffly, stubbornly, obstinately:pervicaciter perstare,
Dig. 26, 10, 3. — Comp.:pervicacius causam belli quaerere,
Liv. 42, 14; Tac. A. 4, 42; 13, 54 fin.
См. также в других словарях:
PELUSIUM — oppid. in extrema Aegypti ora, quae Casiotidi contermina est, a quo et extremum Nili ostium, coeteris Orientalius, quô Aegyptus ab Asia terminatur, Pelusium, seu Pelusiacum vocatur. Nunc Carabes Tyrio, Lucan. l. 8. v. 466. In vada decurrit… … Hofmann J. Lexicon universale
SACRAMENTUM — I. SACRAMENTUM Latinis pecuniam quoque notat seu pignus a litigantibus, apud Pontifices, in sacro loco depositam, quô multabatur is, qui causâ cadebat. Similiter apud Athenienses Sacramentum deponebat, initiô litis, tum Actor, tum Reus; quorum is … Hofmann J. Lexicon universale