-
1 pertingo
pertingo, ĕre - intr. - atteindre, toucher, s'étendre jusqu'à... - ex eo medio quasi collis oriebatur, in immensum pertingens, Sall. J. 48, 3: du milieu s'élevait une sorte de colline, s'étendant à perte de vue.* * *pertingo, ĕre - intr. - atteindre, toucher, s'étendre jusqu'à... - ex eo medio quasi collis oriebatur, in immensum pertingens, Sall. J. 48, 3: du milieu s'élevait une sorte de colline, s'étendant à perte de vue.* * *Pertingo, pertingis, pertigi, pen. corr. pertactum, pertingere. Plinius, Ab oculis pertingit ad cerebrum. Touche jusques au cerveau, Se va rendre au cerveau.\Per omnem mundum pertingentem. Cic. S'estendant. -
2 pertingo
pertingo pertingo, -, -, ere касаться -
3 pertingo
pertingo pertingo, -, -, ere достигать -
4 pertingo
pertingo pertingo, -, -, ere простираться -
5 pertingo
pertingo, ere (per u. tango), I) überall berühren, -bestreichen, v. Örtl. = völlig erreichen, montis Appennini iugum media curvatura prope tangens oras maris Hadriani pertingit circumitionibus contra (gegenüber) fretum, Vitr. 2, 10, 1: infortunatam pertingens caespite Troiam, Avien. descr. orb. 986: longius inde absens ibi sed pertingo quod opto, Ven. Fort. carm. 6, 10, 53: tempora postrema si vis pertingere laeta, Commodian. instr. 2, 12, 5. – II) sich hinerstrecken, collis in immensum pertingens, Sall. Iug. 48, 3: scala ad caelum pertingens, Cypr. test. 2, 16: scala a terra pertingens usque ad caelum, Itala genes. 28, 12 (b. Augustin. serm. 122, 2). – übtr., auf etw. sich erstrecken, ad sapientiam Zenonis, Fronto de eloqu. p. 144 N. – / In den Hdschrn. oft mit pertinēre verwechselt, s. Dietsch Sall. Iug. 48, 3. – u. mit pertergere, s. die Auslgg. zu Lucr. 4, 277.
-
6 pertingo
pertingo, ere (per u. tango), I) überall berühren, - bestreichen, v. Örtl. = völlig erreichen, montis Appennini iugum media curvatura prope tangens oras maris Hadriani pertingit circumitionibus contra (gegenüber) fretum, Vitr. 2, 10, 1: infortunatam pertingens caespite Troiam, Avien. descr. orb. 986: longius inde absens ibi sed pertingo quod opto, Ven. Fort. carm. 6, 10, 53: tempora postrema si vis pertingere laeta, Commodian. instr. 2, 12, 5. – II) sich hinerstrecken, collis in immensum pertingens, Sall. Iug. 48, 3: scala ad caelum pertingens, Cypr. test. 2, 16: scala a terra pertingens usque ad caelum, Itala genes. 28, 12 (b. Augustin. serm. 122, 2). – übtr., auf etw. sich erstrecken, ad sapientiam Zenonis, Fronto de eloqu. p. 144 N. – ⇒ In den Hdschrn. oft mit pertinēre verwechselt, s. Dietsch Sall. Iug. 48, 3. – u. mit pertergere, s. die Auslgg. zu Lucr. 4, 277.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > pertingo
-
7 pertingō
pertingō —, —, ere [per+tango], to reach, extend: collis in inmensum pertingens, S.* * *pertingere, -, - Vreach, get as far as; extend (in a direction); concern, affect -
8 pertingo
per-tingo, —, —, ere [ tango ]касаться, достигать, простираться (in immensum Sl) -
9 pertingo
to stretch out, extend. -
10 pertingo
per-tingo, ĕre, v. a. [tango], to stretch out, reach, extend to a certain point (rare; not in Cic.; often confounded in MSS. with pertineo).I.Lit.:II.collis in immensum pertingens,
Sall. J. 48, 3 Dietsch and Kritz:montis Apennini jugum mediā curvaturā prope tangens oras maris Hadriani pertingit circumitionibus contra fretum,
Vitr. 2, 10, 1:infortunatam pertingens cespite Trojam,
Avien. Descr. Orb. 986:turris, cujus culmen pertingat ad caelum,
Vulg. Gen. 11, 4; id. 2 Par. 28, 9 al. (but in Lucr. 4, 277, the correct read. is perterget, v. Lachm. ad h. l.).—
Перевод: с латинского на все языки
со всех языков на латинский- Со всех языков на:
- Латинский
- С латинского на:
- Все языки
- Английский
- Немецкий
- Русский
- Французский