Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

persancte

  • 1 persancte

    persanctē, adv. très religieusement, très saintement. --- Ter. Hec. 771; Suet. Ner. 35.
    * * *
    persanctē, adv. très religieusement, très saintement. --- Ter. Hec. 771; Suet. Ner. 35.
    * * *
        Persancte, Aduerbium. Terent. Deierat persancte. Il fait un grand serment.

    Dictionarium latinogallicum > persancte

  • 2 persancte

    persānctē, Adv. (persanctus), sehr heilig, hoch und teuer, deierare, Ter. Hec. 771: iurare, Suet. Ner. 35, 5; Tit. 10, 2.

    lateinisch-deutsches > persancte

  • 3 persancte

    persānctē, Adv. (persanctus), sehr heilig, hoch und teuer, deierare, Ter. Hec. 771: iurare, Suet. Ner. 35, 5; Tit. 10, 2.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > persancte

  • 4 persancte

    persanctē, v. persanctus.

    Lewis & Short latin dictionary > persancte

  • 5 persancte

    именем величайших святынь, т. е. весьма торжественно (dejerare Ter; jurare Su)

    Латинско-русский словарь > persancte

  • 6 dejero

    dējero (dējūro), āvī, ātum, āre
    1) приносить торжественную клятву, клясться (per Herculem AG; persancte Ter)

    Латинско-русский словарь > dejero

  • 7 deiero

    dē-iero (dē-iūro), āvī, ātum, āre (de u. iuro), einen hohen Eid ablegen, -leisten, sich vermessen, clamat et deierat, Cornif. rhet.: Bacchis deierat persancte, Ter.: deier. per genium alcis (Caesaris), Sall.: deier. per manes, Mela: deier. per superos, Lact.: deiur. per Herculem, Gell. 11, 6, 1: dei. hircum et canem (beim B. u. H.), Tert.: deiur. pro re causaque eius falsum, Gell. 1, 3, 20. – m. folg. Acc. u. Infin., deiera te argentum mihi daturum, Plaut.: deierat se scripsisse et post non scripturum, Lucil. 818: quod facturos deiera verant, Gell.: verbis conceptis deierare ausim neminem inimicum tantum molestiae mihi tradidisse, Nep. fr. – Partic. Perf. = heilig beschworen, doctrinae ab iisdem apostolis et demonstratae et deieratae, Tert. de paen. 4. – / urspr. Form dēiūro, Lex repetund. (Corp. inscr. Lat. 1, 198) 19. Gell. 1, 3, 20 u. 11, 6, 1 5. Prisc. 1, 36. Non. 105, 21 u. Gloss.

    lateinisch-deutsches > deiero

  • 8 deiero

    dē-iero (dē-iūro), āvī, ātum, āre (de u. iuro), einen hohen Eid ablegen, -leisten, sich vermessen, clamat et deierat, Cornif. rhet.: Bacchis deierat persancte, Ter.: deier. per genium alcis (Caesaris), Sall.: deier. per manes, Mela: deier. per superos, Lact.: deiur. per Herculem, Gell. 11, 6, 1: dei. hircum et canem (beim B. u. H.), Tert.: deiur. pro re causaque eius falsum, Gell. 1, 3, 20. – m. folg. Acc. u. Infin., deiera te argentum mihi daturum, Plaut.: deierat se scripsisse et post non scripturum, Lucil. 818: quod facturos deiera verant, Gell.: verbis conceptis deierare ausim neminem inimicum tantum molestiae mihi tradidisse, Nep. fr. – Partic. Perf. = heilig beschworen, doctrinae ab iisdem apostolis et demonstratae et deieratae, Tert. de paen. 4. – urspr. Form dēiūro, Lex repetund. (Corp. inscr. Lat. 1, 198) 19. Gell. 1, 3, 20 u. 11, 6, 1 5. Prisc. 1, 36. Non. 105, 21 u. Gloss.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > deiero

  • 9 dēierō

        dēierō (not -iūrō), āvī, ātus, āre    [* dēierus; de + iūs], to take an oath, swear: persancte, T.: neminem tradidisse, etc., N.

    Latin-English dictionary > dēierō

См. также в других словарях:

  • TIMOR — inter Inferorum idola, Virgilio, Martisque asleclas, Aen. l. 9. v. 719. ubi de Marre, Immisitquve fugam Teucris, atrumque Timorem. Etiam apud Romanos in veneratione, uti et Pallor, quem timore efficit. Utrumque, ne quid obessent, neve aliquid… …   Hofmann J. Lexicon universale

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»