Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

pernix

  • 1 pernix

    pernīx, īcis (von perna, mit leistungsfähiger Ferse), I) ausdauernd, taurus, Verg. georg. 3, 230 (u. dazu Ladewig). – II) behend, hurtig, flink (Ggstz. gravis, schwerfällig), corpus, Liv.: puella, Catull.: canis (Ggstz. canis gravis), Colum.: quamvis pernix hic homo est, flink auf den Beinen, Plaut.: sum pernix pedibus, manibus mobilis, Plaut.: velocitas pernix, Plin.: pernix fuga, Apul.: pernicior vento, Stat.: pernicissimae quadrigae, Colum.: pernicissimum tempus, Sen. – poet. m. folg. Infin., amata relinquere pernix, schnell mit den Neigungen wechselnd, Hor. de art. poët. 165. – / Abl. pernice, Lucr. 2, 635, gew. pernici, s. Georges, Lexik. der lat. Wortf. S. 513.

    lateinisch-deutsches > pernix

  • 2 pernix

    pernīx, īcis (von perna, mit leistungsfähiger Ferse), I) ausdauernd, taurus, Verg. georg. 3, 230 (u. dazu Ladewig). – II) behend, hurtig, flink (Ggstz. gravis, schwerfällig), corpus, Liv.: puella, Catull.: canis (Ggstz. canis gravis), Colum.: quamvis pernix hic homo est, flink auf den Beinen, Plaut.: sum pernix pedibus, manibus mobilis, Plaut.: velocitas pernix, Plin.: pernix fuga, Apul.: pernicior vento, Stat.: pernicissimae quadrigae, Colum.: pernicissimum tempus, Sen. – poet. m. folg. Infin., amata relinquere pernix, schnell mit den Neigungen wechselnd, Hor. de art. poët. 165. – Abl. pernice, Lucr. 2, 635, gew. pernici, s. Georges, Lexik. der lat. Wortf. S. 513.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > pernix

  • 3 pernix

    pernix, icis [st2]1 [-] infatigable, endurci à la peine. [st2]2 [-] agile, leste, rapide, vif, prompt, léger.
    * * *
    pernix, icis [st2]1 [-] infatigable, endurci à la peine. [st2]2 [-] agile, leste, rapide, vif, prompt, léger.
    * * *
        Pernix, pernicis, pen. prod. a Pernitor, perniteris. Virgil. Perseverant.
    \
        Pernix. Virgil. Qui est viste et soubdain, ou Legier.
    \
        Vento pernicior. Stat. Qui va plus viste que le vent.

    Dictionarium latinogallicum > pernix

  • 4 pernix

    pernix, īcis (abl. pernici, Lucr. 5, 559:

    pernice,

    id. 2, 635), adj. [per-nitor, qs. striving or pressing through], nimble, brisk, active, agile, quick, swift, fleet (cf.:

    levis, praepes, celer, promptus): pernix sum manibus,

    Plaut. Mil. 3, 1, 36:

    corporum pernicium,

    Liv. 28, 20; Verg. A. 11, 718:

    viginti milibus juvenum velocitate pernicibus,

    Vell. 2, 34, 1:

    conjugis adventu pernix Saturnus,

    Verg. G. 3, 93:

    pernicis uxor Appuli,

    Hor. Epod. 2, 41:

    genus,

    Tac. H. 2, 13:

    nuntii,

    id. ib. 3, 40:

    pedibus celerem et pernicibus alis,

    Verg. A. 4, 180:

    temporis pernicissimi celeritas,

    Sen. Ep. 108, 27:

    saltus,

    Plin. 9, 47, 71, § 154.—
    (β).
    With inf.:

    amata relinquere pernix,

    Hor. A. P. 165.—Hence, adv.: pernīcĭter, nimbly, quickly, swiftly, Plaut. Am. 5, 1, 63:

    equo desilire,

    Liv. 26, 4:

    exilire,

    Cat. 61, 8:

    alites alte perniciterque volantes,

    Plin. 8, 14, 14, § 36.

    Lewis & Short latin dictionary > pernix

  • 5 pernix

    pernīx, īcis adj.
    1)
    а) проворный, ловкий, скорый, быстрый (p. pedibus Pl или plantis V)
    amata relinquere p. H — с лёгкостью покидающий то, что (недавно) любил
    2) выносливый ( taurus V — v. l. pernox)

    Латинско-русский словарь > pernix

  • 6 pernīx

        pernīx īcis, adj.    [per+CNI-], persistent, persevering: iacet (taurus) instrato saxa cubili, V.— Nimble, brisk, active, agile, quick, swift, fleet: corpora exercitatione, L.: virgo pernicibus ignea plantis, V.: puella, Ct.: amata relinquere, H.
    * * *
    (gen.), pernicis ADJ
    persistent, preserving; nimble, brisk, active, agile, quick, swift, fleet

    Latin-English dictionary > pernīx

  • 7 Myiotheretes pernix

    4. DEU Bangstyrann m
    5. FRA moucherolle f de Bangs

    VOCABULARIUM NOMINUM ANIMALIUM QUINQUELINGUE — AVES > Myiotheretes pernix

  • 8 Nyctanolis pernix

    1. LAT Nyctanolis pernix Elias et D. Wake
    3. ENG
    4. DEU
    5. FRA
    Ареал обитания: Центральная Америка

    VOCABULARIUM NOMINUM ANIMALIUM QUINQUELINGUE > Nyctanolis pernix

  • 9 Perognathus pernix

    VOCABULARIUM NOMINUM ANIMALIUM QUINQUELINGUE > Perognathus pernix

  • 10 Myiotheretes pernix

    ENG Santa Marta bush-tyrant

    Animal Names Latin to English > Myiotheretes pernix

  • 11 mobilis

    mōbĭlis, e [mo(vi)bilis; moveo] [st2]1 [-] mobile, qu'on peut déplacer, qui peut se mouvoir facilement. [st2]2 [-] mobile, léger, souple, rapide, prompt, vif. [st2]3 [-] mobile, léger, changeant, inconstant, capricieux, variable, versatile.    - res mobiles, Dig.: les biens meubles.    - sum pernix pedibus manibus mobilis, Plaut. Mil. 3: j'ai de bonnes jambes et la main prompte.    - caduca et mobilia (fortunae munera), Cic. Dom. 146: (présents de la fortune) caducs et instables.    - Galli sunt in consiliis capiendis mobiles, Caes. BG. 4, 5: les Gaulois changent souvent d'avis.    - mobilis aetas, Virg. G. 3, 165: souplesse de l'âge.    - populus mobilior ad... Liv. 6, 6: le peuple plus facile à diriger vers...    - mobile agmen, Curt. 4, 14, 16: armée aux mouvements rapides.    - hora mobilis, Hor. Ep. 2, 2, 172: l'heure rapide.    - ingenium mobile et erectum (opp. tardum, hebes), Sen. Ep. 94, 30: intelligence prompte (éveillée) et hardie (pénétrante).    - animo mobili in aliquem esse, Cic. Fam. 5, 2, 10: avoir des sentiments changeants à l'égard de qqn.
    * * *
    mōbĭlis, e [mo(vi)bilis; moveo] [st2]1 [-] mobile, qu'on peut déplacer, qui peut se mouvoir facilement. [st2]2 [-] mobile, léger, souple, rapide, prompt, vif. [st2]3 [-] mobile, léger, changeant, inconstant, capricieux, variable, versatile.    - res mobiles, Dig.: les biens meubles.    - sum pernix pedibus manibus mobilis, Plaut. Mil. 3: j'ai de bonnes jambes et la main prompte.    - caduca et mobilia (fortunae munera), Cic. Dom. 146: (présents de la fortune) caducs et instables.    - Galli sunt in consiliis capiendis mobiles, Caes. BG. 4, 5: les Gaulois changent souvent d'avis.    - mobilis aetas, Virg. G. 3, 165: souplesse de l'âge.    - populus mobilior ad... Liv. 6, 6: le peuple plus facile à diriger vers...    - mobile agmen, Curt. 4, 14, 16: armée aux mouvements rapides.    - hora mobilis, Hor. Ep. 2, 2, 172: l'heure rapide.    - ingenium mobile et erectum (opp. tardum, hebes), Sen. Ep. 94, 30: intelligence prompte (éveillée) et hardie (pénétrante).    - animo mobili in aliquem esse, Cic. Fam. 5, 2, 10: avoir des sentiments changeants à l'égard de qqn.
    * * *
        Mobilis, et hoc mobile, pen. cor. Plin. Qui se meut, ou peult estre meu, Mobile, Remuable.
    \
        Mobilis homo, cui opponitur Constans. Cic. Legier, Inconstant, Muable.
    \
        Res mobiles. Hermogenes. Biens meubles, Choses mobilieres.

    Dictionarium latinogallicum > mobilis

  • 12 pernicitas

    pernīcitās, ātis f. [ pernix ]
    проворство, ловкость, быстрота (pedum Pl, L; equorum QC)

    Латинско-русский словарь > pernicitas

  • 13 perniciter

    pernīciter [ pernix ]
    проворно, ловко, быстро Pl, Ctl, L etc.

    Латинско-русский словарь > perniciter

  • 14 canis

    canis, is, c., (κύων, Genet. κυνός), der Hund, I) eig.: c. femina, Hündin, Varr.: c. feta, Enn. fr.: c. praegnans, Varr.: partu gravida, Iustin. 43, 4, 4: c. alba, Sen.: c. villaticus, Col.: c. venaticus, Plaut. u. Cic.: c. extrarius, Suet.: c. catenarius, Sen.: c. pastoricius, Apul.: c. gregarius, Porph. Hor.: c. acer, c. sagax, Enn. fr. u. Cic.: c. obscoena, schamloser, Verg.: canes nocturni, Cic.: c. moestos edens eiulatus, kläglich heulender, Plin.: canis rabiosus, Cels.: rabiosa femina c., Plaut.: c. mordax, Plaut.: c. gravis, Ggstz. c. pernix, Col.: c. Laconicus, spartan. Jagdhund, Petr.: c. Molossus, molossischer Jagdhund, Lucr. u. Hor.: c. Echidnaea, Ov., od. c. tergeminus, Ov., od. vipereus, Ov., od. c. Tartareus, Mart., od. c. Stygius, Sen. poët., Zerberus: canes semidei, Anubis, Lucan.: alere canes ad venandum, Ter.: alere canes in Capitolio, Cic.: canem alligare ad ostium, Sen. rhet.: od. religare pro foribus, Suet.: circumdare canibus saltus, Verg.: immissis canibus agitare feras, Verg.: cave canem (als Inschrift an der Haustür), Varr. sat. Men. 143. Petr. 29, 1. Corp. inscr. Lat. 10, 877; Titel einer Satura, Varr. sat. Men. 75. – Sprichw., α) cane peius et angue vitare, ärger fliehen als usw., Hor. ep. 1, 17, 30. – β) venatum ducere invitas canes (= jmd. trotz seines Sträubens zu etwas zwingen), Plaut. Stich. 139. – γ) canis a corio numquam absterrebitur uncto, an kleinen Riemen lernt der Hund Leder fressen, Hor. sat. 2, 5, 83. – δ) a cane non magno saepe tenetur aper (= auch ein Schwächerer wird oft eines Stärkeren Herr), Ov. rem. 422. – ε) canis timidus vehementius latrat quam mordet (= ein Furchtsamer schimpft wohl, aber er greift nicht an), Curt. 7, 4 (16), 13. – II) übtr.: A) v. Menschen: a) als Schimpfwort, Hund, zum Ausdruck der Unverschämtheit, Schmutzigkeit, des zynischen Wesens, Plaut. most. 41. Ter. eun. 803. Hor. epod. 6, 1 (vgl. sat. 2, 2, 56). Petr. 74, 9. Suet. Vesp. 13: dah. canes v. den zynischen Philosophen, Diogenes cum choro canum suorum, Lact. epit. 39, 4. – od. der Wut, Raserei, Plaut. Men. 714 u. 718. – b) von bissigen Menschen, besonders Anklägern, Cic. Rosc. Am. 57. Sen. ad Marc. 22, 5. – c) v. unterwürfigen Anhänger einer Person, Schmarrotzer, Kreatur, Clodianus canis, Cic. Pis. 23. – B) der Hund als Sternbild, a) canis maior, κύων, der große Hund, ein Sternbild auf der südlichen Halbkugel, nahe der Milchstraße, Vitr., Verg. u.a. – b) canis minor, auch Antecanem (s. d.), griech. προκύων, der kleine Hund, ein Sternbild am Äquator u. südl. von ihm, Ov.: dem Mythus zufolge der Hund der Erigone, der Tochter des Ikarus, dah. canis Erigoneïus u. Icarius, Ov. – v. beiden Hunden, Plur. canes, Varr. r. r. 2, 1, 8. – C) canis marinus, der Seehund, Sen. de ben. 2, 34, 2. Plin. 9, 110; u. canes mythisch von den Hunden der Scylla, Lucr. 5, 889 (892). Verg. Aen. 3, 432. Tibull. 3, 4, 89. Cic. Verr. 5, 146. – D) im Würfelspiele (lusus talorum), der unglücklichste Wurf, wenn jeder der vier Würfel die Zahl I zeigt (also der Wurf IIII), der Hundswurf, Pasch (Ggstz. Venus), canes damnosi, Prop. 4, 8, 46. Ov. trist. 2, 474: canem mittere, Aug. bei Suet. Aug. 71, 2. – dah. sprichw., tam facile homines occīdebat quam canis excidit, Sen. apoc. 10, 2. – E) eine Art Fessel, ut canem et furcam feras, Plaut. Cas. 389. – / arch. Nbf. canēs, is, c. (s. Varr. LL. 7, 32), Plaut. Men. 718; most. 41; trin. 170 u. 172. Enn. ann. 518. Lucil. sat. 1, 32 u. 6, 12.

    lateinisch-deutsches > canis

  • 15 desultorius

    dēsultōrius, a, um (desultor), zum desultor gehörig, eines Springers zu Pferde, equus, Suet. Caes. 39, 2: quasi desultorius, wie eines Springers Roß, Cic. Mur. 57: levitate pernix desultoriā, Mart. Cap. 1. § 88. – übtr., bald auf diesen, bald auf jenen Gegenstand überspringend, scientia, Apul. met. 1, 1.

    lateinisch-deutsches > desultorius

  • 16 gravis

    gravis, e (altind. gurú-h, griech. βαρύς, gotisch kaurus), schwer, I) an sich schwer, wuchtig (Ggstz. levis), 1) eig.: a) v. Lebl.: α) übh.: onus, Hor.: onus armorum, Caes.: pera, Phaedr.: catena, Ov.: arma, tela, Sen. u. Curt.: argentum, massives, Sen. – β) v. Boden, schwer, fett, terra. Hor.: tellus, Verg. – γ) v. Speisen, schwer, schwer verdaulich, cibus, Cic.: cena, Plin. ep.: gravissima bubula, Cels. – b) v. leb. Wesen: α) schwer = groß u. stark, Verg. Aen. 5, 447. – β) schwer = schwerbewaffnet, agmen, Liv.: u. miles, Tac. – γ) schwer = schwerfällig, canis (Ggstz. pernix), Col. 7, 12, 8. – 2) übtr.: a) v. Tone, tief, Baß- (Ggstz. acutus), vox, sonus, Cic.: syllaba, unbetonte (Ggstz. acuta), Quint.: u. poet. übh. tief, dumpf, stark, vox, sonus, Ov.: fragor, Ov. – b) als habituelle Eigenschaft leb. Wesen u. lebl. Ggstde.: α) wichtig, gewichtig, schwer ins Gewicht fallend, gewichtvoll, bedeutend (Ggstz. levis), civitas, Sall. fr. u. Liv.: gravissima civitas, Tac.: epistula, Cic.: causa, Cic.: auctoritas, Cic.: nec umquam fuit apud populum gravior oratio, quam etc., machte mehr Eindruck auf das V., Cic.: v. Pers., vir, Sall. fr. u. Liv.: testis, auctor, Cic.: historicus, Nep.: auctoritate graviores, Cic. – β) würdevoll, erhaben, feierlich, majestätisch (Ggstz. levis), plectrum, Ov.: numen, Cic.: bes. v. der Rede u. v. Redner, genus epistularum severum et grave (Ggstz. familiare et iocosum), Cic.: genus dicendi, oratio, Quint.: carmen, episches (Ggstz. molles versus), Prop.: Aesopus, Hor.: Aeschylus, Quint.: tum graves sumus, tum subtiles, Cic. – γ) charakterfest, konsequent (Ggstz. levis), homo, Cic.: vir, Vell.: od. ernst, besonnen, bedächtig, streng, hart (Ggstz. blandus, iucundus), supercilium, Plin. pan.: senatus consultum, Cic.: sententia, Cic.: gravior (Cato) in laudando, Cic.: gravissimi domini, Cic.: quando tuus animus est natu gravior, den Jahren nach besonnener ist, Ter. heaut. 645. – c) als ausgeübte Eigenschaft α) übh., schwer, wuchtig, drückend, heftig, stark, mächtig, gewaltig, hart, tüchtig, derb, arg, schlimm, furchtbar, sol, Hor.: aestus, Hor.: frigus, Eutr.: aestas, Verg.: tempestas, Cic.: Africus, Tac.: alapa, Phaedr.: ictus, Hor.: sopor, somnus, Curt.: morbus, Nep.: vulnus, Caes.: bellum, Sall.: pugna, Eutr.: proelium, Nep.: imperium, Liv.: iniuriae, Cic.: contumeliae, Hor. u. Vell.: poena, Sall.: supplicium, Curt.: inimicitiae, Sall.: graviore verbo uti non libet od. nihil gravius dicam, gelinder gesprochen, Cic.: ne quid gravius in fratrem statueret, Caes.: quod si quid ei a Caesare gravius accĭdisset, Caes.: v. Pers., gewaltig, victor, Verg.: acies, Liv.: gravis ictu, mit gew. Schlage, Verg.: Nerëidum numen, schwer zürnend, Ov. – poet. Acc. grave (gewaltig) statt des Adv., grave risit, gr. mugit, Stat.: gr. vociferaris, Val. Flacc. – β) schwer dem numer. Werte nach, hoch, pretium, Sall. fr.: fenus, Suet.: vectigalia, Suet.: dah. wertvoll, kostbar, supellex, Plin. ep. – γ) groß der Zahl nach, pavonum greges, Varro sat. Men. 183. – d) als auf einen Ggstd. einwirkende Eigenschaft,

    α) auf die Sinne, u. zwar auf den Geruchsinn, stark, auffallend, empfindlich, ekelhaft, widerlich, odor gr., iucunde od. suaviter gravis, Plin.: odor caeni gravis, Verg.: elleborus, Verg.: hircus, Hor. – u. auf den Geschmacksinn, streng, bitter, absinthius, Varro sat. Men. 440. – u. auf den Geruchsinn, widerlich, stinkend, sentina, Iuven. 6, 99: mullus iam gravis est, stinkt schon, Petron. poët. 93, 2. – β) dem Körper lästig, nachteilig, schädlich, ungesund, aureum amiculum, Cic.: locus, Liv.: Minturnae, Ov.: solum caelumque, Tac.: anni tempus, Cic.: autumnus, Caes.: pestilentiā gravis annus, Liv. – γ) übh. schwer, beschwerlich, unbequem, empfindlich, hart, drückend, lästig, unerträglich, schädlich, herb, schlimm, traurig, unheilvoll, αα) v. Lebl.: opus, labores, Verg.: causa (Prozeß), Quint.: fortuna, Caes.: senectus, Cic.: vita, Sall.: mors, Ov.: militia, Hor.: m. Dat., alci gravis est militia, Curt.: hoc si tibi grave est, Nep.: hic dies nostris longe gravissimus fuit, Caes.: (alci) grave est m. folg. Infin., Ter., Cic. u. Tac.: in populum Rom. grave est m. folg. Infin., Cic.: grave duxi m. folg. Infin., Cic.: u. gravis m. 2. Sup., grave est dictu, Cic.: haec gravia auditu, Liv.: conatu quam effectu gravius, Liv.: u. n. pl. subst, gravia perpessus, Eutr.: passus graviora, Verg.: graviora minari, schlimmere Strafen, Ov. – ββ) v. Pers., beschwerlich, lästig, unangenehm, unerträglich, adversarius, Cic.: accolae, Curt.: m. Dat., alci odiosus et gr., Cic.: libertati Graeciae gravis, Liv.: gravis etiam eorum auribus, qui etc., Curt.: cogor ipse meis auribus esse gravis, Prop.: m. in u. Akk., gravis in rem publicam mater, Tac. – II) schwer durch etw. = mit etw. beschwert, beladen, belastet, geschwängert, stark besetzt, bedeckt, 1) eig., absol., agmen, Liv.: comitatus, schwerfälliger Troß, Curt.: arbor (fruchtbeschwert), Ov.: gew. m. Abl., miles gr. armis, Liv.: quasi gravis vinculis, als wenn ihr die K. zu schwer wären, Plin. ep.: agmen praedā grave, Liv.: graves hostilibus spoliis naves, Liv.: gr. dextera iaculo, Ov.: gr. habenae auro, Ov.: barba gr. nimbis, Ov. – 2) übtr.: a) geschwängert, schwanger, trächtig, uterus, Ov. (vgl. gravis maturo pondere venter, Ov.): graves fetae, Verg.: fit gravis, Ov.: sacerdos Marte gravis, Verg.: ballaenae utero graves, Plin. – b) beschwert, voll von Speisen u. Getränken, trunken vom Schlafe, graves somno epulisque, Liv.: graves crapulā (Ggstz. sobrii), Curt.: mero ac vigiliis gravis, Curt. – c) beschwert, beladen mit einem phys. Übel usw., schwach, krank durch etw., corpus, Hor.: gew. m. Abl.: vulnere, Vell.: graves avide hausto umore, Curt.: m. de u. Abl., de vulnere, Val. Flacc. – d) beschwert, gebeugt von Jahren, hoch an Jahren, hochbetagt, m. Abl., gravis od. gravior aetate, Liv.: gr. senectute, Tac.: gr. annis, Verg. u. Hor.: gr. iam aetate et corpore, Vell.: iam aetate et viribus erat gravior, Liv.

    lateinisch-deutsches > gravis

  • 17 mobilis

    mōbilis, e (movibilis v. moveo), I) beweglich, leicht zu bewegen, 1) eig.: aër, digiti, lingua, Lucr.: oculi, Cic.: manus, Pers.: turris, Cic.: Iuppiter (als Statue) manu mobilis, Plin.: nervis alienis mobile lignum, ein Hampelmann, Hor. sat. 2, 7, 82. – als jurist. t. t., res mobiles, bewegliche Habe, Ulp. dig. 6, 1, 1. § 1: dass. census mobilis, Amm. 26, 8, 13; 28, 1, 3. – 2) übtr.: a) beweglich, biegsam, lenksam, erregbar, animi natura, mens, Lucr.: aetas, Verg.: gens ad omnem auram spei mobilis, ein wetterwendisches, Liv.: populus mobilior ad cupiditatem agri, Liv.: parvis mobilis rebus animus, empfindlich gegen usw., Liv.: mobilior fervor, mobilissimus ardor, Cic. – b) veränderlich, unbeständig, wankelmütig (Ggstz. constans), in alqa re, Caes.: Quirites, Hor.: populus, Nep.: animus, voluntas, Cic.: caduca et mobilia haec esse duxi, Cic.: mobilior ventis, Calp. – II) prägn.: A) wackelnd, nicht fest, remedium ad dentium mobiles firmandos, Plin. 21, 180. – B) schnell, behend, sum pernix pedibus, manibus mobilis, Plaut.: rivi, Hor.: venti, Plin. – übtr., regsam, ingenium, Vitr. 5, 6, 7: u. so ingenii esse mobilis et erecti (Ggstz. tardi et hebetis), Sen. ep. 94, 30. – / Abl. mobile, Ven. Fort. vit. S. Mart. praef. v. 6.

    lateinisch-deutsches > mobilis

  • 18 pernicitas

    pernīcitās, ātis, f. (pernix), die Behendigkeit, Hurtigkeit, Flinkheit (Ggstz. clauditas, Apul. flor. 16. p. 22, 14 Kr.), pern. et velocitas, Cic.: pern. pedum, Plaut. u. Liv.

    lateinisch-deutsches > pernicitas

  • 19 perniciter

    pernīciter, Adv. (pernix), behend, hurtig, alqm alterā manu apprehendere, Plaut.: exsilire, Catull.: equo desilire, Liv.: pernicius, quo libuerit, exsultant, Plin.: tortā ruunt pernicius hastā, Claud.

    lateinisch-deutsches > perniciter

  • 20 canis

    cănis, is, m. f. [st2]1 [-] chien, chienne. [st2]2 [-] chien (t. d'injure). [st2]3 [-] la Canicule (une constellation). [st2]4 [-] chien de mer. [st2]5 [-] le coup du chien (aux dés, c'est un mauvais coup: le joueur a obtenu les quatre as). [st2]6 [-] chaîne, carcan.    - cane pejus vitare (aliquid): éviter (qqch) comme la peste.    - cave canem: prends garde au chien.    - damnosi facito stent tibi saepe canes, Ov. A. A. 2, 206: fais en sorte d'avoir souvent le coup de chien.
    * * *
    cănis, is, m. f. [st2]1 [-] chien, chienne. [st2]2 [-] chien (t. d'injure). [st2]3 [-] la Canicule (une constellation). [st2]4 [-] chien de mer. [st2]5 [-] le coup du chien (aux dés, c'est un mauvais coup: le joueur a obtenu les quatre as). [st2]6 [-] chaîne, carcan.    - cane pejus vitare (aliquid): éviter (qqch) comme la peste.    - cave canem: prends garde au chien.    - damnosi facito stent tibi saepe canes, Ov. A. A. 2, 206: fais en sorte d'avoir souvent le coup de chien.
    * * *
        Canis, huius canis, com. g. Un chien, ou une chienne.
    \
        Canis foemina paruulo Cyro vbera praebens. Iustinus. Une chienne.
    \
        Corda canum leuisomna. Lucret. De legier somme.
    \
        Canum fida custodia. Cic. La seure garde.
    \
        Excubiae canum Horat. Le guet des chiens.
    \
        Arguti canes. Seneca. Jappans.
    \
        Armillati canes. Propert. Qui ont des colliers de poinctes de fer au col.
    \
        Assiduus canis. Colum. Qui ne bouge de la maison, pour la garder.
    \
        Citi. Ouid. Legiers.
    \
        Emeriti. Stat. Qui ne peuvent plus courir ne servir.
    \
        Erroneus canis. Colum. Trottier, Coureur, Qui ne se tient point à l'hostel.
    \
        Melitaei canes. Plin. Petis chiens de damoiselles.
    \
        Molossi canes. Horat. Dogues.
    \
        Odori canes. Claud. Qui ont bon nez, Qui ont grand flairement, et sentent bien tost la beste sauvage.
    \
        Pastoralis canis. Columel. Un mastin, Chien qui garde le bestail, Chien de bergier.
    \
        Pecuarius canis. Columel. Chien de bergier.
    \
        Pernix. Columel. Legier, Viste, Bien courant.
    \
        Peruigil. Seneca. Qui veille tousjours.
    \
        Soliciti. Ouid. Soigneux de faire bon guet.
    \
        Venaticus canis. Columel. Chien de chasse.
    \
        Vigilax canis. Columel. Chien de bon guet.
    \
        Villaticus canis. Columel. Un mastin de laboureur qui garde la metairie.
    \
        Addicere aliquem canibus. Horat. L'abandonner et faire manger aux chiens. \ Agere canes. Ouid. Mener.
    \
        Hortari canes. Ouid. Harer.
    \
        Pascere canem sero. Virg. Nourrir de laict cler, de laict mesgue.
    \
        Vlulare dicuntur canes, quum lamentantibus similes lugubrem quandam et querulam edunt vocem. Ouid. Heurer.
    \
        Canis. Terent. Quand par oultrage on appelle quelcun chien, ou mastin, Canaille.
    \
        Canis, pro Assecla. Ci. Qui suit un autre par tout, comme le chien suit son maistre.

    Dictionarium latinogallicum > canis

См. также в других словарях:

  • Nyctanolis pernix — Nyctanolis pernix …   Wikipédia en Français

  • Nyctanolis pernix — Nyctanolis pernix …   Wikipédia en Français

  • Brachycephalus pernix — Brachycephalus pernix …   Wikipédia en Français

  • Aeropyrum pernix — Taxobox color = lightgrey name= Aeropyrum pernix regnum = Archaea phylum = Crenarchaeota classis = Thermoprotei ordo = Desulfurococcales familia = Desulfurococcaceae genus = Aeropyrum species = A. pernix binomial = Aeropyrum pernix binomial… …   Wikipedia

  • Brachycephalus pernix — Brachycephalus pernix …   Wikipédia en Français

  • Myiotheretes pernix —   Myiotheretes pernix …   Wikipedia Español

  • Nyctanolis pernix — Conservation status Endangered (IUCN 3.1) Scientific classification Kin …   Wikipedia

  • Brachycephalus pernix — Taxobox name = Brachycephalus pernix status = DD | status system = IUCN3.1 regnum = Animalia phylum = Chordata classis = Amphibia ordo = Anura familia = Brachycephalidae genus = Brachycephalus species = B. pernix binomial = Brachycephalus pernix… …   Wikipedia

  • Myiotheretes pernix — santamartinis krūmyninis tironas statusas T sritis zoologija | vardynas atitikmenys: lot. Myiotheretes pernix angl. Santa Marta bush tyrant vok. Santa Marta Buschtyrann, m rus. кустарниковый тиранн Бангса, m pranc. moucherolle des Santa Marta, f… …   Paukščių pavadinimų žodynas

  • Nyctanolis — pernix Nyctanolis pernix …   Wikipédia en Français

  • Moucherolle des Santa Marta — Moucherolle des Santa Marta …   Wikipédia en Français

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»