Перевод: с немецкого на латинский

с латинского на немецкий

permotus

  • 1 aus

    aus, I) Praepos.: 1) zur Bezeichnung des örtlichen Ausgehens und des Erkenntnisgrundes: ex. – de (von... her, von... ab). – ab (von... weg). – Nach den Verben, die mit ex od. de zusammengesetzt sind, steht zuw. auch bloß der Ablativ, z. B. egredi ex cubiculo u. bl. egredi cubiculo, exire e od. de vita u. bl. exire vitā – Dagegen stehen die Namen der Städte u. Dörfer und das Wort domus nach allen Verben der Bewegung im bl. Abl. (wenn nicht durch ab od. ex die Bewegung von... weg, von... her stärker hervorgehoben werden soll), z. B. egredi Romā, exire domo. – Ist die Präposition im Deutschen dem Namen einer Stadt etc. vorgesetzt, um die Abstammung einer Person aus derselben zu bezeichnen, so wird im Lat. gewöhnl. statt des Ortes mit der Präposition das Adjektiv desselben zur Person gesetzt, z. B. Lykurgus aus Sparta. Lycurgus Spartanus: Perikles aus Athen, Pericles Atheniensis. – 2) zur Angabe des Beweggrundes: ex. – ab (von wegen). – per (mittelbar durch, z. B. per avaritiam decipere). – propter. ob (wegen, aus Veranlassung, z. B. propter timorem: u. ob eam causam). – aus [242] Spott die Zunge herausstecken, linguam ab irrisu exserere: aus dieser od. derselben Ursache, ex ea od. eadem causa: aus welcher Ursache, qua de causa; qua de re. – Zuw. steht jedoch bloß der Ablat., z. B. aus Furcht, aus Haß, timore, odio. – Häufig aber der Abl. mit Partizipien, die den Beweggrund noch stärker hervorheben, z. B. aus Haß, ductus odio: aus Neigung zur Philosophie, philosophiae studio ductus: aus Scham, pudore adductus (von Scham bewogen); verecundiā deterritus (durch Sch. abgeschreckt): aus Furcht, metu coactus, permotus: aus Mitleid, captus misericordiā: aus Unpäßlichkeit. valetudine impeditus: aus Torheit, stultitiā occaecatus: aus Liebe zu ihm, coactus caritate eius: aus Liebe zur Gattin, amore coniugis victus. – Auch durch eine Wendung mit dem Verbum finit., z. B. aus Liebe zu dir wünschte ich, daß etc., me impulit caritas tui, ut vellem mit folg. Akk. u. Infin. – Zuw. durch den subj. Genet., z. B. Beschuldigung aus Neid, crimen invidiae. – 3) zur Angabe des Stoffs, aus dem etwas gemacht wirdod. besteht: ex, z. B. ein Halsband aus Gold u. Edelsteinen, monile ex auro ac gemmis. – aus einem Armen einen reichen Mann machen, locupletem ex egente efficere; egentem divitem facere. – aus nichts wird nichts, de nihilo nihil fit. – was soll aus ihm werden? quid illi od. illo od. de illo fiet? Doch ist zu bemerken: a) daß gew. noch ein Partizip wie factus, expressus im Lat. mit der Präposition verbunden wird, z. B. eine Statue aus Erz, statua ex aere facta: ein Bildnis aus Gold, simulacrum ex auro expressum. – b) daß statt des Substantivs mit der Präposition oft das Adjektiv des Stoffes steht, z. B. aus Gold, aureus: aus Silber, argenteus. – II) Adv., in Verbindungen mit Verben, s. die folg. Zusammensetzungen mit aus – weder aus noch ein wissen, s. wissen.

    deutsch-lateinisches > aus

  • 2 Mitleid, Mitleiden

    Mitleid, Mitleiden, misericordia (die Barmherzigkeit). – miseratio (das Bemitleiden). – miserationis affectus (der Affekt des Bemitleidens). – aus M., propter misericordiam; misericordiā captus od. commotus od. permotus (von M. ergriffen, bewogen): M: erregen, misericordiam od. miserationem commovere: M. erregend, miserabilis (z.B. habitus, aspectus); aptus ad misericordiam commovendam. aptus ad permovendum (geeignet, Mitleid zu erregen, z.B. genus dicendi): es verdient, erregt etwas M., habet alqd misericordiam: bei jmd. M. erregen, jmd. zum M. stimmen, bewegen, alqm ad misericordiam vocare oder adducere od. allicere; misericordiam alci concitare od. alcis misericordiam concitare (jmds. M. rege machen); mentem alcis miseratione permovere (jmd. durch Mitleidserregung bewegen, rühren): jmds. M. zu erregen suchen, misericordiam alcis captare: von M. bewegt, ergriffen, gerührt werden, misericordiā moveri oder commoveri od. permoveri od. capi: jmdm. M. schenken, misericordiam alci tribuere, impertire: M. haben, fühlen, misericordiam habere. misericordem esse (ein mitleidiges Herz besitzen); misericordem se praebere (sich mitleidig zeigen): M. haben (fühlen) mit jmd., misereri alcis; miseret me alcis; tenet me misericordia alcis: M. mit jmds. Geschick haben (fühlen), misericordiam alcis fortunis adhibere; alcis casum od. fortunam miserari oder commiserari (indem man es laut bedauert): kein M. (keine Regung des M.) in sich aufkommen lassen, misericordiam non recipere: von anderer M. leben, alienā misericordiā vivere.

    deutsch-lateinisches > Mitleid, Mitleiden

  • 3 mitleidig

    mitleidig, misericors, gegen jmd., in alqm (im allg.). – in oder ad misericordiam pronus (leicht zum Mitleid geneigt). – ad misericordiam propensus (überwiegend zum Mitleid geneigt). – misericordiā captus od. commotus od. permotus (von Mitleid ergriffen, bewogen). – sich gegen jmd. m. zeigen, misericordem esse od. misericordiā uti in alqm; misericordem se praeberein alqm.Adv.misericordi animo.

    deutsch-lateinisches > mitleidig

См. также в других словарях:

  • Ablativ — Der Ablativ ist ein Kasus der Grammatik mehrerer lebender und toter Sprachen. Ursprünglich ein Separativ (daher auch die Etymologie von lat. auferre wegnehmen), hat er ein weites Funktionsspektrum bekommen. Seine häufigsten Funktionen sind… …   Deutsch Wikipedia

  • ACHILLES — I. ACHILLES Illyrii fil. Appianus. II. ACHILLES Pclei et Thetidis fil. quem adhuc infantem mater Stygiis undis immersit: quamobrem invelnerabilis totô corpore factus est, praeterquam in eâ pedis parte, quâ comprehensus ab ipsâ fuerat dum… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • ADELULFUS — Angliae rex, qui A. C. 851. vulgatâ Leonis IV: Pontificis fanctitate permotus venit Romam, ac benigne exceprus, cum ad bafilicam S. Petri adiffet, damnatus voti, regnum fuum tributarium ecclefiae Romanae constituit, singulis familiis numô… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • ALVARUS I — ALVARUS I. Rex Congi praefuit, post Henricum Regem, e cuius Praedecessoribus primus Iohannes, sic in Baptismo nominatus, a Iohanne II. Portugalliae Rege A. C. 1491. ad Christianam fidem conversus est. Sub eo Agages seu Iacchae populi interioris… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • AVENIO Cavarum — Galliae Narbonens. urbs, pulchra et ampla, sed non tantopere populosa; inter urbium, quas illa habet, opulentissimas, tertiô locô memoratur a Mela, l. 2. c. 5. colonia Roman. A Plinio tamen l. 3. c. 4. inter oppida Latina refertur. Stephano… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • BENEDICTUS II — BENEDICTUS II. post Leonem II. Papa, A. C. 684. natione Romanus, fil. Iohannis, in S. Scripturae lectione egregie subactus. Cuius sanctitate permotus Constantinus Pogonatus, clero Romano pecuniam pro ordinatione Pontificis, Angustae potestati… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • BRECAE — vulgo dictae Broyes, locus est Galliae, non longe ab urbe Tricassis vel Trecis (Troyes:) Eius Ecclesia S. Blithatii, Brecensium patroni, nomine censetur: Fuit autem hic S. Blitharius S. Blier Scotus Hibernus, Presbyter ac Eremita: cuius signorum… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • CITADELLA — oppid. agri Patavini, occupatum a Solimanno, irruptione in Italiam factâ, A. C. 1552. Huius civis erat miscr ille Frauciscus Spiera, qui ob religionem delauts apud Iohannem Casam, Archiepiscopum Beneventanum, Legatum Pontificium Venetiis tum… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • CRETINUS Magnesius — bellô Mithridaticô adversus ipsum Mithridatem delegit Imperatorem Hermiam, quocum tamen privatas gerebat inimicitias, professus se interim iturum in exilium, ne quis tumultus ob illam factionem suboriretur. Quod si patria mallet Cretinum… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • FLAVIANUS I — Patr. Antiochenus, Massalianos pepulit, et civibus turbarum reis, a Theodosio Imp. veniam impertravit. Cum enim illos ob deiectas suas, et uxoris Placillae statuas, male mulctaturus esset Imp. suasit Ep. ut Missici Imperatoris lugubres… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • FRACASTORIUS Hieronymus — veronensis, Philosophus, Astronomus et Medicus celebris hic gratuitus monuit Tridentini Conc. Patres, ut, ob imminentem pestem, Bononiam illud transferrent. Quod factum, et sessio 9. ibi, d. 21. April. A. C. 1547. habita est. Thuan. Hist. l. 4.… …   Hofmann J. Lexicon universale

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»