-
1 Bewilligung
Bewilligung, permissio (Zulassung, z. B. daß jmd. bleibe, wo er ist, mansionis). – voluntas (Wille). – venia (Nachsicht bei etwas, Einwilligung, w. s.). – auctoritas (Genehmigung infolge der Machtvollkommenheit, Ermächtigung, z. B. patris, tutoris, senatus). – mit jmds. B, alcis permissu; alcis voluntate (z. B. etwas tun, facere alqd); auctoritate alcis: ohne jmds. B., sine auctoritate alcis; iniussu alcis (eig. ohne Geheiß): mit B. aller, consensu omnium (mit Übereinstimmung aller in der Meinung).
-
2 Erlaubnis
Erlaubnis, concessio (das Zugeständnis). – permissio (die Zulassung). – potestas. copia (die gegebene Macht, Befugnis; aber venia heißt nie an sich Erlaubnis, sondern »Nachsicht« bei dem, was ein anderer vornimmt). – arbitrium (der freie Wille, etwas tun zu können). – licentia (die Ungebundenheit im Handeln). – jmdm. E. geben, potestatem, licentiam, veniam alci dare, zu etwas, alcis rei od. alqd faciendi; potestatem alci facere, concedere; licentiam alci permittere, ut etc, auch bl. alci permittere, ut etc. (z.B. ut consīdat). – um E. bitten, veniam petere: E. erhalten, bekommen, veniam accipere, impetrare; datur alci potestas, copia; fit alci potestas: E. haben, habere potestatem, con. cessam licentiam; mihi licet, permissum, concessum est: mit deiner E., permissu od. concessu tuo; si per te licitum erit; pace tuā; pace quod fiat tuā; bonā veniā tuā liceat; bonā veniā me audies (wenn man reden will): ohne meine E., iniussu meo (ohne mein Geheiß, meine Einwilligung); me non consulto (ohne mich zu befragen); me ignorante (ohne mein Vorwissen): wider meine E., me invito: mit E. zu sagen, bonā hoc tuā veniā dixerim (bei freimütiger Rede); sit venia verbo od. dicto. sit honos auribus. tuis honos sit habitus auribus (bei freimütiger u. bei unanständiger Rede): diesen Wörtern muß man ein »mit Erlaubnis (zu sagen)« vorsetzen, haec vocabula cum honoris praefatione ponenda sunt.
-
3 Vollmacht
Vollmacht, potestas alqd faciendi. – permissio. permissus (die Anheimgabe = die Erlaubnis [permissus bei Cicero nur im Ablat.], z.B. permissu legis contineri). – mandatum (der Auftrag). – auctoritas (die Machtvollkommenheit einer Behörde etc., auch die schriftlich ausgestellte, das Kreditiv, z.B. legatio cum publicis auctoritatibus ac testimoniis missa). – testimonium (die schriftliche Vollmacht, das Kreditiv). – unumschränkte, unbeschränkte V., liberum arbitrium; libera mandata (unbeschränkte Aufträge eines Gesandten etc., z.B. cum liberis mandatis ad consulem venire): in V. des Senats, auctoritate senatus: jmdm. eine V. zu etwas geben, erteilen, alcis arbitrio rem gerendam tradere od. committere: jmdm. unumschränkte V. in od. zu etw. geben, erteilen, alci liberum arbitrium alcis rei permittere.
См. также в других словарях:
permissio — index leave (permission) Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 … Law dictionary
Permissio — Die Permissio (lateinisch für „Erlaubnis“) oder die Epitrope (griechisch: ἐπιτροπή, epitropé: „das Anheimstellen, Überlassen“) ist eine rhetorische Figur, besonders der deliberativen Rede oder auch der Gerichtsrede (siehe Redegattungen im Artikel … Deutsch Wikipedia
permissió — per|mis|si|ó Mot Agut Nom femení … Diccionari Català-Català
permissio — (s.f.) Si ha quando chi parla, non avendo le sue parole sortito effetto alcuno, concede a chi ascolta piena libertà, pur essendo in cuor suo convinto che ciò non arrecherà vantaggio all interlocutore. Es. chi non mi crede se ne pentirà.… … Dizionario di retorica par stefano arduini & matteo damiani
permission — [ pɛrmisjɔ̃ ] n. f. • 1404; par la Dieu permission « par la volonté de Dieu » 1180; lat. permissio 1 ♦ Action de permettre; son résultat. ⇒ autorisation. Demander, obtenir, donner la permission de faire qqch. ⇒ acquiescement, consentement. Agir… … Encyclopédie Universelle
permisiune — PERMISIÚNE, permisiuni, s.f. Învoire, aprobare (cerută de cineva sau acordată cuiva) de a face ceva; îngăduinţă, încuviinţare. [pr.: si u ] – Din fr. permission, lat. permissio, onis. Trimis de RACAI, 21.10.2003. Sursa: DEX 98 PERMISIÚNE s. 1.… … Dicționar Român
permisión — ► sustantivo femenino 1 Acción de consentir o dejar que se haga alguna cosa: ■ yo no interpretaría sus palabras como una permisión, sólo ha dicho que no quiere castigarte si lo haces. SINÓNIMO consentimiento 2 Permiso que se concede para que se… … Enciclopedia Universal
permisie — PERMÍSIE, permisii, s.f. Învoire (acordată în special militarilor) de a părăsi serviciul pe o durată scurtă de timp. – Din fr. permission, lat. permissio. Trimis de oprocopiuc, 12.03.2004. Sursa: DEX 98 PERMÍSIE s. (mil.) învoire, (Transilv. şi … Dicționar Român
epitrope — epìtrope (s.f.) Figura in base alla quale l oratore, confidando nella bontà della sua causa, si rimette al giudizio del magistrato. / Figura mediante la quale ci si rivolge all uditorio pateticamente, ironicammente, o comunque in modo da… … Dizionario di retorica par stefano arduini & matteo damiani
Permission — Per*mis sion, n. [L. permissio: cf. F. permission. See {Permit}.] The act of permitting or allowing; formal consent; authorization; leave; license or liberty granted. [1913 Webster] High permission of all ruling Heaven. Milton. [1913 Webster] You … The Collaborative International Dictionary of English
permission — noun Etymology: Middle English, from Anglo French, from Latin permission , permissio, from permittere Date: 15th century 1. the act of permitting 2. formal consent ; authorization … New Collegiate Dictionary