-
1 periero
periero, āre = peiero (w. s.), Plaut. truc. 30. Min. Fel. 23, 1.
-
2 periero
periero, āre = peiero (w. s.), Plaut. truc. 30. Min. Fel. 23, 1. -
3 peiero
pēiero u. periero u. urspr. Form per-iūro, āvī, ātum, āre, falsch schwören, meineidig sein, zuw. auch (bei Plaut.) übh. falsch aussagen, lügen, α) Form peiero, Cic. u.a.: conceptis verbis, einen förmlichen Meineid schwören, Plaut., Cic. u.a.: aperte, Sen.: optime, lügen, Plaut.: de turdo, Mart.: mit bl. Acc., fulminantem Iovem, Plin.: undas Stygias, Lucan.: mit folg. Acc. u. Infin., Prop. u. Suet. – Partiz. Perf. peieratus = durch Meineid verletzt, ius, falscher Eid, Hor. carm. 2, 8, 1. – β) Form periero, Plaut. truc. 30. Catull. 52, 3. Salv. de gub. dei 4, 16. § 76 u. 77. – γ) Form periuro, non enim falsum iurare ›periurare‹ est, sed quod ›ex animi tui sententia iuraris‹, Cic. de off. 3, 108: außerdem Plaut. asin. 322. Hor. sat. 2, 3, 127. Vulg. Levit. 19, 12; prov. 30, 9; Matth. 5, 33. – Partiz. Perf. periuratus = durch Meineid verletzt, di, Ov. am. 3, 11, 22. – δ) Form peiuro, Hor. sat. 2, 3, 127 Holder u. Fritzsche. Itala Matth. 5, 33.
-
4 peiero
pēiero u. periero u. urspr. Form per-iūro, āvī, ātum, āre, falsch schwören, meineidig sein, zuw. auch (bei Plaut.) übh. falsch aussagen, lügen, α) Form peiero, Cic. u.a.: conceptis verbis, einen förmlichen Meineid schwören, Plaut., Cic. u.a.: aperte, Sen.: optime, lügen, Plaut.: de turdo, Mart.: mit bl. Acc., fulminantem Iovem, Plin.: undas Stygias, Lucan.: mit folg. Acc. u. Infin., Prop. u. Suet. – Partiz. Perf. peieratus = durch Meineid verletzt, ius, falscher Eid, Hor. carm. 2, 8, 1. – β) Form periero, Plaut. truc. 30. Catull. 52, 3. Salv. de gub. dei 4, 16. § 76 u. 77. – γ) Form periuro, non enim falsum iurare ›periurare‹ est, sed quod ›ex animi tui sententia iuraris‹, Cic. de off. 3, 108: außerdem Plaut. asin. 322. Hor. sat. 2, 3, 127. Vulg. Levit. 19, 12; prov. 30, 9; Matth. 5, 33. – Partiz. Perf. periuratus = durch Meineid verletzt, di, Ov. am. 3, 11, 22. – δ) Form peiuro, Hor. sat. 2, 3, 127 Holder u. Fritzsche. Itala Matth. 5, 33. -
5 perieratiuncula
perierātiuncula, ae, f. (periero), der Meineid, Plur. bei Plaut. Stich. 227.
-
6 perieratiuncula
perierātiuncula, ae, f. (periero), der Meineid, Plur. bei Plaut. Stich. 227.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > perieratiuncula
См. также в других словарях:
Perièro — nf poirier Provence, Hautes Alpes, Vaucluse. Var.: peréiro Ardèche … Glossaire des noms topographiques en France
Positively False — is the autobiography by 2006 Tour de France champion Floyd Landis, published in June, 2007 [ [http://www.cyclingnews.com/news.php?id=news/2007/feb07/feb13news3 cyclingnews.com article about the book] ] The book was written by Floyd Landis in… … Wikipedia
perier — 1. perié m. periera periero f. poirier. Perier boscàs : poirier sauvage. expr. Sautar de la cabra au perier : sauter du coq à l âne ; changer brusquement de conversation 2. perié m. gésier ; fig. estomac … Diccionari Personau e Evolutiu