Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

perfidiosus

  • 1 perfidiosus

    perfidĭōsus, a um d'un caractère perfide, perfide, déloyal.
    * * *
    perfidĭōsus, a um d'un caractère perfide, perfide, déloyal.
    * * *
        Perfidiosus, pen. prod. Adiectiuum. Cic. Plein de desloyaulté.

    Dictionarium latinogallicum > perfidiosus

  • 2 perfidiosus

    perfĭdĭōsus, a, um, adj. [perfidia], faithless, dishonest, treacherous, false, perfidious (class.).
    I.
    Of persons:

    fallax, perfidiosus,

    Cic. Pis. 27, 66:

    perfidiosus et subdolus animo,

    Tac. A. 16, 32.— Sup.:

    omnium perfidiosissimus,

    Cic. N. D. 3, 32, 80.—
    II.
    Of inanim. and abstr. things:

    amor,

    Plaut. Cist. 1, 1, 73:

    nihil perfidiosum et insidiosum et fallax in amicitiā,

    Cic. Fam. 3, 10, 7; id. Rosc. Com. 6, 16.— Adv.: per-fĭdĭōsē, faithlessly, dishonestly, treacherously, perfidiously (rare but class.):

    hercle istam rem judicasti perfidiose,

    Plaut. Curc. 5, 3, 41:

    multa perfidiose facta,

    Cic. Rosc. Am. 40, 118:

    perfidiose, crudeliter factum,

    Auct. Her. 1, 5, 8.— Comp.:

    perfidiosius rebellantes,

    Suet. Aug. 21.

    Lewis & Short latin dictionary > perfidiosus

  • 3 perfidiōsus

        perfidiōsus adj. with sup.    [perfidia], faithless, treacherous, false, perfidious: fallax, perfidiosus: omnium perfidiosissimus: nihil perfidiosum in amicitiā.
    * * *
    perfidiosa, perfidiosum ADJ

    Latin-English dictionary > perfidiōsus

  • 4 perfidiosus

    perfidiōsus, a, um [ perfidus ]
    вероломный, коварный Pl, C etc.

    Латинско-русский словарь > perfidiosus

  • 5 perfidiosus

    perfidiōsus, a, um (perfidia), wortbrüchig, treulos, unredlich, falsch, v. Pers., Cic. u.a.: omnium perfidiosissimus C. Marius, Cic. – v. Handlungen, perfidiosum est fidem frangere, Cic.

    lateinisch-deutsches > perfidiosus

  • 6 perfidiosus

    perfidiōsus, a, um (perfidia), wortbrüchig, treulos, unredlich, falsch, v. Pers., Cic. u.a.: omnium perfidiosissimus C. Marius, Cic. – v. Handlungen, perfidiosum est fidem frangere, Cic.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > perfidiosus

  • 7 perfidiosus

    treacherous, faithless

    Latin-English dictionary of medieval > perfidiosus

  • 8 treulos

    treulos, perfĭdus. perfidiosus (wortbrüchig; u. zwar perfidiosus aus Gewohnheit). – infidelis (ungetreu). – infīdus (unzuverlässig, z.B. ob infida multa facinora). – t. werden, fidem violare od. frangere od. laedere; in fide non manere. Adv. perfĭde; perfidiose; infideliter.

    deutsch-lateinisches > treulos

  • 9 perfidiose

    perfidiōsē [ perfidiosus ]
    вероломно, коварно Pl, C, Su

    Латинско-русский словарь > perfidiose

  • 10 perfidiose

    perfidiōsē, Adv. (perfidiosus), wortbrüchig, treulos, unredlich, perfidiose numquam quicquam hic agere decretumst mihi, Plaut. vidul. fr. II. v. 6 Stud.: si quod eorum... perfidiose, crudeliter factum proferemus, Cornif. rhet. 1, 8: ubi multa improbe, multa perfidiose facta videbitis, Cic. Rosc. Am. 118. – aut crebrius aut perfidiosius rebellantes, Suet. Aug. 21, 2.

    lateinisch-deutsches > perfidiose

  • 11 untreu

    untreu, infidelis (ungetreu). – infīdus (unzuverlässig). – perfĭdus. perfidiosus (treulos, w. vgl.). – abalienatus (abtrünnig geworden, z.B. insula). – jmd. unir. machen, alqm fide dimovere: jmd. einem unir. machen, alqm dimo. vere ab alqo: unir. werden, fidem movere od. violare od. frangere: unir. (= abtrünnig) werden, s. abfallen no. II, 2: jmdm. od. einer Sache unir. werden, ab alqo od. ab alqa re deficere (sich losmachen) od. desciscere (sich lossagen); alqm od. alqd deserere (treulos verlassen, z.B. virginem); alcis rei oblivisci od. immemorem esse (einer Sache uneinge. denk sein, z.B. obl. consuetudinis et instituti sui: u. imm. esse propositi). – dem Gatten unir. werden, adulterium committere (einen Ehebruch begehen): der Tugend unir. werden, a virtute deficere oder desciscere: seiner Pflicht unir. werden, ab officio discedere: seiner Kunst nutr. werden, se ab arte sua removere: einem gegebenen Versprechen untr werden, fidem fallere: sich selbst (seinen Grundsätzen) unir. werden, a se desciscere: das Gedächtnis wird mir nutr., memoria me deficit.

    deutsch-lateinisches > untreu

  • 12 perfidiose

    perfidiōsē, Adv. (perfidiosus), wortbrüchig, treulos, unredlich, perfidiose numquam quicquam hic agere decretumst mihi, Plaut. vidul. fr. II. v. 6 Stud.: si quod eorum... perfidiose, crudeliter factum proferemus, Cornif. rhet. 1, 8: ubi multa improbe, multa perfidiose facta videbitis, Cic. Rosc. Am. 118. – aut crebrius aut perfidiosius rebellantes, Suet. Aug. 21, 2.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > perfidiose

  • 13 perfidiōsē

        perfidiōsē adv.    [perfidiosus], faithlessly, treacherously, perfidiously: multa facta.

    Latin-English dictionary > perfidiōsē

  • 14 vānus

        vānus adj. with comp. and (late) sup.    [VAC-], containing nothing, empty, void, vacant: illos seges vanis elusit avenis, V.: vanior iam erat hostium acies, L.: acies, i. e. weak, Cu.: Num vanae redeat sanguis imagini! unsubstantial, H.—Fig., empty, idle, null, groundless, unmeaning, fruitless, vain: falsum aut vanum aut finctum (opp. vera), T.: oratio: verba, O.: armorum agitatio, L.: metus, H.: Spes, O.: ira, L.: pugna effectu quam conatibus vanior, L.—Vainglorious, ostentatious, boastful, vain: ingenio, L.—False, lying, deceptive, delusive, untrustworthy: vanus et perfidiosus et impius: vanus mendaxque, V.: non vani senes, i. e. veracious, O.: oratio: ingenium dictatoris, weak, wavering, L.: aut ego (i. e. Iuno) veri Vana feror, V.: vanissimi cuiusque ludibrium, Cu.
    * * *
    vana, vanum ADJ
    empty, vain; false, untrustworthy

    Latin-English dictionary > vānus

  • 15 Вероломный

    - perjurus; perjurus; infidelis; perfidus; perfidiosus;

    Большой русско-латинский словарь Поляшева > Вероломный

  • 16 peculatus

    pĕcūlātus (PEQVLATVS, Lex Apparit., v. in the foll.), ūs, m. [peculor].
    I.
    Lit., an embezzlement of public money, peculation:

    peculatus furtum publicum a pecore dictum, sicut et pecunia, eo quod antiqui Romani nihil praeter pecora habebant,

    Fest. p. 212 Müll.:

    perfidia et peculatus ex urbe si exulant,

    Plaut. Pers. 4, 4, 7; Cic. Phil. 12, 5, 12:

    peculatum facere,

    id. Rab. Perd. 3, 8:

    accusari peculatus,

    Auct. Her. 1, 12, 22:

    peculatus damnari,

    Cic. Fl. 18, 43; Liv. 33, 47:

    SINE MALO PEQVLATV, Lex Apparit. Grut. 628: judices qui peculatu provincias quassavissent, Cod. Th. 9, 28, 1: ad legem Juliam peculatus,

    Dig. 48, tit. 13.—
    II.
    Transf., of the caprice of love: perfidiosus est Amor. Si. Ergo in me peculatum facit, Plaut. Cist. 1, 1, 73.

    Lewis & Short latin dictionary > peculatus

  • 17 perfidiose

    perfĭdĭōsē, adv., v. perfidiosus fin.

    Lewis & Short latin dictionary > perfidiose

  • 18 vanum

    vānus, a, um, adj. [etym. dub.; cf. vaco], that contains nothing, empty, void. vacant.
    I.
    Lit. (rare;

    not in Cic.): sed illos Exspectata seges vanis elusit aristis,

    Verg. G. 1, 226:

    leve ac vanum granum,

    Col. 2, 9, 13:

    ne vana urbis magnitudo esset,

    Liv. 1, 8, 5:

    vanior jam erat hostium acies,

    id. 2, 47, 4:

    videtis ordines raros, cornua extenta, mediam aciem vanam et exhaustam,

    Curt. 4, 14, 14:

    vanam aciem esse ratus,

    i. e. thin, weak, id. 4, 14, 8: non vanae redeat sanguis imagini, i. e. to the shade of the dead (so called as being without a body), Hor. C. 1, 24, 15; 3, 27, 41.—
    II.
    Trop., empty as to purport or result, idle, null, groundless, unmeaning, fruitless, vain (freq. and class.): omnes dant consilium vanum, Enn. ap. Front. Ep. 2, 13 (Trag. Rel. v. 419 Vahl.):

    falsum aut vanum aut fictum (opp. vera),

    Ter. Eun. 1, 2, 24:

    oratio,

    Cic. Lael. 26, 98: vana quaedam atque inania polliceri. id. Planc. 42, 101:

    vana falsaque,

    Plin. 30, 2, 5, §

    14: res tumida, vana, ventosa,

    Sen. Ep. 84, 11:

    orationi vanae crediderunt,

    idle, delusive, Cic. Rosc. Am. 40, 117:

    non bellum sed vanam imaginem belli insedisse,

    Liv. 3, 16, 5:

    verba,

    Ov. M. 13, 263:

    convicia,

    id. ib. 9, 303:

    historiae,

    Quint. 1, 8, 20:

    argumentum,

    id. 7, 2, 34:

    error,

    Lucr. 1, 1068:

    agitatio armorum,

    Liv. 7, 10, 8:

    metus,

    Hor. C. 1, 23, 3; Ov. H. 16, 342:

    gaudia,

    Hor. Ep. 2, 1, 188:

    spes,

    Ov. M. 14, 364:

    ira,

    Val. Fl. 8, 374; Liv. 1, 10, 4:

    fides,

    Verg. A. 4, 12:

    omen,

    Ov. M. 2, 597:

    vox auguris,

    id. ib. 3, 349:

    cuspis,

    id. ib. 8, 346:

    pila omnia,

    Liv. 7, 23, 8:

    pleraque tela,

    id. 30, 10, 13:

    ensis,

    id. 7, 10, 9:

    ictus,

    id. 34, 39, 2:

    promissa,

    Tac. A. 3, 16:

    vana et irrita testamenta,

    Suet. Calig. 38:

    vaniore dicendi genere inflata (gens),

    Quint. 12, 10, 17:

    sententiarum vanissimus strepitus,

    Petr. 1.—With abl.:

    postquam equestris pugna effectu quam conatibus vanior erat,

    Liv. 7, 7, 8:

    oratio non suis vana laudibus, non crimine alieno laeta,

    id. 4, 41, 1.—
    2.
    Subst.: vānum, i, n., emptiness, nothingness, naught:

    ad vanum et irritum redacta victoria,

    brought to nothing, Liv. 26, 37, 8:

    nec tota ex vano criminatio erat,

    i. e. groundless, without cause, id. 33, 31, 4:

    ex vano habere spem,

    id. 27, 26, 1:

    cedit labor in vanum,

    Sen. Hippol. 182. — Plur.:

    haud vana adtulere,

    Liv. 4, 37, 6.— Neutr. plur. adverb.:

    ut vidit (Arruntem) laetantem animis ac vana tumentem,

    i. e. vainly, with vain show, Verg. A. 11, 854.—With gen.:

    corruptus vanis rerum,

    Hor. S. 2, 2, 25:

    vana rumoris,

    Tac. A. 4, 59.—
    3.
    Vanum est, with subject-clause:

    vanum arbitror esse circa canis ortum angues candidos membranam eam exuere,

    Plin. 30, 3, 8, § 25.—
    B.
    Transf., of persons, false, lying, deceptive, delusive, untrustworthy:

    vanus et perfidiosus et impius,

    false, Cic. Quint. 6, 26:

    vanus mendaxque,

    Verg. A. 2, 80:

    haruspices,

    Cic. Div. 1, 19, 36:

    haec mihi non vani (neque erat cur fallere vellent) Narravere senes,

    i. e. veracious, Ov. M. 8, 721; cf.:

    ingenium dictatoris,

    Liv. 1, 27, 1:

    vane Ligus frustraque animis elate superbis,

    Verg. A. 11, 715:

    vir omnium vanissimus,

    Vell. 2, 30, 1:

    invidia vulgi vanum ingenium dictatoris corrupit,

    weak, wavering, Liv. 1, 27, 1:

    ne irrisus ac vanus iisdem castris assideret, etc.,

    in vain, Tac. H. 2, 22 fin. —With gen.:

    aut ego (i. e. Juno) veri Vana feror,

    Verg. A. 10, 631:

    voti vanus,

    i. e. deceived, Sil. 12, 261:

    turba vana sanctitudinis,

    App. de Deo Socr. p. 43, 1.—
    2.
    Esp., vainglorious, ostentatious, boastful, vain:

    Cn. Lentulus perincertum stolidior an vanior,

    Sall. H. 4, 35 Dietsch ad loc.:

    laudare se vani, vituperare stulti est,

    Val. Max. 7, 2, ext. 8.—With abl.:

    hunc ingenio vanum Aetoli inpulerant in spem regni,

    Liv. 35, 47, 7.—Hence, adv.: vānē, idly, vainly (post-class.):

    vane gaudere,

    Tert. Apol. 49:

    vanius excogitatum,

    App. Mag. p. 300, 41:

    praecavere vanissime,

    Tert. Pud. 1.

    Lewis & Short latin dictionary > vanum

  • 19 vanus

    vānus, a, um, adj. [etym. dub.; cf. vaco], that contains nothing, empty, void. vacant.
    I.
    Lit. (rare;

    not in Cic.): sed illos Exspectata seges vanis elusit aristis,

    Verg. G. 1, 226:

    leve ac vanum granum,

    Col. 2, 9, 13:

    ne vana urbis magnitudo esset,

    Liv. 1, 8, 5:

    vanior jam erat hostium acies,

    id. 2, 47, 4:

    videtis ordines raros, cornua extenta, mediam aciem vanam et exhaustam,

    Curt. 4, 14, 14:

    vanam aciem esse ratus,

    i. e. thin, weak, id. 4, 14, 8: non vanae redeat sanguis imagini, i. e. to the shade of the dead (so called as being without a body), Hor. C. 1, 24, 15; 3, 27, 41.—
    II.
    Trop., empty as to purport or result, idle, null, groundless, unmeaning, fruitless, vain (freq. and class.): omnes dant consilium vanum, Enn. ap. Front. Ep. 2, 13 (Trag. Rel. v. 419 Vahl.):

    falsum aut vanum aut fictum (opp. vera),

    Ter. Eun. 1, 2, 24:

    oratio,

    Cic. Lael. 26, 98: vana quaedam atque inania polliceri. id. Planc. 42, 101:

    vana falsaque,

    Plin. 30, 2, 5, §

    14: res tumida, vana, ventosa,

    Sen. Ep. 84, 11:

    orationi vanae crediderunt,

    idle, delusive, Cic. Rosc. Am. 40, 117:

    non bellum sed vanam imaginem belli insedisse,

    Liv. 3, 16, 5:

    verba,

    Ov. M. 13, 263:

    convicia,

    id. ib. 9, 303:

    historiae,

    Quint. 1, 8, 20:

    argumentum,

    id. 7, 2, 34:

    error,

    Lucr. 1, 1068:

    agitatio armorum,

    Liv. 7, 10, 8:

    metus,

    Hor. C. 1, 23, 3; Ov. H. 16, 342:

    gaudia,

    Hor. Ep. 2, 1, 188:

    spes,

    Ov. M. 14, 364:

    ira,

    Val. Fl. 8, 374; Liv. 1, 10, 4:

    fides,

    Verg. A. 4, 12:

    omen,

    Ov. M. 2, 597:

    vox auguris,

    id. ib. 3, 349:

    cuspis,

    id. ib. 8, 346:

    pila omnia,

    Liv. 7, 23, 8:

    pleraque tela,

    id. 30, 10, 13:

    ensis,

    id. 7, 10, 9:

    ictus,

    id. 34, 39, 2:

    promissa,

    Tac. A. 3, 16:

    vana et irrita testamenta,

    Suet. Calig. 38:

    vaniore dicendi genere inflata (gens),

    Quint. 12, 10, 17:

    sententiarum vanissimus strepitus,

    Petr. 1.—With abl.:

    postquam equestris pugna effectu quam conatibus vanior erat,

    Liv. 7, 7, 8:

    oratio non suis vana laudibus, non crimine alieno laeta,

    id. 4, 41, 1.—
    2.
    Subst.: vānum, i, n., emptiness, nothingness, naught:

    ad vanum et irritum redacta victoria,

    brought to nothing, Liv. 26, 37, 8:

    nec tota ex vano criminatio erat,

    i. e. groundless, without cause, id. 33, 31, 4:

    ex vano habere spem,

    id. 27, 26, 1:

    cedit labor in vanum,

    Sen. Hippol. 182. — Plur.:

    haud vana adtulere,

    Liv. 4, 37, 6.— Neutr. plur. adverb.:

    ut vidit (Arruntem) laetantem animis ac vana tumentem,

    i. e. vainly, with vain show, Verg. A. 11, 854.—With gen.:

    corruptus vanis rerum,

    Hor. S. 2, 2, 25:

    vana rumoris,

    Tac. A. 4, 59.—
    3.
    Vanum est, with subject-clause:

    vanum arbitror esse circa canis ortum angues candidos membranam eam exuere,

    Plin. 30, 3, 8, § 25.—
    B.
    Transf., of persons, false, lying, deceptive, delusive, untrustworthy:

    vanus et perfidiosus et impius,

    false, Cic. Quint. 6, 26:

    vanus mendaxque,

    Verg. A. 2, 80:

    haruspices,

    Cic. Div. 1, 19, 36:

    haec mihi non vani (neque erat cur fallere vellent) Narravere senes,

    i. e. veracious, Ov. M. 8, 721; cf.:

    ingenium dictatoris,

    Liv. 1, 27, 1:

    vane Ligus frustraque animis elate superbis,

    Verg. A. 11, 715:

    vir omnium vanissimus,

    Vell. 2, 30, 1:

    invidia vulgi vanum ingenium dictatoris corrupit,

    weak, wavering, Liv. 1, 27, 1:

    ne irrisus ac vanus iisdem castris assideret, etc.,

    in vain, Tac. H. 2, 22 fin. —With gen.:

    aut ego (i. e. Juno) veri Vana feror,

    Verg. A. 10, 631:

    voti vanus,

    i. e. deceived, Sil. 12, 261:

    turba vana sanctitudinis,

    App. de Deo Socr. p. 43, 1.—
    2.
    Esp., vainglorious, ostentatious, boastful, vain:

    Cn. Lentulus perincertum stolidior an vanior,

    Sall. H. 4, 35 Dietsch ad loc.:

    laudare se vani, vituperare stulti est,

    Val. Max. 7, 2, ext. 8.—With abl.:

    hunc ingenio vanum Aetoli inpulerant in spem regni,

    Liv. 35, 47, 7.—Hence, adv.: vānē, idly, vainly (post-class.):

    vane gaudere,

    Tert. Apol. 49:

    vanius excogitatum,

    App. Mag. p. 300, 41:

    praecavere vanissime,

    Tert. Pud. 1.

    Lewis & Short latin dictionary > vanus

  • 20 DISHONEST

    [A]
    IMPROBUS (-A -UM)
    INPROBUS (-A -UM)
    ILLIBERALIS (-E)
    INLIBERALIS (-E)
    MALUS (-A -UM)
    PERFIDUS (-A -UM)
    PERFIDIOSUS (-A -UM)
    FRAUDULOSUS (-A -UM)

    English-Latin dictionary > DISHONEST

См. также в других словарях:

  • perfidiosus — index faithless, perfidious Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 …   Law dictionary

  • List of Culex species — This is a list of described Culex species around the world, as of 2006. Subspecies have been omitted. There are possibly errors and inaccuracies in this list that stem from the conversion from the source. Please check the original source when in… …   Wikipedia

  • Helophilus — ? Helophilus …   Википедия

  • Lejops — ? Lejops …   Википедия

  • perfidious — perfidiously, adv. perfidiousness, n. /peuhr fid ee euhs/, adj. deliberately faithless; treacherous; deceitful: a perfidious lover. [1590 1600; < L perfidiosus faithless, dishonest. See PERFIDY, OUS] Syn. false, disloyal; unfaithful, traitorous.… …   Universalium

  • Anasimyia — co …   Wikipédia en Français

  • Список видов настоящих комаров — Содержание 1 Подрод Acalleomyia Leicester 2 Подрод Acallyntrum Stone Penn 3 Подрод …   Википедия

  • faithless — I adjective apostatizing, changeable, corrupt, corruptible, deceitful, derelict, disaffected, dishonest, dishonorable, disloyal, double dealing, false, falsehearted, fickle, fluctuating, hypocritical, inconstant, indifferent, infidel is,… …   Law dictionary

  • perfidious — I adjective base, betraying, cheating, conniving, corrupt, deceitful, deceiving, designing, dishonest, dishonorable, disloyal, disobedient, dissembling, double crossing, double dealing, faithless, false, falsehearted, fraudulent, guileful,… …   Law dictionary

  • EGNATIUS — praenomine Publius habitu et ore auctoritatem Stoicae Sectae praetulit; animo perfidiosus et subdolus avaritiam ac libidinem occultans, Bareae Sorani cliens, vendidit pecuniâ falsum testimonium, ad opptimendum Patronum. Idem filiam Bareae Sorani… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • perfidious — per|fid|i|ous [pəˈfıdiəs US pər ] adj literary [Date: 1500 1600; : Latin; Origin: perfidiosus, from perfidia disloyalty , from perfidus disloyal , from per fidem decipere to deceive by trust ] someone who is perfidious is not loyal and cannot be… …   Dictionary of contemporary English

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»