Перевод: со всех языков на английский

с английского на все языки

perfidia

  • 1 perfidia

    perfidia s.f. perfidiousness, perfidy, treachery; wickedness: non conosci la sua perfidia, you don't know how wicked he is; questa è una perfidia!, this is wicked!; avere la perfidia di fare qlco., to have the wickedness to do sthg.; disse delle perfidie irripetibili, he uttered unrepeatable words of venom.
    * * *
    [per'fidja]
    sostantivo femminile
    1) (carattere malvagio) perfidiousness, wickedness
    2) (atto malvagio) perfidy, wicked act
    * * *
    perfidia
    /per'fidja/
    sostantivo f.
     1 (carattere malvagio) perfidiousness, wickedness
     2 (atto malvagio) perfidy, wicked act.

    Dizionario Italiano-Inglese > perfidia

  • 2 perfidia

    perfĭdĭa, ae, f. [perfidus], faithlessness, dishonesty, treachery, falsehood, perfidy (class.):

    perfidiā deceptus,

    Cic. Rosc. Am. 38, 110:

    fraude et perfidiā aliquem fallere,

    id. ib. 40, 117; id. Fam. 1, 2, 3:

    admittere perfidiam in aliquem,

    Suet. Caes. 75:

    perfidiae tantae (fuit), ut, etc.,

    id. Ner. 5:

    repens,

    Tac. H. 4, 25; Juv. 13, 24.—In plur., Plaut. Capt. 3, 3, 7; id. Ps. 2, 1, 6; Gell. 14, 2, 6.—Of an inanim. thing:

    sub ipsis positum labris in acoris perfidiam vinum repente mutari,

    Arn. 1, 12.

    Lewis & Short latin dictionary > perfidia

  • 3 perfidia

        perfidia ae, f    [perfidus], faithlessness, treachery, perfidy: perfidiā deceptus.
    * * *
    faithlessness, treachery, perfidy

    Latin-English dictionary > perfidia

  • 4 perfidia

    f.
    perfidy, treachery.
    * * *
    1 perfidy
    * * *
    SF perfidy, treachery
    * * *
    femenino (liter & hum) perfidy (liter), treachery
    * * *
    femenino (liter & hum) perfidy (liter), treachery
    * * *
    perfidy ( liter), treachery
    * * *

    perfidia sustantivo femenino treachery
    * * *
    perfidy, treachery
    * * *
    f treachery
    * * *
    : perfidy, treachery

    Spanish-English dictionary > perfidia

  • 5 perfidia

    -i
    * * *
    f.
    Gen. -ii perfidy.

    The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > perfidia

  • 6 perfidia sf

    [per'fidja]

    Dizionario Italiano-Inglese > perfidia sf

  • 7 perfidia

    • evilness
    • perfidy

    Diccionario Técnico Español-Inglés > perfidia

  • 8 perfidia

    treachery, faithlessness.

    Latin-English dictionary of medieval > perfidia

  • 9 perfídia

    falseness, perfidy

    Dicionário português (brasileiro)-Inglês > perfídia

  • 10 perfidia

    sf [per'fidja]

    Nuovo dizionario Italiano-Inglese > perfidia

  • 11 perfidia

    Mini dizionario italiano-inglese > perfidia

  • 12 scelus

    scĕlus, ĕris, n. [Sanscr. root skhal, to fall, akin to khal-, to deceive; cf. Goth. skal, to owe], an evil deed; a wicked, heinous, or impious action; a crime, sin, enormity, wickedness (the strongest general term for a morally bad act or quality; very freq. both in sing. and plur.; cf. nefas).
    I.
    Lit.
    1.
    Absol.:

    facinus est vincire civem Romanum, scelus verberare, prope parricidium necare,

    Cic. Verr. 2, 5, 66, § 170; cf. so (opp. to flagitia and delicta) Tac. G. 12:

    majus in sese scelus concipere nefariis sceleribus coöpertus,

    Cic. Verr. 2, 1, 4, § 9; id. Rosc. Am. 13, 37:

    detestabile scelus,

    id. Lael. 8, 27:

    scelus atque perfidia,

    id. Rosc. Am. 38, 109; so (with perfidia) id. Phil. 11, 2, 5; id. Att. 2, 22, 2; 3, 13, 2; Sall. J. 107, 2; Liv. 40, 39 al.; cf. (with audacia) Cic. Verr. 2, 5, 66, § 170; (with furor) id. ib. 2, 5, 62, § 161; (with avaritia) id. ib. 2, 5, 9, § 24; id. Clu. 8, 23:

    documentum Persarum sceleris,

    id. Rep. 3, 9, 15:

    ex hac parte pudor pugnat, illinc petulantia... hinc pietas, illinc scelus,

    id. Cat. 2, 11, 25:

    scelus est igitur, nocere bestiae, quod scelus qui velit, etc.,

    id. Rep. 3, 11, 19:

    quid mali aut sceleris fingi aut excogitari potest, quod, etc.,

    id. Cat. 2, 4, 7:

    nefario scelere concepto,

    id. Verr. 2, 4, 32, § 72:

    concipere in se,

    id. ib. 2, 1, 4, §

    9 (v. supra): tantum sceleris admittere,

    id. Att. 9, 10, 3:

    scelus nefarium facere,

    id. de Or. 1, 51, 221; cf. id. Rosc. Am. 9, 25:

    perficere,

    id. Clu. 68, 194:

    scelus an-helare,

    id. Cat. 2, 1, 1:

    moliri,

    id. Att. 7, 11, 1:

    edere,

    id. Phil. 13, 9, 21; cf.:

    edere in aliquem,

    id. Sest. 27, 58:

    suscipere,

    id. Phil. 11, 1, 2:

    scelere se alligare,

    id. Fl. 17, 41:

    scelere astringi,

    id. Sest. 50, 108:

    scelere obstringi,

    id. Verr. 2, 4, 32, § 71:

    obrui,

    Liv. 3, 19 et saep.—
    2.
    With gen. obj.:

    scelus legatorum contra jus gentium interfectorum,

    the crime of murdering their deputies, Liv. 4, 32.—Prov.:

    vulgo dicitur: Scelera non habere consilium,

    Quint. 7, 2, 44.—
    II.
    Transf.
    A.
    Of animals or inanimate things (post-Aug.; perh. only in Plin.), a bad quality, vicious nature, a vice, fault: nec bestiarum solum ad nocendum scelera [p. 1641] sunt, sed interim aquarum quoque et locorum, Plin. 25, 3, 6, § 20:

    maximum salamandrae,

    id. 29, 4, 23, § 74:

    Scythae sagittas tingunt viperină sanie... inremediabile id scelus,

    id. 11, 53, 115, § 279.—
    B.
    Concr., in vulgar lang. as a term of reproach, rascal, scoundrel, villain, rogue; and of women, drab, baggage, etc.: minime miror, navis si fracta tibi, Scelus te et sceleste parta quae vexit bona, Plant. Rud. 2, 6, 22; id. Am. 2, 1, 7; id. Bacch. 5, 1, 9; id. Mil. 3, 2, 14; 3, 2, 27; id. Pers. 4, 9, 6; Ter. And. 2, 1, 17; 4, 1, 42; id. Eun. 5, 4, 19; id. Ad. 5, 1, 6; 5, 1, 12 al.; cf.:

    scelus viri,

    you scoundrel of a man, Plaut. Truc. 2, 7, 60.— With a masc. pron.:

    is me scelus attondit, etc.,

    Plaut. Bacch. 5, 1, 9:

    ubi illic est scelus, quid me perdidit?

    Ter. And. 3, 5, 1; cf.:

    scelus, quemnam hic laudat?

    id. ib. 5, 2, 3.—
    C.
    In Plaut., Ter., and Mart., a mishap (qs. arising from wickedness), a misfortune, calamity (cf. sceleratus, B. 2., and scelestus, II.):

    perdidi unum filium puerum quadrimum... Major potitus hostium est: quod hoc est scelus!

    Plaut. Capt. 3, 5, 104: Pa. Quid hoc est sceleris? Ch. Perii, Ter. Eun. 2, 3, 34 Ruhnk.; Mart. 7, 14, 1.—
    D.
    A natural catastrophe: scelera naturae, i. e. earthquakes, inundations, etc., Plin. 2, 93, 95, § 206.

    Lewis & Short latin dictionary > scelus

  • 13 dēcidō

        dēcidō cidī, —, ere    [de + cado], to fall down, fall off, fall away: anguis decidit de tegulis, T.: poma ex arboribus: e flore guttae, O.: ex equis, N.: equo, Cs.: in terras sidus, O.: in puteum auceps, H.: in turbam praedonum hic fugiens, H.: in praeceps, O. — To fall down dead, sink down, die: Decidit exanimis vitamque reliquit in astris, V.: nos ubi decidimus, Quo pater Aeneas, passed to that bourne, H. — Fig., to fall, drop, fall away, fail, sink, perish: quantā de spe decidi! T.: a spe societatis Prusiae, L.: ex astris: toto pectore, out of one's affections, Tb.: in hanc fraudem: ficta omnia celeriter tamquam flosculi decidunt: non virtute hostium sed amicorum perfidiā decidi, N.
    * * *
    I
    decidere, decidi, - V INTRANS
    fall/drop/hang/flow down/off/over; sink/drop; fail, fall in ruin; end up; die
    II
    decidere, decidi, decisus V TRANS
    detach, cut off/out/down; fell; cut/notch/carve to delineate; flog thoroughly; make explicit; put an end to, bring to conclusion, settle/decide/agree (on)

    Latin-English dictionary > dēcidō

  • 14 fidēs

        fidēs gen. (rare), usu. fidē (H., O.), once fidēī (Enn. ap. C.), once fidei (disyl., T.); dat. fidē, S., H., fidei (disyl., T.), f    [1 FID-], trust, faith, confidence, reliance, credence, belief: si visis fides non est habenda: alcui summam omnium rerum fidem habere, Cs.: habebunt verba fidem, si, etc., find acceptance, H.: testimonio fidem tribuere: ubi prima fides pelago, as soon as they can trust, V.: orationi adfert fidem: fidem facit oratio, commands belief: aliquamdiu fides fieri non poterat, Cs.: vati Si qua fides, may be believed, V.: omnibus abrogatur fides: imminuit orationis fidem: Multa fidem promissa levant, H.: addat fidem, give credence, Ta.: fac fidem, te nihil quaerere, etc., evince: fides mi apud hunc est, nil me istius facturum, T.—In business, credit: cum fides totā Italiā esset angustior, Cs.: fides de foro sublata erat: fidem abrogare, L.: fides deficere coepit: nisi fide staret res p., opibus non staturam, L.: quorum res fidesque in manibus sitae erant, i. e. entire resources, S.—Meton., trustworthiness, faithfulness, conscientiousness, credibility, honesty, truth, good faith: fundamentum iustitiae est fides: fide vestrā fretus: homo antiquā virtute ac fide, T.: prisca, V.: homo sine fide: hinc fides, illinc fraudatio: regni: in fide manere, Cs.: Ubii experimento fidei conlocati, because of their tried fidelity, Ta.: praestare fidem: prodere, S.: mutare, S.: de pace cum fide agere, L.: periura patris, perjured faith, H.: omnem tabularum fidem resignare, credibility: fides eius rei penes auctores erit, S.: maiora fide gessit, beyond belief, O.: segetis certa fides meae, faithfulness (in production), H.— Fulfilment, faithfulness (to a promise): Dicta fides sequitur, O.: promissa Exhibuere fidem, were fulfilled, O.: en haec promissa fides est? the fulfilment of the oracle? V.—In the legal phrase, ex bonā fide, or ex fide bonā, in good faith, with sincerity, without guile ; cf. mala fides, deception, dishonesty.—Praegn., a promise, engagement, word, assurance, confirmation: fidem hosti datam fallere: inter se fidem dare, Cs.: obligare fidem vobis, plight one's faith: fidem servare, Cs.: fides iuris iurandi cum hoste servanda: fidem suam liberare, perform his promise: fidem exsolvere, L.: fidem amittere, N.: istius fide ac potius perfidiā decepti: quantum mea fides studii mihi adferat, plighted word: contioni deinde edicto addidit fidem, confirmed, L.: fide rerum tradere, with accurate knowledge, Ta.— A promise of protection, pledge of safety, safe-conduct, assurance, guaranty, protection, guardian care: fidem ei publicam iussu senatūs dedi: si fides publica data esset, S.: privatim praeterea fidem suam interponit, S.: fide acceptā a legatis, vim abfuturam, L.: quaere in cuius fide sint: in fidem Achaeorum castella tradere, L.: in alicuius fidem ac potestatem venire, Cs.: civitas in Catonis fide locata: alqm in fidem suam recipere: iura fidemque Supplicis erubuit (Achilles), due to a suppliant, V.: deūm atque hominum fidem implorabis.— Ellipt., in exclamations: Di vostram fidem! by the protection of the gods! for heaven's sake! T.: pro deūm fidem, T.: pro deorum atque hominum fidem.—Person., Faith, Truth: Fidem violare: Cana, V.: albo rara Fides Velata panno, H.
    * * *
    I
    faith, loyalty; honesty; credit; confidence, trust, belief; good faith
    II
    chord, instrument string; constellation Lyra; stringed instrument (pl.); lyre

    Latin-English dictionary > fidēs

  • 15 in-citō

        in-citō āvī, ātus, āre,    to set in rapid motion, urge on, hurry, hasten, accelerate, quicken: vehementius equos incitare, Cs.: stellarum motūs incitantur: lintres magno sonitu remorum incitatae, Cs.: ex castris sese, sally out, Cs.: cum ex alto se aestus incitavisset, had rushed in, Cs.—Prov.: incitare currentem, spur a willing horse.—To <*>rouse, augment: hibernis (amnis) incitatus plu<*>iis, swollen, L.—Fig., to incite, encourage, stimulate, rouse, excite, spur on: me imitandi cupiditate: ingenium diligentiā ex tarditate: oculos incitat error, O.: suos sensūs voluptuarios: Caesarem ad id bellum, Cs.: ad bellum incitari, L.: cuius libidines ad potiundum incitarentur: incitabant (animum) conrupti civitatis mores, S.—To inspire: nam terrae vis Pythiam incitabat.—To excite, arouse, stir up: Catonem inimicitiae Caesaris incitant, Cs.: istos in me: opifices contra vos incitabuntur: milites nostri pristini diei perfidiā incitati, Cs.—To stimulate, excite, increase, enhance: consuetudo eloquendi celeritatem incitat.

    Latin-English dictionary > in-citō

  • 16 laetor

        laetor ātus, ārī, dep.    [laetus], to rejoice, feel joy, be joyful, be glad: nuptiis, T.: bonis rebus: pueri fato, O.: iuvenis specie, Iu.: in omnium gemitu: de communi salute: ex perfidiā laetati, S.: etiam quod laetere habeo: illud mihi laetandum video, quod, etc., because that: laetandum puto casum tuum, S.: Istuc tibi ex sententiā tua obtigisse laetor, T.: quae perfecta esse laetor: Alciden me Accepisse, V.: se laetari, quod effugissem, etc.: incolumis laetor quod vivit, H.: nec veterum memini laetorve malorum, V.
    * * *
    laetari, laetatus sum V DEP
    be glad/joyful/delighted; rejoice; be fond (of), delight in; flourish (on/in)

    Latin-English dictionary > laetor

  • 17 nymphē

        nymphē ēs, f, νύμφη, a bride, mistress, young woman, O.— Plur, nymphs, demi-goddesses, who inhabit the sea, rivers, fountains, woods, and mountains, V., H., O.: Libethrides, Muses, V.: vocalis Nymphe, Echo, O.     optimē    [bonus; for * bone].—Of manner, well, better, best: ager bene cultus: olere, agreeably, V.: succedere, prosperously, T.: optione vendere, dear: emere honorem, cheaply, V.: habitare, in good style, N.: optime video Davum, most opportunely, T.: optime suos nosse, thoroughly, N.: monere, advise well, T.: nuntias, your news is good, T.: putas, aright, T.: partes descriptae, accurately: melius cernere: melius inperatum est, there was better generalship, L.: pugnare, successfully, S.: naturā constituti, well endowed: instituti, educated: de re p. sentiens, patriotic: sentiens, with good intentions: animatus, favorable, N.: quod bene cogitasti, laudo, your good intentions: consulere, to plan well, S.: Si bene quid de te merui, have served you, V.: vivere, correctly: mori, with honor, L.: ea bene parta retinere, honorable acquisitions, S.: iura non bene servare, faithfully, O. — In particular phrases, with verbs: si vales, bene est, i. e. I am glad: optumest, very well, T.: bene est, nil amplius oro, I am satisfied, H.: iurat bene solis esse maritis, are well off, H.: spero tibi melius esse, that you are better: mihi bene erat pullo, i. e. I enjoyed a meal upon, H.: bene habet, it is well: bene dicere haud absurdum est, S.: alcui bene dicere, to praise: vertere Ad bene dicendum, i. e. eulogy, H.: nec bene nec male dicta, cheers nor imprecations, L.: Bene dixti, you are right, T.: bene audire, see audio: bene agere cum aliquo, to treat well, T.: Di tibi Bene faciant, do you good, T.: bene sane facis, sed, etc., many thanks, but, etc.: Bene factum, I am glad of it, T.: bene facit Silius qui transegerit, I am glad that: bene facta male locata male facta arbitror, favors: quid bene facta iuvant, V.: bene factorum recordatio, good deeds: bene gratia facti, V.: bene gesta res p., well administered: occasio rei bene gerendae, a chance of success, Cs.: nec (res) gesturos melius sperare poterant, L.: qui de me optime meriti sunt, have done me excellent service: de re p. bene mereri, to be useful to the state: bene meritus civis: quod bene verteret, turn out well, L.: Di vortant bene Quod agas, bring out well, T.: bene Pericles (sc. dixit): melius hi quam nos (sc. faciebant): quod (imperium) si (ei) sui bene crediderint cives, did well to intrust to him, etc., L.: melius peribimus quam, etc., it will be better for us to perish, L. — Of intensity, very, quite: sermo bene longus: fidum pectus, H.: lubenter, T.: penitus, very intimately: notus, widely, H.: bene plane magnus (dolor) videtur, exceedingly: bene ante lucem venire, some time: mane, very early: tutus a perfidiā, entirely, L.: scelerum si bene paenitet, heartily, H.
    * * *
    nymph; (semi-divine female nature/water spirit); water; bride; young maiden

    Latin-English dictionary > nymphē

  • 18 parentō

        parentō —, ātus, āre    [2 parens], to offer a solemn sacrifice in honor of dead kindred: sepulcrum ubi parentetur: hostiā maximā parentare. — To bring an offering to the dead parent, avenge the dead: civibus Romanis, qui perfidiā Gallorum interissent, Cs.: parentandum regi sanguine coniuratorum esse, L.: Memnonis umbris caede, O.— Fig., to appease, satisfy: internecione hostium iustae irae parentatum est, Cu.
    * * *
    parentare, parentavi, parentatus V
    perform rites at tombs; make appeasement offering (to the dead)

    Latin-English dictionary > parentō

  • 19 perfidiōsus

        perfidiōsus adj. with sup.    [perfidia], faithless, treacherous, false, perfidious: fallax, perfidiosus: omnium perfidiosissimus: nihil perfidiosum in amicitiā.
    * * *
    perfidiosa, perfidiosum ADJ

    Latin-English dictionary > perfidiōsus

  • 20 prae-veniō

        prae-veniō vēnī, ventus, īre,    to come before, precede, get the start of, outstrip, anticipate, prevent: hostis breviore viā praeventurus erat, L.: praevenerat fama, L.: Lucifero praeveniente, O.: desiderium plebis, L.: nisi praeveniretur Agrippina, i. e. unless Agrippina were put out of the way, Ta.—To prevent, hinder (only pass.): quae ipse paravisset facere, perfidiā clientis sui praeventa, S.: Quod non praeventum morte fuisse dolet, O.

    Latin-English dictionary > prae-veniō

См. также в других словарях:

  • Perfidia — (Spanish for , as in faithless, treacherous or false ) is a popular Mexican song written by Alberto Domínguez (1913 ndash;1975) about love and betrayal . Aside from the original Spanish, other renditions exist, including English and instrumental… …   Wikipedia

  • perfidia — /per fidja/ s.f. [dal lat. perfidia, der. di perfĭdus perfido ]. 1. (lett.) [l essere fedifrago] ▶◀ falsità, infedeltà, slealtà. ◀▶ fedeltà, fidatezza, lealtà. 2. a. [tendenza ad agire con sottile e subdola malvagità] ▶◀ cattiveria, crudeltà,… …   Enciclopedia Italiana

  • perfídia — s. f. 1. Qualidade do que é pérfido. 2. Ação para enganar ou que contraria o que foi afirmado ou prometido. = DESLEALDADE, INFIDELIDADE, INSÍDIA, TRAIÇÃO   ‣ Etimologia: latim perfidia, ae …   Dicionário da Língua Portuguesa

  • perfidia — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IIb, blm {{/stl 8}}{{stl 7}} cecha czyjegoś postępowania charakteryzująca się świadomą, przemyślaną, a jednocześnie skrywaną złośliwością; przewrotność, przebiegłość, obłuda : {{/stl 7}}{{stl 10}}Perfidia czyjegoś… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • perfidia — sustantivo femenino 1. (no contable) Uso/registro: elevado. Traición, falta de lealtad: A Juan le ha dolido mucho la perfidia de María al irse con Pedro …   Diccionario Salamanca de la Lengua Española

  • perfidia — (Del lat. perfidĭa). f. Deslealtad, traición o quebrantamiento de la fe debida …   Diccionario de la lengua española

  • perfidia — index infidelity, treason Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 …   Law dictionary

  • perfidia — ► sustantivo femenino Deslealtad, traición a lo que se está comprometido: ■ nunca le perdonaré su perfidia. SINÓNIMO infidelidad * * * perfidia (del lat. «perfidĭa») f. Traición, deslealtad. * * * perfidia. (Del lat. perfidĭa). f. Deslealtad,… …   Enciclopedia Universal

  • perfidia — per·fì·dia s.f. CO 1. l essere perfido, malvagio; tendenza a comportarsi in modo perfido, con cattiveria: la sua perfidia ci è ben nota, non mi aspettavo tanta perfidia da parte sua Sinonimi: cattiveria, malignità, malvagità. Contrari:… …   Dizionario italiano

  • perfidia — {{#}}{{LM P29884}}{{〓}} {{SynP30605}} {{[}}perfidia{{]}} ‹per·fi·dia› {{《}}▍ s.f.{{》}} Deslealtad, traición o falta de fidelidad. {{★}}{{\}}ETIMOLOGÍA:{{/}} Del latín perfidia. {{#}}{{LM SynP30605}}{{〓}} {{CLAVE… …   Diccionario de uso del español actual con sinónimos y antónimos

  • Perfidia — Cette page d’homonymie répertorie les différents sujets et articles partageant un même nom. Perfidia (chanson), une chanson populaire datant de 1939 et reprise plus de 150 fois ; Perfidia (roman), le troisième tome de la série fantasy d Anne …   Wikipédia en Français

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»