Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

perennem

  • 1 militia

    mīlitia, ae, f. (miles), der Kriegsdienst, Felddienst, Dienst im Kriege, im Felde, I) eig.: militiae disciplina, Cic.: militiae munus, Caes.: militiae dux, Hor.: militiae magna scientia, Sall.: vacatio militiae, Befreiung vom Kriegsdienste, Caes.: militia assidua, Liv.: trium et viginti annorum militia durissima, Liv.: m. ignominiosa, Liv.: perennis, Liv.: segnis, Liv.: voluntaria, Liv.: militiam abnuere, Liv.: assuescere militiae, Liv. (u. so otio magis castrorum quam bellicae assuetus militiae, Vell.): capessere militiam, sich dem K. widmen, Plin.: detrectare militiam, Cic. fr., Liv. u.a.: sibi quisque militiam sumpserat, Tac.: in castris per laborem usu militiam discere, Sall.: sub assidua militia esse, Liv.: exhaurire militiam, Liv.: perennem militiam facere, Liv.: ferre militiam saevam, Hor.: habere militiae vacationem, Caes.: iniungere militiam, Liv.: obligare alqm militiae sacramento, Cic.: pati ignominiosam militiam, Liv.: perfunctum esse iam militiā, Liv.: in disciplinam militiae proficisci, in die Schule des Kriegsdienstes, Cic.: profiteri voluntariam extra ordinem militiam, Liv.: prima militia (das Andenken an den ersten Kriegsdienst) renovabitur, Cic.: militiam sequi, Kriegsdienste tun, dienen, Cic.: voluntariis mercede secutis militiam, Liv.: simulatione insaniae subterfugere militiam, Cic.: suscipere militiam, Liv.: sub te magistro tolerare militiam, Verg.: militiā solvi, schimpflich (zur Strafe) entlassen werden, Tac. – haec mea militia est, das ist mein Dienst (v. Dichter), Ov. fast. 2, 9: u. ironisch, haec urbana militia respondendi, scribendi, cavendi plena sollicitudinis ac stomachi, Cic. Mur. 19. – Genet. militiae, im Felde (Kriege), Sall. u.a. (s. Fabri Sall. Iug. 84, 2). – oft verb. domi militiaeque im Krieg u. Frieden, Cic. u.a.; dafür auch et domi et militiae, Cic., militiae et domi, Ter. u. Sall. fr.: militiaeque domique, Liv. – militiae magister, Heermeister (= Feldherr), Liv. 22, 23, 2. – Plur. militiae = die verschiedenen Arten von Kriegsdienst, Tibull. u.a. (s. Walther Tac. hist. 3, 18). – II) meton.: 1) der Feldzug, praeclara in Hispania D. Bruti militia fuit, Vell.: adversus Graecos, Iustin. – 2) eine Offizierstelle, oft b. ICt. – u. eine zum Militäretat gehörige Hausbeamtenstelle am Hofe des Kaisers, Prud. cath. praef. 19. – a militīs = militiis, etwa »Kriegssekretär«, Corp. inscr. Lat. 11, 6120. – 3) die Soldaten, die Miliz, m. Romana, Val. Max. 1, 6, 11: hic pars militiae, dux erat ille ducum, Ov. her. 8, 46: cum omni militia interfici, Iustin. 32, 2, 2: cogere militiam, Liv. 4, 26, 3. – / arch. Genet. militiai, Lucr. 1, 29: Dat. militie, Corp. inscr. Lat. 5, 898. – Nbf. meilitia, wov. meilitiam, Lucil. 359.

    lateinisch-deutsches > militia

  • 2 motio

    mōtio, ōnis, f. (moveo), I) die Bewegung, 1) im allg., corporum, Cic.: aquae, Vulg.: ei (cylindro) dare principium motionis, Cic. – 2) insbes.: a) als mediz. t. t. die Fieberbewegung, Cels. 3, 5. p. 84, 1 D. – b) als publiz. t. t., ab ordine motio, das Ausschließen aus einem Range, -Stande, die Degradation, Ulp. dig. 47, 20, 3. § 2. – II) übtr.: a) (wie κίνησις) die innerliche Erregung, der Eindruck, suaves motiones, Cic. Tusc. 3, 41. – b) als Übersetzung des griech. ενδελέχεια, et sic ipsum animum ενδελέχειαν appellat novo nomine quasi quandam continuatam motionem et perennem, eine Art zusammenhängende u. ununterbrochene Bewegung (Tätigkeit), Cic. Tusc. 1, 22. – / Cic. Acad. 1, 32 jetzt animi notionibus.

    lateinisch-deutsches > motio

  • 3 perennis

    per-ennis, e (per u. annus), I) das ganze Jahr hindurch dauernd, -bleibend, militia, Liv.: aves, Plin. – Adv. perenne, das ganze Jahr hindurch, Colum. – II) übtr., fortdauernd, immerwährend, beständig, a) v. konkr. Subjj.: aquae, immer fließend, nie versiegend, Cic.: u. so amnis, Cic. u. Liv.: cursus stellarum, Cic.: vinum, sich haltend, Colum.: monumentum aere perennius, Hor.: thalamus, dauerhaft, fest, stark, Ov.: so auch adamas, Ov. – b) v. Abstr.: virtus, Cic.: loquacitas, Cic.: animus in rem publicam, Cic.: perennem (zum f.) militiam facere, Liv. – Adv. perenne, Pallad. u. Paul. Nol. – / Abl. perenne, Ov. her. 8, 64 u. fast. 3, 654 (wenn nicht als adverb. Akk. aufzufassen, wie facile).

    lateinisch-deutsches > perennis

  • 4 perenno

    perenno, āvī, ātum, āre (perennis), viele Jahre-, lange währen, -dauern, sich lange erhalten, Ov. fast. 1, 721. Colum. u.a. – / Colum. 12, 19, 2 liest Schneider perennare u. 12, 20, 8 perennem.

    lateinisch-deutsches > perenno

  • 5 militia

    mīlitia, ae, f. (miles), der Kriegsdienst, Felddienst, Dienst im Kriege, im Felde, I) eig.: militiae disciplina, Cic.: militiae munus, Caes.: militiae dux, Hor.: militiae magna scientia, Sall.: vacatio militiae, Befreiung vom Kriegsdienste, Caes.: militia assidua, Liv.: trium et viginti annorum militia durissima, Liv.: m. ignominiosa, Liv.: perennis, Liv.: segnis, Liv.: voluntaria, Liv.: militiam abnuere, Liv.: assuescere militiae, Liv. (u. so otio magis castrorum quam bellicae assuetus militiae, Vell.): capessere militiam, sich dem K. widmen, Plin.: detrectare militiam, Cic. fr., Liv. u.a.: sibi quisque militiam sumpserat, Tac.: in castris per laborem usu militiam discere, Sall.: sub assidua militia esse, Liv.: exhaurire militiam, Liv.: perennem militiam facere, Liv.: ferre militiam saevam, Hor.: habere militiae vacationem, Caes.: iniungere militiam, Liv.: obligare alqm militiae sacramento, Cic.: pati ignominiosam militiam, Liv.: perfunctum esse iam militiā, Liv.: in disciplinam militiae proficisci, in die Schule des Kriegsdienstes, Cic.: profiteri voluntariam extra ordinem militiam, Liv.: prima militia (das Andenken an den ersten Kriegsdienst) renovabitur, Cic.: militiam sequi, Kriegsdienste tun, dienen, Cic.: voluntariis mercede secutis militiam, Liv.: simulatione insaniae subterfugere militiam, Cic.: suscipere militiam, Liv.: sub te magistro tolerare militiam, Verg.:
    ————
    militiā solvi, schimpflich (zur Strafe) entlassen werden, Tac. – haec mea militia est, das ist mein Dienst (v. Dichter), Ov. fast. 2, 9: u. ironisch, haec urbana militia respondendi, scribendi, cavendi plena sollicitudinis ac stomachi, Cic. Mur. 19. – Genet. militiae, im Felde (Kriege), Sall. u.a. (s. Fabri Sall. Iug. 84, 2). – oft verb. domi militiaeque im Krieg u. Frieden, Cic. u.a.; dafür auch et domi et militiae, Cic., militiae et domi, Ter. u. Sall. fr.: militiaeque domique, Liv. – militiae magister, Heermeister (= Feldherr), Liv. 22, 23, 2. – Plur. militiae = die verschiedenen Arten von Kriegsdienst, Tibull. u.a. (s. Walther Tac. hist. 3, 18). – II) meton.: 1) der Feldzug, praeclara in Hispania D. Bruti militia fuit, Vell.: adversus Graecos, Iustin. – 2) eine Offizierstelle, oft b. ICt. – u. eine zum Militäretat gehörige Hausbeamtenstelle am Hofe des Kaisers, Prud. cath. praef. 19. – a militīs = militiis, etwa »Kriegssekretär«, Corp. inscr. Lat. 11, 6120. – 3) die Soldaten, die Miliz, m. Romana, Val. Max. 1, 6, 11: hic pars militiae, dux erat ille ducum, Ov. her. 8, 46: cum omni militia interfici, Iustin. 32, 2, 2: cogere militiam, Liv. 4, 26, 3. – arch. Genet. militiai, Lucr. 1, 29: Dat. militie, Corp. inscr. Lat. 5, 898. – Nbf. meilitia, wov. meilitiam, Lucil. 359.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > militia

  • 6 motio

    mōtio, ōnis, f. (moveo), I) die Bewegung, 1) im allg., corporum, Cic.: aquae, Vulg.: ei (cylindro) dare principium motionis, Cic. – 2) insbes.: a) als mediz. t. t. die Fieberbewegung, Cels. 3, 5. p. 84, 1 D. – b) als publiz. t. t., ab ordine motio, das Ausschließen aus einem Range, -Stande, die Degradation, Ulp. dig. 47, 20, 3. § 2. – II) übtr.: a) (wie κίνησις) die innerliche Erregung, der Eindruck, suaves motiones, Cic. Tusc. 3, 41. – b) als Übersetzung des griech. ενδελέχεια, et sic ipsum animum ενδελέχειαν appellat novo nomine quasi quandam continuatam motionem et perennem, eine Art zusammenhängende u. ununterbrochene Bewegung (Tätigkeit), Cic. Tusc. 1, 22. – Cic. Acad. 1, 32 jetzt animi notionibus.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > motio

  • 7 perennis

    per-ennis, e (per u. annus), I) das ganze Jahr hindurch dauernd, -bleibend, militia, Liv.: aves, Plin. – Adv. perenne, das ganze Jahr hindurch, Colum. – II) übtr., fortdauernd, immerwährend, beständig, a) v. konkr. Subjj.: aquae, immer fließend, nie versiegend, Cic.: u. so amnis, Cic. u. Liv.: cursus stellarum, Cic.: vinum, sich haltend, Colum.: monumentum aere perennius, Hor.: thalamus, dauerhaft, fest, stark, Ov.: so auch adamas, Ov. – b) v. Abstr.: virtus, Cic.: loquacitas, Cic.: animus in rem publicam, Cic.: perennem (zum f.) militiam facere, Liv. – Adv. perenne, Pallad. u. Paul. Nol. – Abl. perenne, Ov. her. 8, 64 u. fast. 3, 654 (wenn nicht als adverb. Akk. aufzufassen, wie facile).

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > perennis

  • 8 perenno

    perenno, āvī, ātum, āre (perennis), viele Jahre-, lange währen, -dauern, sich lange erhalten, Ov. fast. 1, 721. Colum. u.a. – Colum. 12, 19, 2 liest Schneider perennare u. 12, 20, 8 perennem.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > perenno

  • 9 perenno

    pĕrenno, āvi, ātum, 1, v. a. and n. [id.].
    I.
    Act., to keep or preserve long (post-Aug.):

    ea res, etiamsi non in totum perennat, certe usque in alteram vindemiam plerumque vini saporem servat,

    Col. 12, 20, 8 (dub.; al. perennem); 12, 19, 2.—
    II.
    Neutr., to last for many years, to last, continue, endure ( poet. and in post-Aug. prose):

    arte perennat amor,

    Ov. A. A. 3, 42:

    ut diutius perennent boves,

    Col. 1, 9, 2; 2, 9, 18:

    domus,

    Ov. F. 1, 721:

    gens ultra aevi nostri terminos perennans,

    Sol. 52, 29.

    Lewis & Short latin dictionary > perenno

См. также в других словарях:

  • LUCERNA al. LYCHNUS, LATERNA, LAMPAS, CANDELA, STILBA — etc. Gr. Φῶς, λύχνος, λαμπτὴρ, λαμπὰς, λυχνοῦχος, etc. quae tamen accuratius pensculata, non levediscrimen admittunt. Et quidem Laterna proprievas est, intra quod lux veluti latet, clausas. laminâ corneâ, s. tenui pelle, s. telâ lineâ, s. chartâ …   Hofmann J. Lexicon universale

  • OMANUS — Graece Ὀμανὸς, apud Strabonem l. 15. ubi in MSS. est Ὠμανὸς, idem cum Amano, apud eundem l. 11. inter Persarum Deos, Amandrato σύμβωμος fuit, h. e. eôdem altari gaudens, in cuius, ut et Deae Anaitidis, delubra Magi Πύραιθοι dicti quottidie… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • Column of Phocas — The Column of Phocas, against the backdrop of the Arch of Septimius Severus. The Column of Phocas (Italian: Colonna di Foca), is a Roman monumental column in the Roman Forum of Rome, Italy. Erected before the Rostra and dedicated or rededicated… …   Wikipedia

  • Dan I of Denmark — Dan I was the progenitor of the Danish royal house according to Saxo Grammaticus s Gesta Danorum. He held the lordship along with his brother Angul, the progenitor of the English. Dan igitur et Angul, a quibus Danorum coepit origo, patre Humblo… …   Wikipedia

  • Colonna di Foca — Phokas Säule Die Phokas Säule (ital: Colonna di Foca) ist eine Säule im korinthischen Stil aus Carrara Marmor. Sie steht auf dem Forum Romanum in Rom und wurde auf Geheiß des Exarchen von Ravenna, Smaragdus, im Jahr 608 zu Ehren des Kaisers… …   Deutsch Wikipedia

  • Elisabeth-Theresien-Orden — Der Elisabeth Theresien Orden wurde 1750 unter dem Namen „Elisabeth Theresianische Militärstiftung“ von Kaiserin Elisabeth Christine gestiftet. Sie war eine geborene Prinzessin aus dem Hause Braunschweig Wolfenbüttel. Mit dem Orden sollten… …   Deutsch Wikipedia

  • Phokas-Säule — Die Phokas Säule (ital: Colonna di Foca) ist eine römische Siegessäule im korinthischen Stil aus Carrara Marmor. Sie steht auf dem Forum Romanum in Rom und wurde auf Geheiß des Exarchen von Ravenna, Smaragdus, im Jahr 608 zu Ehren des Kaisers …   Deutsch Wikipedia

  • Phokassäule — Phokas Säule Die Phokas Säule (ital: Colonna di Foca) ist eine Säule im korinthischen Stil aus Carrara Marmor. Sie steht auf dem Forum Romanum in Rom und wurde auf Geheiß des Exarchen von Ravenna, Smaragdus, im Jahr 608 zu Ehren des Kaisers… …   Deutsch Wikipedia

  • ЭНТЕЛЕХИЯ — (от греч. entelecheia завершение, осуществленность) в философии Аристотеля: способ бытия вещи, сущность которой вполне реализована, форма, осуществляющаяся в материи; активное начало, превращающее возможность в действительность, актуальность и… …   Философская энциклопедия

  • Elisabethorden — Elisabethorden, 1) österreichischer Orden von Elisabeth Christine, Gemahlin des Kaisers Karl VI., 1750 für 20 Generale u. Obersten bei 30 Jahre Dienstzeit gestiftet, von Maria Theresia 1771 als Elisabeth Theresianische Militärstiftung für 21… …   Pierer's Universal-Lexikon

  • Elisabethorden — Elisabethorden, 1) k. k. österreich. Militärorden, von der Kaiserin Elisabeth Christine, der Witwe Karls VI., 1750 für 20 Generale und Obersten, die dem Kaiserhaus wenigstens 30 Jahre gedient, gestiftet und von der Kaiserin Maria Theresia 1771… …   Meyers Großes Konversations-Lexikon

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»