Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

per-cŏquo

  • 1 per-coquō

        per-coquō —, ctus, ere,     to ripen: mora percoquit uvas, O.

    Latin-English dictionary > per-coquō

  • 2 coquo

    cŏquo, xi, ctum, 3, v. a. [kindr. with Sanscr. pak; Gr. pep in peptô or pessô; Germ. backen; Engl. bake], to cook, to prepare by cooking, to bake, boil, roast, parch, steep, melt, heat (very freq. and class.).
    I.
    Lit.:

    cenam,

    Plaut. Aul. 3, 2, 17; id. Ps. 3, 2, 7:

    cottidie sic cena ei coquebatur, ut, etc.,

    Nep. Cim. 4, 3:

    cibum,

    Lucr. 5, 1102; cf.

    cibaria,

    Liv. 3, 27, 3; 29, 25, 6; 44, 32, 11;

    44, 35, 13 al.: qui illa coxerat,

    Cic. Tusc. 5, 34, 98:

    quae coxerat aere cavo,

    Ov. M. 4, 505:

    dulce dedit, tostā quod coxerat ante polentā,

    cooked from parched malt, id. ib. 5, 450:

    humana exta,

    Hor. A. P. 186:

    (pavonem),

    id. S. 2, 2, 28:

    aliquid ex oleo,

    in oil, Cels. 5, 177; so,

    aliquid ex aceto,

    Scrib. Comp. 252. — Absol.:

    si nusquam coctum is, quidnam cenat Juppiter?

    Plaut. Ps. 3, 2, 56:

    in nonum diem solet ire coctum,

    id. Aul. 2, 4, 46; 3, 2, 15:

    coquendo sit faxo et molendo,

    Ter. Ad. 5, 3, 61.—
    B.
    Subst.
    1.
    coctum, i, n., cooked food:

    quid tu, malum, curas, utrum crudum an coctum edim?

    Plaut. Aul. 3, 2, 16 Ussing:

    ne quid in popinas cocti praeter legumina aut olera veniret,

    Suet. Ner. 16.— Plur.:

    cocta vendere,

    Suet. Claud. 38.—
    2.
    cocta, ae, f., water boiled, and cooled by ice; a decoction, Mart. 2, 85, 1; cf. Plin. 19, 4, 19, § 55; Suet. Ner. 48.—
    II.
    Transf.
    A.
    To prepare by fire, to burn, parch, etc.:

    laterculos,

    Cato, R. R. 39, 2:

    calcem,

    id. ib. 38, 1 sq.:

    carbonem,

    id. ib. fin.:

    locum sol,

    Varr. R. R. 3, 14, 2; cf.:

    glaebas maturis solibus aestas,

    Verg. G. 1, 66:

    cocta ligna,

    dried, hardened by drying, Dig. 32, 1, 55, § 7:

    coctus agger,

    i. e. built of bricks, Prop. 3 (4), 11, 22:

    rosaria cocta matutino Noto,

    dried up, parched, id. 4 (5), 5, 62; cf.:

    at vos, praesentes Austri, coquite horum obsonia,

    Hor. S. 2, 2, 41:

    aurum cum plumbo,

    Plin. 33, 3, 19, § 60:

    aera fornacibus,

    Luc. 6, 405.—
    B.
    To ripen, make mature:

    arbores sol ac luna,

    Varr. R. R. 1, 7, 4:

    uvas,

    id. ib. 1, 54, 1; cf.

    vinum,

    Plaut. Trin. 2, 4, 125; and:

    mitis vindemia,

    Verg. G. 2, 522:

    poma (with matura),

    Cic. Sen. 19, 71:

    fructus solibus,

    Plin. 12, 5, 11, § 23:

    messem,

    Mart. 10, 62 al. —
    C.
    = concoquo, to digest:

    cibus confectus jam coctusque,

    Cic. N. D. 2, 55, 137; 2, 54, 136 (but in these passages Madv. ad Cic. Fin. 2, 20, 64, would read concoquo, denying that coquo ever means to digest; cf. Spald. ad Quint. 8, 4, 16); Lact. Opif. Dei, 14, 5; cf.:

    balineae ardentes, quibus persuasere in corporibus cibos coqui,

    Plin. 29, 1, 8, § 26:

    plerique... bubulum coquunt,

    Cels. 4, 5, § 27; 4, 18, § 4.—
    III.
    Trop. (in the poets and prose writers after the Aug. per.).
    A.
    To elaborate something in mind, to consider, to think, meditate upon, contrive, plan: quicquid est, incoctum non expromet;

    bene coctum dabit,

    Plaut. Mil. 2, 2, 55: bene cocto, condito, sermone bono, Lucil. ap. Cic. Att. 13, 52, 1; cf. Cic. Fin. 2, 8, 25; cf.:

    consilia secreto,

    Liv. 2, 36, 2:

    bellum,

    id. 8, 3, 2:

    trucem invidiam,

    Stat. Th. 2, 300:

    iras cum fraude,

    Sil. 7, 403:

    Latio extrema coepta,

    id. 10, 431.—
    B.
    To vex, harass, torment, disturb the mind:

    egomet me coquo et macero et defetigo,

    Plaut. Trin. 2, 1, 3: si quid ego adjuero curamve levasso, quae nunc te coquit et versat in pectore fixa, Enn. ap. Cic. Sen. 1, 1; cf.:

    si sollicitudo oratorem macerat et coquit,

    Quint. 12, 10, 77:

    quos ira metusque coquebat,

    Sil. 14, 103:

    quam... Femineae ardentem curaeque iraeque coquebant,

    Verg. A. 7, 345.—Hence, Ital. cuocere; Fr. cuire. —Hence, coctus, a, um, P. a. (acc. to III. A. supra), well considered, well digested: bene coctus sermo, Lucil. ap. Cic. Att. 13, 52, 1.— Transf., of persons: hodie juris coctiores non sunt, qui lites creant. Quam, etc. (alluding to the double meaning of jus), better skilled in, etc., Plaut. Poen. 3, 2, 9.

    Lewis & Short latin dictionary > coquo

  • 3 ex-coquō

        ex-coquō coxī, coctus, ere,    to boil out, melt out, dry up: Tam excoctam (ancillam) reddam, dried up, T.: ignis vitium metallis excoquit, O.: omne per ignīs vitium, V.: ferrum, quod excoquit ignis, tempers, O.

    Latin-English dictionary > ex-coquō

  • 4 percoquo

    per-cŏquo, xi, ctum, 3, v. a., to boil or cook thoroughly, boil soft.
    I.
    Lit.:

    prandium,

    Plaut. Merc. 3, 3, 18:

    bubulas carnes,

    Plin. 23, 7, 64, § 127:

    lens non bene percocta,

    id. 22, 25, 70, § 142.—Prov.:

    In digitis hodie percoquam quod ceperit,

    Plaut. Rud. 4, 1, 11.—
    II.
    Transf.
    A.
    To heat:

    umorem,

    Lucr. 6, 858:

    terram,

    id. 5, 1254.—
    B.
    To ripen:

    mora percoquit uvas,

    Ov. R. Am. 83:

    sol percoquit fructus,

    Sen. Ben. 7, 31, 3:

    messem,

    Plin. Ep. 5, 6, 8.—
    C.
    To scorch, to blacken by the heat of the sun:

    nigra virum percocto saecla colore,

    Lucr. 6, 722.

    Lewis & Short latin dictionary > percoquo

  • 5 coctum

    cŏquo, xi, ctum, 3, v. a. [kindr. with Sanscr. pak; Gr. pep in peptô or pessô; Germ. backen; Engl. bake], to cook, to prepare by cooking, to bake, boil, roast, parch, steep, melt, heat (very freq. and class.).
    I.
    Lit.:

    cenam,

    Plaut. Aul. 3, 2, 17; id. Ps. 3, 2, 7:

    cottidie sic cena ei coquebatur, ut, etc.,

    Nep. Cim. 4, 3:

    cibum,

    Lucr. 5, 1102; cf.

    cibaria,

    Liv. 3, 27, 3; 29, 25, 6; 44, 32, 11;

    44, 35, 13 al.: qui illa coxerat,

    Cic. Tusc. 5, 34, 98:

    quae coxerat aere cavo,

    Ov. M. 4, 505:

    dulce dedit, tostā quod coxerat ante polentā,

    cooked from parched malt, id. ib. 5, 450:

    humana exta,

    Hor. A. P. 186:

    (pavonem),

    id. S. 2, 2, 28:

    aliquid ex oleo,

    in oil, Cels. 5, 177; so,

    aliquid ex aceto,

    Scrib. Comp. 252. — Absol.:

    si nusquam coctum is, quidnam cenat Juppiter?

    Plaut. Ps. 3, 2, 56:

    in nonum diem solet ire coctum,

    id. Aul. 2, 4, 46; 3, 2, 15:

    coquendo sit faxo et molendo,

    Ter. Ad. 5, 3, 61.—
    B.
    Subst.
    1.
    coctum, i, n., cooked food:

    quid tu, malum, curas, utrum crudum an coctum edim?

    Plaut. Aul. 3, 2, 16 Ussing:

    ne quid in popinas cocti praeter legumina aut olera veniret,

    Suet. Ner. 16.— Plur.:

    cocta vendere,

    Suet. Claud. 38.—
    2.
    cocta, ae, f., water boiled, and cooled by ice; a decoction, Mart. 2, 85, 1; cf. Plin. 19, 4, 19, § 55; Suet. Ner. 48.—
    II.
    Transf.
    A.
    To prepare by fire, to burn, parch, etc.:

    laterculos,

    Cato, R. R. 39, 2:

    calcem,

    id. ib. 38, 1 sq.:

    carbonem,

    id. ib. fin.:

    locum sol,

    Varr. R. R. 3, 14, 2; cf.:

    glaebas maturis solibus aestas,

    Verg. G. 1, 66:

    cocta ligna,

    dried, hardened by drying, Dig. 32, 1, 55, § 7:

    coctus agger,

    i. e. built of bricks, Prop. 3 (4), 11, 22:

    rosaria cocta matutino Noto,

    dried up, parched, id. 4 (5), 5, 62; cf.:

    at vos, praesentes Austri, coquite horum obsonia,

    Hor. S. 2, 2, 41:

    aurum cum plumbo,

    Plin. 33, 3, 19, § 60:

    aera fornacibus,

    Luc. 6, 405.—
    B.
    To ripen, make mature:

    arbores sol ac luna,

    Varr. R. R. 1, 7, 4:

    uvas,

    id. ib. 1, 54, 1; cf.

    vinum,

    Plaut. Trin. 2, 4, 125; and:

    mitis vindemia,

    Verg. G. 2, 522:

    poma (with matura),

    Cic. Sen. 19, 71:

    fructus solibus,

    Plin. 12, 5, 11, § 23:

    messem,

    Mart. 10, 62 al. —
    C.
    = concoquo, to digest:

    cibus confectus jam coctusque,

    Cic. N. D. 2, 55, 137; 2, 54, 136 (but in these passages Madv. ad Cic. Fin. 2, 20, 64, would read concoquo, denying that coquo ever means to digest; cf. Spald. ad Quint. 8, 4, 16); Lact. Opif. Dei, 14, 5; cf.:

    balineae ardentes, quibus persuasere in corporibus cibos coqui,

    Plin. 29, 1, 8, § 26:

    plerique... bubulum coquunt,

    Cels. 4, 5, § 27; 4, 18, § 4.—
    III.
    Trop. (in the poets and prose writers after the Aug. per.).
    A.
    To elaborate something in mind, to consider, to think, meditate upon, contrive, plan: quicquid est, incoctum non expromet;

    bene coctum dabit,

    Plaut. Mil. 2, 2, 55: bene cocto, condito, sermone bono, Lucil. ap. Cic. Att. 13, 52, 1; cf. Cic. Fin. 2, 8, 25; cf.:

    consilia secreto,

    Liv. 2, 36, 2:

    bellum,

    id. 8, 3, 2:

    trucem invidiam,

    Stat. Th. 2, 300:

    iras cum fraude,

    Sil. 7, 403:

    Latio extrema coepta,

    id. 10, 431.—
    B.
    To vex, harass, torment, disturb the mind:

    egomet me coquo et macero et defetigo,

    Plaut. Trin. 2, 1, 3: si quid ego adjuero curamve levasso, quae nunc te coquit et versat in pectore fixa, Enn. ap. Cic. Sen. 1, 1; cf.:

    si sollicitudo oratorem macerat et coquit,

    Quint. 12, 10, 77:

    quos ira metusque coquebat,

    Sil. 14, 103:

    quam... Femineae ardentem curaeque iraeque coquebant,

    Verg. A. 7, 345.—Hence, Ital. cuocere; Fr. cuire. —Hence, coctus, a, um, P. a. (acc. to III. A. supra), well considered, well digested: bene coctus sermo, Lucil. ap. Cic. Att. 13, 52, 1.— Transf., of persons: hodie juris coctiores non sunt, qui lites creant. Quam, etc. (alluding to the double meaning of jus), better skilled in, etc., Plaut. Poen. 3, 2, 9.

    Lewis & Short latin dictionary > coctum

  • 6 excoquo

    ex-cŏquo, xi, ctum, 3, v. a., to boil out, melt out, dry up.
    I.
    Lit.:

    usque coquito, dum dimidium excoquas,

    i. e. you boil away, Cato, R. R. 107, 2:

    mustum ad dimidium,

    Col. 12, 19, 1:

    testudinem vino,

    to boil thoroughly, Plin. 32, 4, 14, § 38:

    glebas melle,

    id. 37, 12, 74, § 194:

    ferrum (ignis),

    i. e. to harden, Ov. M. 14, 712:

    harenas admixto nitro in vitrum,

    Tac. H. 5, 7:

    lapide cremato in caminis donec excoquatur in rubricam,

    Plin. 34, 13, 37, § 135:

    ignis vitium metallis excoquit,

    Ov. F. 4, 786:

    omne per ignes vitium,

    Verg. G. 1, 88;

    hence, excoctum argentum,

    i. e. purified, Gell. 6, 5, 9; cf.:

    excoxi te, non quasi argentum,

    Vulg. Isa. 48, 10:

    imagines excoctae flammis,

    melted down, Plin. Pan. 52, 5:

    excoctum parum habet suci,

    Varr. L. L. 5, § 109 Müll.:

    terram sol excoquit et facit are,

    dries up, Lucr. 6, 962; cf.:

    tam excoctam (ancillam) reddam atque atram quam carbo est,

    Ter. Ad. 5, 3, 63.—With an abstr. object: cruditatem Laconicis, qs. to boil out, i. e. to drive out by steam-baths, Col. 1 praef. §

    16: excocta maturitas hordei,

    i. e. overripe, Plin. 18, 7, 18, § 80.—
    II.
    Trop.:

    malum alicui,

    to devise, Plaut. Pers. 1, 1, 53 (cf. coquo):

    mentem,

    to plague, vex, Sen. Herc. Fur. 105 (cf. coquo).

    Lewis & Short latin dictionary > excoquo

  • 7 arefacio

    ārĕ-făcĭo (contr. arfăcĭo, Cato, R. R. 69;

    per anastrophen, facio are,

    Lucr. 6, 962; cf. Rudd. II. p. 392), fēci, factum, 3, v. a. [areo], to make dry, to dry up (anteclass. and post-Aug.;

    syn.: sicco, exsicco, coquo, uro),

    Cato, R. R. 69: principio terram sol excoquit et facit are, * Lucr. 6, 962; Varr. L. L. 5, § 38 Müll.; Vitr. 2, 1; Vulg. Job, 15, 30; ib. Jac. 1, 11.— Pass.:

    arefieri in furno,

    Plin. 32, 7, 26, § 32:

    caulis arefactus,

    id. 13, 22, 43, § 125; so id. 34, 13, 35, § 133; Cels. 5, 27, n. 7; * Suet. Vesp. 5:

    arefacta est terra,

    Vulg. Gen. 8, 14:

    ficulnea,

    ib. Matt. 21, 19.—
    II.
    Trop. (eccl. Lat.), to wither up, break down:

    gentem superbam arefecit Deus,

    Vulg. Eccli. 10, 18:

    arefacient animam suam,

    ib. ib. 14, 9.

    Lewis & Short latin dictionary > arefacio

  • 8 arfacio

    ārĕ-făcĭo (contr. arfăcĭo, Cato, R. R. 69;

    per anastrophen, facio are,

    Lucr. 6, 962; cf. Rudd. II. p. 392), fēci, factum, 3, v. a. [areo], to make dry, to dry up (anteclass. and post-Aug.;

    syn.: sicco, exsicco, coquo, uro),

    Cato, R. R. 69: principio terram sol excoquit et facit are, * Lucr. 6, 962; Varr. L. L. 5, § 38 Müll.; Vitr. 2, 1; Vulg. Job, 15, 30; ib. Jac. 1, 11.— Pass.:

    arefieri in furno,

    Plin. 32, 7, 26, § 32:

    caulis arefactus,

    id. 13, 22, 43, § 125; so id. 34, 13, 35, § 133; Cels. 5, 27, n. 7; * Suet. Vesp. 5:

    arefacta est terra,

    Vulg. Gen. 8, 14:

    ficulnea,

    ib. Matt. 21, 19.—
    II.
    Trop. (eccl. Lat.), to wither up, break down:

    gentem superbam arefecit Deus,

    Vulg. Eccli. 10, 18:

    arefacient animam suam,

    ib. ib. 14, 9.

    Lewis & Short latin dictionary > arfacio

См. также в других словарях:

  • List of Latin words with English derivatives — This is a list of Latin words with derivatives in English (and other modern languages). Ancient orthography did not distinguish between i and j or between u and v. Many modern works distinguish u from v but not i from j. In this article both… …   Wikipedia

  • GYMNASTES — minister erat Gymnasiorum apud Vett. post Gymnasiarcham ac Xystarchem, praecipuus: qui, quemadmodum Gymnasiarchaloci princeps, Xystarchus Athletarum Magister; ita is omnibus exercitiis praefectus erat, non ignobilis, ut qui eorum facultates pro… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • Perkwunos — The name of an Indo European god of thunder and/or the oak may be reconstructed as *PIE|perkwunos or *PIE|perkunos . Another name for the thunder god contains an onomatopoeic root *PIE|tar , continued in Gaulish Taranis and Hittite Tarhunt .… …   Wikipedia

  • GYMNASIUM — I. GYMNASIUM locus, in quo gymnasticae exercitationes fiebant, publicus, ut habet Galen. de tuenda valet. l. 2. c. 2. in separata urbis regione exstructus, ubi ungebantur, fricabantur, luctabantur, discum iactitabant, aut tale quidpiam faciebant …   Hofmann J. Lexicon universale

  • POPAE — Ministri sacrorum apud Romanos, qui hostias victimasque ligabant, ac cultrum, aquam molamque parabant, et reliqua sacris necessaria laureatique et succincti, atque ad ilia usque nudi eas ante aras deductas feriebant. Unde Sueton. Calig. c. 32.… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • CONVIVIA — vide de iis iam aliquid supra, in voce Cibus: item Cena. In iis, Varro convivarum numerum incipere voluit a Gratiarum numero. et progredi ad Musarum, quibus Apollinem quoque suum indulget Erasinus. Vettius tamen apud Macrob. l. 1. Saturn. c. 7.… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • PAEDOTRIBA — nonnullis idem cum Gymnasiarcha, a quo tamen diserte distinguitur, in verter. Inscr. quae Athenis hodieque conspicitur, apud Cl. Sponium Itiner. Part. 3. ubi Paedotriba διὰ βίου, per totam suam vitam, muneri suo praefuisse, Gymnasiarchae vero… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • TURULIS — Ptol. Rio de Mervedro, teste Orteliô, Rio Segura, teste Coquo, fluvius Hispaniae ad urbem cognominem (quae et Turulium, vulgo Tervel, Episcopalis sub Archiepiscopo Caesarragustano, inde 36. leucis, Valentiam versus 24. quot a Dertusa) et Saguntum …   Hofmann J. Lexicon universale

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»