Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

peculiaris

  • 1 peculiaris

    peculiaris, e [st2]1 [-] acquis avec son pécule, à soi, en propre. [st2]2 [-] avec dat. particulier (à qqn, à qqch), propre à, personnel, spécial. [st2]3 [-] distingué, remarquable, extraordinaire.    - peculiare edictum, Cic. Verr. 3, 36: édit sans précédent.    - e peculiaribus loculis suis, Suet. Galb. 12: sur sa cassette privée.    - me peculiaris quaedam impedit ratio, Plin. Ep. 1, 8, 16: je suis arrêté par un motif tout particulier.    - peculiari nomine, Dig. 14, 12, 16: à titre de pécule.    - peculiares aedes, Dig. 15, 1, 22: maison acquise avec le pécule.    - hoc mihi peculiare fuerit + inf. Cic. Q. 2, 10, 3: j'aurai eu cette chance toute particulière de...    - Africae peculiare est + inf. Plin.: c'est une méthode particulière à l'Afrique de...    - vectigalibus peculiares servos praeposuit, Suet. Caes. 76: il mit ses propres esclaves à la tête des impôts publics.
    * * *
    peculiaris, e [st2]1 [-] acquis avec son pécule, à soi, en propre. [st2]2 [-] avec dat. particulier (à qqn, à qqch), propre à, personnel, spécial. [st2]3 [-] distingué, remarquable, extraordinaire.    - peculiare edictum, Cic. Verr. 3, 36: édit sans précédent.    - e peculiaribus loculis suis, Suet. Galb. 12: sur sa cassette privée.    - me peculiaris quaedam impedit ratio, Plin. Ep. 1, 8, 16: je suis arrêté par un motif tout particulier.    - peculiari nomine, Dig. 14, 12, 16: à titre de pécule.    - peculiares aedes, Dig. 15, 1, 22: maison acquise avec le pécule.    - hoc mihi peculiare fuerit + inf. Cic. Q. 2, 10, 3: j'aurai eu cette chance toute particulière de...    - Africae peculiare est + inf. Plin.: c'est une méthode particulière à l'Afrique de...    - vectigalibus peculiares servos praeposuit, Suet. Caes. 76: il mit ses propres esclaves à la tête des impôts publics.
    * * *
        Peculiaris, et hoc peculiare, pen. prod. Plaut. Tout ce qui appartient à aucun, Propre et appartenant à aucun.
    \
        Peculiaris. Sueton. Special, Particulier, Peculier.
    \
        Me vero peculiaris quaedam impedit ratio. Plin. iunior. Particuliere.
    \
        Exoritur peculiare edictum repentinum, Nequis frumentum de area tolleret. Cic. Propre pour aucun, duquel nul n'avoit paravant usé.

    Dictionarium latinogallicum > peculiaris

  • 2 peculiaris

    pĕcūlĭāris, e, adj. [peculium], of or relating to private property.
    I.
    Lit.:

    peculiaris causa,

    concerning property, Dig. 41, 2, 44:

    peculiari nomine,

    on account of property, ib. 14, 12, 16.—
    II.
    Transf.
    A.
    One's own, belonging to one (cf. proprius):

    etiam opilio, qui pascit alienas oves, aliquam habet peculiarem,

    Plaut. As. 3, 1, 36:

    ovem tibi dabo peculiarem,

    id. Merc. 3, 1, 27:

    ut peculiare aliquid in fundo pascere liceat,

    Varr. R. R. 1, 17:

    aedes,

    Dig. 15, 1, 22; 23:

    nummi,

    ib. 12, 1, 31:

    vinum,

    ib. 33, 6, 9:

    vectigalibus peculiares servos praeposuit,

    belonging to him, his own, Suet. Caes. 76: prolatos manu sua e peculiaribus loculis suis id. Galb. 12.—
    B.
    One's own, belonging particularly to one's self, not held in common with others; proper, special, peculiar:

    venio ad Lysaniam, peculiarem tuum, Deciane, testem,

    Cic. Fl. 21, 51:

    hoc mihi peculiare fuerit,

    id. Q. Fr. 2, 10, 3:

    edictum,

    id. Verr. 2, 3, 14, § 36; Liv. 3, 19, 9:

    quasi proprio suo et peculiari deo,

    Suet. Aug. 5:

    Africae peculiare, quod in oleastro inserit,

    Plin. 17, 18, 30, § 129:

    haec sunt peculiaria Arabiae,

    id. 12, 17, 38, § 77; 19, 8, 41, § 140:

    me peculiaris quidem impedit ratio,

    Plin. Ep. 1, 8, 16; 10, 2, 2:

    luce peculiari nitere,

    Mart. 4, 64, 8:

    ut sis ei populus peculiaris,

    Vulg. Deut. 26, 18:

    in populum peculiarem,

    id. ib. 14, 2.—
    C.
    Singular, particular, extraordinary, peculiar (post-Aug.):

    peculiari merito,

    Suet. Vit. 4:

    peculiare munus,

    Just. 36, 4, 3.— Adv.: pĕcūlĭārĭ-ter.
    A.
    As private property:

    quaedam etiam ignorantes possidemus, id est quae servi peculiariter paraverunt,

    Dig. 41, 2, 3; 20, 6, 8.—
    B.
    Especially, particularly, peculiarly:

    folia peculiariter cruribus vitiosis utilia,

    Plin. 26, 8, 33, § 50:

    medicinae peculiariter curiosus,

    id. 25, 2, 3, § 7; Quint. 1, 2, 16; 11, 3, 130; 8, 2, 8 (but in Plin. 36, 20, 37, § 145, the correct read. is peculiaris, not peculiarius; v Sillig ad h. l.).

    Lewis & Short latin dictionary > peculiaris

  • 3 pecūliāris

        pecūliāris e, adj.    [peculium], of private property, one's own, proper, special, peculiar: tuus testis: vestra patria peculiarisque res p., L.— Extraordinary, special: edictum.
    * * *
    peculiaris, peculiare ADJ
    personal/private/special/peculiar/specific, one's own; singular/exceptional

    Latin-English dictionary > pecūliāris

  • 4 peculiaris

    pecūliāris, e [ peculium ]
    1) составляющий личную собственность, собственный (servus Su, Dig; oves Pt)
    2) свойственный, присущий, отличительный ( hoc mihi peculiare est C)
    3) особый, чрезвычайный ( edictum C)

    Латинско-русский словарь > peculiaris

  • 5 peculiaris

    pecūliāris, e (peculium), I) zum Privateigentum-, zum Sondergute gehörig, a) = eigen, eigentümlich, Sonderguts-, oves, Plaut.: aedes, ICt.: servus, Suet. u. ICt. – b) = das Privateigentum-, das Sondergut betreffend, Eigentums-, Sonderguts-, causa, ICt.: peculiari nomine, wegen des Sondergutes, für das Sondergut u. dgl., ICt. – II) übtr.: a) jmdm. eigentümlich u. zugleich seiner Art nach von anderen Dingen verschieden, testis, Cic.: cognomen, Plin. pan.: hoc mihi peculiare fuerit, Cic. – b) eigen in seiner Art, ganz besonders, außerordentlich, munus, Iustin.: edictum, Cic.

    lateinisch-deutsches > peculiaris

  • 6 peculiaris

    pecūliāris, e (peculium), I) zum Privateigentum-, zum Sondergute gehörig, a) = eigen, eigentümlich, Sonderguts-, oves, Plaut.: aedes, ICt.: servus, Suet. u. ICt. – b) = das Privateigentum-, das Sondergut betreffend, Eigentums-, Sonderguts-, causa, ICt.: peculiari nomine, wegen des Sondergutes, für das Sondergut u. dgl., ICt. – II) übtr.: a) jmdm. eigentümlich u. zugleich seiner Art nach von anderen Dingen verschieden, testis, Cic.: cognomen, Plin. pan.: hoc mihi peculiare fuerit, Cic. – b) eigen in seiner Art, ganz besonders, außerordentlich, munus, Iustin.: edictum, Cic.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > peculiaris

  • 7 peculiaris

    1) каcaющийся отдельного имущества (peculium) сына или раба, ex causa peculiari fideiubere (1. 19 D. 46, 1);

    habere rem (1. 13 § 8 D. 41, 2. 1. 4. 32 § 2 eod. 1. 4 § 9. 1. 31 § 3 D. 41, 3);

    usucapere (1. 45 § 4 D. 41, 1);

    emere (1. 51 pr. D. 21, 1. 1. 16 § 4 D. 40, 12. 1. 2 § 10 D. 41, 4);

    credere (1. 32 D. 46, 3. 1. 3 § 5 D. 15, 3);

    pec. obligatio (1. 19 D. 46, 2);

    peculiaria debita (1. 34 p eod.);

    debitor peculiaris (1. 26 § 8 D. 12, 6. 1. 7 § 1 D. 15, 3. 1. 24 D. 23, 3);

    creditores pecul. (1. 18 § 5 D. 10, 2. 1. 18 D. 33, 8. 1. 3 pr. D. 3, 3. l. 6 § 7 D. 3, 5. 1. 47 § 1 D. 15, 1. 1. 4 § 34 D. 44, 4);

    merce peculiari negotiari (1. 20 § 10 D. 14, 1. 1. 1 pr. § 2. 1. 3 § 1 D. 14, 4. 1. 27 pr. D. 15, 1. Gai. ?V. 72. 74a);

    nummi pecul. (1. 30 pr. D. 19, 1. 1. 2 § 4 D. 21, 1. 1. 20 § 4 D. 29. 2);

    servus pecul. (1. 1 § 22 D. 14, 1. 1. 21 D. 33, 8. 1. 7 D. 40, 1);

    peculiariter (adv.) как отдельная собственность, peculiar. tenere, acquirere, parare, nancisci (1. 1 § 5. 22. 1. 3 § 12 D. 41, 2. 1. 8 pr. D. 41, 3. 1. 8 § 5 D. 20, 6);

    emere (1. 1 § 4 D. 21, 3);

    negotiari (1. 2 D. 14, 4);

    mutuari (1. 3 § 1 D. 15, 3).

    2) особенный (l. 3 C. Th. 6, 14).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > peculiaris

  • 8 peculiaris

    -is/e adj Bp
    particulier

    Dictionarium Latino-Gallicum botanicae > peculiaris

  • 9 Hybomitra peculiaris

    2. RUS слепень m плавневый
    3. ENG
    4. DEU
    5. FRA

    VOCABULARIUM NOMINUM ANIMALIUM QUINQUELINGUE > Hybomitra peculiaris

  • 10 Hybomitra peculiaris

    Энтомология: слепень плавневый

    Универсальный англо-русский словарь > Hybomitra peculiaris

  • 11 Hybomitra peculiaris

    Универсальный немецко-русский словарь > Hybomitra peculiaris

  • 12 Hybomitra peculiaris

    English-russian biological dictionary > Hybomitra peculiaris

  • 13 peculiariter

    pĕcūlĭāris, e, adj. [peculium], of or relating to private property.
    I.
    Lit.:

    peculiaris causa,

    concerning property, Dig. 41, 2, 44:

    peculiari nomine,

    on account of property, ib. 14, 12, 16.—
    II.
    Transf.
    A.
    One's own, belonging to one (cf. proprius):

    etiam opilio, qui pascit alienas oves, aliquam habet peculiarem,

    Plaut. As. 3, 1, 36:

    ovem tibi dabo peculiarem,

    id. Merc. 3, 1, 27:

    ut peculiare aliquid in fundo pascere liceat,

    Varr. R. R. 1, 17:

    aedes,

    Dig. 15, 1, 22; 23:

    nummi,

    ib. 12, 1, 31:

    vinum,

    ib. 33, 6, 9:

    vectigalibus peculiares servos praeposuit,

    belonging to him, his own, Suet. Caes. 76: prolatos manu sua e peculiaribus loculis suis id. Galb. 12.—
    B.
    One's own, belonging particularly to one's self, not held in common with others; proper, special, peculiar:

    venio ad Lysaniam, peculiarem tuum, Deciane, testem,

    Cic. Fl. 21, 51:

    hoc mihi peculiare fuerit,

    id. Q. Fr. 2, 10, 3:

    edictum,

    id. Verr. 2, 3, 14, § 36; Liv. 3, 19, 9:

    quasi proprio suo et peculiari deo,

    Suet. Aug. 5:

    Africae peculiare, quod in oleastro inserit,

    Plin. 17, 18, 30, § 129:

    haec sunt peculiaria Arabiae,

    id. 12, 17, 38, § 77; 19, 8, 41, § 140:

    me peculiaris quidem impedit ratio,

    Plin. Ep. 1, 8, 16; 10, 2, 2:

    luce peculiari nitere,

    Mart. 4, 64, 8:

    ut sis ei populus peculiaris,

    Vulg. Deut. 26, 18:

    in populum peculiarem,

    id. ib. 14, 2.—
    C.
    Singular, particular, extraordinary, peculiar (post-Aug.):

    peculiari merito,

    Suet. Vit. 4:

    peculiare munus,

    Just. 36, 4, 3.— Adv.: pĕcūlĭārĭ-ter.
    A.
    As private property:

    quaedam etiam ignorantes possidemus, id est quae servi peculiariter paraverunt,

    Dig. 41, 2, 3; 20, 6, 8.—
    B.
    Especially, particularly, peculiarly:

    folia peculiariter cruribus vitiosis utilia,

    Plin. 26, 8, 33, § 50:

    medicinae peculiariter curiosus,

    id. 25, 2, 3, § 7; Quint. 1, 2, 16; 11, 3, 130; 8, 2, 8 (but in Plin. 36, 20, 37, § 145, the correct read. is peculiaris, not peculiarius; v Sillig ad h. l.).

    Lewis & Short latin dictionary > peculiariter

  • 14 Своеобразный

    - peculiaris; proprius; singularis; sui generis; specialis;

    Большой русско-латинский словарь Поляшева > Своеобразный

  • 15 Запах

    - odor; odoratus; olentia (suavis); nidor; sapor;

    • аммиачный запах - odor ammoniacus;

    • анисовый запах - odor aniseus;

    • ароматный запах - odor aromaticus;

    • бальзамический запах - odor balsamicus (balsameus, balsaminus);

    • винный запах - odor vinosus;

    • возбуждающий запах - odor excitans;

    • вредный запах - odor noxius (perniciosus);

    • гвоздичный запах - odor caryophyllaceus;

    • гнилостный запах - odor putridus;

    • долговременный запах - odor diutinus (diuturnus);

    • дурной запах - odor malus; foetor;

    • едкий запах - odor acer;

    • зловонный запах - odor foetidus (taeter);

    • камфарный запах - odor camphoratus;

    • запах клопов - odor cimicinus;

    • запах козла - odor hircinus;

    • коричный запах - odor cinnameus;

    • кратковременный запах - odor brevis (ephemerus);

    • крепкий запах - odor gravis;

    • запах лавра - odor laureus (laurinus);

    • запах ладана - odor tureus;

    • летучий запах - odor evolans;

    • лимонный запах - odor citreus (citrinus);

    • запах листвы - odor frondis vernalis;

    • запах лука - odor cepaceus;

    • запах мёда - odor melleus (mellitus);

    • муравьинный запах - odor formicarum (formicinus);

    • запах мускуса - odor moschatus;

    • мышиный запах - odor murinus;

    • запах мяты - odor menthosus;

    • навозный запах - odor stercoris (stercorarius);

    • нежный запах - odor mitis;

    • незначительный запах - odor brevis (ephemerus);

    • неизменный запах - odor immanens (perpetuus);

    • неприятный запах - odor ingratus;

    • нестойкий запах - odor infirmus (instabilis);

    • одуряющий запах - odor stupefaciens;

    • особый запах - odor peculiaris (proprius);

    • острый запах - odor acer;

    • отвратительный запах - odor foetidissimus;

    • перечный запах - odor piperitus;

    • полынный запах - odor absinthiacus;

    • постоянный запах - odor constans (permanens);

    • приятный запах - odor gratus (amabilis, suavis);

    • пряный запах - odor aromaticus;

    • раздражающий запах - odor irritans;

    • резкий запах - odor acerrimus;

    • запах розы - odor rosarum;

    • запах свежего сена - odor feni recentis;

    • свежий запах - odor egelidus;

    • своеобразный запах - odor peculiaris (proprius);

    • сельдяной запах - odor alecis;

    • сильный запах - odor fortis;

    • запах скипидара - odor terethinae;

    • сладковатый запах - odor subdulcis;

    • смолистый запах - odor resinosus;

    • специфический запах - odor peculiaris (proprius);

    • спиртовый запах - odor alcoholicus;

    • стойкий запах - odor firmus;

    • тошнотворный запах - odor nauseosus;

    • трупный запах - odor cadaverinus;

    • тяжёлый запах - odor gravis (onerosus);

    • удушливый запах - odor suffocans;

    • характерный запах - odor proprius (peculiaris);

    • уксусный запах - odor acetatus;

    • чесночный запах - odor alliaceus;

    • ядовитый запах - odor virulentus;

    • распространять запах - odorem emittere (exhalare, spargere, spirare);

    • без запаха - inodorus;

    • с запахом - odoratus;

    • с приятным запахом - suaveolens;

    • с сильным запахом - graveolens, fragrans;

    • запах пота - capra;

    • запах изо рта - gravitas (foetor) oris;

    Большой русско-латинский словарь Поляшева > Запах

  • 16 eigentümlich

    eigentümlich, proprius (sowohl von dem, was jmdm. als äußeres Besitztum angehört, als von dem, was ihm charakteristisch eigen ist, bei Cicero nur mit Genet.). – meus, tuus, suus (mein, dein, sein eigen, in denselben Beziehungen wie propr.); verb. proprius et meus; praecipuus et proprius (besonder u. eigent.). – peculiaris (was jmd. allein als Eigentum hat, bes. durch Erwerb); verb. peculiaris et proprius. – privatus (was jmdm. als Privateigentum angehört, Ggstz. publicus). – singularis (was jmdm. od. einer Sache charakteristisch ist). – nichts ei. besitzen, nihil peculii habere: es ist dem Menschen ei., daß etc., est naturā sie generata vis hominis, ut etc. (s. Cic. de fin. 5, 43). – Adv.proprie; peculiariter.

    deutsch-lateinisches > eigentümlich

  • 17 peculiariter

    pecūliāriter [ peculiaris ]
    1) особенно, в особенности (medicinae p. studiosus PM)

    Латинско-русский словарь > peculiariter

  • 18 peculiarius

    pecūliārius, a, um Dig = peculiaris

    Латинско-русский словарь > peculiarius

  • 19 proprius

    a, um
    1) своеобразный, особенный, неотъемлемый, отличительный, характерный (facultas C; p. et peculiaris PM)
    2) собственный, лично принадлежащий, частный (praedia C; aedes Dig)
    proprium fecisse aliquid H — присвоить себе что-л.
    4) длительный, постоянный, надёжный, прочный ( victoria L)
    5) исключительный, особый ( periculum C)
    6) подходящий, пригодный ( tempus agendi C)

    Латинско-русский словарь > proprius

  • 20 felicitas

    fēlīcitās, ātis, f. (felix), I) die Fruchtbarkeit, arboris, Fronto ad amic. 2, 7. p. 195, 8 N.: terrae, Plin. ep. 3, 19, 5: Babyloniae, Plin. 18, 170. – II) übtr., das Beglücktsein, a) die glückliche Lage, die glücklichen Umstände, der glückliche Zustand, das glückliche Gedeihen, das Glück (Ggstz. miseriae), Domitiae familiae peculiaris quaedam f., Vell.: f. imperii, Vell.: rei publicae, Suet.: vocis, glückliches Organ, Quint.: rarā temporum felicitate, unter der seltenen Gunst der Zeiten, Tac.: perpetuā quādam felicitate usus ille excessit e vita, Cic. – Plur., incredibiles felicitates, Cic.: nimiae felicitates, Vell.: bonae felicitates, Ter.: aliorum gaudiis et felicitatibus invidere, Arnob. – personif., Felicitas, das Glück, als Gottheit, die in der 5. Region Roms einen Tempel hatte, der unter Klaudius niederbrannte, Cic. Verr. 4, 4. Suet. Tib. 5. Plin. 34, 69. Augustin. de civ. dei 4, 18 u. 23. Corp. inscr. Lat. 11, 1331: Felicitas publica, Acta fr. Arv. a. 60. Ian. 3. – b) das Glück, der glückliche Erfolg bei Handlungen, Unternehmungen, bes. im Kriege (Ggstz. calamitas), f. Helvetiorum, Caes.: Caesaris, Flor.: prima f. interrogantis, Haupterfolg, Quint.: rerum gestarum, Caes.: diei, Vell.: decem annorum, Liv.: f. magna, Nep.: summa, Caes.: rara, Quint.: nec in Italia meliore felicitate usus, Iustin.: pari felicitate in ea re usus, Nep.: felicitatem fortiter ferre, Quint.: felix fuit, si potest ulla in scelere esse felicitas, Cic.

    lateinisch-deutsches > felicitas

См. также в других словарях:

  • peculiaris — index specific Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 …   Law dictionary

  • Peculiaris, S. — S. Peculiaris (7. Mai), eine Martyrin in Afrika. S. S. Celerinus.5 (II. 136.) …   Vollständiges Heiligen-Lexikon

  • Hyloxalus peculiaris — Hyloxalus peculiaris …   Wikipédia en Français

  • Cleistocactus peculiaris — Systematik Ordnung: Nelkenartige (Caryophyllales) Familie: Kakteengewächse (Cactaceae) Unterfamilie: Cactoideae Tribus …   Deutsch Wikipedia

  • Colostethus peculiaris — Colostethus peculiaris …   Wikipédia en Français

  • Oilinyphia peculiaris — Oilinyphia peculiaris …   Wikipédia en Français

  • Sideridis peculiaris — Scientific classification Kingdom: Animalia Phylum …   Wikipedia

  • Colostethus peculiaris — Conservation status Data Deficient (IUCN 3.1) Scientific classification …   Wikipedia

  • Mitra peculiaris — Scientific classification Kingdom: Animalia Phylum: Mollusca Class: Gastr …   Wikipedia

  • Thaida peculiaris — Thaida peculiaris …   Wikipédia en Français

  • Trachyandra peculiaris — Taxobox status = VU | status system = IUCN3.1 regnum = Plantae divisio = Magnoliophyta classis = Liliopsida ordo = Asparagales familia = Asphodelaceae genus = Trachyandra species = T. peculiaris binomial = Trachyandra peculiaris binomial… …   Wikipedia

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»