-
1 полноправный
-
2 полный
прил.• absolutny• bezwarunkowy• bezwzględny• całkowity• całkowy• całościowy• dokumentny• doszczętny• gruntowny• idealny• integralny• kompletny• korpulentny• krzepki• mocny• ogólny• okrągły• perfekcyjny• pełen• pełnoetatowy• pełnoprawny• pełnowartościowy• pełny• plenarny• skrajny• sumaryczny• totalny• tęgi• tłusty• zażywny• zupełny• łączny* * *bezwzględny, całkowity, dokumentny, korpulentny, kompletny, otyły, pełny, pulchny, pyzaty, tęgi, walny, zażywny, zupełny
См. также в других словарях:
pełnoprawny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, pełnoprawnyni {{/stl 8}}{{stl 7}} nieograniczony co do praw, mający możliwość korzystania z pełnych praw : {{/stl 7}}{{stl 10}}Pełnoprawny obywatel. Pełnoprawny członek jakiejś grupy, organizacji. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
pełnoprawny — pełnoprawnyni «mający pełne prawa do czegoś; korzystający z pełnych praw» Pełnoprawny gospodarz, obywatel. Pełnoprawny partner … Słownik języka polskiego
kwiryta — m odm. jak ż IV, CMs. kwirytaycie; lm M. kwirytayci, DB. kwirytatów hist. «pełnoprawny obywatel starożytnego Rzymu» ‹z łac.› … Słownik języka polskiego
pełnoprawność — ż V, DCMs. pełnoprawnośćści, blm rzecz. od pełnoprawny … Słownik języka polskiego
plebejusz — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos V, lm M. e, D. y || rzad. ów {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} człowiek nienależący do stanu szlacheckiego; chłop, mieszczanin; w starożytnym Rzymie także: wolny obywatel nieposiadający… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
