pełnoletni

См. также в других словарях:

• pełnoletni — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. IIa {{/stl 8}}{{stl 7}} mający liczbę lat wystarczającą według prawa do uzyskania pełni praw obywatelskich, a jednocześnie ponoszący całkowitą odpowiedzialność prawną za swoje czyny {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• pełnoletni — «mający liczbę lat konieczną do uzyskania pełnej zdolności korzystania z uprawnień obywateli danego państwa oraz do ponoszenia odpowiedzialności prawnej» …   Słownik języka polskiego

• dorosły — dorosłyrośli, dorosłyroślejszy 1. «taki, który osiągnął odpowiedni wiek, odpowiedni rozwój fizyczny i psychiczny; dojrzały, pełnoletni» Dorosła kobieta. Dorośli mężczyźni. Dorosłe bażanty, kuropatwy. 2. «właściwy dorosłemu, dojrzałemu człowiekowi …   Słownik języka polskiego

• pełno- — «pierwszy człon wyrazów złożonych oznaczający» a) «całkowicie, całkiem, zupełnie, w zupełności, kompletnie, np. pełnoletni, pełnosprawny» b) «obficie, suto; tyle, ile potrzeba, ile może się zmieścić, np. pełnotłusty» …   Słownik języka polskiego

• dorosły — I {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, dorosłyrośli, dorosłyroślejszy {{/stl 8}}{{stl 7}} o ludziach i zwierzętach: taki, który osiągnął odpowiedni wiek i etap rozwoju; dojrzały; pełnoletni : {{/stl 7}}{{stl 10}}Dorosły mężczyzna. Dorosła samica słonia …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• pełno- — {{/stl 13}}{{stl 7}} pierwszy człon wyrazów złożonych, wnoszący znaczenie kompletności, całości, całkowitej zgodności z zakładaną normą, np. {{/stl 7}}{{stl 8}}pełnoletni, pełnopłatny, pełnowartościowy {{/stl 8}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień