-
1 pavicula
pavīcula, ae f. [ pavio ]колотушка, трамбовка Cato, Col -
2 pavicula
-
3 pavicula
Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > pavicula
-
4 pavicula
-
5 pavicula
-
6 inculco
in-culco, āvī, ātum, āre [ calco ]1) втаптывать, утаптывать ( aream Col); вдавливать, заделывать ( semen paviculā Col); затаптывать ( foramen cinere Pall); набивать ( lanam alicui rei PM)2) вставлять, вводить, включать, вплетать (verba Graeca, sc. sermoni C)3)а) внедрять, запечатлевать ( aliquid memoriae alicujus Q); вдалбливать, внушать (aliquid alicui C etc.)inculcatum est Metello, Apronium aratores evertisse C — Метелл убеждён, что Апроний разорил земледельцевб) навязывать (alicui aliquid и aliquem C, Sen)se alicujus auribus i. C — заставлять кого-л. слушать себя -
7 inculco
in-culco, āvī, ātum, āre (in u. calco), I) eintreten, festtreten, -rammen, 1) im allg.: aream, Colum.: lapides, Colum.: obrutum semen paviculā, Colum. – 2) festtretend mit etwas bedecken = zutreten, foramen cinere, Pallad.: quidquid nimis inculcatum obsitumque aliquā re erat, Gell. – II) in etw. hineinrammen, -pressen, -stopfen, A) eig.: 1) im allg.: pannos, Colum.: lanam morsibus caninis (in die Wunde von einem Hundebisse), Plin.: farcimina comminutis inculcata pulmonibus, Arnob.: conciclā inculcatus pullus, Apic. – 2) insbes., in die Rede einschieben, einschalten, bes. im üblen Sinne = einzwängen, einflicken, einschachteln, verba Graeca, Cic.: leviora, Cic.: inania verba, Cic. – prägn., ἀρχέτυπον crebris locis inculcatum mit Zusätzen bereichert, Cic. ad Att. 16, 3, 1. – B) übtr.: 1) dem Gedächtnisse recht einprägen, einschärfen, eintrichtern, einbleuen, einkauen, alqd memoriae iudicis, Quint.: inculcatae pueris persuasiones, Quint.: tradatur vel etiam inculcetur, Cic.: m. folg. Acc. u. Infin., inculcatum est Metello et Velleio te aratores evertisse, Timarch. epist. in Cic. Verr. 3, 156: mit folg. ut u. Konj., inculcarisne, ut C. Pisonem, generum meum, nominaret? Cic. Vat. 26. – 2) einer Sache od. Pers. aufdrängen, aufdringen, imagines oculis, Cic.: se alcis auribus, Cic.: libertatem, Cic. ep. ad Brut.: auctorem suum ingerere et inculcare, Sen.
-
8 inculco
in-culco, āvī, ātum, āre (in u. calco), I) eintreten, festtreten, -rammen, 1) im allg.: aream, Colum.: lapides, Colum.: obrutum semen paviculā, Colum. – 2) festtretend mit etwas bedecken = zutreten, foramen cinere, Pallad.: quidquid nimis inculcatum obsitumque aliquā re erat, Gell. – II) in etw. hineinrammen, -pressen, -stopfen, A) eig.: 1) im allg.: pannos, Colum.: lanam morsibus caninis (in die Wunde von einem Hundebisse), Plin.: farcimina comminutis inculcata pulmonibus, Arnob.: conciclā inculcatus pullus, Apic. – 2) insbes., in die Rede einschieben, einschalten, bes. im üblen Sinne = einzwängen, einflicken, einschachteln, verba Graeca, Cic.: leviora, Cic.: inania verba, Cic. – prägn., ἀρχέτυπον crebris locis inculcatum mit Zusätzen bereichert, Cic. ad Att. 16, 3, 1. – B) übtr.: 1) dem Gedächtnisse recht einprägen, einschärfen, eintrichtern, einbleuen, einkauen, alqd memoriae iudicis, Quint.: inculcatae pueris persuasiones, Quint.: tradatur vel etiam inculcetur, Cic.: m. folg. Acc. u. Infin., inculcatum est Metello et Velleio te aratores evertisse, Timarch. epist. in Cic. Verr. 3, 156: mit folg. ut u. Konj., inculcarisne, ut C. Pisonem, generum meum, nominaret? Cic. Vat. 26. – 2) einer Sache od. Pers. aufdrängen, aufdringen, imagines oculis, Cic.: se alcis auribus, Cic.: libertatem, Cic. ep. ad Brut.: auctorem suum ingerere et————inculcare, Sen. -
9 inculcate
in-culco, āvi, ātum, āre, v. a. [in-calco], to tread in, tread down (class., esp. in the trop. signif.).I.Lit., to tread down, ram [p. 930] down:II.aliquid,
Col. 2, 20, 1:semen obrutum pavicula,
id. 11, 3, 34.—Trop.A.To stuff, press, or force in:B.Graeca verba,
Cic. Off. 1, 31, 111:leviora,
id. Or. 15, 50; id. Att. 16, 3, 1; Col. 6, 12, 2.—To force upon, to impress on or inculcate in:A.id quod tradatur, vel etiam inculcetur, posse percipere animo,
Cic. de Or. 1, 28, 127; cf. Quint. 3, 1, 6; Plin. Ep. 1, 20, 2:vos non modo oculis imagines, sed etiam animis inculcatis: tanta est impunitas garriendi,
Cic. N. D. 1, 38, 108 fin.:firmissima quaeque memoriae judicis,
Quint. 6, 4, 5; cf.judicibus,
id. 11, 3, 130:quibusdam offeram, quibusdam etiam inculcabo,
Sen. Vit. Beat. 24, 1:inculcatum est Metello, te aratores evertisse,
Cic. Verr. 2, 3, 67, § 156: se, to obtrude one ' s self upon:Graeci, qui se inculcant auribus nostris,
id. de Or. 2, 5, 19.— Hence, part. pass.: inculcātus, a, um, pressed, stuffed, or crammed in (class.).Lit.:B.lana morsibus canis,
Plin. 29, 2, 9, § 32:lapides,
Col. 8, 15, 3.—Trop., mixed or foisted in:inania verba,
Cic. Or. 69, 250: archetupon crebris locis inculcatum et refectum, emphasized by additions, id. Att. 16, 3, 1.— Hence, inculcātē, adv., forcibly (late Lat.); comp.: inculcatius, Aug. cont. Julian. V. 16, 63. -
10 inculcatus
in-culco, āvi, ātum, āre, v. a. [in-calco], to tread in, tread down (class., esp. in the trop. signif.).I.Lit., to tread down, ram [p. 930] down:II.aliquid,
Col. 2, 20, 1:semen obrutum pavicula,
id. 11, 3, 34.—Trop.A.To stuff, press, or force in:B.Graeca verba,
Cic. Off. 1, 31, 111:leviora,
id. Or. 15, 50; id. Att. 16, 3, 1; Col. 6, 12, 2.—To force upon, to impress on or inculcate in:A.id quod tradatur, vel etiam inculcetur, posse percipere animo,
Cic. de Or. 1, 28, 127; cf. Quint. 3, 1, 6; Plin. Ep. 1, 20, 2:vos non modo oculis imagines, sed etiam animis inculcatis: tanta est impunitas garriendi,
Cic. N. D. 1, 38, 108 fin.:firmissima quaeque memoriae judicis,
Quint. 6, 4, 5; cf.judicibus,
id. 11, 3, 130:quibusdam offeram, quibusdam etiam inculcabo,
Sen. Vit. Beat. 24, 1:inculcatum est Metello, te aratores evertisse,
Cic. Verr. 2, 3, 67, § 156: se, to obtrude one ' s self upon:Graeci, qui se inculcant auribus nostris,
id. de Or. 2, 5, 19.— Hence, part. pass.: inculcātus, a, um, pressed, stuffed, or crammed in (class.).Lit.:B.lana morsibus canis,
Plin. 29, 2, 9, § 32:lapides,
Col. 8, 15, 3.—Trop., mixed or foisted in:inania verba,
Cic. Or. 69, 250: archetupon crebris locis inculcatum et refectum, emphasized by additions, id. Att. 16, 3, 1.— Hence, inculcātē, adv., forcibly (late Lat.); comp.: inculcatius, Aug. cont. Julian. V. 16, 63. -
11 inculco
in-culco, āvi, ātum, āre, v. a. [in-calco], to tread in, tread down (class., esp. in the trop. signif.).I.Lit., to tread down, ram [p. 930] down:II.aliquid,
Col. 2, 20, 1:semen obrutum pavicula,
id. 11, 3, 34.—Trop.A.To stuff, press, or force in:B.Graeca verba,
Cic. Off. 1, 31, 111:leviora,
id. Or. 15, 50; id. Att. 16, 3, 1; Col. 6, 12, 2.—To force upon, to impress on or inculcate in:A.id quod tradatur, vel etiam inculcetur, posse percipere animo,
Cic. de Or. 1, 28, 127; cf. Quint. 3, 1, 6; Plin. Ep. 1, 20, 2:vos non modo oculis imagines, sed etiam animis inculcatis: tanta est impunitas garriendi,
Cic. N. D. 1, 38, 108 fin.:firmissima quaeque memoriae judicis,
Quint. 6, 4, 5; cf.judicibus,
id. 11, 3, 130:quibusdam offeram, quibusdam etiam inculcabo,
Sen. Vit. Beat. 24, 1:inculcatum est Metello, te aratores evertisse,
Cic. Verr. 2, 3, 67, § 156: se, to obtrude one ' s self upon:Graeci, qui se inculcant auribus nostris,
id. de Or. 2, 5, 19.— Hence, part. pass.: inculcātus, a, um, pressed, stuffed, or crammed in (class.).Lit.:B.lana morsibus canis,
Plin. 29, 2, 9, § 32:lapides,
Col. 8, 15, 3.—Trop., mixed or foisted in:inania verba,
Cic. Or. 69, 250: archetupon crebris locis inculcatum et refectum, emphasized by additions, id. Att. 16, 3, 1.— Hence, inculcātē, adv., forcibly (late Lat.); comp.: inculcatius, Aug. cont. Julian. V. 16, 63. -
12 paviclo
păvīcŭlo or păvīclo, āre, v. a. [pavicula], to beat down: paviclat, podizei, edaphizei, Gloss. Vet. -
13 paviculo
păvīcŭlo or păvīclo, āre, v. a. [pavicula], to beat down: paviclat, podizei, edaphizei, Gloss. Vet.
Перевод: со всех языков на все языки
со всех языков на все языки- Со всех языков на:
- Все языки
- Со всех языков на:
- Все языки
- Английский
- Немецкий
- Русский