-
1 patina
pătīna, ae, f. plat creux.* * *pătīna, ae, f. plat creux.* * *Patina, patinae, pen. corr. Horat. Une sorte de vaisseau large en quoy on servoit sur table la viande boullie, et en quoy on faisoit cuire poisson, ou chair, Un grand plat. C'est aussi la viande qu'on sert à table.\Tortae patinae in orbe Cumano. Stat. Tels vaisseaulx faicts de terre sur la roue par le potier.\Tollere patinam. Horat. Desservir la viande, Oster les plats.\Patina, Un plat fourni. quia olim in vna lance diuersa edulia struebant. Vnde Plautus magnam struem eduliorum dixit. Bud. -
2 patina
patina patina, ae f миска -
3 patina
patina patina, ae f сковорода -
4 patina
-
5 patina
-
6 Patina
1. I.Lit.:II.ut patinae fervent,
Plaut. Ps. 3, 2, 51:qui mi inter patinas exhibes argutias,
id. Most. 1, 1, 2:jamdudum animus est in patinis,
i. e. my belly has been crying cupboard, Ter. Eun. 4, 7, 46; Cic. Att. 4, 8, a, 1:muraena In patinā porrectā,
Hor. S. 2, 8, 43; Plin. 23, 2, 33, § 68:fictiles,
id. 34, 11, 25, § 109:orobanche estur et per se et in patinis,
i. e. cooked, id. 22, 25, 80, § 162:patinae ob immensam magnitudinem,
Suet. Vit. 13:deerat pisci patinae mensura,
i. e. a dish large enough, Juv. 4, 72.—Transf.A.A kind of cake, Apic. 4, 2.—B. 2. -
7 patina
1. I.Lit.:II.ut patinae fervent,
Plaut. Ps. 3, 2, 51:qui mi inter patinas exhibes argutias,
id. Most. 1, 1, 2:jamdudum animus est in patinis,
i. e. my belly has been crying cupboard, Ter. Eun. 4, 7, 46; Cic. Att. 4, 8, a, 1:muraena In patinā porrectā,
Hor. S. 2, 8, 43; Plin. 23, 2, 33, § 68:fictiles,
id. 34, 11, 25, § 109:orobanche estur et per se et in patinis,
i. e. cooked, id. 22, 25, 80, § 162:patinae ob immensam magnitudinem,
Suet. Vit. 13:deerat pisci patinae mensura,
i. e. a dish large enough, Juv. 4, 72.—Transf.A.A kind of cake, Apic. 4, 2.—B. 2. -
8 patina
-
9 patina
чаша (1. 18 § 3 D. 33, 7). $Латинско-русский словарь к источникам римского права > patina
-
10 patina
-
11 patina
a dish -
12 patina (patena)
patina (patena) ae, f [2 PAT-], a broad, shallow dish, pan, stewpan: animus est in patinis, I am thinking of the dishes, T.: tyrotarichi: muraena In patinā porrecta, H.: deerat pisci patinae mensura, i. e. a dish large enough, Iu. -
13 patena
ae f. Ph, Col etc. = patina -
14 patinarius
-
15 specillatus
specillātus, a, um [одного корня с speculum ] -
16 tripatin(i)um
tri-patin(i)um, ī n. [ patina ]трапеза из трёх блюд (Fenestella ap. PM) -
17 tripatin(i)um
tri-patin(i)um, ī n. [ patina ]трапеза из трёх блюд (Fenestella ap. PM) -
18 Apicius
Apīcius, ī, m., ein röm. Beiname, unter dem bes. bekannt: M. Gabius Apicius, der berühmteste Feinschmecker u. Kochkünstler der Römer unter Tiberius, Sen. ad Helv. 10, 2 sq. Plin. 9, 66. Tac. ann. 4, 1. – dah. Titel eines Buches über die Kochkunst, das noch erhalten, dessen Verfasser aber unbekannt ist. – Dav.: 1) Apīciānus, a, um, zu Apicius gehörig, apicianisch, coctura, Plin.: patina, Apic.: condimenta, Tert. – 2) Apīcius, a, um, zu Apicius gehörig, apicisch, des Apcius, a) = von einem Apicius vor od. zu der Zeit des M. Porcius Kato benannt, uva, Cato u.a.: u. subst. Apīcium, ī, n. (sc. vinum), »apicischer Wein«, Cato u. Varr. – b) des oben gen. M. Gabius Apicius, epulones, Sidon. ep. 4, 7.
-
19 caccabus
caccabus, ī, m. (κάκκαβος), ein wahrsch. dreibeiniger tiefer Tiegel, eine Pfanne, ein flacher Kessel, zum Schmoren u. Backen, Varr. LL. 5, 127. Publ. Syr. mim. fr. inc. 10 R2 (bei Petr. 55, 6. v. 8). Scrib. 45, 82 u. ö. Stat. silv. 4, 9, 45: neben olla (Kochtopf), Vulg. Sirach 13, 3. Corp. inscr. Lat. 4, 1896: neben lebes (Kessel) u. olla, Vulg. 1. regg. 2, 41; paral. 2, 35, 13: neben patina (Kasserolle), Paul. dig. 33, 7, 18, § 3: cacc. novus, Plin. 23, 109: fictilis, Scrib. 220. Plin. Val. 1, 50: fictilis novus vel stagneus (stanneus), Col. 12, 42, 1: aëneus, Col. 12, 48, 1: aereus, Plin. Val. 2, 30: argenteus, Ulp. dig. 34, 2, 19. § 12. – / Die Schreibung mit cc in caccabus u. seinen Abgeleiteten ist fast überall die der besten Hdschrn.
-
20 catillanus
catīllānus, a, um (catillus), leckerig, patina, Apic. 4, 135.
См. также в других словарях:
PATINA — an a patendo; unde saepe in veter, libris Patena scribitur, ut vidimus supra: an a πατάνη, ut Suidae visum? Graecis Λοπὰς est: a Romanis, luxuriante sequiore aevô, variis argumentis caelari consuevit. Unde Hederatam memorat Treb. Pollio in… … Hofmann J. Lexicon universale
Patina — Sf (grünliche Schicht auf Kupfer) per. Wortschatz fach. (18. Jh.) Entlehnung. Entlehnt aus it. patina (älter: Firnis, Lackierung ), aus l. patina Pfanne, Pfannengericht . Wohl metonymisch so bezeichnet als Belag auf Pfannen und weiterem… … Etymologisches Wörterbuch der deutschen sprache
Pátina — Saltar a navegación, búsqueda La palabra Pátina puede refeirse a: La pátina en los motores. La pátina en el cobre, como en las monedas. La Revista Pátina que edita la Escuela Superior de Conservación y Restauración de Bienes Culturales de Madrid … Wikipedia Español
Patina — Patina, die Oxydschicht auf Bronzedenkmälern im Freien, aus Karbonaten und Hydrooxyden des in der Bronze enthaltenen Kupfers, unter Einfluß der atmosphärischen Luft gebildet, bestehend, von schön grüner Färbung; hauptsächlich auf Denkmälern der… … Lexikon der gesamten Technik
pátina — sustantivo femenino 1. (no contable) Capa de óxido verdoso que se forma en los metales por acción de la humedad. 2. (no contable) Uso/registro: elevado. Suavización del color por el paso del tiempo, especialmente en pinturas al óleo: Una pátina… … Diccionario Salamanca de la Lengua Española
patina — / patina/ s.f. [dal lat. patĭna padella , con evoluzione di sign. non ben chiara]. 1. [piccola quantità di sostanza che si deposita su una superficie nascondendone o alterandone l aspetto e il colore originari] ▶◀ pellicola, strato, velatura,… … Enciclopedia Italiana
pátina — ‘Capa de óxido que se forma en ciertos metales como el bronce’ y ‘capa que se forma con el tiempo sobre ciertos objetos, especialmente pinturas, y que suaviza su color’: «Se han recuperado los colores originales, pero se ha perdido la pátina del… … Diccionario panhispánico de dudas
patina — (n.) greenish film on old bronze, 1748, from Fr. patine (18c.), from It. patina, perhaps from L. patina dish, pan (see PAN (Cf. pan) (n.)), on the notion of encrustation on ancient bronze dishes. Sense of refinement, cultural sophistication first … Etymology dictionary
patina — pat ina (p[a^]t [i^]*n[.a]; It. p[aum] t[ e]*n[.a]), n. [It., fr. L. patina a dish, a pan, a kind of cake. Cf. {Paten}.] 1. A dish or plate of metal or earthenware; a patella. [1913 Webster] 2. (Fine Arts) The color or incrustation which age… … The Collaborative International Dictionary of English
Patina — Patina: Die Bezeichnung für »grünliche Schutzschicht auf Kupfer oder Kupferlegierungen; Edelrost« wurde im 18. Jh. aus gleichbed. it. patina (ursprünglich »Firnis, Glanzmittel für Felle«) übernommen, dessen weitere Herkunft unklar ist … Das Herkunftswörterbuch
patina — statusas T sritis chemija apibrėžtis Labai plona įvairių spalvų (nuo žalios iki rudos) ir atspalvių plėvelė, susidaranti dėl ant vario ir jo lydinių atmosferinės oksidacijos arba specialaus apdirbimo metu. atitikmenys: angl. patina rus. патина … Chemijos terminų aiškinamasis žodynas