-
1 STIGR
(-s, ar; pl. -ar, -ir, acc. -a, -u), m. path;ryðja stíginn, to clear the way;taka úkunna stíga, to walk in unknown paths;stemma stíga fyrir e-m, to bar one’s way, cut one off;kanna úkunna stigu, to visit unknown paths (foreign lands);af hverjum stig, from everywhere.* * *(also sounded stígr, stíg and víg make rhyme in old poems), m., gen. stigs, dat. stig; n. pl. stigar, stiga, which forms seem older and better than stigir, stigu, which also occur: [A. S. stíg; Early Engl. stie; Engl. stair; Dan. sti; Germ. steg; cp. North. E. stye or stie, a steep ascent or pass, as in stye-head Pass]:—a path, footway; sveinarnir hljópu þegar á stiginn er heim lá til bæjarins, Fms. ii. 100; sá er stigana hafði bannat, Fs. 5; dreif liðit af hverjum stig (dat.). Anal. 88; ok ferr þá stigu, Edda 44; taka úkunna stiga, to walk in unknown paths, Fms, viii. 30; kanna ókunna stigu, to visit unknown paths, i. e. foreign lands; ganga þessa stigu, Fs. 32; þóttú lafir á stigum, id.; hylr stigu alla, of snow, Gísl. 28 (drífr í stigu alla, 112. l. c.); stemma stiga fyrir e-m, to bar one’s way, cut one off, Róm. 213; vega ok stiga, ways and paths, Sks. 625 B; götu ok stigu, Greg. 31; ryðja stiginn, to rid or clear the way, Eg. 289; af-stigr, Fs. 5; hjá-stigr, a by-path; leyni-stigr (q. v.), a hidden path; gagn-stígr, a ‘gain-path,’ short cut; glap-stigr, vil-stigr, stafkarls-stigr, ein-stigi, q. v. stiga-maðr, m. a highwayman. Eg. 537, Fs. 8, Gullþ. 10, Fms. v. 46; stigamenn ok ránsmenn, Hkr. ii. 336. -
2 TÁ
* * *I)(gen. tár, pl. tær), f. toe; táin in mesta, the big toe.n. path, walk (poet.).* * *1.f., gen. tár, pl. tær, gen. tá, dat. tám; [A. S. tâ; Engl. toe; Germ. zehe; Swed. tå; cp. Lat. digitus; Gr. δάκτυλος]:— a toe; táin in mesta var miklu meiri á Ólafi enn á öðrum mönnum, Sd. 167; tána mestu, Nj. 245, Ó. H. 75; fimm tær, id.; tám eða hæl, Edda 42; horfa hælar í tá (gen. pl.) stað, en tær í hæls stað, N. G. L. i. 339, Bs. i. 423; standa á tá, to stand a-tiptoe: phrases, græða á tá og fingri, to make money with toe and finger, of one who grows quickly rich.2. the tip of a ness; Skaga-tá: Örvandils-tá, a star, Rigel in Orion (?), Edda 59.2.n. [Swed. taa = a bye-path, walk (= Icel. geil or tröð); Swed. tå also means a sheep-walk, in naut-tå, fä-tå, svin-tå, Rietz 770 b; the word also remains in Dan. for-tov = fore-path, pavement]:—a path, walk, as rightly explained by N.M.Petersen in his Nordisk Mythology; the word is only found in the phrase, standa á tái, to stand on the path, Skv. 2. 21; spruttu á tái tregnar iðir, … sprang up on the walk, Hðm. 1; gékk hón tregliga á tái sitja, she moodily sat down on the walk, Gh. 9: in prose only once, heimtusk nú á ta enir vitrostu menn, Mork. 17, (unless ‘ta’ be here but a misspelling for ta(l), see Fb. iii. 306 l. c.); uppi í hellunni sem liggr á táinu, D. N. vi. 339 (Fr.) -
3 GATA
* * *(gen. pl. gatna), f. path, way, road; vera á götu e-s, to be in one’s way; sitja á götu e-s, to lie in wait for (= sitja fyrir e-m); alla götu, always, throughout.* * *u, f. [Ulf. gatva = πλατεια; Old Engl. and Scot. gate = way; O. H. G. gaza, mod. gasse; Swed. gata; Dan. gade]:—prop. a thoroughfare (cp. gat above), but generally a way, path, road, Nj. 75, Grág. i. 89, 93, Fms. ix. 519, Ld. 44, Ver. 21, passim; á götu e-s, in one’s way, Blas. 40; þótt slíkir sveinar væri á götu minni, Nj. 182; alla götu, as adv. ‘algates,’ always; ek hefi verit alla götu ( throughout) lítill skörungr, Bs. i. 297, Stj. 119, 164, 188, 194, 252; götur Guðs, the ways of God, Post. 656 C. 14; gata til Guðs, 655 iv. 1; ryðja götu fyrir e-m, to clear the road for one, Hom. 146; búa götu e-s, 625. 96. Mark i. 2: the name of a farm, Fær.; Götu-skeggjar, m. pl. the name of a family in the Faroes, Ld., Fær.; reið-gata, a riding road; skeið-gata, a race-course; hlemmi-gata, a broad open road; fjár-götur, a sheep path; snið-gata, a zigzag path; kross-götur, four cross roads, for popular tales about them vide Ísl. Þjóðs.COMPDS: gatnamót, götubreidd, götugarðr, götunisti, götuskarð, götustigr, götuþjófr. -
4 glap-stígr
m. a fool’s path, a stray path, cp. the Dan. saying, gjensti bliver ofte glapsti. -
5 refil-stígar
m. pl. an obscure word, a serpent-path (?), a hidden, mysterious path; hann nefndisk Gangleri ok kominn af refilstigum, Edda 2; hann hvarf refilstíga (acc.), he disappeared by a mysterious way, Fb. i. (in a verse), cp. Prov. xxx. 19. -
6 VERÐA
(verð; varð, urðum; orðinn, vorðinn), v.1) to happen, come to pass;ætluðu allir, at þeir myndi tala um mál sitt, en þat varð ekki, but it came not to pass, it was not so;þá varð óp mikit at lögbergi, then there arose a great shout at the Lawhill;2) verða e-m, to happen to, befall one (slikt verðr opt ungum mönnum);þat varð Skarphéðni, at stökk í sundr skóþvengr hans, it happened to S. that his shoe-string snapped asunder;sjaldan verðr víti vörum, the wary man will seldom make a slip;e-m verðr þörf e-s, one comes to be in need of;3) to happen to be, occur;í lœk þann, er þar verðr, in the brook that happens to be there;varð fyrir þeim fjörðr, they came on a fjord;verða á leið e-s, to be on one’s path, happen to one;4) verða brottu, to leave, absent oneself (þeir sá þann sinn kost líkastan at verða á brottu);verða úti, to go away (verð úti ok drag ongan spott at oss);to perish in a storm from cold (sumir urðu úti);þeim þótti honum seint heim verða, they thought that he was long in coming home;5) with acc. to lose;kváðust okkr hafa orðit bæði, said that they had lost us both;6) followed by a noun, a., pp., adv., as predicate, to become;þá verðr þat þinn bani, it will be thy death;verða glaðr, hryggr, reiðr, to become glad, sad, angry;verða dauðr to die (áðr Haraldr inn hárfagri yrði dauðr) with participles;ok varð ekki eptir honum gengit, he was not pursued;verða þeir ekki fundnir, they could not be found;blóð hans varð ekki stöðvat, the blood could not be staunched;þeim varð litit til hafs, they happened to look seaward;impers., e-m verðr bilt, one is amazed;Kolbeini varð ekki fyrir, K. lost his head, was paralysed;with adverbs; hann varð vel við skaða sinn, he bore his loss well, like a man;jarl varð illa við þetta, the earl was vexed by this;7) with infin., denoting necessity, one must, needs, is forced, obliged to do;þat verðr hverr at vinna, er ætlat er, every one must do the work that is set before him;þar er bera verðr til grjót, where stones have to be carried;verð ek nú flýja, now I must flee;8) with preps., verða af e-u, to come to pass (var um rœtt, at hann skyldi leita fara, en eigi varð af);varð ekki af ferðinni, the journey came to nought was given up;verðr þetta af, at hann tekr við sveinunum, the end was that at last he took the boys;starf ok kostnaðr varð af þessu, trouble and expenses arose from this;livat verðr af e-u, what becomes of;hvat varð af húnum mínum, what has become of my cubs?;verða at e-u, to become (verða at undri, undrsjónum);veiztu, hvat þér mun verða at bana, knowest thou what will be the cause of thy death?;verða at engu, to come to nothing;verða á, to come on, happen;þvat sem á yrði síðan, whatever might happen later on;e-m verðr á, one makes a blunder, mistake (þótti þér ekki á verða fyrir honum, er hann náði eigi fénu?);verða eptir, to be left (honum varð þar eptir geit ok hafr);verða fyrir e-u, to meet with (verða fyrir goða reiði);to forebode (verða fyrir stórfundum);verða fyrir e-m, to be in one’s way, as a hindrance (því meira sem oss verðr fyrir, því harðara skulu þér niðr koma);verða í, to happen (tókust nú upp leikar sem ekki hefði í orðit);verða til e-s, to come forth to do a thing, be ready to;en sá er nefndr Hermóðr, er til þeirar farar varð, who undertook this journey;verða við e-m, to respond to (bið ek þik, at þú verðir við mér, þó at engi sé verðleiki til).* * *pres. verð, verðr, verð; pret. varð, vart (mod. varðst), varð; pl. urðu; subj. yrði: imperat. verð; part. orðinn; pl. orðnir, spelt phonetically ornir, Niðrst. 6: in later vellums occur freq. the forms vurðu, vyrði, vorðinn, see Introd.; but the old poets use it for alliteration as if it began with a vowel: with neg. suff. verðr-at, Fm. 6; varð-at, Vþm. 38; urðu-a it, Gh. 3; urðu-t. Lex. Poët.: [Ulf. wairþan = γίγνεσθαι, ἔσεσθαι; A. S. weorðan; Old Engl. worth, as in the phrase ‘woe worth the day!’ Germ. werden; Dan. vorde; Swed. varda.]A. To become, happen, come to pass; sá atburðr varð, at …, Ó. H. 196; varð hitt at lyktum, at …, 191; ef svá verðr, at …, Al. 20; ef svá verðr ( if it so happen), at ek deyja, Eg. 34; fundr þeirra varð á Rogalandi, 32; mörg dæmi hafa orðit í forneskju, Ó. H. 73; varð þar hin snarpasta orrosta. Eg. 297; at því sem nú er orðit, Blas. 46; þá varð ( arose) hlátr mikill, id.; varð óp mikit, Nj.; þat varð um síðir, and so they did at last, 240; er þetta allvel orðit, well done, well happened, 187; þau tíðendi eru hér vorðin, Fms. iv. 309 (orðin, Ó. H. 139, l. c.); þat varð ekki, but it came not to pass, Nj.2. adding dat. to happen, to befall one; þat varð mér, it befell me, Ísl. ii. (in a verse); varð þeim af in mesta deila, Nj. 189; Eyjólfi varð orðfall, speechlessness befell E., he faltered, 225; þat varð Skarphéðni at stökk í sundr skóþvengr hans, 145; urðu þeim þegar in sömu undr, 21.3. to blunder, make a slip; þat varð þinni konu, at hón átti mög við mér, Ls. 40; sjaldan verðr viti vörum, Hm. 6; þat verðr mörgum manni at um myrkvan staf villisk, Eg. (in a verse); skalat honum þat verða optarr enn um sinn … ef eigi verðr þeim optarr enn um sinn, Grág. (Kb.) i. 55; e-m verðr Þorf e-s, to come in need of, Hm. 149; ef þeim verðr nökkut er honum hefir fylgt, if anything should befall them, Hom. 65; annat man þér verða (another fate, death, will be thine), enn þú sprongir, Sturl. iii. 225; cp. verða úti, to perish in a storm from cold, Fms. vii. 122; sumir urðu úti, Bs. i. 71; verða til, to perish.4. to happen to be, to occur, or the like; í læk þann er þar verðr, in the brook that happens to be there, Eg. 163; holt þat er þar verðr, 746; varð þá enn brátt á er þvers varð fyrir þeim, þá kölluðu þeir þverá, 132; varð fyrir þeim fjörðr, they came on a fiord, 130; verða á leið e-s, to be in one’s path, happen to one, Ó. H. 181; taka þat sem á leið hans verðr, Grág. ii. 346; verða á fætr, to fall on one’s, feet, Fb. iii. 301; verða ek á fitjum, Vkv. 27; þeim þótti honum seint heim verða, Fbr. 8 new Ed.: verða brottu, to leave, absent oneself; þeir sá þann sinn kost líkastan at verða á brottu, Fms. vii. 204; verð í brottu í stað, begone, Fs. 64: verða úti, id., Nj. 16.II. followed by a noun, adjective, participle, adverb, as predicate; þá verðr þat þinn bani, Nj. 94; hann varð tveggja manna bani, he became the bane of, i. e. slew, two men, 97; hann mun verða engi jafnaðar-maðr, Ld. 24; ef hann vyrði konungr, Fms. i. 20; verða biskup, prestr …, Bs. i. passim; ok verðr eigi gjöf, ef …, it becomes not a gift, if …, Grág. (Kb.) i. 130; verða þær málalyktir, at …, the end was that …, Nj. 88: verða alls hálft annat hundrat, the whole amount becomes, Rb. 88; honum varð vísa á munni, Fms. xi. 144; varð henni þá ljóð á munni, Fb. i. 525; þat varð henni á munni er hón sá þetta, Sd. 139: hví henni yrði þat at munni, Fms. xi. 149; þá er í meðal verðr, when there is an interval, leisure, Skálda (Thorodd): cp. the mod. phrase, þegar í milli veiðr fyrir honum, of the empty hour; varð Skarpheðinn þar í millum ok gaflhlaðsins, S. was jammed in between, Nj. 203; prob. ellipt. = verða fastr.2. with adjectives, to become so and so:α. verða glaðr, feginn, hryggr, to become glad, fain, sad, Fms. i. 21, viii. 19, passim; verða langlífr, to be long-lived, Bs. i. 640; verða gamall, to become old, Nj. 85; verða sjúkr, veykr, to become sick; verða sjónlauss, blindr, to become blind, Eg. 759; verða ungr í annat sinn, Fms. i. 20; verða varr, to become aware (see varr); verða víss, Nj. 268; verða sekr, to become outlawed; verða vátr, to become wet, 15; verða missáttr við e-n, Landn. 150 (and so in endless instances): in the phrase, verða dauðr, to die; dauðr varð inn Húnski, Am. 98; áðr Haraldr inn Hárfagri yrði dauðr, Íb. 6; síðan Njáll var(ð) dauðr, Nj. 238, and a few more instances, very freq. on Runic stones, but now obsolete.β. with participles; verða búinn, to be ready, Fms. vii. 121; verða þeir ekki fundnir, they could not be found, Gísl. 56; verða staddr við e-t, to be present, Eg. 744; in mod. usage with a notion of futurity, e. g. eg verð búinn á morgun, I shall be ready to-morrow; eg verð farinn um það. I shall be gone then: with neut, part., járn er nýtekit verðr ór afli, just taken out of the furnace, Sks. 209 B; varð ekki eptir honum gengit, he was not pursued, Nj. 270; þeim varð litið til hafs, they happened to look, 125; honum varð litið upp til hlíðarinnar, 112; blóð varð eigi stöðvat, the blood could not be stopped, Fms. i. 46, Nj. 210.γ. phrases, e-m verðr bilt, to be amazed, Edda 29, Korm. 40, Nj. 169; verða felmt, 105; verða íllt við, hverft við, id.; Kolbeini varð ekki fyrir, K. lost his head, was paralysed, as if stunned, Sturl. iii. 285.3. with adverbs or adverbial phrases; ef þat bíðr at verða vet, Hm.; ma þetta verða vel þótt hitt yrði ílla, Nj.; verða verr enn til er stýrt, Róm. 321; hann varð vel við skaða sinn, bore it well, like a man, Eg. 76, Nj. 75; faðir hans varð ílla við þetta ( disliked it), ok kvað hann taka stein um megn sér, Fær. 58; jarl varð ílla við þetta, was much vexed by it, Fms. ix. 341; varð hann údrengiliga við sitt líflát, Ld. 234; hvernig varð hann við þá er þér rudduð skipið, Ó. H. 116; hversu Gunnarr varð við, how G. bore it, Nj. 82; verra verðr mér við, enn ek ætla at gott muni af leiða, 109; mér hefir orðit vel við þik í vetr, I have been pleased with thee this winter, Fms. vii. 112; eigi vildi ek svá við verða blóðlátið, fiskbleikr sem þú ert—Ek ætla, segir hinn, at þá myndir verr við verða ok ódrengiligar, 269; þar varð ílla með þeim, things went ill with them, they became enemies, Nj. 39: to behave, varð engum jafnvel til mín sem þessum, Fms. vii. 158; hann lætr sér verða á alla vega sem bezt til Áka, xi. 76; hann lét henni hafa orðit stórmannliga, Hkr. iii. 372.III. with prepp., verða af; hvat er orðit af e-u, what is come of it? where is it? of a thing lost; segðu mér þat, hvat varð af húnum mínum, Vkv. 30; hvat af motrinum er orðit, Ld. 208; nú hverfr Óspakr á brott svá at eigi vitu menn hvat af honum verðr, Band. 5; varð ekki af atlögu búanda, Ó. H. 184; ekki mun af sættum verða, Fb. i. 126: to come to pass, varð ekki af eptir-för, it came to naught; varð því ekki af ferðinni, Ísl. ii. 247; Símon kvað þá ekki mundu af því verða, S. said that could not be, Fms. vii. 250; ok verðr þetta af, at hann tekr við sveinunum, the end was that at last he took the boys, Fær. 36; eigi mun þér þann veg af verða, Karl. 197:—verða at e-u, to come to; hvat þér mun verða at bana, what will be the cause of thy death, Nj. 85; verða at flugu, Fas. i. 353 (see ‘at’ C. I. α); verða at undri, skömm, honum varð ekki at því kaupi, the bargain came to naught for him, Al. 7; cp. the mod. honum varð ekki að því, it failed for him:—e-m verðr á (cp. á-virðing), to make a blunder, mistake; kölluðu þat mjök hafa vorðit á fyrir föður sínum, at hann tók hann til sín, Fs. 35; þótti þér ekki á verða fyrir honum er hann náði eigi fénu, Nj. 33; Þorkell settisk þá niðr, ok hafði hvárki orðit á fyrir honum áðr né síðan, 185; aldri varð á um höfðingskap hans, 33:—verða eptir, to be left, Rb. 126, Stj. 124, 595; honum varð þar eptir geit ok hafr, Hrafn. 1:—verða fyrir e-u, to be hit, be the object of; fyrir víginu hefir orðit Svartr, S. is the person killed, Nj. 53; verða fyrir öfund, görningum, to be the victim of, Lex. Poët.: e-m verðr lítið fyrir e-u, it costs one small effort (see fyrir):—verða til e-s, to come forth to do a thing, volunteer, or the like; en sá er nefndr Hermóðr er til þeirrar farar varð, Edda 37; til þess hefir engi orðit fyrr en þú, at skora mér á hólm, Ísl. ii. 225; en engi varð til þess, no one volunteered, Nj. 86; einn maðr varð til at spyrja, 82; þá verðr til ok svarar máli konungs sá maðr, er …, Odd. 12; hverr sem til verðr um síðir at koma þeim á réttan veg, Fb. i. 273: fengu þeir ekki samit, því at þeim varð mart til, many things happened, i. e. so as to bring discord, Sturl. ii. 17 C; mundi okkr Einari eigi annat smátt til orðit, Hrafn. 9; eigi varð verri maðr til, there was no worse man, Stj. 482:—verða við, to respond to; bið ek þik at þú verðir við mér þó at engi sé verðleiki til, Barl. 59; at hann beiddi Snorra ásjá, en ef hann yrði eigi við bað hann Gretti fara vestr, Grett. 112 new Ed.; verða við bæn e-s, to grant one’s request, passim.IV. with infin., denoting necessity, one must, needs, one is forced, obliged to do; þat verðr hverr at vinna er ætlað er, Nj. 10; varð ek þá at selja Hrafni sjálfdæmi, Ísl. ii. 245; eða yrði þeir út at hafa þann ómaga, Grág. (Kb.) ii. 21; þat munu þér þá reyna verða, you must try, Fbr. 23 new Ed.; þar er bera verðr til grjót, where stones have to be carried, Grág. (Kb.) ii. 90; lágu hestarnir í kafi svá at draga varð upp, Eg. 546; en vita verð ek ( I must know) hvar til þetta heyrir, Fms. ii. 146; munu þér því verða annars-staðar á leita, Nj. 223; at hann man verða sækja á ókunn lönd, Fms. viii. 19; ok verðr af því líða yfir þat, it must be passed by, Post.; maðr verðr eptir mann lifa, a saying, Fas. ii. 552; verð ek nú flýja, Ó. H. 188; urðu þeir at taka við Kristni, 105; vér höfum orðit til at hætta lífi ok sálu, hefir margr saklauss orðit at láta, sumir féit ok sumir fjörit, 31, 32; vér munum verða lifa við öðrum veiði-mat, Hým. 16; verða at skiljask við e-n, Skv. 1. 24: the same verb twice, þá varð ek verða hapta, then came I to become a prisoner, Gkv. 1. 9; eg verð að verða eptir, I must stay behind.B. Peculiar isolated phrases, in some of which ‘verða’ is probably a different word, viz. = varða (q. v.), having been confounded with verða; thus, verða, verðr (= varða, varðar), to be liable, are frequent occurrences as a law phrase in the Grág.; svá fremi verðr beitin, ii. 226; þeim manni verðr fjörbaugs-garðr, er …, 212.2. the phrase, eigi verðr (= varðar) einn eiðr alla, see eiðr; also ymsar verðr sá er margar ferr, in many warfares there will be some defeats, Eg. 182.3. to forfeit, lose, prop. of paying a fine or penalty; heit ek á þann félaga er mik lætr eigi slíkt verða, Vápn. 11; æti þik ormar, yrða ek þik, kykvan, that snakes ate thee alive, and that I lost thee, Am. 22; fullhuginu sá er varð dróttinn, the brave man bereft of his master, Sighvat (Ó. H. 236); ek hefi orðinn þann guðföður, er …, I have lost a godfather who …, Hallfred (Js. 210); hér skaltú lífit verða, here shall thou forfeit life, i. e. die, Sturl. iii. (in a verse).4. the law phrase, verða síns, to suffer a loss; leiglendingr bæti honum allt þat er hann verðr síns fyrir lands-drottni (i. e. verðr missa), whatever he has to lose, whatever damage, Gþl. 362; þræll skal ekki verða síns um, N. G. L. i. 85; allt þat er hann verðr síns í, þá skal hinn bæta honum, Jb. 207 A; hann kvað þá ekki skyldu síns í verða (varða Ed.) um þetta mál, they should lose nothing, Rd. 253: vildi hann (viz. Herode) eigi verða heit sitt (= fyrir verða?), he would not forfeit, break his vow, Hom. 106.C. Reflex.; at þær ræður skyldi eigi með tjónum verðask, to be lost, forgotten, Sks. 561 B.2. recipr.; bræðr munu berjask ok at bönum verðask, Vsp. (Hb.); þá er bræðr tveir at bönum urðusk, Ýt. 11.3. part.; eptir orðna þrimu geira, Ód.; hluti orðna ok úorðna, past and future, MS. 623. 13; kvenna fegrst ok bezt at sér orðin, Nj. 268; þeir vóru svó vorðnir sik (so shapen, Germ. beschaffen), at þeir höfðu …, Stj. 7; þeir eru svá vorðnir sik, at þeir hafa eitt auga í miðju enninu, 68. -
7 þver-stigr
m. a cross-path, side-path, Greg. 28. -
8 vílstígr
m. path of misery, woeful path. -
9 þverstigr
m. cross-path, side-path. -
10 af-hvarf
n. [hverfa], a diversion, turning aside, Hm. 33, in which passage it is opp. to gagnvegr, the straight path, Lâ. 204. -
11 af-leiðis
adv.1. loc. astray, out of the path, Sd. 146, 655 xvii. 4.2. metaph., færa a., to pervert, Stj. 227, 519; þeir lugu á okkr, en þú færðir orð þeirra a., you perverted their words, Bs. i. 7, Glúm. 327; Snúa e-m a., to seduce, Andr. 625. 75.β. impers., e-u þokar a., turns out wrong, Bs. i. 340. -
12 af-stigr
s, m, by-path, Fs. 5, Fær. 102. -
13 á-gengt
n. adj. trodden, beaten, of a place or path, Finnb. 336: metaph., e-m verðr á., to be trodden upon; hón byggir her í miðri frændleifð sinni, ok verðr henni því her ekki a., Stj. 613. 2 Kings iv. 13. The mod. use of the phrase e-m verðr á. is to succeed or make progress in a thing. -
14 á-leiðis
adv. on the right path, opp. to afleiðis; (leið) snúa e-m á., metaph., 655 xiii. B; snú þeim á. er þú hefir áðr vilta, id.β. forwards, onwards; fóru á. til skipa, Fms. 1. 136; snúa ferð á., to go on (now, halda áfram), Korm. 232, K. Þ, K. 94 B: metaph., koma e-u á., to bring a thing about, Hkr. i. 169, iii. 104; koma e-u til á., id., Fas. i. 45 (corrupt reading); snúa e-u á., to improve, Bs. i. 488; víkja á. með e-m, to side with, Sturl. iii. 91. -
15 blekkja
* * *(-ta, -tr), v. to impose upon, deceive;refl., blekkjast, to be disappointed.* * *t, að, [blakkr], to impose upon, Stj. 335, Fms. i. 215, Hkr. ii. 317, Magn. 466. -
16 bón-leið
f. a begging path; in the phrase, fara b., to go begging from house to house, Nj. 185: in mod. use, fara bónarveg (að e-m) is to entertain, v. however boðleið. -
17 BRAUT
* * *I)(pl. brautir), f.1) road (cut through rocks, forests, etc.); ryðja braut, to cut a road;2) as adv. away, either with or without the prep. ‘á’ or ‘í’ (fara, ganga, komast braut or á braut, brauta; vera í braut or brautu; kasta e-u í braut, hverfa í braut, vera í braut or brautu). Cf. brott, burt.from brjóta.* * *f., dat. brautu, pl. ir, [a purely Scandin. word, formed from brjóta, braut, as Engl. road from Ital. rotta, via rupta]:— a road cut through rocks, forests, or the like, and distinguished from vegr, stigr, gata (path, track); Önundr konungr lét brjóta vegu um markir ok mýrar ok fjallvegu, fyrir því var hann Braut-Önundr kallaðr, Hkr. i. 46; ryðja b., to cut a road, Ísl. ii. 400; braut … eigi breiðari en götu breidd, Eg. 582.II. as adv. away, either with or without the prep. ‘á’ or ‘í,’ á braut or á brautu, which is the oldest form; but the common form in the old writers is brot, or with a double consonant, brott; later by metath. burt, burtu [Dan.-Swed. bort], which are the mod. forms, but not found in very early MSS.: it occurs in a verse in the Skálda—reið Brynhildar bróðir | ‘bort’ sá er hug né ‘skorti:’—braut, brautu; braut hvarf or sal sæta, Korm. (in a verse), Hm. 88; þraut, fer ek einn á brautu, Grett. (in a verse); in the Grág. freq., esp. in the old fragment Ed. A. D. 1852, pp. 19–26, where Kb. reads brott; the Miracle-book, Bs. i. 333 sqq., constantly gives braut; so also Ó. H. vellum of the middle of the 13th century: brott, Eg. 603, Nj. 132, Grág. i. 275: burt, burtu, in MSS. of the 15th century; the MSS. freq. use an abbreviated spelling b∞t (∞ denoting ro and or), so that it is difficult to see whether it is to be read brot or burt or bort. It is used with or without notion of motion; the acc. forms braut, brott, burt, originally denote going away; the dat. brautu, burtu, being away; but in common use both are used indiscriminately; þat var brott frá öðrum húsum, far off from other bouses, Eg. 203; vera rekinn brott (braut), to be driven away, Nj. 132; fara braut, to go away, Fms. x. 216; af landi brott, Grág. i. 275, 331, 145, 258, 264, cp. also Nj. 10, 14, 26, 52, 196, Fms. ix. 431, Eg. 319, 370, and endless instances.COMPDS: brautargengi, brautarmót, brautartak. -
18 DIMMR
adj. [A. S. and Engl. dim], dim, dark, dusky; d. ok dökt ský, a dim and dark sky, Fms. xi. 136; verða dimt fyrir augum, to see dimly, esp. of sudden changes from darkness to light, iii. 217; var dimt hit neðra, dark below, Háv. 40; d. himin, Matth. xvi. 3; harla dimt var af nótt, Pass. II. 1; dimm nótt, a dark night; d. stigr, a dim path, Fms. i. 140; dimt él, a dark storm, Úlf. 7. 63; d. regn, Lex. Poët.; d. dreki, the dusky dragon, Vsp. 66.β. of voice, hollow, Ísl. ii. 467; vide the following word. -
19 dugnaðar-stigr
m. the path of virtue, Hom. 14. -
20 ein-stigi
a, m. a single path, so narrow that only one can pass. Eg. 576, 577, 583, Fær. 267, Rd. 246, 247, Fms. ii. 110, viii. 49.
Страницы
См. также в других словарях:
Path 64 — or the Marketplace Adelanto line is a very long 202 mile (325 km) 500 kilovolt power line that runs from the Adelanto substation close to Adelanto, California and the High Desert all the way to the Marketplace substation in Nevada.[1][2]… … Wikipedia
path — W2S2 [pa:θ US pæθ] n plural paths [pa:ðz US pæðz] ▬▬▬▬▬▬▬ 1¦(track)¦ 2¦(way through something)¦ 3¦(direction)¦ 4¦(plan)¦ 5 somebody s paths cross ▬▬▬▬▬▬▬ [: Old English; Origin: pAth] 1.) … Dictionary of contemporary English
Path 26 — is a set of three 500 kV power lines that forms Southern California Edison s (SCE) intertie with Pacific Gas Electric (PG E) to the north. Since PG E s power grid and SCE s grid both have interconnections to elsewhere in the Pacific Northwest and … Wikipedia
Path 46 — Path 46, also called West of Colorado River, Arizona California West of the River Path (WOR), is a set of many high voltage electrical power transmission lines that are located in southeast California and Nevada up to the Colorado River. This… … Wikipedia
Path — PathPath may also refer to:*Course (navigation), the intended path of a vehicle over the surface of the Earth *Trail, footpath, or bicycle way in rural or urban settings *Sidewalk running along the edge of a road, in some varieties of English… … Wikipedia
path — [ pæθ ] noun count *** 1. ) a way from one place to another that people can walk along: a steep mountain path A short path through the woods leads to the village. up/down/along a path: Amy walked up the path to the house. a ) a way from one place … Usage of the words and phrases in modern English
Path 15 — is the name of a major north south power transmission corridor in California. It forms a part of the Pacific AC Intertie and the California Oregon Transmission Project. Path 15, along with the Pacific DC Intertie running far to the east, forms an … Wikipedia
Path 66 — (also called the California Oregon Intertie or abbreviated COI) is the name of several 500 kV power lines that were built by Western Area Power Administration (WAPA), Pacific Gas Electric (PG E), and PacifiCorp in the early 1970s to 1990s and… … Wikipedia
path — /path, pahth/, n., pl. paths /padhz, pahdhz, paths, pahths/. 1. a way beaten, formed, or trodden by the feet of persons or animals. 2. a narrow walk or way: a path through a garden; a bicycle path. 3. a route, course, or track along which… … Universalium
Path 61 — or the Lugo Victorville 500 kV Line is a relatively short AC 500 kV power line that runs from Southern California Edison s (SCE) Lugo substation southwest of Hesperia to Los Angeles Department of Water and Power s (LADW P) Victorville substation… … Wikipedia
path — path1 [path, päth] n. [ME < OE pæth, akin to Ger pfad, Du pad, prob. early Gmc loanword < Iran (as in Avestan path ) < IE base * pent(h) , to step, go > FIND, L pons, bridge] 1. a track or way worn by footsteps; trail 2. a walk or way … English World dictionary
