-
1 гадить
-
2 гноиться
глаг.• gnoić• ropieć• zaropieć* * * -
3 мараться
brukać się, paskudzić się, paprać się, szargać się -
4 напортить
глаг.• klecić• knocić• partaczyć• paskudzić• patałaszyć• schrzanić• sknocić• spaprać• spartaczyć* * * -
5 пакостить
глаг.• brudzić• ubrudzić• zapaskudzać• zawalać• zbrudzić* * *paskudzić разг., paprać, rozpaskudzać -
6 пачкать
глаг.• babrać• brudzić• błocić• gryzmolić• kalać• mazać• morusać• paprać• paskudzić• paćkać• plamić• plugawić• pobrudzić• pomazać• powalać• rozmazywać• skalać• smarować• szargać• taplać• tytłać• ubrudzić• walać• zabrudzać• zabrudzić• zanieczyszczać• zanieczyścić• zawalać• zbrudzić* * *babrać разг., błocić, brudzić, kalać, obsmarowywać, ( о художнике) pacykować, paprać, smarować, smolić, szargać уст., świnić, ( brudzić) świntuszyć, tytłać, walać -
7 пачкаться
babrać się разг., brudzić się, paskudzić się, paprać się, smolić się, szargać się, tytłać się, walać się -
8 портить
глаг.• kazić• knocić• narowić• patałaszyć• skazić• skażać• spieprzać• zakazić• zakażać• zanieczyszczać• zanieczyścić* * *knocić разг., paskudzić, nadwerężać, niszczyć, paprać, (рабо́ту) partolić, psuć, skażać, rozpaskudzać, uszkadzać -
9 распускаться
глаг.• rozkapryszać* * *( rozpuszczać się) paskudzić się разг.; уст., ( rozchylać się) rozwijać się, ( o czymś napiętym) obluzowywać się, rozkwitać, rozpaskudzać się, rozpuszczać się -
10 паскудити
paskudytyдієсл. -
11 salir
1. babrać2. brudzić3. kalać4. paskudzić5. plamić6. pobrudzić7. poplamić8. powalać9. szkalować10. ubrudzić11. zabrudzać12. zabrudzenie13. zabrudzić14. zanieczyszczać15. zbrudzić16. zniesławić17. śmiecić
См. также в других словарях:
paskudzić — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, paskudzićdzę, paskudzićdzi, paskudzićudź, paskudzićdzony {{/stl 8}}– spaskudzić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb {{/stl 8}}{{stl 7}} robić coś niedbale, niefachowo, czynić coś paskudnym, brzydkim; partaczyć : {{/stl … Langenscheidt Polski wyjaśnień
paskudzić — ndk VIa, paskudzićdzę, paskudzićdzisz, paskudzićudź, paskudzićdził, paskudzićdzony 1. posp. «zostawiać gdzieś brudy, nieczystości, odchody; zanieczyszczać, brudzić» Pies paskudził pod drzwiami. Łobuzy paskudzą na klatce schodowej. 2. pot. «robić… … Słownik języka polskiego
paskudzić się — {{/stl 13}}{{stl 7}} o ranie: goić się z trudnością; ropieć, jątrzyć się {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
paskudzenie — ↨ paskudzenie się n I rzecz. od paskudzić (się) … Słownik języka polskiego
świnić — ndk VIa, świnićnię, świnićnisz, świń, świnićnił, świnićniony 1. posp. «zanieczyszczać jakieś miejsce, brudzić, walać; paskudzić» Świnić podłogę zabłoconymi butami. 2. posp. «robić świństwa, postępować po świńsku; mówić świństwa» świnić się 1.… … Słownik języka polskiego
napaskudzić — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}paskudzić II {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
spaskudzić — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}paskudzić I {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień