-
1 parturio
parturĭo, īre, īvi (ĭi) [pario] - intr. et tr. - [st2]1 [-] être en couches, être en travail, accoucher; mettre bas. [st2]2 [-] au fig. porter dans son sein, couver, enfanter. [st2]3 [-] produire, engendrer, amener. [st2]4 [-] bourgeonner, fleurir. [st2]5 [-] souffrir (pour ainsi dire comme une femme qui accouche), éprouver des inquiétudes, s'inquiéter, se tourmenter, se mettre martel en tête. - imparf. parturibam... = parturiebam... (Apul. Phaedr.). - scrofa parturiens, Phaedr.: la truie qui met bas. - nemo qui obstetricem parturienti filiae sollicitus accersit edictum et ludorum ordinem perlegit, Sen.: le père qui, inquiet pour sa fille en travail, hâte les pas de la sage-femme, ne cherche pas à lire le programme et l'ordre des jeux publics. - parturient montes, nascetur ridiculus mus, Hor. (prov.): la montagne va être en travail et donnera naissance à une ridicule souris (la montagne accouchera d'une ridicule souris). - quod diu parturit animus vester aliquando pariat, Liv. 21: ces projets que votre esprit forme depuis longtemps, qu'ils éclatent une fois pour toute! - Notus parturit imbres, Hor.: le Notus amène la pluie. - ingentes parturit ira minas, Ov. H. 12, 208: la colère enfante de grandes menaces.* * *parturĭo, īre, īvi (ĭi) [pario] - intr. et tr. - [st2]1 [-] être en couches, être en travail, accoucher; mettre bas. [st2]2 [-] au fig. porter dans son sein, couver, enfanter. [st2]3 [-] produire, engendrer, amener. [st2]4 [-] bourgeonner, fleurir. [st2]5 [-] souffrir (pour ainsi dire comme une femme qui accouche), éprouver des inquiétudes, s'inquiéter, se tourmenter, se mettre martel en tête. - imparf. parturibam... = parturiebam... (Apul. Phaedr.). - scrofa parturiens, Phaedr.: la truie qui met bas. - nemo qui obstetricem parturienti filiae sollicitus accersit edictum et ludorum ordinem perlegit, Sen.: le père qui, inquiet pour sa fille en travail, hâte les pas de la sage-femme, ne cherche pas à lire le programme et l'ordre des jeux publics. - parturient montes, nascetur ridiculus mus, Hor. (prov.): la montagne va être en travail et donnera naissance à une ridicule souris (la montagne accouchera d'une ridicule souris). - quod diu parturit animus vester aliquando pariat, Liv. 21: ces projets que votre esprit forme depuis longtemps, qu'ils éclatent une fois pour toute! - Notus parturit imbres, Hor.: le Notus amène la pluie. - ingentes parturit ira minas, Ov. H. 12, 208: la colère enfante de grandes menaces.* * *Parturio, parturis, pen. cor. parturiui, parturire. Terent. Estre en travail d'enfant, Travailler pour enfanter.\Ager almus parturit. Virgil. Commence à produire.\Quod diu parturit animus tuus, aliquando pariat. Bud. ex Liuio. Descharge ton coeur de ce qu'il porte ja pieca. -
2 parturio
parturio parturio, ivi, -, ire рожать -
3 parturio
partŭrĭo, īvi or ĭi, 4 ( imperf. parturibat, Phaedr. 4, 21, 1), v. desid. a. [2. pario], to desire to bring forth, to be in travail or labor; said of women and of animals.I.Lit.:II.vereor ne parturire intellegat,
Ter. Hec. 3, 3, 53:tu (Lucina) voto parturientis ades,
Ov. F. 3, 256:parturiens canis,
Phaedr. 1, 18, 3.—Prov.: parturiunt montes, nascetur ridiculus mus, said of those who promise great things, but accomplish little or nothing;like the Engl. expression,
great cry and little wool, Hor. A. P. 139 (after the Greek proverb, ôdinen oros, eita mun apeteken); cf., also,
Phaedr. 4, 21, 1 sq. —Transf.A.To be big or pregnant with any thing; to brood over, meditate, purpose, Cic. Mur. 39, 84:* B.ut aliquando dolor populi Romani pariat, quod jamdiu parturit!
id. Phil. 2, 46, 118; so,quod diu parturit animus vester, aliquando pariat,
Liv. 21, 18, 12:ingentes parturit ira minas,
Ov. H. 12, 208; cf.:filioli mei quos iterum parturio,
Vulg. Gal. 4, 19.—To be anxious or concerned:C.quā (securitate) frui non possit animus, si tamquam parturiat unus pro pluribus,
Cic. Lael. 13, 45; App. M. 7, 4.—In gen., to bring forth, produce, yield, generate, etc. ( poet.):quis Parthum paveat... Quis Germania quos horrida parturit Fetus, incolumi Caesare?
Hor. C. 4, 5, 26:et nunc omnis ager, nunc omnis parturit arbos,
is budding forth, Verg. E. 3, 56; id. G. 2, 330; cf.Col. poët. 10, 10: neque parturit imbres Perpetuos (Notus),
Hor. C. 1, 7, 16: felicemque uterum, qui nomina parturit annis, i. e. the yearly consuls, Claud. Cons. Prob. et Olybr. 204:parturit innumeros angusto pectore mundos,
to conceive, imagine, id. Cons. Mall. Theod. 81, 3.—Hence, P. a. as subst.: partŭrĭens, entis, f., a woman in labor:dolores parturientis,
Vulg. Osee, 13, 13; id. Psa. 47, 6. -
4 parturio
parturio, īvi, īre (Desider. v. pario), I) gebären wollen, kreißen, 1) eig., v. Menschen, Plaut., Ter. u.a.: regem P. R. naturam parturire, die N. sei im Begriff, dem röm. Volke einen König zu gebären, Suet. – von Tieren, canis parturiens, Phaedr. 1, 19, 3. – Sprichw., parturiunt montes, nascetur ridiculus mus, von denen, die große Erwartungen erregen, am Ende aber wenig zustande bringen, Hor. de art. poët. 139; vgl. Phaedr. 4, 23, 1 sqq. – 2) bildl., a) mit etw. gleichs. schwanger gehen = mit etw. umgehen, etwas vorhaben, res publica parturit periculum, aus ihr wird eine Gefahr hervorgehen, Cic.: minas, Ov.: ut aliquando dolor populi Rom. pariat, quod iam diu parturit, Cic.: u. so quod diu parturit animus vester, aliquando pariat, Liv. – b) ( wie ὠδίνειν) kreißen, Wehen haben = sich kümmern, ängstigen, si tamquam parturiat unus pro pluribus, Cic. de amic. 45: iam misellam puellam parturibam, Apul. met. 7, 4. – II) prägn., kreißend gebären, Liberum (v. Jupiter), Plin.: fetus, hervorzubringen drohen, Hor.: ante colles parturiebar (wurde ich geboren), Vulg. prov. 8, 25: v. Hühnern, Eier legen, Varro. – poet., Notus parturit imbres. Hor.: arbor parturit, schlägt aus, Verg.: parturit ager, fängt an zu grünen, Früchte zu tragen, Verg. – / Synkop. Imperf. parturibam, Apul. met. 7, 4, u. parturibat, Phaedr. 4, 23, 1. Fulgent. de aet. mund. et homin. 8. p. 155, 19 Helm. – Perf. parturivit steht bei Ambros. in Luc. 10. § 26.
-
5 parturio
parturio, īvi, īre (Desider. v. pario), I) gebären wollen, kreißen, 1) eig., v. Menschen, Plaut., Ter. u.a.: regem P. R. naturam parturire, die N. sei im Begriff, dem röm. Volke einen König zu gebären, Suet. – von Tieren, canis parturiens, Phaedr. 1, 19, 3. – Sprichw., parturiunt montes, nascetur ridiculus mus, von denen, die große Erwartungen erregen, am Ende aber wenig zustande bringen, Hor. de art. poët. 139; vgl. Phaedr. 4, 23, 1 sqq. – 2) bildl., a) mit etw. gleichs. schwanger gehen = mit etw. umgehen, etwas vorhaben, res publica parturit periculum, aus ihr wird eine Gefahr hervorgehen, Cic.: minas, Ov.: ut aliquando dolor populi Rom. pariat, quod iam diu parturit, Cic.: u. so quod diu parturit animus vester, aliquando pariat, Liv. – b) ( wie ὠδίνειν) kreißen, Wehen haben = sich kümmern, ängstigen, si tamquam parturiat unus pro pluribus, Cic. de amic. 45: iam misellam puellam parturibam, Apul. met. 7, 4. – II) prägn., kreißend gebären, Liberum (v. Jupiter), Plin.: fetus, hervorzubringen drohen, Hor.: ante colles parturiebar (wurde ich geboren), Vulg. prov. 8, 25: v. Hühnern, Eier legen, Varro. – poet., Notus parturit imbres. Hor.: arbor parturit, schlägt aus, Verg.: parturit ager, fängt an zu grünen, Früchte zu tragen, Verg. – ⇒ Synkop. Imperf. parturibam, Apul. met. 7, 4, u. parturibat, Phaedr. 4, 23, 1. Fulgent. de aet. mund. et————homin. 8. p. 155, 19 Helm. – Perf. parturivit steht bei Ambros. in Luc. 10. § 26.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > parturio
-
6 parturiō
parturiō (parturībat, Ph.), īvī, —, īre, desid. [pario], to desire to bring forth, be in travail, labor: tu (Lucina) voto parturientis ades, O.: parturiens canis, Ph.—Prov.: Parturiunt montes, nascetur ridiculus mus, great cry and little wool, H.— To be big with, be pregnant with, brood over, meditate, purpose: quod conceptum res p. parturit: quod diu parturit animus vester, aliquando pariat, L.: ingentīs parturit ira minas, O.— To be in pain, be anxious, be troubled: si tamquam parturiat unus pro pluribus.— To bring forth, produce, yield, generate: Germania quos parturit Fetūs, H.: nunc omnis parturit arbos, is budding forth, V.* * *parturire, parturivi, - Vbe in labour; bring forth; produce; be pregnant with/ready to give birth -
7 parturio
īvī, —, īre [desiderat. к pario I ]1) мучиться родами, рожать ( canis parturiens Ph)parturiunt montes, nascetur ridiculus mus впоследствии погов. M — рожают горы, а родится смешная мышь (ср. русск. гора родила мышь)2) быть чреватым, таить в себе ( periculum C)3) (= pario) рождать, производить (Notus parturit imbres H; parturit ira minas O); давать побеги, распускаться ( arbor parturit V); давать всходы, зеленеть ( ager parturit V)4) иметь на уме, замышлять, затевать ( aliquid L)5) тревожиться, беспокоиться, терзаться ( pro aliquo C или aliquem Ap) -
8 parturiens
partŭrĭo, īvi or ĭi, 4 ( imperf. parturibat, Phaedr. 4, 21, 1), v. desid. a. [2. pario], to desire to bring forth, to be in travail or labor; said of women and of animals.I.Lit.:II.vereor ne parturire intellegat,
Ter. Hec. 3, 3, 53:tu (Lucina) voto parturientis ades,
Ov. F. 3, 256:parturiens canis,
Phaedr. 1, 18, 3.—Prov.: parturiunt montes, nascetur ridiculus mus, said of those who promise great things, but accomplish little or nothing;like the Engl. expression,
great cry and little wool, Hor. A. P. 139 (after the Greek proverb, ôdinen oros, eita mun apeteken); cf., also,
Phaedr. 4, 21, 1 sq. —Transf.A.To be big or pregnant with any thing; to brood over, meditate, purpose, Cic. Mur. 39, 84:* B.ut aliquando dolor populi Romani pariat, quod jamdiu parturit!
id. Phil. 2, 46, 118; so,quod diu parturit animus vester, aliquando pariat,
Liv. 21, 18, 12:ingentes parturit ira minas,
Ov. H. 12, 208; cf.:filioli mei quos iterum parturio,
Vulg. Gal. 4, 19.—To be anxious or concerned:C.quā (securitate) frui non possit animus, si tamquam parturiat unus pro pluribus,
Cic. Lael. 13, 45; App. M. 7, 4.—In gen., to bring forth, produce, yield, generate, etc. ( poet.):quis Parthum paveat... Quis Germania quos horrida parturit Fetus, incolumi Caesare?
Hor. C. 4, 5, 26:et nunc omnis ager, nunc omnis parturit arbos,
is budding forth, Verg. E. 3, 56; id. G. 2, 330; cf.Col. poët. 10, 10: neque parturit imbres Perpetuos (Notus),
Hor. C. 1, 7, 16: felicemque uterum, qui nomina parturit annis, i. e. the yearly consuls, Claud. Cons. Prob. et Olybr. 204:parturit innumeros angusto pectore mundos,
to conceive, imagine, id. Cons. Mall. Theod. 81, 3.—Hence, P. a. as subst.: partŭrĭens, entis, f., a woman in labor:dolores parturientis,
Vulg. Osee, 13, 13; id. Psa. 47, 6. -
9 comparturio
com-parturio, īre, mit in Wehen liegen, Ambros. hexaëm. 4, 8, 31; de fide 1, 14, 87.
-
10 parturialis
partūriālis, e (parturio), durch Geburt hervorgebracht, ova, gelegte, Cassiod. de anim. 2.
-
11 parturitio
parturītio, ōnis, f. (parturio), das Gebärenwollen, Kreißen, I) eig., Hieron. adv. Iovin. 1. no. 22. – II) bildl., das Gebären, Erzeugen, novae vitae, Augustin. conf. 8, 6, 15: cordis mei (Ggstz. conceptio), Augustin. epist. 31, 6.
-
12 reparturiens
reparturiēns, entis, Partic. (re u. parturio), wiedergebärend, Alcim. Avit. poëm. 6, 71.
-
13 comparturio
com-parturio, īre, mit in Wehen liegen, Ambros. hexaëm. 4, 8, 31; de fide 1, 14, 87.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > comparturio
-
14 parturialis
partūriālis, e (parturio), durch Geburt hervorgebracht, ova, gelegte, Cassiod. de anim. 2.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > parturialis
-
15 parturitio
parturītio, ōnis, f. (parturio), das Gebärenwollen, Kreißen, I) eig., Hieron. adv. Iovin. 1. no. 22. – II) bildl., das Gebären, Erzeugen, novae vitae, Augustin. conf. 8, 6, 15: cordis mei (Ggstz. conceptio), Augustin. epist. 31, 6.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > parturitio
-
16 reparturiens
reparturiēns, entis, Partic. (re u. parturio), wiedergebärend, Alcim. Avit. poëm. 6, 71.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > reparturiens
-
17 comparturio
com-partŭrĭo, īre, 4, v. n., to be associated in childbirth with any one, Ambros. Hexaem. 4, 8, 31; id. de Fide, 1, 14, 87. -
18 nixurio
nixŭrĭo, īre, v. a. desid. [nixus, from nitor], to wish to lean or rest upon:II.nixurit qui niti vult et in conatu saepius aliquā re perpellitur,
Nigid. 144, 20.—Transf., for parturio, to wish to bring forth: nixurio, philotokeô, Gloss. Philox. -
19 parturibundus
partŭrĭbundus, a, um [parturio], in travail, De Miracc. S. Steph. 2, 2, 2. -
20 parturitio
I.Lit., Hier. adv. Jovin. 1, n. 22.—II.Transf., a bearing or bringing forth, parturition:III.novae vitae,
Aug. Conf. 8, 6:cordis,
id. Ep. 34 (al. 31).—Any grievous pains: inferni, Capreol. Epist. ad Vital. et Const.
- 1
- 2
См. также в других словарях:
Metropolis (Film) — Filmdaten Originaltitel Metropolis … Deutsch Wikipedia
Parturition — Childbirth, the process of delivering the baby and placenta from the uterus to the vagina to the outside world. Also called labor and delivery. Parturition comes from the Latin parturire, to be ready to bear young and is related to partus, the… … Medical dictionary
parturient — Relating to or in the process of childbirth. [L. parturio, to be in labor] * * * par·tu·ri·ent pär t(y)u̇r ē ənt adj 1) bringing forth or about to bring forth young 2) of or relating to parturition <parturient pangs> 3) typical of… … Medical dictionary
parturifacient — 1. Inducing or accelerating labor. 2. An agent that induces or accelerates labor. SYN: oxytocic (2). [L. parturio, to be in labor, + facio, to make] * * * par·tu·ri·fa·cient (pahr″tu re faґshənt) [L. parturire to have the pains of… … Medical dictionary
ԵՐԿՆԵՄ — (եցի.) NBH 1 0697 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 8c, 10c, 11c, 12c, 14c ն. եւ չ. ὡδίνω parturio, in partu doleo Երկամբք ծնանել, եւ կրել զցաւ ի ծնանելն. տղաբերքի ցաւ քաշել. *Ընդէ՞ր երկնեցեր զիս: Եւ ի սառա, որ երկնեացն զմեզ … հայերեն բառարան (Armenian dictionary)
parturiente — s. f. 1. A fêmea que está em trabalho de parto ou que acaba de dar à luz. • adj. 2 g. 2. Que está em trabalho de parto ou que acaba de dar à luz. • Sinônimo geral: PUÉRPERA ‣ Etimologia: latim parturiens, entis, particípio presente de parturio … Dicionário da Língua Portuguesa