-
1 steam
[stiːm] 1. npara f (wodna)2. vtgotować (ugotować perf) na parze3. viPhrasal Verbs:- steam up* * *[sti:m] 1. noun1) (a gas or vapour that rises from hot or boiling water or other liquid: Steam rose from the plate of soup / the wet earth in the hot sun; a cloud of steam; ( also adjective) A sauna is a type of steam bath.) para2) (power or energy obtained from this: The machinery is driven by steam; Diesel fuel has replaced steam on the railways; ( also adjective) steam power, steam engines.) para2. verb1) (to give out steam: A kettle was steaming on the stove.) parować2) ((of a ship, train etc) to move by means of steam: The ship steamed across the bay.) poruszać się z napędem parowym3) (to cook by steam: The pudding should be steamed for four hours.) gotować na parze•- steam-- steamer
- steamy
- steamboat
- steamship
- steam engine
- steam roller
- full steam ahead
- get steamed up
- get up steam
- let off steam
- run out of steam
- steam up
- under one's own steam -
2 vaporize
['veɪpəraɪz] 1. vt 2. vi* * *verb (to (cause to) change into a gas-like state.) odparować, wyparować -
3 volatilize
przeprowadzać w stan lotny parowaćulatniać się
См. также в других словарях:
parować — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, parowaćruję, parowaćruje, parowaćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} o cieczy lub ciele stałym: zamieniać się w stan gazowy, w parę : {{/stl 7}}{{stl 10}}Woda, spirytus paruje.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
parować — I ndk IV, parowaćruję, parowaćrujesz, parowaćruj, parowaćował, parowaćowany 1. «o cieczach: zamieniać się w parę, przechodzić ze stanu ciekłego lub stałego w stan lotny, gazowy, ulatniać się w postaci pary» Woda, benzyna paruje. 2. «o powierzchni … Słownik języka polskiego
parowanie — I n I rzecz. od I parować Parowanie wody. ∆ fiz. Ciepło parowania «ilość ciepła wyrażona w kaloriach, potrzebna do zamiany (w stałej temperaturze) 1 mola substancji ciekłej w stan pary» II n I rzecz. od II parować Parowanie ciosów … Słownik języka polskiego
cięcie — n I; lm D. cięć 1. rzecz. od ciąć. przen. «zmniejszenie sum przeznaczanych na jakieś cele, przyznawanych dotacji, świadczeń itp.» Cięcia w budżecie a. cięcia budżetowe. 2. «cios, uderzenie ostrym, tnącym narzędziem; sposób uderzania bronią… … Słownik języka polskiego
dymić — ndk VIa, dymićmię, dymićmisz, dymićmił 1. «wydzielać dym, wypuszczać kłęby dymu; kopcić» Komin, piec, dymi. 2. «wydzielać parę; parować» Kawa, zupa dymi. dymić się to samo, co dymić a) w zn. 1: Dymiło się z kominów. W pokoju się dymi. b) w zn. 2 … Słownik języka polskiego
dymić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, dymićmię, dymićmi {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} wydzielać dym : {{/stl 7}}{{stl 10}}Komin, piec, lokomotywa dymi. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl … Langenscheidt Polski wyjaśnień
sparować — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}parować II {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
