-
1 Clinodiplosis papaveris
VOCABULARIUM NOMINUM ANIMALIUM QUINQUELINGUE > Clinodiplosis papaveris
-
2 Dasyneura papaveris
1. LAT Dasyneura papaveris Winner2. RUS комарик m маковый3. ENG poppy gall midge4. DEU Mohngallmücke f5. FRA —VOCABULARIUM NOMINUM ANIMALIUM QUINQUELINGUE > Dasyneura papaveris
-
3 Timaspis papaveris
1. LAT Timaspis papaveris Kieffer2. RUS тимаспис m маковый3. ENG —4. DEU Mohnkapselgallwespe f, Mohnstengelgallwespe f5. FRA —VOCABULARIUM NOMINUM ANIMALIUM QUINQUELINGUE > Timaspis papaveris
-
4 Dasyneura papaveris
Энтомология: комарик маковый -
5 Timaspis papaveris
Энтомология: тимаспис маковый -
6 Dasyneura papaveris
сущ.энт. комарик маковый -
7 Timaspis papaveris
сущ.энт. тимаспис маковый -
8 Dasyneura papaveris
-
9 Timaspis papaveris
-
10 тимаспис маковый
nentomol. Mohnkapselgallwespe (ëàò. Timaspis papaveris), Mohnstengelgallwespe (ëàò. Timaspis papaveris), Timaspis papaveris -
11 papaver
papāver, eris, n., I) der Mohn, candidum, nigrum, Plin.: papaveris folium, Plin.: papaveris semen, Plin. – archaist. als masc. (vgl. Prisc. 5, 44), Gallicanus, Cato fr.: Acc. papaverem, Plaut. Poen. 326 u. trin. 410. Varro fr. bei Non. 220, 11. – Sprichw., confit cito; non hercle minus divorse distrahitur cito, quam si formicis tu obicias papaverem, Plaut. trin. 410. – im Gleichnis, melliti verborum globuli et omnia dicta factaque quasi papavere et sesamo sparsa, Petron. 1, 3. – Plur. papavera, bald = Mohnarten, Plin. 19, 21; bald = Mohnpflanzen, papavera lasso collo, Petron. poët. 132, 11: papaverum capita, Mohnköpfe, Liv. 1, 54, 6; bald = Mohnblumen, Plin. 13, 108; bald = Mohnkörner, Mohn, Verg. georg. 4, 545. Ov. am. 3, 6, 31. Ser. Samm. 362; bald = Mohnköpfe, decutere papavera altissima, Plin. 19, 169. Vgl. Neue Wagener Formenl.3 1, 614. – II) übtr., papaver fici, Feigenkerne, Tert. adv. haeret. 36.
-
12 комарик маковый
Entomology: Dasyneura papaveris, poppy gall midge (лат. Dasyneura papaveris) -
13 комарик маковый
nentomol. Dasyneura papaveris, Mohngallmücke (ëàò. Dasyneura papaveris) -
14 somnifer
somnĭfĕr, ĕra, ĕrum [somnus + fero] [st2]1 [-] somnifère, soporifique, qui endort. [st2]2 [-] qui cause un engourdissement mortel, qui engourdit, assoupissant, mortel. - (Mercurii) virga somnifera, Ov.: la baguette (de Mercure) qui répand le sommeil. - somnifera vis papaveris, Plin.: les vertus narcotiques du pavot. - somnifera, ae, f. Ov.: morelle vénéneuse.* * *somnĭfĕr, ĕra, ĕrum [somnus + fero] [st2]1 [-] somnifère, soporifique, qui endort. [st2]2 [-] qui cause un engourdissement mortel, qui engourdit, assoupissant, mortel. - (Mercurii) virga somnifera, Ov.: la baguette (de Mercure) qui répand le sommeil. - somnifera vis papaveris, Plin.: les vertus narcotiques du pavot. - somnifera, ae, f. Ov.: morelle vénéneuse.* * *Somnifer, pen. corr. Aliud adiectiuum. Plinius, Vis somnifera papaueri. Qui ha une force d'endormir, Qui fait dormir et engendre le sommeil. -
15 papaver
papāver, eris, n., I) der Mohn, candidum, nigrum, Plin.: papaveris folium, Plin.: papaveris semen, Plin. – archaist. als masc. (vgl. Prisc. 5, 44), Gallicanus, Cato fr.: Acc. papaverem, Plaut. Poen. 326 u. trin. 410. Varro fr. bei Non. 220, 11. – Sprichw., confit cito; non hercle minus divorse distrahitur cito, quam si formicis tu obicias papaverem, Plaut. trin. 410. – im Gleichnis, melliti verborum globuli et omnia dicta factaque quasi papavere et sesamo sparsa, Petron. 1, 3. – Plur. papavera, bald = Mohnarten, Plin. 19, 21; bald = Mohnpflanzen, papavera lasso collo, Petron. poët. 132, 11: papaverum capita, Mohnköpfe, Liv. 1, 54, 6; bald = Mohnblumen, Plin. 13, 108; bald = Mohnkörner, Mohn, Verg. georg. 4, 545. Ov. am. 3, 6, 31. Ser. Samm. 362; bald = Mohnköpfe, decutere papavera altissima, Plin. 19, 169. Vgl. Neue Wagener Formenl.3 1, 614. – II) übtr., papaver fici, Feigenkerne, Tert. adv. haeret. 36. -
16 caput
1) головаcapĭte demisso C, Cs — с поникшей головойc. aperire Pl — обнажить головуc. operire C — накрыться, надеть головной уборcapita conferre L — склониться друг к другу головами, т. е. перешёптыватьсяvolvere in c. V — катиться головой внизper c. pedesque Ctl — сломя головуc. aut navim Ctl — орёл или решка ( игра)nec c. nec pedes habere погов. C, L — не иметь ни начала, ни конца (о деле, о котором не знаешь, как за него взяться и как его повести)supra (super) c. esse Sl, L, T — быть за плечами, на носу (т. е. угрожать)c. extollere C — поднять голову (т. е. воспрянуть)2)а) верхняя (главная, исходная) часть или головка ( papaveris L); край, конец ( tignorum Cs); вершина, верхушка ( capita montis V); исток, источник (amnis V; Rheni Mela), но тж. устье (c. и capita Rheni Cs, H, Lcn)c. columnae PM — капитель3) разум, рассудокsenos nummos in capita conferre L — внести по шести сестерциев с человека; описательно в том же значении человек, существо ( переводится иногда личным местоимением или вовсе не переводится)hoc c. Pl — egoo lepidum c.! ирон. Pl, Ter — хорош, нечего сказать!duo haec capita презр. C — оба эти субъекта ( Долабелла и Антоний)5) голова, жизньsuum c. pro aliquā re vovere C — сложить голову (отдать свою жизнь) за что-л.de capite alicujus sententiam ferre Sen — решать вопрос о жизни и смерти кого-л.capitis causa C, Nep etc. — уголовное дело ( о тяжком преступлении)accusare aliquem capitis C, Nep — обвинять кого-л. в уголовном преступлении6) гражданские права, правоспособность (servus nullum c. habet CJ)capitis deminutio maxima Dig — лишение всех гражданских прав7) голова, единица, штукаcapitum Helvetiorum milia CCLXIII Cs 263 000 — человек гельветов8) глава, начальник, руководитель, вожак, предводитель (capita conjurationis L; capita rerum, c. nominis Latini L)c. scelerum Pl — архимошенник9) суть, главное, основа, сущностьc. est C — суть в том (чтобы)cenae c. C — главное блюдоc. oratoris est C — главная обязанность оратора состоит (в)c. Epicuri C — основное положение Эпикура10) (тж. c. rerum T) главное место, центральный пункт, столица, главный город (Thebae c. totius Graeciae Nep; Praeneste c. belli L)11) глава, отдел, раздел, пункт (c. legis, epistulae C)12) основная сумма, главный фонд, капитал (de capite aliquid deducere L)13) грам. исходная форма слова (т. е. nom. sg. для склоняемых слов и 1 л. sg. praes. ind. для спрягаемых) Vr -
17 collum
ī n.1) шея (columbae Lcr; cygni Col)in c. invadere C — броситься на шеюcollo circumdāre brachia V (c. cingere lacertis O) — обнять за шеюaliquam rem collo et cervicibus suis sustinere погов. C — выносить что-л. на собственных плечахdare colla triumpho alicujus Prp — склонить голову перед чьим-л. триумфом, т. е. стать рабомc. torquēre L (obtorquere, obstringĕre Pl) alicui — схватить и потащить кого-л. (на суд или в тюрьму)2) горлышко, шейка (amphorae Cato; lagoenae Ph)3) стебель ( papavēris V) -
18 haustus
I a, um part. pf. к haurio II haustus, ūs m. [ haurio ]1) черпание (aquae Col, L etc.)h. aquarum V — зачерпнутая вода2) право пользования водой C, Dig4) подражание, заимствование (h. fontis Pindarici H)5) втягивание, (в)дыхание ( caeli QC)aetherius h. V — эфирное дыхание7) глотание, всасывание, поглощение (fontium QC; cruoris MF; papaveris Lcr) -
19 somnifer
fera, ferum [ somnus + fero ]1) наводящий сон, снотворный ( vis papavĕris PM); усыпляющий ( virga Mercurii O)2) смертоносный, смертельный ( venenum O) -
20 caput
caput (kaput), pitis, n. (vgl. got. haubith, Haupt, Kopf u. viell. altind. *kaput in kapucchalam, Haar am Hinterkopf), das Haupt, der Kopf, I) eig. u. meton.: A) v. leb. Wesen: 1) der Menschen, a) eig.: α) übh. (Ggstz. vestigium): caput hominis, aegri, Cels.: capite aperto, Plaut.: capite operto, obvoluto, involuto, Cic.: capite demisso, Caes.: porcus cum capite humano natus, Liv. – caput adaperire, Sen.: caput aperire, operire, Cic.: caput velare, Liv., revelare, Arnob.: caput operire togā, Petr.: caput obvolvere, Cic.: caput obvolvere togā, Suet.: caput attollere, Ov.: caput ferire (sich vor den K. schlagen), femina plangere, Cic. fr.: c. perfricare, Cic.: c. alci auferre, abscīdere, praecīdere, percutere, Liv.: caput illidere foribus, Suet.: caput impingere parieti, Plin. ep.: capita conferre (zusammenstecken, bei geheimer Unterredung), Liv.: circum saucios milites inserere in tentoria caput, Liv.: sed corpori valido caput deerat (im Bilde), Liv. – Besondere Verbindungen, ire praecipitem in lutum per caputque pedesque (über Hals und Kopf), Catull. 17, 9. – capita aut navia u. caput aut navim, »Kopf oder Wappen«, ein Spiel, in dem ein Geldstück in die Höhe geworfen und dann gesehen wird, ob die Bildseite (der Götterkopf) oder die Wappenseite (das Schiff) nach oben gefallen ist, Macr. sat. 1, 7, 22. Aur. Vict. orig. gent. Rom. 3, 5. Paul. Nol. adv. paganos 75 extr. – nec caput nec pedes (habere), sprichw., von Geschäften usw., bei denen man nicht weiß, wo man anfangen, wo man aufhören soll, M'. Curius in Cic. ep. 7, 31, 2. Liv. epit. 50; vgl. Plaut. asin. 729: ut nec pes nec caput uni reddatur formae, eine bestimmte Gestalt gegeben werde der einen Idee, Hor. de art. poët. 8. – supra caput esse, sowohl = (als gefährlich, drohend) im Nacken sein, sitzen, v. Feinde, Sall. u. Liv., als auch = (als belästigend) auf dem Halse liegen, v. einer Person, Cic., v. Alter, Sen.: ebenso als gefährl. super caput esse, v. Feinde, Tac.: u. in capite atque in cervicibus nostris restitisse, drohend über unserem Haupte u. Nacken zurückgeblieben sein (v. Pers.), Cic. Vgl. Kritz u. Fabri Sall. Cat. 52, 24. Drak. Liv. 3, 27, 2; 21, 33, 2. – caput movere, das Haupt hin u. her neigen (als Gebärde des Hohns, der Schadenfreude), Vulg. Sirach 12, 19 u. 13, 8. – caput extollere, sein Haupt erheben (als Zeichen der Hoffnung auf Besserung und Erlösung), Cic. Planc. 33: ebenso caput erigere in libertatem, Augustin. de civ. dei 5, 22. – in caput alcis recidere, auf jmds. Haupt zurückfallen, Aetolorum prava consilia atque in ipsorum caput semper recidentia, Liv. 36, 29, 8. – β) der Kopf als Sitz des Verstandes, der Einsicht, incolumi capite es? Hor.: aliena negotia centum per caput saliunt, gehen mir durch den Kopf, Hor. – b) meton.: α)Mensch, Person, αα) übh. (s. Lorenz Plaut. most. 202. Brix Plaut. capt. 943), hoc c., ich, Plaut.: propter meum caput, um meiner Person willen, Plaut.: o lepidum caput! Plaut.: c. ridiculum, festivum, närrischer, drolliger Kauz, Ter.: c. liberum, Cic.: libera servaque capita, Liv.: ignota capita, Liv.: c. noxium, innoxium, Liv.: carum caput (wie φίλη, ηθείη κεφαλή), Verg. u. Hor. – beim Ausruf u. bei Verwünschungen, at vos, devota capita, Iustin.: nefandissimum caput, Iustin.: vae capiti tuo! Plaut. – ββ) beim Zählen, Schätzen oder beim Verteilen, Kopf, Mann, Person, capitum Helvetiorum milia CCLX III, Caes.: cum hostium numerus capitum CCCCXXX milium fuisset, Caes.: in capita describere, Cic.: exactio capitum, Kopfgeld, Personensteuer, Cic.: dah. capite censi, s. 1. cēnseo. – γγ) bei Verwünschungen, quod illorum capiti sit, was auf ihr Haupt falle, Cael. in Cic. ep.: di capiti ipsius reservent, Verg.: sacrare alcis caput, Liv. – β) der Kopf als Hauptträger des menschlichen Daseins, das Leben, die Existenz, αα) das physische Leben, coniuratio in tyranni caput facta, Liv.: capitis periculum od. dimicatio, Lebensgefahr, Ter. u. Cic.: in caput vertit, traf das Leben, beschleunigte seinen Tod, Liv.: capite suo decernere, dimicare, Cic. u. Liv.: capite luere, Liv. – suum caput pro salute rei publicae vovere, Cic. – ββ) die bürgerliche Existenz, nach römischem Sinne der Inbegriff aller Freiheits-, Bürger- u. Familienrechte, causa capitis, Cic.: iudicium capitis, Cic.: capitis accusare, Cic.: capitis anquirere, Liv.: capitis damnare, condemnare, Cic.: capite damnari, Cic.: capitis absolvere, Nep.: pro capite dicere, Cic.: causam capitis dicere, Nep.: poenam capitis constituere, Cic.: agitur caput alcis, Cic.: capitis minor, ein bürgerlich Toter, Hor.: u. capite deminui od. se deminuere, s. dē-minuo: u. capitis deminutio, s. dēminūtio: ebenso capite minui, s. minuo, capitis minutio, s. minūtio.
2) der Tiere, a) eig.: c. iumenti, Nep.: c. equinum, Plin.: c. elephantinum, Val. Max.: c. simininum, Iul. Obsequ.: trium capitum canis, Mythogr. Lat.: hydra multa capita habens, Sen.: belua multorum es capitum, Hor. – dah. ad capita bubula, »bei den Ochsenköpfen«, ein Ort in Rom, wo O. in Stein eingehauen waren, Suet. Aug. 5. – b) meton. = das ganze Tier, ein Stück, bina boum capita, Verg.: grex XXV capitum, Col.: triginta capitum fetus, Verg.
B) von Lebl., der Kopf, die Spitze, Kuppe, das Oberste, Äußerste (Anfang oder Ende), papaveris, Mohnkopf, Liv.: tignorum, Caes.: trabis, Veget. mil.: pontis, Brückenkopf, Planc. in Cic. ep.: iecinoris, Cic.: columnae, Kapitäl, Plin.: fistulae, Vorderende, Mündung, Liv.: alii, Bolle, Cato u. Plin.: capita vitis, Wurzeln, Cato u. Plin., od. die Ranken, Col. u. Cic.: capita loramentorum, die Enden, Iustin.: arcus, die Enden, Verg.: vectis, der lange Teil, Liv.: c. machinae, quae graece κανὼν μουσικός appellatur, die Kanzelle an der Wasserorgel, Vitr.: perangusta capita (mitellae), die ganz schmalen Enden der chirurg. Armbinde (Ggstz. latitudo, der breite Teil), Cels.: c. fasciae, habenae, lini, Cels.: uti aequalia duo capita (Enden des Seiles) sint, funis cum erit extensus, Vitr.: si nusquam caput (eine Geschwulst, Beule) se ostendit, Cels.: caput facere (v. Beulen usw.), hoch aufschwellen, Plin. – von Örtl., c. silvae, Wipfel, Sen. poët.: capita aspera montis, äußerste Spitze, Verg.: in capite Bithyniae, am äußersten Punkte (Ein- u. Ausgang), Plin. ep. – v. Gewässern, sowohl der Ursprung, die Quelle, Enipei, Verg.: Rheni, Mela: amnis, Verg.: fontis, Hirt. b. G., Vitr. u.a.: als die Mündung, der Ausfluß (aber seltener), capita Rheni, Caes.: u. so Rheni c., Hor. u. Lucan.: im Bilde, die Quelle, der Ursitz, die Urquelle, der Ausgangspunkt, die Grundlage, der allgemeine Gesichtspunkt (die Kategorie), quo invento ab eo quasi capite disputatio ducitur, Cic.: nonne his vestigiis ad caput maleficii perveniri solet? Cic.: si quid (ein Gerücht) sine capite manabit, ohne sichere Quelle, Cic.: nos de Dolabella cotidie, quae volumus, audimus: sed adhuc sine capite (ohne Quelle), sine auctore (unverbürgt), rumore nuntio, Cic. ep.: aperiamus autem capita, unde etc., Cic. – u. so oft verb. mit fons, zB. ille fons et caput (ihr Urheber u. Stifter) Socrates, Cic.: in ea (sc. in aegritudine) est fons miseriarum et caput, die Quelle u. Grundursache, Cic. – u. der Anfang, cuncta igitur a capite (von Anfang an) proposito ordine persequamur, Pacat. pan. 4, 1.
II) übtr., was in irgend etw. das Erste, Vorzüglichste ist, 1) v. Pers., das Haupt, die Hauptperson, der Stimmführer, Hauptanstifter, rei publicae, die Hauptperson im Staate, Tac.: c. scelerum, Erzhalunke, periuri caput, der ganz verlogene Kerl, Plaut. (s. Brix Plaut. mil. 494): illic est huic rei caput, Ter.: c. omnium Graecorum concitandorum, Cic.: capita coniurationis, Liv.: capita Latini nominis, Liv.: caput rerum Masinissam fuisse, Liv.: statim et seditio crevit, ut caput et consilium (ein beratendes Haupt) habere coepit, Iustin. – 2) v. Lebl., a) im allg., das Haupt, die Hauptsache, cenae, das vorzüglichste Gericht, Hauptgericht, Cic.: patrimonii, das vorzüglichste Stück, Liv.: litterarum, Hauptinhalt, Hauptpunkt, Cic.: rerum, Hauptpunkt, Cic.: caput est, ist der Hauptpunkt, Cic.: c. Epicuri, Hauptgrundsatz, Cic.: c. civilis prudentiae, oberstes Prinzip, Cic. – b) in Gesetzen u. Schriften, der Hauptsatz, Hauptabschnitt, Paragraph, das Kapitel, legis, Cic.: epistulae, Cic.: unius capitis lectio (Lektüre), Treb. Poll.: quae scripserimus in summas sive in commentarium et capita conferre, Quint. – u. ein Absatz, Abschnitt in Urkunden, Corp. inscr. Lat. 11, 3614 (Decr. decur. Caerel. 15). Gromat. vet. p. 263 sq. – c) v. Geld u. Geldeswert, die Hauptsumme, der Stock, das Kapital (Ggstz. usurae), de capite deducite, quod usuris pernumeratum est, Liv.: quinas hic capiti mercedes exsecat, Hor. – de capite ipso demere, die Pachtsumme kürzen, Cic.: de capite quantum commodum fuit frumenti detraxit, Cic. – de illo Tulliano capite (Schuld) libere cum Cascellio loquare, Cic. – d) v. Örtl., der vornehmste Ort, die vornehmste Stadt, die Hauptstadt, der Hauptsitz, Thebae c. totius Graeciae, Nep.: Roma, c. orbis terrarum, Liv.: Persepolis, c. regni, Plin.: c. gentis Artaxata, Tac.: c. belli, Liv. – / Abl. auch capiti, Catull. 68, 124. Amm. 18, 5. – In Inschrn. auch kaput od. bl. k. geschr., zB. Corp. inscr. Lat. 14, 2112. Gromat. vet. p. 263 sq.: u. capud, Corp. inscr. Lat. 7, 897.
См. также в других словарях:
Apis papaveris — Mohn Mauerbiene Systematik Klasse: Insekten (Insecta) Ordnung: Hautflügler (Hymenoptera) Unterordnung: Taillenwespen (Apocrita) … Deutsch Wikipedia
Hoplitis papaveris — Mohn Mauerbiene Systematik Klasse: Insekten (Insecta) Ordnung: Hautflügler (Hymenoptera) Unterordnung: Taillenwespen (Apocrita) … Deutsch Wikipedia
Osmia papaveris — Mohn Mauerbiene Systematik Klasse: Insekten (Insecta) Ordnung: Hautflügler (Hymenoptera) Unterordnung: Taillenwespen (Apocrita) … Deutsch Wikipedia
Pseudomonas papaveris — Wikipedia:Categories for discussion/Log/2007 May 16Taxobox name = Pseudomonas papaveris color = lightgrey image width = 240px image caption = regnum = Bacteria phylum = Proteobacteria classis = Gamma Proteobacteria ordo = Pseudomonadales familia … Wikipedia
Anthocopa papaveris — Poppy Pop py, n.; pl. {Poppies}. [OE. popy, AS. popig, L. papaver.] (Bot.) Any plant or species of the genus {Papaver}, herbs with showy polypetalous flowers and a milky juice. From one species ({Papaver somniferum}) opium is obtained, though all … The Collaborative International Dictionary of English
Capita papavĕris — (Pharm.), Mohnköpfe, s. Mohn … Pierer's Universal-Lexikon
Mohn-Mauerbiene — Systematik Klasse: Insekten (Insecta) Ordnung: Hautflügler (Hymenoptera) Unterordnung: Taillenwespen (Apocrita) Familie … Deutsch Wikipedia
МАК — снотворный, Papaver somniferum, однолетнее, травянистое растение сем. маковых (Papaveraceae), вышиной от 0,5 м до 1,5 м; в диком состоянии не встречается; происходит вероятно от Papaver setigerum D. С, произрастающего в Алжире, Испании, Греции,… … Большая медицинская энциклопедия
Crivellia — Scientific classification Kingdom: Fungi Division: Ascomycota Class: Dothideomycetes … Wikipedia
Helminthosporium — Helminthosporium … Wikipédia en Français
PAPAVER — in honore apud Romanos fuit semper, ut indicio est Tarquinius Superbus, qui Legatis a filio missis decutiendo papavera in horto altissima, sanguinarium illul responsum hâc facti ambage reddidit, Plin. l. 19. c. 8. Cuius caput, florem, folia,… … Hofmann J. Lexicon universale