Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

palus+col

  • 41 restagno

    rē-stagno, āre, v. n., to run over, overflow; of bodies of water:

    paludes restagnantes,

    Liv. 44, 46, 5:

    ostium amnis,

    id. 44, 6, 15; Plin. 5, 5, 5, § 34:

    restagnantis fecit maris unda paludem,

    Ov. M. 11, 364:

    flumen,

    Luc. 4, 89:

    palus,

    Sil. 8, 382; Col. 2, 12, 5; 8, 15, 3.— Transf., of the inundated place:

    late is locus restagnat,

    is overflowed, Caes. B. C. 2, 24 fin.; cf.:

    arva palude,

    Sil. 4, 752.

    Lewis & Short latin dictionary > restagno

  • 42 vehemens

    vĕhĕmens ( veemens, Hor. Ep. 2, 2, 120 K. and H.; more freq. vēmens, Ter. And. 1, 1, 123; Cat. 50, 21; and Lucr. always, Lachm., Munro), entis, adj. [perh. Sanscr. vahis, out of, and mens; cf. vē-], very eager, violent, furious, impetuous, ardent, vehement, etc. (syn. violentus).
    I.
    Lit.:

    vehemens in utramque partem, Menedeme, es nimis, Aut largitate nimiā aut parsimoniā,

    Ter. Heaut. 3, 1, 31:

    Galba non in agendo solum, sed etiam in meditando vehemens atque incensus,

    Cic. Brut. 22, 88: in alios, id. Sull. 31, 87:

    vehemens feroxque naturā,

    id. Vatin. 2, 4;

    with severus (opp. lenissimus),

    id. Cat. 4, 6, 12;

    with inexorabilis,

    id. Sull. 31, 87;

    with dissolutus,

    id. Verr. 2, 5, 40, § 104;

    with acer,

    id. Caecin. 10, 28;

    with fortis,

    id. Off. 1, 28, 100:

    vehemens lupus et sibi et hosti Iratus pariter,

    Hor. Ep. 2, 2, 28:

    canis,

    Phaedr. 2, 3, 1.—Of abstract things:

    acer et vehemens incitatio,

    Cic. de Or. 2, 43, 183:

    genus orationis vehemens atque atrox,

    id. ib. 2, 49, 200:

    vehemens et pugnax exordium dicendi,

    id. ib. 2, 78, 317:

    vehemens et aspera quaestio,

    Quint. 5, 10, 113:

    vehemens et grave senatusconsultum,

    Cic. Cat. 1, 1, 3. —
    II.
    Transf., in gen., active, forcible, vigorous, powerful, mighty, strong:

    satis vemens causa ad objurgandum,

    Ter. And. 1, 1, 123:

    Arcturus signum sum omnium acerrimum: Vehemens sum exoriens: quom occido vehementior,

    Plaut. Rud. prol. 71:

    imber,

    Lucr. 6, 517:

    vehementior cursus fluminum,

    Quint. 9, 4, 7:

    vehementissimus cursus,

    Hirt. B. G. 8, 15:

    fuga,

    id. ib. 8, 48:

    ictus,

    Lucr. 6, 311:

    pilum... vehementius ictu missuque telum,

    Liv. 9, 19, 7:

    impetus,

    Amm. 19, 11, 15:

    brassica... tenui suco vehementissima,

    very powerful, very efficacious, Cato, R. R. 157, 2:

    medicamentum efficacius et vehementius,

    Scrib. Comp. 70:

    vitis vehementioribus statuminibus impedanda est,

    stronger, Col. 4, 16, 2:

    vitis vehemens multaque materia frondens,

    vigorous, id. 3, 1, 5:

    palus,

    thick, stout, id. 4, 12, 1:

    violentia vini,

    Lucr. 3, 482:

    vis frigorum aut calorum,

    Plin. 17, 24, 37, § 235; cf.:

    vis in oratione vehementissima,

    Quint. 9, 4, 13:

    vehementior lethargus,

    Plin. 20, 22, 87, § 238:

    dolor capitis,

    id. 24, 9, 38, § 62:

    usus strigilis,

    Suet. Aug. 80:

    argumentum vehementius,

    Quint. 7, 6, 7:

    conviva salibus vehemens intra pomoeria natis,

    Juv. 9, 11.

    Lewis & Short latin dictionary > vehemens

См. также в других словарях:

  • Palus (tribe) — ethnic group group=Palus poptime= popplace=flagcountry|United States (Washington) (Oregon) (Idaho) rels= langs=English, Salishan, Sahaptin related=Colville, Sanpoil, Nespelem, Sinixt, Wenatchi, Entiat, Methow, Southern Okanagan, Sinkiuse Columbia …   Wikipedia

  • TRAVAIL — ON en a fait maintes fois la remarque: l’apparition du mot «travail» est relativement récente. Cela ne signifie certes pas que la réalité désignée par ce mot le soit également, ni qu’il existât jamais de sociétés se livrant à la complète oisiveté …   Encyclopédie Universelle

  • palo — (Del lat. palus, poste.) ► sustantivo masculino 1 Trozo de madera más largo que grueso y por lo general de forma cilíndrica: ■ el perro recogía al vuelo los palos que le lanzaba . 2 Golpe que se da con un trozo de madera o con otro utensilio. 3… …   Enciclopedia Universal

  • vin — [ vɛ̃ ] n. m. • Xe; lat. vinum 1 ♦ Boisson alcoolisée provenant de la fermentation du raisin. ⇒ œn(o) , vini , viti . Composition chimique du vin : eau (70 à 80%), substances minérales (soufre, phosphore, fer, cuivre …   Encyclopédie Universelle

  • Beynes (Alpes-de-Haute-Provence) — Pour les articles homonymes, voir Beynes. 43° 59′ 30″ N 6° 13′ 27″ E …   Wikipédia en Français

  • balise — 1. balise [ baliz ] n. f. • 1475; port. baliza, dér. mozarabe du bas lat. palitium (cf. palissade), du lat. palus « pieu » 1 ♦ Mar., aviat. Objet (bouée, poteau), dispositif lumineux, sonore ou radioélectrique destiné à guider le navigateur, le… …   Encyclopédie Universelle

  • CAMARINA — I. CAMARINA Italiae civitas. Strabo, l. 6. II. CAMARINA palus Siciliae iuxta oppid. eiusdem nominis; exstructum an. 150. Urb. Cond. Euseb. vel Olymp. 45. Schol. Pindari; destructum a Syracusanis 52. an. post, sed denuo reparatum a quodam, cui… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • palo — {{#}}{{LM P28775}}{{〓}} {{SynP29472}} {{[}}palo{{]}} ‹pa·lo› {{《}}▍ s.m.{{》}} {{<}}1{{>}} Trozo de madera más largo que grueso, generalmente cilíndrico y fácil de manejar: • Recogieron palos secos para encender fuego.{{○}} {{<}}2{{>}} Golpe dado… …   Diccionario de uso del español actual con sinónimos y antónimos

  • tomber — 1. tomber [ tɔ̃be ] v. <conjug. : 1> • XV e; tumber XIIe; probablt o. onomat., avec infl. de l a. fr. tumer « gambader, culbuter », frq. °tûmon I ♦ V. intr. (auxil. être) A ♦ Être entraîné à terre en perdant son équilibre ou son assiette. 1 …   Encyclopédie Universelle

  • TERRE — Avant d’être un concept, la Terre fut une donnée: d’abord, la Terre nourricière – autrement dit, la «terre végétale» –, puis, la Terre où l’homme vit, par opposition à la mer, c’est à dire les terres émergées. Tout naturellement, cette Terre,… …   Encyclopédie Universelle

  • palo — (Del lat. palus). 1. m. Pieza de madera u otro material, mucho más larga que gruesa, generalmente cilíndrica y fácil de manejar. 2. palo de madera u otro material que se utiliza como mango de algunos utensilios de limpieza. El palo de la escoba.… …   Diccionario de la lengua española

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»