-
1 smoke
[sməuk] 1. ndym m2. vi 3. vtto have a smoke — zapalić ( perf)
to go up in smoke — iść (pójść perf) z dymem ( fig) spalić ( perf) na panewce
* * *[sməuk] 1. noun1) (the cloudlike gases and particles of soot given off by something which is burning: Smoke was coming out of the chimney; He puffed cigarette smoke into my face.) dym2) (an act of smoking (a cigarette etc): I came outside for a smoke.) papieros2. verb1) (to give off smoke.) dymić2) (to draw in and puff out the smoke from (a cigarette etc): I don't smoke, but he smokes cigars.) palić3) (to dry, cure, preserve (ham, fish etc) by hanging it in smoke.) wędzić•- smoked- smokeless
- smoker
- smoking
- smoky
- smoke detector
- smokescreen
- go up in smoke -
2 выпалить
глаг.• palić• wypalić -
3 burn
[bəːn] 1. pt, pp burned or burnt, vtpapers etc palić (spalić perf); fuel spalać (spalić perf); toast etc przypalać (przypalić perf); part of body parzyć (oparzyć perf or sparzyć perf)Phrasal Verbs:- burn out2. vihouse, wood palić się (spalić się perf); fuel spalać się (spalić się perf); toast etc przypalać się (przypalić się perf); blister etc piec3. noparzenie nt* * *[bə:n] 1. past tense, past participles - burned, burnt; verb1) (to destroy, damage or injure by fire, heat, acid etc: The fire burned all my papers; I've burnt the meat.) palić2) (to use as fuel.) spalać3) (to make (a hole etc) by fire, heat, acid etc: The acid burned a hole in my dress.) wypalić4) (to catch fire: Paper burns easily.) palić się2. noun(an injury or mark caused by fire etc: His burns will take a long time to heal; a burn in the carpet.) oparzenie, wypalona dziura- burner -
4 жечь
глаг.• dymić• gorzeć• kopcić• napalić• opalać• oparzyć• osmalić• palić• parzyć• pałać• podpalać• prażyć• przypalić• płonąć• rozpalać• spalać• spalić• sparzyć• spopieleć• wypalać• wypalić• wędzić* * *parzyć, palić, (parzyć, palić) piec -
5 сгореть
глаг.• gorzeć• napalić• opalać• oparzyć• osmalić• palić• parzyć• pałać• podpalać• przypalić• płonąć• rozpalać• spalać• spalić• sparzyć• spopieleć• spłonąć• wypalać• wypalić• zgorzeć* * *paść pastwą płomieni, pójść z dymem, spalić się, spłonąć, wypalić się -
6 гореть
глаг.• goreć• gorzeć• napalić• opalać• oparzyć• osmalić• palić• parzyć• pałać• podpalać• przypalić• płonąć• rozpalać• smażyć• spalać• spalić• sparzyć• spopieleć• wypalać• wypalić* * *gorzeć книжн., jaśnieć, palić się, pałać, płonąć -
7 выжигать
глаг.• gorzeć• napalić• opalać• oparzyć• osmalić• palić• parzyć• pałać• podpalać• przypalić• płonąć• rozpalać• spalać• spalić• sparzyć• spopieleć• wypalać• wypalić* * * -
8 обжигать
глаг.• gorzeć• napalić• opalać• opalić• oparzyć• osmalić• palić• parzyć• pałać• podpalać• prażyć• przypalać• przypalić• przypiekać• płonąć• rozpalać• spalać• spalić• sparzyć• spopieleć• wypalać• wypalić• wyparzać* * *parzyć, spalać -
9 палить
глаг.• gorzeć• napalić• opalać• opalić• oparzyć• osmalić• palić• parzyć• pałać• podpalać• przypalać• przypalić• przypiekać• płonąć• rozpalać• spalać• spalić• sparzyć• spopieleć• wypalać• wypalić* * *pukać, walić -
10 поджигать
глаг.• gorzeć• napalić• opalać• oparzyć• osmalić• palić• parzyć• pałać• podpalać• przypalić• płonąć• rozpalać• spalać• spalić• sparzyć• spopieleć• wypalać• wypalić• zapalać* * * -
11 пылать
глаг.• buzować• błyskać• gorzeć• napalić• opalać• oparzyć• osmalić• palić• parzyć• pałać• podpalać• przypalić• płonąć• rozpalać• spalać• spalić• sparzyć• spopieleć• wypalać• wypalić* * *gorzeć книжн., pałać, płonąć -
12 сжигать
глаг.• gorzeć• napalić• opalać• oparzyć• osmalić• palić• parzyć• pałać• podpalać• przypalić• płonąć• rozpalać• spalać• spalić• sparzyć• spopielać• spopieleć• spopielić• wypalać• wypalić* * * -
13 жечься
глаг.• gorzeć• napalić• opalać• oparzyć• osmalić• palić• parzyć• pałać• podpalać• przypalić• płonąć• rozpalać• spalać• spalić• sparzyć• spopieleć• wypalać• wypalić -
14 сжечь
глаг.• gorzeć• napalić• opalać• oparzyć• osmalić• palić• parzyć• pałać• podpalać• przypalić• płonąć• rozpalać• spalać• spalić• sparzyć• spopieleć• wypalać• wypalić -
15 спалить
глаг.• gorzeć• napalić• opalać• oparzyć• osmalić• palić• parzyć• pałać• podpalać• przypalić• płonąć• rozpalać• spalać• spalić• sparzyć• spopieleć• wypalać• wypalić
См. также в других словарях:
palarnia — ż I, DCMs. palarniani; lm D. palarniani (palarniaarń) 1. «pokój przeznaczony do palenia tytoniu, zwykle znajdujący się obok pomieszczenia, w którym palić nie wolno» Wyszedł do palarni wypalić papierosa. 2. «pomieszczenie, w którym się coś… … Słownik języka polskiego
