-
1 pōtiō
pōtiō ōnis, f [PO-], a drinking: in mediā potione exclamavit.— A drink, draught, potion: contemptissimis escis et potionibus: cum potione sitis depulsa est.— A poisonous draught, potion, philter: potione mulierem sustulit: haec potio torquet, Iu.: Non usitatis potionibus, magic potions, H.* * *drinking, drink -
2 potio
1. I.In gen.(α).Abstr.:(β).in mediā potione,
Cic. Clu. 10, 30; cf.:contemptissimis escis et potionibus,
id. Fin. 2, 28, 90.—Concr.:II.cum cibo et potione fames sitisque depulsa est,
Cic. Fin. 1, 11, 37:multo cibo et potione completi,
id. Tusc. 5, 35, 100:cibus et potio,
Varr. R. R. 1, 1, 5:A POTIONE,
a cup-bearer, Inscr. Grut. 578, 1.—In partic.A.A poisonous draught:B.potione mulierem sustulit,
Cic. Clu. 14, 40; cf.: potio mortis causa data. Quint. Decl. 350:haec potio torquet,
Juv. 6, 624.—A draught or potion given by physicians:C.dare potionis aliquid,
Plaut. Men. 5, 5, 21:potiones ad id efficaces,
Cels. 4, 8.—A magic potion, philter ( poet.), Hor. Epod. 5, 73.—III.Trop.: nam mihi jam intus potione juncea onerabo gulam, load my throat with a draught of rushes, i. e. hang myself with a rope of rushes, Plaut. Stich. 4, 2, 56.2.pŏtĭo, īvi, īre, v. a. [potis], to put into the power of, to subject to any one:eum nunc potivit pater Servitutis,
made a slave of him, reduced him to slavery, Plaut. Am. 1, 1, 23: potitu'st hostium, fallen into the [p. 1409] enemy's hands, id. Capt. 1, 1, 24; 1, 2, 41; 3, 5, 104; cf. id. Ep. 4, 1, 5; 4, 1, 35; Paul. ex Fest. p. 250 Müll. -
3 potio
-
4 burranica potio
burrānĭca pōtio [id.], a drink composed of milk and must, so called on account of its red color, Fest. p. 30; cf. Ov. F. 4, 780. -
5 botio
-
6 botiwn
-
7 photio
-
8 photiwn
-
9 potiwn
1 tipple2 tipple3 tipple -
10 potior
1.pŏtĭor, ītus, 4 ( inf. pres. potirier, Plaut. As. 5, 2, 66.—Acc. to the third conj., potĭtur, Enn. ap. Fest. p. 274 Müll. or Ann. v. 78 Vahl.; Verg. A. 3, 56:I.capto potĭmur mundo,
Manil. 4, 882; Ov. M. 13, 130; Cat. 64, 402.—Potītur. only in Prisc. 881, and Ov. H. 14, 113. So, poti for potiri, Pac. ap. Non. 475, 29; Enn. ap. Cic. Tusc. 3, 3, 5, acc. to Trag. Rel. p. 56 Rib., and Enn. Trag. v. 260 Vahl.— Act. collat. form pŏtĭo, īre; v. 2. potio), v. dep. n. [potis].Lit., to become master of, to take possession of, to get, obtain, acquire, receive; constr. with gen., acc., abl., and absol. (class.; syn.: occupo, invado).(α).With gen.:(β).illius regni potiri,
Cic. Fam. 1, 7, 5:urbis potiri,
Sall. C. 47, 2:vexilli,
Liv. 25, 14:nemini in opinionem veniebat Antonium rerum potiturum,
Nep. Att. 9, 6:voti,
Sil. 15, 331.—With acc. (mostly ante- and post-class.; not in Cic.): regnum, Pac. ap. Non. 481, 32:(γ).sceptrum,
Att. ib. 30; cf.:Homerus sceptra potitus,
Lucr. 3, 1038:oppidum, Auct. B. Hisp. 13: summum imperii,
to get possession of the supreme dominion, Nep. Eum. 3, 4; cf.:regni Persarum potiundi,
id. Ages. 4, 2:spes urbis potiundae,
Caes. B. G. 2, 7, 2; 3, 6, 2:in spe urbis hostium potiundae,
Liv. 8, 2, 5; Curt. 8, 11, 19.—With abl.:(δ).ille hodie si illā sit potitus muliere,
Plaut. Ps. 4, 6, 9:natura iis potiens,
Cic. Tusc. 3, 18, 41:si ad decem milia annorum gentem aliquam urbe nostra potituram putem,
id. ib. 1, 37, 90 B. and K.:imperio totius Galliae,
Caes. B. G. 1, 2:victoriā,
id. ib. 3, 24:impedimentis castrisque,
id. ib. 1, 21:sceptro,
Ov. H. 14, 113: pane, Lucil. ap. Prisc. p. 881 P.: thalamo, Naev. ib.—Absol.:II.libidines ad potiundum incitantur,
Cic. Sen. 12, 39:potiendi spe inflammati,
id. Fin. 1, 18, 60.—Transf., to be master of, to have, hold, possess, occupy; with gen., acc., abl., and absol. (class.; syn.: fruor, utor).(α).With gen.:(β).Cleanthes solem dominari et rerum potiri putat,
has the chief power in the universe, Cic. Ac. 2, 41, 126:civitas Atheniensium, dum ea rerum potita est,
id. Rosc. Am. 25, 70:potiente rerum patre,
Tac. H. 3, 74.—With acc.:(γ).laborem hunc potiri,
Plaut. Rud. 1, 3, 5:patria potitur commoda,
Ter. Ad. 5, 4, 17:gaudia,
id. ib. 22.—With abl.:(δ).frui iis (voluptatibus), quibus senectus, etiam si non abunde potitur, non omnino caret,
Cic. Sen. 14, 48:oppido,
Liv. 6, 33:monte,
have climbed, Ov. M. 5, 254.—Absol.:qui tenent, qui potiuntur,
Cic. Att. 7, 12, 3.pŏtītus, a, um, Part., in a pass. signif., v. 2. potio.2.pŏtĭor, ĭus, comp. of potis. -
11 botia
-
12 botiech
-
13 botient
-
14 botier
-
15 botioch
-
16 botion
-
17 botiwch
-
18 photia
-
19 photiech
-
20 photient
См. также в других словарях:
Potĭo — (lat.), 1) das Trinken, Trank; 2) Tränkchen, flüssige Arznei, welche löffelweis od. in größerer Menge auf einmal genommen wird, z.B. P. Riverii, eine Saturation von kohlensaurem Kali mit Essig od. mit Citronensaft … Pierer's Universal-Lexikon
Potĭo — (lat.), das Trinken; auch eine flüssige Arznei. P. Riveri (Riverischer Trank), nach einem französischen Arzte des 16. Jahrh., L. Riverière, benannt, wird erhalten, indem man 4 Teile Zitronensäure in 190 Teilen Wasser löst, 9 Teile kohlensaures… … Meyers Großes Konversations-Lexikon
Potio — Potĭo (lat.), das Trinken, Trank … Kleines Konversations-Lexikon
BURRANICA Potio — vide infra Camella … Hofmann J. Lexicon universale
PAULINA Potio — memoratur Dietmaro l. 6. p. 80. Marchio Lutharius in Occidente infirmatus et potione Paulinâ inebriatus, ex improviso obiit. Fuitque, ut videtur, venenata, cuiusmodi potione postea exstinctus Henricus VII. Imperator datâ a Paulino, Monacho… … Hofmann J. Lexicon universale
poison — [ pwazɔ̃ ] n. m. • XVIIe; 1155 n. f.; lat. potio, onis (→ potion) 1 ♦ Substance capable de troubler gravement ou d interrompre les fonctions vitales d un organisme, utilisée pour donner la mort. Poison mêlé aux aliments, à un breuvage (cf.… … Encyclopédie Universelle
potion — [ posjɔ̃ ] n. f. • XVIe; « boisson » XIIe; lat. potio (→ poison) ♦ Vieilli Médicament liquide, le plus souvent préparé sur ordonnance, et destiné à être bu. « Une cuillerée à café de potion » (Bosco). Cette potion a un goût infect. Mod. Loc.… … Encyclopédie Universelle
Poción — (Del lat. potio, onis.) ► sustantivo femenino 1 MEDICINA Bebida o compuesto medicinal que suele elaborarse con hierbas y con otras sustancias naturales. 2 Cualquier líquido que se bebe. * * * poción (del lat. «potĭo, ōnis», de «potāre», beber) 1… … Enciclopedia Universal
poţiune — POŢIÚNE, poţiuni, s.f. Nume generic dat medicamentelor lichide care se iau (în doze mici) pe cale bucală. [pr.: ţi u ] – Din fr. potion, lat. potio, onis. Trimis de oprocopiuc, 04.04.2004. Sursa: DEX 98 poţiúne s. f. (sil. ţi u ), g. d. art.… … Dicționar Român
Lexicon recentis Latinitatis — Das Lexicon recentis Latinitatis (deutsch: Lexikon des modernen Latein) ist ein von der Stiftung Latinitas im Auftrag des Vatikan herausgegebenes lateinisches Wörterbuch. Das Lexikon, das in seiner Erstausgabe über 15.000 Wörter des heutigen… … Deutsch Wikipedia
Lexicon recentis latinitatis — Das Lexicon recentis Latinitatis (deutsch: Lexikon des modernen Latein) ist ein von der Stiftung Latinitas im Auftrag des Vatikan herausgegebenes lateinisches Wörterbuch. Das Lexikon, das in seiner Erstausgabe über 15.000 Wörter des heutigen… … Deutsch Wikipedia